รักของสาวบ้านนอก
เธอได้เข้ามาศึกษาเล่าเรียนด้วยตัวคนเดียว หน้าตาก็ไม่ได้มีดีอะไรมาก ด้วยบุคลิกขี้อายอีก เธอมักจะถูกเมินอยู่เสมอ แต่ทันใดนั้น
ที : น้องอยากเล่นเหรอ
พิม : อะ..เออ คะ คือ….. (วิ่งพรวด)
ที : อ้าว…น้อง(ตะโกน)
หลังจากวันนั้นฉันมักจะมองพี่เขาที่กำลังเล่น แบดมินตันอยู่หลังต้นไม้เสมอ.. จนกระทั่งในวันหนึ่ง
ตึก ตึก ตึก พี่เขาเดินมุ่งมาที่ฉัน ไม่ใช่หรอกมั้ง คนหล่อแบบนั้นจะจำฉันได้อย่างไง
พี : อะ เล่นเเทนพี่หน่อยพี่เหนื่อยน่ะ(ยื่นไม้แบดให้)
พิม: อะ….คือว่า
พี: เอาน้า เล่นเเทนพี่ แปปเดียว
พีพูดพร้อมดันพิมไปที่สนาม
หลังจากที่พิมเล่นแบดมินตัน อย่างสนุกสนานเสร็จ
พี :สนุกไหม (กระซิบข้างหู)
ทำให้พิมสดุ้งอย่างแรง
พี: ขนาดสดุ้งยังไม่มีเสียงเลย เธอขี้อายหรือ พูดไม่ได้กันเนี่ย(พูดเชิงติดเล่น)
พิม :หนูพูดได้ค่ะ (ตะโกน)
พี:จาตะโกนทำไมละจ้ะ (พีพูดพร้อมฉีกยิ้มหวาน)
ในวินาทีนั้น พิมรู้สึกว่ามีแสงส่องประกายที่พี่เขา จากที่พี่เขาที่หล่อยู่แล้วทำให้ดูมีสเน่ห์มาก
พิม:หนูขอตัวก่อนค่ะ พิมพูดพร้อมวิ่งพรวดออกไป
นี่คงเป็นรักครั้งรักครั้งแรกของพิมหรือจุดเริ่มต้นของกานแอบรัก
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น