Transylvania

ลำดับตอนที่ #1 : สู่บ้านวีรบุรุษ

"ไม่ได้การเสียแล้ว ขืนปล่อยเป็นอย่างนี้ต่อไป จะไม่ใช่แต่ที่นั่นเท่านั้น มันอาจแผ่กระจายไปทั่วบริเวณก็เป็นได้"

"แล้วเราจะทำอย่างไรดีครับท่าน"

"มีทางเดียว ก็ต้องส่งคนไปปราบมันอย่างไรหล่ะ"

"ใครครับ แวนเฮลซิ่ง หรือ? แต่เขา.."

"ใช่ เขาวางมือแล้ว แต่ถึงยังไง เขาอาจจะเปลี่ยนใจก็ได้ในเมื่อเรื่องมันมาถึงขั้นนี้"
..............................................

ก็อก ก็อก ก็อก

"มีอะไร" เสียงตอบของชายร่างสูง หน้าคมเข้มผู้เลื่องชื่อ ดังออกมาก่อนที่จะเปิดประตู

"ขอโทษครับคุณ เฮลซิง แต่พวกเรามีเรื่องอยากจะคุยเสียหน่อย เป็นเรื่องใหญ่ทีเดียว" เด็กหนุ่มวัย 18 สูงโปร่ง ผมบลอนกล่าว

ประตูบานใหญ่มหึมาเปิดออก "ข้ารู้ว่าพวกเจ้ามาเรื่องอะไร กลับไปเสียเถอะ ข้าไม่อยากยุ่ง"

"อย่างน้อยขอพวกเราเข้าไปข้างในจะได้ไหมคะ" หญิงสาววัย 20 ผมน้ำตาลขอร้อง

"นะครับ พวกเราต้องการคุณจริงๆ" ชายหนุ่มวัย 22 เสริม

"ได้โปรดเถิดครับคุณเฮลซิง" เสียงของชายวัย 20

"ข้าไม่ต้องการยุ่งอีก บอกแล้วไง พอได้แล้ว กลับกันไปเถอะ จะมาทำไมกันตั้งเยอะแยะ" ว่าแล้วเขาก็ดึงประตูกลับ พร้อมหันหลังเดินเข้าบ้านตัวเอง

"ไม่คิดจะช่วยโลกบ้างหรือไง แกเบรียล"

ทันทีที่ได้ยินเสียงนั้น เฮลซิงหันกลับไปทันที

"เจ้ามาด้วยเรอะเนี่ย"

"แน่นอน"

"เจ้ามาในฐานะอะไรไม่ทราบ พระแห่งโรมงั้นหรือ"

"เปล่า....มนุษย์โลกคนหนึ่ง....ที่เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขกับท่านและแอนนา"

"...............ก็ได้...เข้ามาสิพวกเจ้า"



**ทิ้งไว้แค่นี้ก่อนแล้วกัน...สั้นไปหน่อยแต่กะว่าตอนแรกจะเอาสั้นๆอยู่แล้วหล่ะคะ รอตอนต่อๆไปก็แล้วกันนะคะ**