ยัยปากร้าย กับ นายตอแหล

ลำดับตอนที่ #3 : ..โทรศัพท์ลึกลับ...

และพอกลับบ้านก็ไม่มีอะไรทำ ก็เลยไปเล่น msn ละกัน พอเข้าไป

+ ไงน้องแพรว +  นั่นพี่ต้นน้ำนี่นา


- ดีค่ะ –


+ เบเกอรี่อร่อยมั้ยจ๊ะ +  ห๊าาาาาา   อะไรกันเนี่ย เค้ารู้ได้ไงเนี่ย


- อะไรนะค่ะ งง –

เงียบบบบบบบบบ  พี่ต้นเงียบไปนาน


+ อ๋อ ก็ที่เมื่อกี้ไง ที่เราทำสงครามสายตากันไง จำไม่ได้เหรอ +


ห๊าาาาาาาาาา   อารายนะนายคนนั้นเนี่ยนะ  ไม่จริ้งงงง  พระเจ้าเล่นตลกอะไรเนี่ย



+ เงียบ….. อึ้งในความหล่อของพี่รึไง +  ชิๆๆ  แหวะ  หลงตัวเอง ไอ่บ้า


- นั่นพี่ต้นเหรอ เหอๆๆ –


- ขอโทษค่ะ  เราไม่รู้จริงๆๆ -   ถ้ารู้ก้อวิ่งออกจากร้านแล้ววววว


+ ไม่เป็นไร +


+ แพรวน่ารักดีนะ +


+แพรวน่ารักดีจริงๆ+   ไม่นะเขากำลังทำให้ฉันหน้าแดงงงงงงงงงง  ไม่นะ


- ขอบคุณค่ะ –


+พูดเล่นนะ  5555555555 +   =_=^^  ไอ่….บ้า  



โอ้ยยยยยยยยยย ไม่นะ ความซวยมาเยือนอีกแล้ววววววววว  ทำไมนะชีวิตฉัน แล้วเน็ตก็หลุดฉันเลยไม่เข้าใหม่ อีกกกกกกกก   แล้วเช้าวันใหม่ก้อกลายเป็นเช้าที่ซวยที่สุด.


"ได้ใกล้ชิดกับเธอก็พอ..ได้แค่ขอมีเธอในใจ..ได้แค่เพียงสบตาเท่านั้น...ได้ฝันข้างเดียวเรื่อยไป.. "  เสียงโทรศัพท์มือถือของฉันดังขึ้นกลางดึก  เสียงเรียกเข้าของฉันเพราะใช่มั้ย  อิๆ ขอบคุณ  แต่ใครโทรมากลางดึกวะ   กำลังฝันดีอยู่เชียวนะโว้ย  และ เบอร์ใครเนี่ยไม่เคยเห็นมาก่อน

- ฮัลโล –



+ ดีคับ  แพรวเหรอ+



- เอ่อ  ใครอะ –



+  นอนอยู่ละสิ นอนมากๆอ้วนนะ 5555555 +



- อยากตายรึไง  แล้วตกลงใครวะ  - แล้วโทรศัพท์ก็ตัดไป ตู๊ดๆๆ

แล้วจากนั้นฉันก็เข้าสู่ความหลับ  เฮ้ย  ความฝันอีกครั้ง  คือนอนต่อนะ