ตอนที่ 3 : How Could It Be ?
Why ?
I dont even know ..
What Cha' gonna do ?
If you were me ..
If you were
A President Of Student Concil
เช้าวันหนึ่งที่เหมือนกับทุกๆวัน คุณขับจักรยานคันหนึ่งมาจอดที่โรงเรียนของคุณที่เดิมที่ๆเคยจอดมันอยู่ทุกวัน
“ไง มาแต่เช้าเชียวนะ?”
“เข้าใจว่าเป็นประธานนักเรียนแต่ก็พักผ่อนบ้างล่ะ”
“สู้ๆนะ”
อาจารย์ผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาหาคุณก่อนจะเริ่มทักทายและให้กำลังใจ ส่วนคุณเองด้วยความที่เป็นนักเรียนระดับแถวหน้า คุณก็ไม่ลืมมารยาทอันแสนงดงามของคุณ
คุณก้มหัวและยิ้มให้เธออย่างสุภาพอ่อนโยน
หลังจากนั้นคุณก็ถือกระเป๋าเรียนใบเล็กๆของคุณเดินขึ้นไปในห้องเรียนที่อยู่ชั้นบน
แน่นอนล่ะไม่มีใครแหกขี้ตาตื่นมาเรียนเช้าขนาดนี้แบบคุณหรอกนะ
คุณเปิดประตูห้องและรีบยืนกระเป๋าใบเล็กๆของคุณไว้บนโต๊ะริมหน้าต่าง ก่อนคุณจะรีบเดินลงไปด้านล่างอีกครั้งอย่างเร่งรีบ คุณเองยังมีงานต้องทำล่ะนะ
“ประธานสวัสดีค่า”
“ประธาน นี่นอนโรงเรียนรึไงเนี่ย?”
ที่ประตูโรงเรียน คุณก็ได้รับการทักทายมากมายจากนักเรียนชั้นเดียวกันและ ชั้นอื่นๆ แหงล่ะนะคุณเป็นคนดังในโรงเรียน แถมยังเป็นเจ้าระเบียบอีกด้วยนะ
ทุกๆเช้าคุณจะมีหน้าที่ในการตรวจสอบชุดนักเรียนที่มันมักจะผิดระเบียบอยู่เสมอของนักเรียนคนอื่นๆ ซึ่งแน่นอนว่ามันมักจะเป็นขาประจำที่ผิดระเบียบอยู่เสมอๆ
และคุณก็เห็นความวุ่นวายนั่นกำลังก่อตัวเป็นพายุมาแต่ไกล
“อิย๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา”
“อย่าน๊าาาาาาาาาาาาาาา!!”
คุณได้แต่ยืนเอามือกุมหน้าผาก เพราะคุณรู้ดีว่ามันคืออะไร
“ป-ประธานคะ .. คงต้องถึงมือประธานแล้วล่ะค่ะ ..”
สมาชิกกรรมการนักเรียนของคุณที่ยืนอยู่ด้านหลังคุณ สองถึงสามคนเดินมาใกล้ๆ ก่อนจะสะกิดคุณและชี้ไปยังนอกประตูโรงเรียน
ซึ่งภาพที่คุณเห็นก็คือหญิงสาวผมเปียสีฟ้าคนหนึ่ง เธอกำลังวิ่งไล่แกล้งนักเรียนคนอื่นๆด้วยแมลงสาปพลาสติก และมันมักจะเป็นแบบนี้อยู่เสมอจนคุณเองก็เริ่มจะชินกับมันเสียแล้ว
“AHAHAHAHAHA”
“จะหนีไปไหนนนนนนน”
“อิย๊าาาาาาาาาา อย่าเข้ามานะ!!!!!!!!!”
คุณถอนหายใจเฮือกใหญ่ๆก่อนจะรีบเดินไปช่วยหญิงสาวผู้โชคร้ายนั่นไว้ โดยกับดึงผมเปียของสาวแสบคนนั้นไว้ ก่อนจะดึงมันเข้ามาหาตัวคุณ
“อ-โอ้ย เจ็บนะ!! ปล่อยฉันนะ!!!”
“ห๋าา อะไรเล่าฉันก็แค่เล่นกับเพื่อนแค่นั้นเองนะ!!”
“ป-ปล่อย ปล่อยเซ่ !!!!”
ซึ่งแน่นอนล่ะคุณไม่ปล่อย ..
และคุณก็ลากตัวเธอมายังหน้าโรงเรียนและเริ่มเทศนาใส่เธอ จนสมาชิกคนอื่นๆยืนหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน
“ป-ประธานขาาา”
สาวผมเปียเดินมาข้างๆคุณและพยายามจะส่งสายตาออดอ้อนให้คุณ
“เลิกบ่นแล้วให้ฉันเข้าโรงเรียนเถอะนะ .. การบ้านฉันยังไม่เสร็จเลยง่ะ”
คิดว่าคุณจะหลงกลยัยนี่หรอ? ไม่ ..
คุณเขกกระโหลกเธอไปหนึ่งทีด้วยความหมั่นไส้ก่อนจะเริ่มบทเทศนาอีกครั้ง และเริ่มชี้ไปตามเครื่องแบบการแต่งกายของเธอที่มันผิดระเบียบตั้งแต่หัวจรดเท้า
______________________________________________________
กริ๊งงงงงงงงงงง
หมดคาบเรียนที่แสนจะชิลของคุณ ซึ่งแน่นอนล่ะบทเรียนมันไม่ได้ยากเย็นอะไรเลยเพราะคุณอ่านหนังสือมาก่อนหน้านั้นแล้ว แถมคุณยังตอบคำถามอาจารย์ในห้องได้อีกด้วย
เฟอร์เพ็คจริงๆสำหรับเช้านี้
ตอนนี้ก็คงต้องถึงเวลาที่คุณจะต้องหาอะไรลงท้องเพื่อเตรียมตัวสำหรับคาบบ่ายล่ะนะ
ซึ่งมันควรจะเป็นอย่างงั้น ..
คุณเดินลงบันไดไปด้านล่างกำลังจะลงไปถึงโรงอาหาร แต่ดันได้ยินเสียงกรี๊ดมาจากในห้องน้ำชั้นเดียวกับที่คุณอยู่พอดี
ด้วยความรีบร้อนคุณรีบวิ่งไปทันทีและเห็นสิ่งที่ทำให้คุณแทบจะหมดแรง สาวผมเปียกับนักเรียนอีกคนหนึ่งกำลังยืนเถียงกันอยู่
“เธอแกล้งฉัน!!”
“อะไร เธอพูดอะไรของเธอ?”
“อย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่องนะ!! แมลงสาปพลาสติกนี่ของเธอใช่ไหม!?”
“เอ๋ อย่ามาโยนความผิดกันแบบนี้สิ ฉันไม่รู้เรื่องสักหน่อยยย”
นักเรียนคนนั้นโกรธจัดเป็นฝืนเป็นไฟ เธอหันซ้ายหันขวาและก็พบเข้ากับคุณที่กำลังยืนมองอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล ก่อนจะรีบวิ่งเข้ามาเกาะแขนคุณทันที
“ประธานคะ! ช่วยด้วย”
“มันแกล้งฉันน่ะ!!”
เธอชี้นิ้วไปที่สาวผมเปียซึ่งกำลังยืนทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อยู่ คุณเองได้แต่ถอนหายใจยาวๆ พยายามจะสงบสติอารมณ์ของนักเรียนสาวคนนั้นและบอกเธอว่าคุณจะจัดการให้เอง
นักเรียนสาวเชื่อมั่นกับคำพูดของคุณเอามากๆ เนื่องด้วยบุคลิก ชื่อเสียงและท่าทีของคุณที่น่าเคารพอย่างสุดๆ เธอยอมแพ้และเดินจากไป ปล่อยให้คุณจัดการกับสาวแสบคนนี้แทน
ด้วยความโมโห คุณรีบเดินตรงเข้าไป จับแขนของสาวผมเปียนั่นและลากเธอตรงไปยังห้องประธานนักเรียนทันที
“น-นี่ จ-จะทำอะไรน่ะ!?”
“ป-ปล่อยฉันนะ!!”
เมื่อถึงห้อง คุณก็ปิดประตูและผลักสาวผมเปียนั่นไปชิดกับตู้หนังสือในห้องอย่างแรง จนเธอตกใจหนักมากและแสดงอาการออกมาได้อย่างชัดเจน
อีกทั้งคุณยังเข้าไปใกล้ๆเธอดันมือของคุณไว้ที่ตู้หนังสือนั่นก่อนจะขยับหน้าไปใกล้ๆสาวแสบนั่น
“น-น-น-น-นี่ จ-จ-จ-จะทำอะไรน่ะ!!?”
“อย่านะ!! ฉันจะกรี๊ดจริงๆด้วยนะ !!!”
“อ-อย่ามาท้าทายฉันนะ”
“กรี๊-”
แต่แล้วเสียงกรี๊ดก็หยุดลงกลางครัน เมื่อคุณขยับใบหน้าเข้าไปใกล้เธอมาก มากจนลมหายใจอุ่นๆของคุณกระทบเข้าที่ใบหน้าของเธอ ตอนนี้ดวงตาของเธอเปิดกว้าง แก้มของเธอแดงจนมันเหมือนจะลูกมะเขือเทศสุกๆ ปากของเธออ้าค้างด้วยความตกใจกับสิ่งที่คุณกำลังจะทำ
ดูแล้วเธอน่าจะกำลังตกใจกลัวกับสิ่งที่คุณทำ แต่อะไรบางอย่าง
ทำให้สาวแสบนั่นค่อยๆหลับตาลง เธอห่อปากของเธอเหมือนจะเป็นการบอกใบ้อะไรสักอย่าง ..
แต่คุณก็เขกหัวเธอเข้าให้อย่างแรงจนเธอทรุดตัวลงกับพื้นพร้อมกับมือทั้งสองข้างที่จับหัวของเธออยู่
“นี่ทำอะไรน่ะ!!!”
“ม-ไม่ดูบรรยากาศซะเลย เจ้าทึ่มเอ้ย!!”
“อ-อ .. อะไร ป-เปล่าสักหน่อย ฉันไม่ได้พูดอะไร!!”
หลังจากนั้นแทนที่คุณจะได้กินข้าวเที่ยงและเตรียมตัวกับคาบบ่ายของคุณ กลับกันคุณเองก็ต้องมานั่งเทศนาสาวแสบคนเดิมซึ่งดูแล้วเธอก็ไม่ได้สนใจฟังอะไรคุณแม้แต่น้อยเลย ..
______________________________________________
“เน่ .. กลับบ้านกัน ..”
สาวแสบคนเดิมเดินเข้ามาหาคุณในห้องประธานนักเรียน ซึ่งตอนนี้ทุกคนกลับบ้านกันไปหมดแล้ว มีเพียงคุณที่นั่งจมอยู่กับงานกองใหญ่ๆของคุณ
“เอาไว้ทำพรุ่งนี้ก็ได้หน่า .. ฉันหิวแล้วนะ ..”
“ไม่ใช่เรื่องของฉันหรอ? เน่ นับวันจะยิ่งปากเสียขึ้นทุกวันนะประธาน”
“ติดจากฉันหรอ? เน่ อยากมีเรื่องรึไง!!?”
แต่คุณเองก็ทนความน่ารำคาญของเธอไม่ไหวจนต้องรีบเก็บของและลุกขึ้นกลับบ้านไปพร้อมกับเธอ
ระหว่างทางกลับบ้านคุณเองก็เหมือนกำลังเลี้ยงดูเด็กน้อยตัวเล็กๆที่ซุกซน เพราะสาวแสบเพื่อนของคุณมักจะแวะตามทาง คอยแกล้งเพื่อนคนนั้นคนนี้อยู่ตลอดเวลา
“นี่ประธานคะ! ดูแลแฟนคุณหน่อยสิคะ!!”
คุณที่กำลังดื่มกาแฟในแก้วอยู่ถึงกับสำลักกาแฟนั่นทันที และรีบปฏิเสธไปทันที ก่อนคุณจะรีบเข้าไปลากตัวเพื่อนของคุณออกมา เขกกระโหลกและรีบพากลับบ้านทันที
“เน่ .. ทำไมถึงปฏิเสธล่ะ?”
“เห งั้นหรอ”
“ใช่สิ ฉันมันไม่เหมาะกับเธอหรอก ..”
“อ-อะไร ไม่มีอะไรรีบกลับบ้านเถอะย่ะ!!”
เมื่อคุณเดินถึงบ้าน สาวแสบเพื่อนของคุณก็รีบตรงเข้าไปยังบ้านคุณทันทีโดยไม่พูดไม่จา เธอเคาะประตูบ้านเสียงดังลั่น ยังกับบ้านตัวเองยังไงอย่างงั้น
“คุณน้าคะ! หนูกับประธานคนเก่งกลับมาแล้วค่าาาาา”
“จ้าจ้า รอแปปนึงน้า”
ก่อนประตูจะเปิดออกซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหน คุณแม่ของคุณในชุดเอี้ยมนั่นเอง
“คุณน้าคะ! รบกวนด้วยนะคะ!”
“แหมๆ ดูซิใครมา”
“ตามสบายเลยนะ เปโกร่าจัง ..”
To be continued …
ชี้แจงนิดนึงนะครับ ช่วงนี้ไรท์ยังยุ่งอยู่ + กับตอนนี้ตัวเองมีโปรเจค Arknights
ซึ่งสัญญากับตัวเองไว้ว่าถ้ากดกาชาแล้วได้ Waifu จะแต่งนิยายให้นาง
และตอนนี้กดได้ ถถถ
ก็เลยตอนนี้ไปแต่งนิยาย Arknights ซะส่วนใหญ่
ส่วน Hololive เรื่องอื่นๆ ไม่ได้ทิ้งนะครับแต่ตอนนี้งานยุ่ง + หัวตันสุดๆ
เพื่อใครสงสัยนะครับก็เลยอยากจะชี้แจงไว้อีกที
ถ้าใครอยากตามก็ไปตามได้นะครับ
ขอบคุณครับ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

118 ความคิดเห็น
-
#26 nagajiza naoru (จากตอนที่ 3)วันที่ 4 มกราคม 2564 / 14:49อืม เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาหลายบทบาทดีแฮะ เมื่อไหร่จะถึงแมวสีขาวกันน้าาา แต่กระต่ายก็น่ารักดีแฮะ ถึงความนุ่มฟูมันจะหายไปหมดเลยก็เถอะ5555#261
-
#26-1 Lissette.(จากตอนที่ 3)5 มกราคม 2564 / 02:17กระต่ายออกจะน่ารัก#26-1
-
-
#24 Kham A.Q. (จากตอนที่ 3)วันที่ 4 มกราคม 2564 / 09:22สนุกดี เพราะอ่านAK ไม่อินเลย#242
-
#24-1 Lissette.(จากตอนที่ 3)4 มกราคม 2564 / 11:01ถ้าไม่ได้เล่นเกมก็จะไม่อินแหละ#24-1
-
-
#23 Kuaina (จากตอนที่ 3)วันที่ 4 มกราคม 2564 / 08:34คราวนี้รูทเปโกะหรอ... ทำไมไม่สึกนุ่มฟูเลยแฮะ555อ่านก็ที่ก็นึกถึงภาพลักษณ์ต่ายเชี่*ตลอด //ต่อไปให้เดาน่าจะเป็นรูทอความั้งเห็นมีเม้นบอกว่าต่อไปเราจะเป็นผู้ป่วยติดเตียงนิ่?#232
-
#23-1 Lissette.(จากตอนที่ 3)4 มกราคม 2564 / 11:31เปลี่ยนอารมณ์บ้าง / ไม่ถึงกับติดเตียงขนาดนั้น55 รอบหน้ารูทโอโจ้จ้า#23-1
-
#23-2 Kuaina(จากตอนที่ 3)4 มกราคม 2564 / 12:55โอ้วววว ต่อไปรูทคุณหนูล่ะ รอๆๆๆ#23-2
-
-
#22 Amari_Sama (จากตอนที่ 3)วันที่ 4 มกราคม 2564 / 05:34บรรยากาศมันไม่ได้เนื่องจากวีรกรรมที่ก่อไว้ ถถถ#221
-
#22-1 Lissette.(จากตอนที่ 3)4 มกราคม 2564 / 11:00สมแล้วที่เป็นกระต่ายป่า ถถถถ#22-1
-
-
#21 Shin_Sama (จากตอนที่ 3)วันที่ 4 มกราคม 2564 / 03:14ทำไมตอนนี้ตัวเองกลายเป็นหนุ่มประธานนักเรียนสุดเพอร์เฟ็กต์ไปได้ละเนี่ย ตอนก่อนยังเป็นพนักงานหนุ่มกินเงินเดือนอยู่เลย#216
-
#21-5 Kuaina(จากตอนที่ 3)4 มกราคม 2564 / 08:35ถ้าเป็นงั้นจริงต่อไปต้องรูทหัวหอมแล้วแหละะ//คาดเดาอะนะ;-;#21-5
-
#21-6 Lissette.(จากตอนที่ 3)4 มกราคม 2564 / 11:32หอมแดงรอก่อนนะ55#21-6