ตอนที่ 8 : Shotacon JANAI (End)
“ใช่จ่ะ ซุย-เซย์”
“เรียกพี่สาวเฉยๆก็ได้นะ”
“เอ๋ พี่ซุยเซย์หรอ?”
“ฮิฮิ ก็น่ารักดีเหมือนกันนะ”
ซุยเซย์ที่แปลว่าดาวหาง ดาวตก หรืออะไรก็ช่างเถอะ
คุณจดจำชื่อนั้นได้ดี หญิงสาวที่เหมือนนางฟ้ามาโปรดที่ช่วยเหลือคุณในวันนั้น เธอกำลังจะพาคุณเข้าไปในป้อมตำรวจเล็กๆที่น่าจะฮีโร่ที่คุณแม่พูดถึงอยู่ข้างในแน่ๆเลย
แต่ถ้าเจอคุณตำรวจแล้ว คุณก็คงต้องแยกย้าย จากกับพี่ซุยเซย์สินะ ถ้าเป็นแบบนั้นคุณก็คงเศร้าใจน่าดู ถึงแม้ว่าอยากจะพบกับคุณแม่มากแค่ไหนก็เถอะ
“ป่ะ ไปกันเถอะ!”
พี่สาวคนสวยพาคุณเดินเข้าไปในป้อมตำรวจเล็กๆที่น่าจะมีตำรวจสักคนประจำการอยู่บ้างแหละน่า แต่เอ .. ไม่มีใครเลยแหะ ..
“เอ๋? แปลกจัง”
แล้วพี่สาวก็ไปเจอป้ายที่เขียนแปะไว้บนโต๊ะทำงานของคุณตำรวจเข้า
“พักทานข้าวครับ?”
“อ่าา แย่ล่ะสิแบบนี้”
ดูเหมือนคุณเองจะได้อยู่กับพี่สาวอีกสักพักล่ะนะ ถึงแม้มันจะยืดเวลาที่จะไม่ได้เจอคุณแม่ของคุณไปอีกหน่อยนึง
ก่อนพี่สาวจะหันมาหาคุณและนั่งยองๆตรงหน้าคุณอีกครั้งและยิ้มให้
“เรานั่งรอคุณตำรวจกันก่อนมั้ย? พอดีคุณตำรวจน่าจะออกไปทานข้าวน่ะ”
“จะว่าไปมันก็เที่ยงพอดีเลยแหะ”
แต่ๆจู่ก็มีสายโทรศัพท์ของพี่สาวสุดสวยนั้นเข้ามา และเธอก็รีบลุกขึ้นและรับมัน
“หะ?”
“อ-อื้อ ย-ยังไม่ถึงหรอก พอดีรถติดน่ะ”
“หนวกหูน่า YAGOO!”
“FAQ"
ก่อนเธอจะวางสายนั่นด้วยท่าทีหงุดหงิดอย่างสุดๆ ซึ่งตอนนั้นคุณเองก็ไร้เดียงสามากพอที่จะไม่รู้ว่าพี่สาวคนสวยนั้นเพิ่งจะสถบออกมา
ซึ่งเธอเองก็ยิ้มเฟื่อนๆให้คุณและกำลังจะพาคุณมานั่งรอที่ ที่นั่งแถวๆนั้น
“ป่ะ-”
“เอ๋?”
จู่ๆเสียงท้องคุณก็ร้องจ๊อกๆ จนคุณเองก็เก็บอาการไว้ไม่อยู่ ก็มันหิวนี่นา
“ฮี่ฮี่ หิวหรอ?”
“อืมม แถวนี้มีที่ไหนพอจะนั่งทานข้าวใกล้ๆสถานีตำรวจบ้างนะ?”
“เอ .. อ้ะแถวๆ Game center มีร้านอาหารด้วยล่ะ”
“ไปกินข้าวกันมั้ย?”
ตอนแรกๆคุณเองก็กลัวพี่สาวสุดสวยที่ดูน่าสงสัยนี่อยู่หรอกนะ ไปๆมาๆคุณเองเริ่มจะไว้วางใจเธอมากขึ้นจากความจริงใจของเธอล่ะนะ
“ป่ะ พี่สาวเลี้ยงข้าวเอง!”
และแล้วก็จบลงด้วย อาหารมื้อกลางวันจานโตๆ ไม่ลังเลคุณเองก็รีบกินมันอย่างเอร็ดอร่อย โดยมีพี่สาวคนสวยนั้นนั่งมองอยู่ด้วยความเอ็นดู
“อิ่มรึเปล่า? เอาอีกได้นะ”
“พี่คะ ขอแบบนี้อีกจานค่าา”
แต่เมื่อพนักงานคนใหม่ที่ดูจะเป็นวัยรุ่นนั้นเดินมาเสิร์ฟ เขาคนนั้นก็มีอาการสั่นๆและเริ่มตาลุกวาวเมื่อเห็นพี่สาวคนสวย เกิดอะไรขึ้นนะ?
“ซุยจัง!? ซุยจังจริงๆด้วย!!”
“ชู่วว อย่าเสียงดังสิคะ!”
“ข-ขอลายเซ็นได้ไหมคะ!?”
“ค่าๆ อย่าเสียงดังล่ะ พอดีว่าแอบมาเงียบๆน่ะค่ะ”
หืม? พี่สาวคนสวยดูจะเป็นคนดัง เป็นดาราในทีวีอะไรอย่างงั้นรึเปล่านะ? แต่จะว่าไปทำไมคุณเองไม่รู้จักน่ะหรอ? เพราะวันๆคุณเองก็ได้แต่นั่งอยู่หน้าจอทีวี ที่กำลังเปิดการ์ตูน ทั้งวี่ทั้งน่ะสิ
หลังจากพี่สาวเขียนอะไรบางอย่างลงไปในกระดาษให้กับพนักงานนั่น เขาก็ดูดีใจใหญ่เลยล่ะ คุณเองก็ควรจะขอเธอบ้างไหมนะ?
“หืม? พี่สาวน่ะหรอ?”
“ไอดอลน่ะ ไอ-ดอล”
“เอ .. ก็เหมือนกับนักร้อง นักแสดงอะไรแบบนั้นล่ะมั้ง?”
“อิ่มแล้วหรอ? อร่อยมั้ย?”
“ฮี่ฮี่ ไม่ต้องขอบคุณหรอกพี่สาวเต็มใจนะ!”
แต่ตอนนี้สายตาคุณกำลังจับจ้องไปที่ Game center ที่อยู่ด้านข้างๆกับร้านอาหาร ซึ่งแสงสีเสียงเหล่านั้นมันช่างดึงดูดคุณเอาเหลือเกิน
“อยากเล่นเกมหรอ?”
“อืมม แต่มันใกล้จะได้เวลาหมดช่วงพักคุณตำรวจแล้วสิ เอาไว้คราวหลังนะ”
“พี่สาวสัญญาว่าจะพามาอีก โอเคมั้ย?”
คุณรีบพยักหน้าทันทีอย่างรวดเร็ว
“ฮี่ฮี่ เด็กดีๆ”
พี่สาวยื่นมือนุ่มๆของเธอมาลูบหัวคุณ นั่นเป็นครั้งแรกที่คุณยิ้มอย่างมีความสุขหลังจากที่พลัดพรากจากคุณแม่ ดูเหมือนคุณจะชอบเธอนะ
หลังจากทานอาหารเสร็จ พี่สาวก็พาคุณไปหาคุณตำรวจ ซึ่งบังเอิญว่าคุณแม่ของคุณเองก็อยู่ที่นั่นด้วย
“ลูกแม่ !!!”
“แม่ขอโทษนะลูก ..”
แม่คุณเองก็ร้องไห้แทบใจจะขาดหลังจากที่เห็นคุณ ซึ่งคุณเองก็รีบวิ่งเข้าไปกอดกล่องดวงใจดวงน้อยๆของคุณอย่างแนบแน่น แม้จะเป็นเวลาแค่สั้นๆ แต่สำหรับเด็กน้อยคนหนึ่ง มันยาวนานมากๆเลยล่ะนะ
“ขอบคุณมากนะคะ!”
“อ-เอ๊ะ? ซุยเซย์จัง?”
หืม? คุณแม่คุณรู้จักพี่สาวซุยเซย์ด้วยล่ะ
คุณแม่ของคุณรีบเข้าไปจับมือเธอและก้มหัวให้ยกใหญ่ พร้อมกับจะจ่ายเงินให้ ซึ่งพี่สาวเองก็ยิ้มให้อย่างอ่อนโยนและปฏิเสธ
และพี่สาวก็เดินมานั่งยองๆตรงหน้าคุณอีกครั้ง ลูบหัวคุณเหมือนก่อนๆ
“งั้น .. พี่สาวไปก่อนนะ”
“คราวหลังอย่าเดินหลงกับคุณแม่อีกล่ะ”
แต่คุณเองก็ดึงเสื้อพี่สาวไว้พยายามจะรั้งเธอไว้ไม่ให้ไป ซึ่งพี่สาวคนสวยก็เอียงคอและส่งรอยยิ้มอันอ่อนหวานนั่นให้คุณอีกครั้ง
“สัญญาไว้แล้วหนินา”
“ไว้พี่สาวจะมาเที่ยวอีกนะ”
ก่อนเธอจะลุกขึ้นและคุยอะไรบางอย่างกับคุณแม่ของคุณ ซึ่งดูๆแล้วคุณแม่จะตกใจแปลกๆนะ? แล้วพี่สาวก็รีบวิ่งจากไปจากตรงนั้นหายเข้าไปในฝูงชนอันวุ่นวายในตัวเมือง
เธอไปแล้วสินะ ..
_______________________________________________________
วันเวลาผ่านไปคุณก็ได้แต่นั่งมองฟ้าอยู่ในหน้าต่างของห้องคุณอย่างไร้จุดหมาย ถึงแม้จะเป็นวันหยุดที่คุณมักจะนั่งเล่นเกมส์ หรือดูทีวีก็เถอะ แต่คุณเองก็ได้แต่นั่งเหมอมองท้องฟ้าอยู่อย่างงั้น
คิดถึงพี่สาวจังเลยนะ ..
“ลูก ลงมาหาแม่หน่อยย”
คุณค่อยๆขยับตัวอันหนักอึ้งของคุณ เดินลงไปด้านล่างอย่างห่อเหี่ยวไปพบคุณแม่ของคุณ
“อาบน้ำสิลูก เดี๋ยวจะไปข้างนอกกัน”
“เร็วๆเข้าล่ะ”
คุณหยิบผ้าเช็ดตัวและตรงเข้าไปในห้องน้ำตามที่คุณแม่ของคุณบอกด้วยท่าทีไร้ชีวิตชีวาสุดๆ
เสร็จแล้วก็แต่งตัวที่คุณแม่เตรียมไว้ให้ จะว่าไปคุณแม่จะพาไปไหนนะ?
ปิ๊งป่องๆ ..
เอ .. ใครมาหว่า คุณลุงคุณป้ามาเยี่ยมรึเปล่านะ?
“ไปเปิดประตูสิลูก”
คุณเองรีบเดินไปเปิดประตู และวินาทีนั้นคุณเองก็เริ่มมีน้ำตาคลอเบ้าทันที
“รบกวนด้วยนะคะคุณน้า”
“อ-อาเร๊ะ ดูซิเราเจอใคร?”
“คิดถึงพี่สาวรึเปล่าคะ? ฮี่ฮี่ ..”
พี่สาวซุยเซย์ยืนรออยู่ที่ประตูหน้าบ้าน ใบหน้าสวยๆกับดวงตาอันเปล่งประกายนั้นกำลังมองมาที่คุณ ซึ่งไม่ลังเลคุณรีบพุ่งเข้าไปกอดเธอทันทีด้วยความดีใจ
“ห-แหม ใจกล้าเหมือนกันนะเราเนี่ย”
“เตรียมตัวเสร็จรึยัง? ไปกันเลยมั้ย?”
“เอ๋? ไปไหนหรอ? นี่อย่าบอกนะว่าลืมที่พี่สาวเคยบอกไว้น่ะ!”
“เชอะ .. งอนแล้วนะ!”
“ฮี่ฮี่ ล้อเล่นน่ะ ป่ะไปกันเถอะ”
หลังจากวันนั้นเองคุณก็ได้ใช้เวลาทั้งวันกับพี่สาวคนสวยนั่น ช่างเป็นวันเวลาที่มีความสุขเหลือเกิน เธอพาคุณไปทานข้าวร้านเดิมที่มันสุดแสนจะอร่อย พาไปเล่นเกมที่ Game center แถมคุณยังเล่นตู้คีบได้ตุ๊กตามาด้วยล่ะ
ซึ่งคุณเองก็ยกให้พี่สาวซุยเซย์ไป เธอดูดีใจมากๆ รอยยิ้มกับดวงตาอันแวววาวเป็นประกายนั่นมันฝังลึกลงไปในหัวใจคุณเรียบร้อยแล้ว
เธอสวย
จริงนะ ..
ก่อนกลับคุณเองกับพี่สาวก็ถ่ายรูปกันเป็นที่ละลึกไว้ด้วยล่ะ ช่างเป็นวันที่น่าจดจำจริงๆนะ
“สนุกรึเปล่า?”
“เอาไว้ .. เรามาเที่ยวด้วยกันอีกนะ!”
“ฮี่ฮี่ ..”
___________________________________________________________
หลายปีผ่านไป
คุณกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้พักผ่อน ใน Game center
มองดูเหล่าเด็กๆ และผู้คนที่เดินผ่านไปมาและความวุ่นวายเล็กๆของฝูงชนที่กำลังมุงดูใครสักคนกำลังเล่นเกมส์เต้นอยู่ที่เครื่องเกมส์
มองไปยังเครื่องเกมส์เดิมๆที่ยังคงตั้งอยู่ที่เดิม
ความทรงจำเดิมๆของคุณกับพี่สาวคนสวยนั่นก็แว้บเข้ามา ทำให้คุณเริ่มมีรอยยิ้มที่มุมปาก มันช่างเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขดีจังเลยนะ ..
“ยิ้มอะไรน่ะ!”
“แอบมองสาวที่ไหนมิทราบ?”
แต่แล้วเสียงอันคุ้นเคยก็ดังขึ้นด้านหลังของคุณ ไม่ใช่ใครที่ไหน พี่สาวซุยเซย์คนสวยของคุณนั่นเอง
เธอเดินเข้ามาพร้อมไอศกรีมสองอันในมือ แถมยังคิ้วขมวดใส่คุณอีกตังหาก
“อย่าให้รู้นะว่ามองสาวที่ไหนน่ะ”
“ฉันจะแทงให้!”
“เชอะ ไม่รู้ไม่ชี้ล่ะ”
“หืมม นึกถึงสมัยก่อนหรอกหรอ? จะว่าไปก็น่าคิดถึงเหมือนกันนะ”
“โชตะค่อน? ม-ไม่ใช่เว้ย!”
“ก-ก็แค่ รู้สึกถูกชะตาเฉยๆตังหากเล่า ..”
“คนบ้า ..”
ก่อนเธอจะนั่งลงข้างๆคุณยื่นไอศกรีมให้ และค่อยๆโน้มตัวมาพิงไหล่ของคุณ
“จะว่าไปก็เหมือนพรหมลิขิตเลยนะ ..”
“จากวันนั้นมาจนถึงวันนี้น่ะ”
“ไม่อยากจะเชื่อก็ต้องเชื่อล่ะนะ ฮิฮิ”
คุณและซุยเซย์กำลังมองไปที่เด็กสาวคนหนึ่งที่กำลังถูกล้อมไปด้วยฝูงชน บนเครื่องเกมส์เต้น ซึ่งเธอเองโชว์ทักษะอันสุดยอดให้กับทุกๆสายตาที่กำลังเฝ้ามองอยู่
“เก่งจังเลยน้า”
“เก่งเหมือนเธอ หรือเก่งเหมือนฉันล่ะ?”
“ลูกสาวของเราน่ะ …”
________________________________________________
Suisei Route
END.
รูทต่อไปน่ะหรอ?
“Friend !”
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ซุยจังก็น่ารัก(มากกก)เหมือนเดิม! //ต่อไปรูทคุณเพื่อนล่ะจะจบแบบwifuหรือwifriendกันนะ
ซุยเซย์น่ะ ไม่ว่าจะตอนไหนก็น่ารักเสมอจริงๆนะครับ
ทำไมรู้สึกเหมือนเห็นตอนจบของบทต่อไปกันละเนี่ย
(0//////0)