ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ปิ้งรักยัยแสบซ่า ปีศาจน้อยจอมบ้าหน้าหล่อปะทะหนุ่มหล่อสุดเท่

    ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1**โลกสดใส นักเรียนใหม่สุดเท่กับเรื่องน่าตกใจ**

    • อัปเดตล่าสุด 22 ส.ค. 48


          หวัดเดเจ้าค่ะ ฉันชื่อ นากาจิมะ  ยูนะ อายุ17อยุ่เกรด 11 โรงเรียน นานาชาติ แห่งหนึ่งในประเทศไทย

    ฉันเป็นลูกครึ่ง ไทย ญี่ปุ่น อังกฤษค่ะ อิอิ ฉันสูง 172 หนัก 50 อ้วนล่ะจิ >< ฉันมีนิสัย แสบ ซ่า บ้าเลือก(ซะงั้น)

    ติ้งต๊องๆ บ้าๆบอๆ ซุ่มซ่าม รักครอบครัว พ่อแม่พี่น้อง ก้ออย่างว่าแหละน่า ฉันห่วงพี่ชายฉันมากเลยแระ

    ก้อแหมสาวๆติดตรึม หน้าตาก้องั้นๆแหละ (= =หน้าตางั้นๆจาห่วงไปทามมายย๊า) พี่ชายของฉัน มีนามว่า

    *-*นากาจิมะ  ไอคิ  ซึ่งคนทางบ้านจะเรียกฉันและพี่ชายว่า ไอ กับ ยู ความหมายดีนะชื่อฉัน และพี่ชายหน่ะ

    พี่และฉันอายุห่างกัน1ปีซึ่งนั้นก้อหมายถึง พี่ฉันอยุ่เกรด 12 พี่ฉันตัวสูงเป็นบ้า 185 นู้น ก้องี้แหละน่าผู้ชาย

    นี่ๆจาบอกไรให้นะ พี่ชายฉันน่ะ เป็นคนที่อยุ่ใกล้แล้วอบอุ่นมาก พี่เป็นคนน่ารักดี แล้วก้อรักฉันมากด้วยนะ

    ห่วงด้วยแหละ^^ (รู้สึกจะมั่นใจจังนะ)ก้อแหม ฉันออกจะน่ารักขนาดเนี้ย(ไม่ค่อยจะหลงตัวเองเลยนะแก- -“)

    เห็นอย่างงี้แล้วเริ่มชอบพี่ชายฉันแล้วล่ะสิ อิอิ ม่ายน๊าาาาาาาาาาาา ฉันม่ายยอม  เอาล่ะค่ะ พล่ามมาพอแล้ว

    ไปชมชีวิตฉันได้เลยค่า









    ณ บ้าน นากาจิมะ









    “คุณหนูยูนะค่ะ ตื่นได้แล้วค่ะ สายแล้ว” หญิงคนหนึ่งพูดพลันเขย่าตัวยูนะไปด้วย

    “อีก 5 นาทีไม่ได้หรอค่ะ”

    “นี่มัน 6.45 แล้วนะค่ะคุณหนู”

    “แจ่บๆๆๆ งื้มๆ โอเคๆ”ยูนะค่อยๆลืมตาขึ้น แสงจ้า ที่สว่างเล็ดลอดหน้าต่างบานใหญ่ ในห้องสีฟ้านั่น ทำให้เธอตาสว่างขึ้นทันที



      ตอนที่ 1 โลกสดใสเด็กใหม่สุดเท่ห์กับเรื่องน่าตกใจ



    เวลาผ่านไป 15 นาที

    ตึก ๆ ๆ ๆ

    “แม่ค่ะ มีไรกินบ้างค่ะ^o^”

    “ยิ้มหน้าบานแต่เช้าเลยนะไอ้น้องรัก” ไอพูดขึ้น

    “^o^~~~ +*+oแกว่าไงนะไอ้พี่เลิฟ” ยูพูดพลางกำหมัดแน่น

    “อารายกัน>.<พี่ล้อเล่นน่า”

    “ลูกสองคนยังแหย่กันไม่เลิกเลยนะ โตๆกันแล้วทำตัวเป็นผู้ใหญ่ซะบ้างสิ”แม่ของทั้งสองว่าเข้าให้

    “ค่ะ/ครับ>.<”

    “อาหารอยู่บนโต๊ะนะลูก^^ทานเสร็จแล้วก้อไปโรงเรียนซะนะเดี๋ยวจะสาย”เปลี่ยนอารมณ์ได้ง่ายดาย

    นี้แหละคุณนาย นากาจิมะ เรนโบว์

    “ค่ะ/ครับ= =”a”

    “พี่วันหลังพาพี่ มิ้ง มาบ้านเราอีกนะ ยูคิดถึงพี่มิ้ง^^”

    คนที่ชื่อมิ้ง เป็นแฟนพี่ฉันเองค่ะ หน้าตาน่ารัก เหมาะกับพี่ชายสุดหล่อฉันเจงๆเร้ย

    “อารายเนี้ยแก แฟนฉันนะว้อย อย่ายุ่งๆ”

    “อะไรอ่ะพี่ แฟนพี่ก้อจริงแต่เค้าเป็นพี่สาวของริวคุงนี่น่า><”

    “เห้..ที่จริงแกก้อมีแผนนี้เอง ฮ่าๆๆ”ขำไรยะ

    “>//<ขำไรของพี่”

    “ขำแกแหละไอ้น้องรัก ยังไงฉันก้อม่ายยกแกให้ไอ้ริวหรอกน่า^^”

    “ทำไมล่ะ> <”

    “ก้อคนอย่างไอ้ริวไม่เหมาะสมกับแก เข้าใจ๊”อารายกานเนี้ย ไม่เหมาะตรงไหน เครียสิเครีย

    “ไม่เหมาะตรงไหนพี่- -^”

    “ก้อ…….ไอ้ริวมัน…..><”

    “มันอาราย- -”

    “มัน …. เป็น…ตุ๊ด!!!!!”

    เฮือก <<(อย่าตกใจค่ะ เสียงหม๋าสะดุ้ง)

    “อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก ม่ายจริ๊งงงงงงงงงงง!!!!”

    “จริงว้อย!”

    “เป็นไปไม่ได้”

    “เป็นไปแล้ว”

    “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด!”

    ‘ผัวะ’

    “โอ๊ย แม่เจ็บนะT^T”

    “ไปโรงเรียนได้แล้ว!”

    “ค่า”











    ณ  โรงเรียนนานาชาติ









    “หวัดดียู”ผู้หญิงคนหนึ่งทักทายฉัน

    “หวัดดีโม-*-”

    “ทำหน้ามู่ทู่แต่เช้าเลยนะจ๊ะคุณหนู”

    “เกี่ยวไรกะแกไอ้ โฟม”

    “นี่ฉันเป็นเพื่อนแกนะยะ มีอะไรก้อบอกได้^^”

    “T^Tแงๆๆๆๆ ฮือๆๆๆขอบใจเพื่อน”

    “แล้วแกเป็นอะไรล่ะหึ= =””โมถามฉัน ด้วยสีหน้ากังวล

    “คือว่า เรื่องมันก้อเป็นอย่างงี้…ปึก ชัก โครง เครง คราง ตุบ”

    “ห๊า!”จะหาทำไม คนเค้ามองกันเต็มแล้ว

    “หาทำไมยะ”

    “จะ จ ะ ..จ ริ ..งหรอ”โฟมทำท่าตกใจ

    “ก้อเออสิ”

    “ไม่น่าเชื่อเลย”ยัยโมและยัยโฟมทำท่าไม่เชื่ออย่างแรงกับเรื่องที่ฉันบอก(นี่ๆมีไรบอกกันมั่งสิยะ)

    “ริวเนี้ยนะเป็นตุ๊ด!”ถามพร้อมกันอีกแล้วนะ

    “งื้ม”

    “อกหักเลยเพื่อนฉัน”

    “อ๊ากกกกกกกกก ฉันจะบ้าตายT0T”

    “ฉันละสงสารแกจิงเลย”โฟมพูดพร้อมตบไหล่ฉันเบาๆ

    “สู้โว้ย”ไอ้โมมันหึดอะไรขึ้นมาเนี้ย

    “อะไรของแกหะ”โฟม

    “ก้อหาใหม่สิยะ คนหล่อล้นเมือง”โมพูด

    “จริงสิ หิหิ”ฉัน

    “นักเรียนนั่งที่”อาจารย์เดินเข้ามาในห้องแล้วบอกให้นั่งที่

    อารายวะเนี้ย ยัยสองตัวนั่นไปนั่งด้วยกันแล้วฉันล่ะ นั่งหลังสุดคนเดียวอีกต่างหาก เพื่อนนะเพื่อนทำไปได้

    “เอาล่ะวันนี้ครูมีนักเรียนใหม่”

    “นักเรียนใหม่”ฉัน โม และโฟม พูดพร้อมกัน

    “ผู้หญิงหรือผู้ชายค่ะ”นั่นนะ ยัยพิ้งกี่ ตัวมารจอมราวีฉันมาเป็นเวลานาน5ปีฉันไม่เคยหนีจากมันได้เลย

    “เอาล่ะเข้ามาได้”



    โอ้ว หล่อ เท่ห์ ผิวขาว หน้างี้ใสกิ๊ก ตัวสูงๆจมูกโด่งๆ หล่อเป็นบร้ากรี๊ดดด



    “หวัดดีฮะ ผมชื่อ ซิลเวอร์  ยูลิเจีย ครับ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ ”

    “เอาล่ะไปหาที่นั่งซะ”ยัยอาจารย์ หน้าเหลี่ยมพูดขึ้น

    ทำไมไม่หาให้หน่อยละอาจารย์นะอาจารย์

    “ผมขอนั่งข้างผู้หญิงคนนี้ได้มั้นครับ”

    “อื้ม”



    กรี๊ซซซซ  เค้ามานั่งข้างฉันค่ะ อ๊ากกกกกกกก หัวใจฉันจาหยุดเต้นอยุ่แล้ว



    “หวัดดีคับชื่ออะไร”

    “ฉัน ยูนะ นากาจิมะ เรียกว่ายูก้อได้นะ”ต้องวางมาดต้องวางมาด อิอิ

    “ยินดีที่ได้รู้จัก”

    “เช่นกัน”อิอิ คนอะไรไม่รู้น่ารักเป็นบ้า

    “เธอเป็นลูกครึ่งหรอ”

    “อื้ม”

    “ครึ่งคนครึ่งผีละสิ”

    “หะ นายว่าไงนะ+ +^o”ฉันพูดพร้อมกำหมัด

    “ล้อเล่นน่า แหะ เธอนิโหดจังนะ”

    “^o^อิอิ หรอ- -“”



    อ้ายยยยยยยย ขี้เล่นอีกต่างหาก(อารายเนี้ยโรคบ้าผู้ชายกำเริบหรอยะ)

    เน่ๆฉันบ้าผู้ชายก้อยังดีก่าแกบ้าสุนัขตัวผู้ก้อแล้วกันยะ(อ้ายย ฉันจะเอาคนอื่นมาเล่นแทนแก)แงๆๆ กลัวแว้วT^T



    “แล้วเธอเป็นลูกครึ่งอะไรหรอ^^”

    “ไทย ญี่ปุ่น อังกฤษนะ นายล่ะ”



    อย่ายิ้มอย่างนั้นจาได้มั้ยฉันจะละลาย



    “ฉันอังกฤษ ไทย”

    “นี่ซิลเวอร์ อย่าไปคุยกะยัยบ้าเลือดนั่นเลยนะ มาคุยกะพิ้งกี่ดีกว่า^^”

    “ยัยนี้ท่าทางไม่น่าวางใจแหะ”



    เค้าหันไปมองหน้ายัยพิ้งแล้วหันกลับมาพูดกับฉัน



    “เหอะ ยัยนี้นะอย่าไปอยุ่ใกล้เลย ชอบจับผู้ชาย”

    “งั้นหรอ”

    “ใช่!”



    อ้ายพวกแกจามาทำไมยะ กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม แผล่บๆ(ไอ้โรคจิต

    - -“)



    “หวัดดีจ๊ะฉันชื่อ โม”

    “ส่วนฉันโฟม”

    “ครับ^^””

    “นี่ๆ”



    ชิ้งๆๆๆ ท่าสายตาส่งซิก(ท่าอะไรของแกเนี้ย- -นางเอกเราบ้าไปแล้ว)

    + +ยู:นี่พวกแกอย่ามาแย่งฉันนะ

    + +โม:อะไรกันยะ ฉันแค่มาทักทายตามประสาคนสวย

    + +โฟม:มาแนะนำตัวตามประสากุลสตรีไทย

    (เกี่ยวไรด้วยเนี้ย)

    + +ยู:ไปเลยนะแก ด้วยแม่จับฆ่าหมกส้วมซะนี่ แผล่บๆ

    + +โม:กลัวแล้ว

    + +โฟม:เอาใจช่วยนะยะ



    “เอ่อ…พวกคุณครับเดี๋ยวก้อท้องไม่มีพ่อหรอกครับ”

    “= =”aแหะๆ^^”

    “จองตาไม่กระพริบเลยนะครับ เหอะๆ”

    “งื้ม”อารายเนี้ยปากเสีย เดี๋ยวแม่จับตบจูบซะหรอก

    “ถ้าท้องไม่มีพ่อ นายก้อมาเป็นพ่อของลูกฉันสิ 555+”



    อ๊ากปากเจ้ากำพูดออกไปได้ไง



    “อุ๊บ ฉันล้อเล่นน่า^^”แหะๆ”

    “…O.Oอืม..งั้นคบกันมั้ย”

    ÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐ

         หวัดดีค่า เพื่อนนักอ่านทุกคน ยังไงขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ มีอะไรก้อติชมกันได้นะค่ะToT



    ถ้ามีข้อบกพร่องส่วนไหน ช่วยบอกกล่าวกันทีนะค่ะ shaminkจะนำส่วนนั้นไปแก้ไขค่ะ



    ยังไงก้อ มาโหวต มาเม้นกันหน่อยนะค่ะ อุดหนุนแหน่เด้อค่า งิงิ ไปก่อนล่ะจ้า   Bye  Bye.....



    ÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×