ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ณ ใจกลางสมุทร
"แนะนำตัวกันหน่อยดีมั้ย" เฮลซิงพูด
"เออใช่ ลืมๆ เอ้า เด็กๆ ทีละคนเลย" คาร์ลเรียกหนุ่มสาวทั้ง 5
"อ่อเดี๋ยว คนที่ตอนนี้กำลังขับเรืออยู่ก่อนแล้วกัน อายุน้อยที่สุดในที่นี้หนะ เขาเกิด
ในครอบครัวเศรษฐี แต่ชอบผจญภัย อะไรที่ท้าทายๆแบบเนี้ย ชื่อ Vincent Wilson"คาร์ลพูด
"วินซ์ รึ หึๆ ไม่คิดเหรอว่าอยู่บ้านหนะก็ดีอยู่แล้ว ทำไมถึงออกมาทำอะไรแบบนี้"
"ไม่หรอก เขาคงอยากทำตัวให้เป็นประโยชน์มากกว่านั่งเฉยๆ สั่งคนใช้อยู่ที่บ้าน"
"ผม Russell Fox ครับ" ชายผู้ดูเป็นพี่ใหญ่ที่สุดกล่าว
"ยินดีที่ได้รู้จัก รัซ"
"เขาเป็นนักดาบฝีมือเยี่ยม เกิดในครอบครัว Black Smith(นักตีดาบ)ชื่อดังของ
อังกฤษ มีประวัติการต่อสู้โชคโชนแล้ว" คาร์ลเสริมอีกครั้ง
"ไม่มากนักหรอกครับ"
"ท่าทางจะเก่งมากนะ วันหลังสอนข้าใช้ดาบมั่งสิ"
"ผมไม่กล้ายกตัวไปเทียบท่านหรอกครับ"
"เหอะ พอเถอะ ข้าไม่มีอะไรให้ยกย่อง เอ้า ใครอีก"
"หนูชื่อ Samantha Fonda คะ"
"ยินดี แซม"
"ขึ้นชื่อด้านความแม่นยำ โดยเฉพาะการปามีด"
"ผม Robert Ryan ครับคุณเฮลซิง"
"เชี่ยวชาญการแกะรอย และอาวุธหนักระยะประชิดทุกชนิด"
"ยินดี ร็อบ"
"หนูชื่อ...
"อลิเซียรึ"
"เอ่อ คะ Alicia Penn" หญิงผมน้ำตาล ตาสีเข้ม กล่าว
"รู้ได้ยังไงหนะ" คาร์ลถาม
"อ๋อเปล่า เผอิญได้ยินเจ้าเรียกไงหละ ยังจำได้อยู่ ข้าความจำดีนะ" เฮลซิงตอบ
"ยินดีที่ได้รู้จักนะอลิเซีย"
"ไหวพริบสติปัญญาดีเยี่ยม กล้าหาญ แข็งแกร่งกว่าผู้ชายซะอีก"
"ข้าพอจะดูออก"
ตูม!
"เฮ้ย เกิดอะไรขึ้น" คาร์ลร้อง
"ไม่ต้องห่วง พื้นน้ำก็อย่างงี้แหละ ยากจะคาดเดา"
"รู้สึกจะเป็นหินโสโครกหนะครับ" วินซ์วิ่งลงมาบอกทุกคน
"หินโสโครก? เราอยู่ใจกลางสมุทรนะ ต้องเป็นภูเขาหินโสโครกเลยแหละ"เฮลซิงพูด
"ผมควบคุมเรือไม่ได้เลยครับ ไม่ใช่เพราะหินนั่นด้วย แต่เพราะอะไรไม่รู้" วินซ์พูด
อย่างร้อนรน
ทันใดนั้นเรือก็เคลื่อนที่เป็นวงกลม เร็วขึ้น และเร็วขึ้น
"เอาหละทุกคนอย่าเพิ่งตกใจ" รัซเซลกล่าว
"ไม่ง่ายอย่างงั้นหนะสิรัซ ฉันจะทรงตัวไม่ได้อยู่แล้ว"
"เกาะเรือเอาไว้" เฮลซิงตะโกน "ทุกคนออกจากห้องนี้แล้วขึ้นไปที่ดาดฟ้าเรือซิ"
ในที่สุดทุกคนก็ขึ้นมาที่ส่วนบนของเรือจนครบ
"นี่มันอะไรกันเนี่ย"คาร์ลร้อง
สิ่งที่ทุกคนเห็นรอบตัวคือน้ำวน ที่ไหลเชี่ยวและพยายามดึงเรือของพวกเขาลงไปยัง
ก้นสมุทร คล้ายกับน้ำในอ่างเมื่อดึงจุกก๊อกที่อุดก้นอ่างออก
"เราต้องรีบทำอะไรซักอย่างแล้ว" ร็อบพูด
"ด่วนจี๋เลย" แซมเสริม
"วินซ์ หินโสโครกที่ว่าอยู่ตรงไหนพอจำได้มั้ย" อลิเซียตะโกนถาม
"เดี๋ยวนะ ....นั่นไงๆ"
"ทุกคนช่วยกันเอาเชือกมาเร็ว"
"เจ้าจะคล้องเชือกกับหินนั่นหรือ"เฮลซิงถาม
"ตอนนี้มีทางเดียวเท่านั้นแหละคะ"
"แต่เราผ่านหินนั่นมาตั้งนานแล้วนะ จะเหวี่ยงไปถึงได้ยังไง" ร็อบถาม
"ถ้าเผื่อเธอไม่สังเกต น้ำนี่พาเราวนเป็นวงกลมนะ เดี๋ยวมันก็พาเราวนไปหาอีกนั่น
แหละ"
"เอาหละทุกคน รอจนเรือวนไปตำแหน่งนั้นอีกทีนะ" เฮลซิงพูด "รัซ เอาเชือกผูกกาบซ้าย วินซ์ เอาผูกกาบขวา แซม ทำเชือกเป็นบ่วงขนาดใหญ่ เร็ว"
เป็นการยากมากที่จะทำทั้งหมดนี้ในเมื่อเรือกำลังหมุนเป็นวงกลม แต่ทุกคนก็ทำสำเร็จ
"เอาหละ ตาข้าแล้ว"
เฮลซิงรอจังหวะ เมื่อเรือวนไปใกล้ภูเขาหินเป็นรอบที่สามเขาก็เหวี่ยงเชือกไปด้วยพละกำลังมหาศาล แม้ว่าขณะนี้เรือจะอยู่ห่างจากหินโสโครกมากแล้ว แต่เชือกที่เหวี่ยงไปก็ไปคล้องที่ยอดได้อย่างเฉียดฉิว
ทันใดนั้นเรือก็หยุดหมุนวนตามกระแสน้ำ
"ทีนี้เราต้องใช้รอกคะ" อลิเซียพูด
"โอเค คาร์ล เจ้าจับเชือกนี่ไว้ ไปคล้องกับรอกเสากระโดงเรือ อลิเซีย ไปคล้องกับรอกใบเรือนั้น ร็อบ ใบเรือนั้น.......เอาหละดีมาก ข้าจะหมุนรอกตัวนี้ รัซ ร็อบ ทำตามข้า ใช้รอกคนละตัว" เฮลซิงตะโกน
และแล้วเรือก็ค่อยๆขยับเข้าไปหาภูเขาหินซึ่งอยู่นอกน้ำวนไปเล็กน้อยเท่านั้น จากความพยายามของคนทั้งสาม เรือก็หลุดออกมาจากวงจรน้ำวนได้สำเร็จ
"เหอะๆ เป็นยังไงหละ การผจญภัยอย่างแรก สนุกดีมั้ย" เฮลซิงพูดขณะพักเหนื่อย
"อย่าพูดประชดได้มั้ย เจ้าก็รู้ว่า ที่มากันนี้ทุกคนก็ต้องเตรียมใจเผชิญอันตรายเอาไว้
หมดแล้วหละ" คาร์ลร้องอย่างเหนื่อยหอบ
"เจ้าเหนื่อยอะไร แทบไม่ได้ทำอะไรเลยไม่ใช่เหรอ"
"เออ มันก็ตื่นเต้นจนหัวใจแทบวายเหมือนกันหนะแหละ"
"นี่แค่เริ่มต้นนะ ทุกคน ต่อแต่นี้ไปเราต้องทำงานเป็นทีมอย่างครั้งนี้ นี่ก็เหมือนการ
ทดสอบเรา เราต้องเตรียมพร้อมอยู่เสมอ ขอบคุณทุกคนมาก................ เอาหละ วินซ์ ไปพักบ้างได้แล้ว ใครจะบังคับเรือต่อได้บ้าง.......โอเค รัซ ที่เหลือไปพักกันต่อ เรามีเรื่องต้องคุยกันอีก ที่ๆเราจะไปไม่ใช่แดนสวาทหาดสวรรค์แน่นอน ระวังตัวทุกฝีก้าว จำคำข้าไว้เลย"
"เออใช่ ลืมๆ เอ้า เด็กๆ ทีละคนเลย" คาร์ลเรียกหนุ่มสาวทั้ง 5
"อ่อเดี๋ยว คนที่ตอนนี้กำลังขับเรืออยู่ก่อนแล้วกัน อายุน้อยที่สุดในที่นี้หนะ เขาเกิด
ในครอบครัวเศรษฐี แต่ชอบผจญภัย อะไรที่ท้าทายๆแบบเนี้ย ชื่อ Vincent Wilson"คาร์ลพูด
"วินซ์ รึ หึๆ ไม่คิดเหรอว่าอยู่บ้านหนะก็ดีอยู่แล้ว ทำไมถึงออกมาทำอะไรแบบนี้"
"ไม่หรอก เขาคงอยากทำตัวให้เป็นประโยชน์มากกว่านั่งเฉยๆ สั่งคนใช้อยู่ที่บ้าน"
"ผม Russell Fox ครับ" ชายผู้ดูเป็นพี่ใหญ่ที่สุดกล่าว
"ยินดีที่ได้รู้จัก รัซ"
"เขาเป็นนักดาบฝีมือเยี่ยม เกิดในครอบครัว Black Smith(นักตีดาบ)ชื่อดังของ
อังกฤษ มีประวัติการต่อสู้โชคโชนแล้ว" คาร์ลเสริมอีกครั้ง
"ไม่มากนักหรอกครับ"
"ท่าทางจะเก่งมากนะ วันหลังสอนข้าใช้ดาบมั่งสิ"
"ผมไม่กล้ายกตัวไปเทียบท่านหรอกครับ"
"เหอะ พอเถอะ ข้าไม่มีอะไรให้ยกย่อง เอ้า ใครอีก"
"หนูชื่อ Samantha Fonda คะ"
"ยินดี แซม"
"ขึ้นชื่อด้านความแม่นยำ โดยเฉพาะการปามีด"
"ผม Robert Ryan ครับคุณเฮลซิง"
"เชี่ยวชาญการแกะรอย และอาวุธหนักระยะประชิดทุกชนิด"
"ยินดี ร็อบ"
"หนูชื่อ...
"อลิเซียรึ"
"เอ่อ คะ Alicia Penn" หญิงผมน้ำตาล ตาสีเข้ม กล่าว
"รู้ได้ยังไงหนะ" คาร์ลถาม
"อ๋อเปล่า เผอิญได้ยินเจ้าเรียกไงหละ ยังจำได้อยู่ ข้าความจำดีนะ" เฮลซิงตอบ
"ยินดีที่ได้รู้จักนะอลิเซีย"
"ไหวพริบสติปัญญาดีเยี่ยม กล้าหาญ แข็งแกร่งกว่าผู้ชายซะอีก"
"ข้าพอจะดูออก"
ตูม!
"เฮ้ย เกิดอะไรขึ้น" คาร์ลร้อง
"ไม่ต้องห่วง พื้นน้ำก็อย่างงี้แหละ ยากจะคาดเดา"
"รู้สึกจะเป็นหินโสโครกหนะครับ" วินซ์วิ่งลงมาบอกทุกคน
"หินโสโครก? เราอยู่ใจกลางสมุทรนะ ต้องเป็นภูเขาหินโสโครกเลยแหละ"เฮลซิงพูด
"ผมควบคุมเรือไม่ได้เลยครับ ไม่ใช่เพราะหินนั่นด้วย แต่เพราะอะไรไม่รู้" วินซ์พูด
อย่างร้อนรน
ทันใดนั้นเรือก็เคลื่อนที่เป็นวงกลม เร็วขึ้น และเร็วขึ้น
"เอาหละทุกคนอย่าเพิ่งตกใจ" รัซเซลกล่าว
"ไม่ง่ายอย่างงั้นหนะสิรัซ ฉันจะทรงตัวไม่ได้อยู่แล้ว"
"เกาะเรือเอาไว้" เฮลซิงตะโกน "ทุกคนออกจากห้องนี้แล้วขึ้นไปที่ดาดฟ้าเรือซิ"
ในที่สุดทุกคนก็ขึ้นมาที่ส่วนบนของเรือจนครบ
"นี่มันอะไรกันเนี่ย"คาร์ลร้อง
สิ่งที่ทุกคนเห็นรอบตัวคือน้ำวน ที่ไหลเชี่ยวและพยายามดึงเรือของพวกเขาลงไปยัง
ก้นสมุทร คล้ายกับน้ำในอ่างเมื่อดึงจุกก๊อกที่อุดก้นอ่างออก
"เราต้องรีบทำอะไรซักอย่างแล้ว" ร็อบพูด
"ด่วนจี๋เลย" แซมเสริม
"วินซ์ หินโสโครกที่ว่าอยู่ตรงไหนพอจำได้มั้ย" อลิเซียตะโกนถาม
"เดี๋ยวนะ ....นั่นไงๆ"
"ทุกคนช่วยกันเอาเชือกมาเร็ว"
"เจ้าจะคล้องเชือกกับหินนั่นหรือ"เฮลซิงถาม
"ตอนนี้มีทางเดียวเท่านั้นแหละคะ"
"แต่เราผ่านหินนั่นมาตั้งนานแล้วนะ จะเหวี่ยงไปถึงได้ยังไง" ร็อบถาม
"ถ้าเผื่อเธอไม่สังเกต น้ำนี่พาเราวนเป็นวงกลมนะ เดี๋ยวมันก็พาเราวนไปหาอีกนั่น
แหละ"
"เอาหละทุกคน รอจนเรือวนไปตำแหน่งนั้นอีกทีนะ" เฮลซิงพูด "รัซ เอาเชือกผูกกาบซ้าย วินซ์ เอาผูกกาบขวา แซม ทำเชือกเป็นบ่วงขนาดใหญ่ เร็ว"
เป็นการยากมากที่จะทำทั้งหมดนี้ในเมื่อเรือกำลังหมุนเป็นวงกลม แต่ทุกคนก็ทำสำเร็จ
"เอาหละ ตาข้าแล้ว"
เฮลซิงรอจังหวะ เมื่อเรือวนไปใกล้ภูเขาหินเป็นรอบที่สามเขาก็เหวี่ยงเชือกไปด้วยพละกำลังมหาศาล แม้ว่าขณะนี้เรือจะอยู่ห่างจากหินโสโครกมากแล้ว แต่เชือกที่เหวี่ยงไปก็ไปคล้องที่ยอดได้อย่างเฉียดฉิว
ทันใดนั้นเรือก็หยุดหมุนวนตามกระแสน้ำ
"ทีนี้เราต้องใช้รอกคะ" อลิเซียพูด
"โอเค คาร์ล เจ้าจับเชือกนี่ไว้ ไปคล้องกับรอกเสากระโดงเรือ อลิเซีย ไปคล้องกับรอกใบเรือนั้น ร็อบ ใบเรือนั้น.......เอาหละดีมาก ข้าจะหมุนรอกตัวนี้ รัซ ร็อบ ทำตามข้า ใช้รอกคนละตัว" เฮลซิงตะโกน
และแล้วเรือก็ค่อยๆขยับเข้าไปหาภูเขาหินซึ่งอยู่นอกน้ำวนไปเล็กน้อยเท่านั้น จากความพยายามของคนทั้งสาม เรือก็หลุดออกมาจากวงจรน้ำวนได้สำเร็จ
"เหอะๆ เป็นยังไงหละ การผจญภัยอย่างแรก สนุกดีมั้ย" เฮลซิงพูดขณะพักเหนื่อย
"อย่าพูดประชดได้มั้ย เจ้าก็รู้ว่า ที่มากันนี้ทุกคนก็ต้องเตรียมใจเผชิญอันตรายเอาไว้
หมดแล้วหละ" คาร์ลร้องอย่างเหนื่อยหอบ
"เจ้าเหนื่อยอะไร แทบไม่ได้ทำอะไรเลยไม่ใช่เหรอ"
"เออ มันก็ตื่นเต้นจนหัวใจแทบวายเหมือนกันหนะแหละ"
"นี่แค่เริ่มต้นนะ ทุกคน ต่อแต่นี้ไปเราต้องทำงานเป็นทีมอย่างครั้งนี้ นี่ก็เหมือนการ
ทดสอบเรา เราต้องเตรียมพร้อมอยู่เสมอ ขอบคุณทุกคนมาก................ เอาหละ วินซ์ ไปพักบ้างได้แล้ว ใครจะบังคับเรือต่อได้บ้าง.......โอเค รัซ ที่เหลือไปพักกันต่อ เรามีเรื่องต้องคุยกันอีก ที่ๆเราจะไปไม่ใช่แดนสวาทหาดสวรรค์แน่นอน ระวังตัวทุกฝีก้าว จำคำข้าไว้เลย"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น