++ความรักของฉัน....ความฝันของเธอ++

ลำดับตอนที่ #2 : ลำดับตอนที่ 2

ตอนที่ 2 : <<ตอนที่ 2 ::: นักเรียนใหม่>>

ความเดิมจากตอนที่แล้ว..... 

ซ่าหริ่มกำลังพูด กับ รัน ถึงเรื่องพี่นริษ ที่ฮอตที่สุดในโรงเรียน ในตอนนี้และ เค้ากำลังส่งสายตาอันเจ้าเล่ห์มาทางรันพอดี  ดูท่าทางแล้ว พี่นริษจะชอบรันมาก พวกสาว ๆ ที่ล้อมรอบ นริษก็เกิดอาการอิจฉารันยกใหญ่   รันก็พยายามมองหาสุภาพบุรุษคนนั้น 

 “นี่ ซ่าหริ่ม เทอรู้มั้ยละ ว่าคนนั้นนะชื่ออะไรอะ” 

 “ อืม  เรดาร์ ซ่าหริ่ม ขอคิดแปปนะจ๊ะ” 

 “ อ๋อ นายนภธวัช  เด็กใหม่  นะเหรอ เด็กเรียนเชียวนะเธอ” 

 “ได้ยินว่าย้ายมาจาก โรงเรียนอื่นต่างจังหวัดนะ ย้ายมาตามพ่อนะ” 

 “ฉันรู้สึกว่าเค้าเรียนสายวิทย์นะ  อาจจะย้ายมาห้องเราก็ได้  เพิ่งย้ายมาวันนี้ด้วยนะ” 

  “เรียนเก่งมาก โดยเฉพาะวิชาวิทยาศาสตร์อะน่ะ” 

 “ได้ A เกือบทุกวิชา แบบว่ารักไม่ยุ่ง..มุ่งแต่เรียนอะ ได้ยินมาว่าเขาอยากเป็นหมออะนะ” 

 “หริ่มนี่รู้ดีจัง  สมกับเป็น เรดาร์  ซ่าหริ่ม”



ขณะที่กำลังเม๊าท์กันอยู่นั้น ก็ถึงเวลาเข้าแถวเคารพธงชาติแล้ว 
 “ซาหริ่ม วันนี้ น้ำฟ้าไม่มาโรงเรียนเหรอ” 

 “ไม่มาหรอกวันนี้นะ ได้ยินว่าน้ำฟ้าจะมาตอนบ่าย ๆ อ่ะ” 

 “ไมอะ น้ำฟ้าไปไหน” 

 “อ้าว! นี่เธอไม่รู้เหรอ น้ำฟ้าไปดัดฟัน หัดหูๆไวตาไวอย่างฉันบ้างดิ” 

 “นี่ ๆ พวกเธอ เงียบบ้างสิ นี่สงบนิ่งอยู่นะ” เสียงอาจารย์ นัฐนนท์  อาจารย์ห้อง C – 3 

 “ค่ะ ๆ” 
  


 ถึงเวลาเรียนคาบแรก วิชา สังคมศึกษา
 พวกเพื่อน ๆ ในห้องก็พูดถึงเรื่องที่พี่นริษ ส่งสายตาให้กับ ฉัน   พอฉันเข้าไปในห้องทุกคนก็เงียบแล้วมองฉันเป็นสายตาเดียวกัน แบบว่าสายตาแบบอิจฉา 
 
 “ฉันทำไรผิดเหรอ ซ่าหริ่ม” 

 “อืม  เรดาร์ซ่าหริ่มคิดว่าคงเป็เพราะที่พี่นริษส่งสายตาให้เธอมั้ง” 

 “แค่ ส่งสายตาเนี่ยนะ! เพื่อนอึ้งขนาดนี้เชียว”


พอพูดจบอาจารย์ก็เข้ามาสอนพอดี
 “เอาหละนักเรียน! นั่งที่ได้แล้ว วันนี้เราจะมาเรียนเรื่องภูมิศาสตร์กันนะครับ!” เสียง อ.จิรา 

 “นักเรียน  ทำความเคารพ! “ หัวหน้าชั้นเรียนพูด(ฉันเองแหละ) 

 “นักเรียนรู้มั้ยว่า วันนี้เรามีนักเรียนนักเรียนใหม่มาเรียนห้องเรา”
ฉันออกอาการตื่นเต้นนิดหน่อยคิดว่าคงเป็นเขาคนนั้นแหละนะ  ใช่จริงๆ ด้วย  เป็นนภธวัชจริงๆด้วย  เดินเข้ามาในห้องอย่างสง่างาม  (นี่ชั้นคิดเองนะเนี่ย ที่จริงเดินแบบธรรมดานี่แหละ  อ็วกๆๆ) 

“นี่ นภธวัช  มาแนะนำตัวให้เพื่อนๆ รู้จักหน่อยซิ” 

 “ครับ! “ 

 “สวัสดีครับ  ผมชะ....ชื่อ  นายนภธวัช  ธนรัชตนพงศ์  ระ..เรียกสั้นๆว่า นภ ครับ” ฉันตั้งใจฟัง มากเป็นพิเศษ ฟังแล้วยิ้ม จนซ่าหริ่มมองหน้าและเกิดอาหารสงสัยอย่างแรง ถึงแม้ว่าเค้าจะพูดด้วยความอาย ฉันก็ฟังได้ 
 

พอดีว่าวันนี้ ครูมีงานคู่ให้ทำ น้ำฟ้าก็คูกับซ่าหริ่ม (เหมือนเดิมนะแหละ) ส่วนฉันคู่กับ พู่กัน (เพื่อนสนิทอีกคนหนึ่งของฉันเองเธอเป็นคนที่ไม่ค่อยพูด ส่วนมากซ่าหริ่มจะแย่งพู้กันพูดหมด พู่กันเลยไม่ค่อยจะพูดเท่าไหร่) ทั้งห้องจับคู่กันหมดแล้วเหลือแต่ นภธวัช  เท่านั้นที่ยังไม่มีกลุ่ม 

 “อืม เอาไงดีละ นภธวัช  เธออยากอยู่กลุ่มกับใครดีละ” 

 “ยังไงก็ได้ครับ ครู” 

 “เอางี้ ไปคู่กับนายชณา แล้วกัน” 

 “ครูครับ!  ผมมีคู่แล้วครับ สุวิทย์อะครับ วันนี้สุวิทย์ไม่สบายครับ ผมเลยให้เค้าอยู่ด้วยผม” 

 “อืม ไม่เป็นไร งั้นไปอยู่กับ........” ฉันลุ้นระทึกมาก แทบจะหายใจไม่ทัน 

 “กับ.......  หัวหน้าแล้วกันนะ  เค้าจะดูแลและให้คำปรึกษาเธอได้” 

 “วรานันท์  มารับเพื่อนหน่อย  อยู่ 3 คนก็ไม่เป็นไร แค่กลุ่มเดียว” 

 “ค่ะ ครู” ฉันดีอกดีใจจนออกนอกหน้า
ซ่าหริ่มเริ่มสะกิดฉัน 

 “รัน!  รัน  ดีใจเกินไปแล้วนะ” ซ่าหริ่มพูดขณะที่ฉันดีใจเกินหน้าเกินตา
(อิอิก็ช่วยไม่ได้นี่นา) 
 
 







…………………………………………………………………………..
ก็มาถึงตอนที่ 2 แล้วนะค่ะ  ฝากไว้ในอ้อมใจเช่นเคยค่ะ จาก Effect of my heart
ติดจามตอนต่อไปนะค่ะ  ขอบคุณค่ะ  ถ้ามาอ่านก็ช่วย คอมเมนต์ด้วยนะค่ะ  ขอขอบคุณค่ะ