Jenlisa เกลียดก็จริง แต่ยัยหน้าหยิ่งนี่น่ะของฉัน (END)

ลำดับตอนที่ #6 : แก๊งโคถึก

"โอ๊ยยยยยย"  ฉันร้องออกมาเสียงดังเมื่อของเหลวที่ไว้รักษาแผลแตะกับเนื้อที่ถลอกของตัวเอง

"ทนนิดนึงนะ จะเสร็จแล้ว แล้วก็ตอนนี้แผลห้ามโดนน้ำเด็ดขาดเลยนะ เดี๋ยวไม่หาย"

"ค่ะ"  ฉันตอบเสียงอ่อย ก็วันก่อนฉันทนไม่ไหวแอบอาบน้ำเองน่ะสิ แผลเลยโดนน้ำหมดเลย

รุ่นพี่คนสวยก้มหน้าก้มตาทำแผลให้ฉันต่อโดยมียัยเพื่อนสนิทนั่งมองหน้าพี่เค้าสายตาหวานเยิ้ม วันนี้ยัยโรเซ่พาพี่จีซูมาทำแผลให้ฉันทำให้ฉันได้เจอพี่เขาเป็นครั้งแรก

คนอะไร... หน้าหวานเป็นบ้า ฉันก็พอจะเคยได้ยินอยู่หรอกว่าดาวคณะแพทย์คนนี้สวยขนาดไหน แต่พอมาเห็นตัวจริงนี่ทำเอาฉันพูดไม่ออกเลยจริงๆ 

สวยมาก!!! อีแชง!!!

แถมยังดีกรีเรียนเก่งเป็นอันดับหนึ่งในคณะเสียด้วย นี่คนหรือลูกเทพเจ้า!? ไอพัคแชยองมันไปจับพี่เค้าท่าไหนล่ะวะเนี่ย ใช้มนต์มารยาร้อยเล่มรวมกับดีดน้ำมันพรายรึเปล่า!?!?

"เสร็จแล้ว แชงตอนพี่ไม่อยู่ก็ช่วยดูเพื่อนด้วยนะ"  

"ค่าาาา"

"งั้นเดี๋ยวพี่ไปก่อน อย่าอาบน้ำเองอีกล่ะ"

"พี่มาอาบให้ฉันมั้ยล่ะคะ"  ฉันหยอดรุ่นพี่คนสวยไปหนึ่งที เรียกเสียงหัวเราะจากเจ้าตัวได้ทันที ในขณะที่อีเพื่อนสนิทส่งสายตาพิฆาตมาหาฉันทันที

"ให้แชงอาบให้สิ"  พี่เขาพูดขำๆก่อนที่จะโบกมือบ๊ายบายแล้วก็เดินออกจากห้องไป

เหลือเพียงแค่ฉันกับสัตว์ป่าที่พร้อมจะขย้ำฉันอยู่ตรงนี้อยู่แล้ว

"ใจเย็นๆฉันแค่ล้อ- โอ๊ยยยยอีแชงงงง"

"แกอย่าอยู่เล้ยยยยย"  

แล้วมันก็ขย้ำคนพิการอย่างไม่ยั้งมือT-T

"แชง"

"ว่าไง"  มันตอบในขณะที่สายตายังคงจ้องไปที่ทีวีช่องสารคดีสัตว์โลกอยู่ นี่เป็นวันที่สามแล้วที่มันมานั่งเฝ้าฉันที่ห้องหลังเลิกเรียน หมายถึง... หลังมันเลิกเรียนน่ะ ส่วนฉันน่ะนอนอยู่ตรงนี้ทั้งวันไม่ได้ออกไปไหนหรอก

"ฉันคิดแผนได้ละ แล้วก็จัดการเรียบร้อยแล้วด้วย"  ฉันพูดด้วยเสียงระรื่น คิดแล้วก็รู้สึกดีขึ้นมาเลย

"แผนเป็นไง?"  มันหันมาให้ความสนใจฉันทันที

"รู้จักแก๊งโคถึกป๊ะ?"  ฉันถามเพื่อนอย่างเรียบๆ มันก็หันมาทำหน้างงแล้วก็ส่ายหน้า

"เหอะ ไม่รู้จักอะ ใครวะ?"

"เป็นแก๊งเถื่อนปีหนึ่งที่เพิ่งตั้ง ฉันก็เพิ่งมารู้จักนี่แหละ"

"ฟังดูน่ากลัวว่ะ555 แค่ชื่อแก๊งชั้นก็ไม่สู้ละ"  มันทำหน้าแหยๆ สงสัยในหัวคงนึกถึงแก๊งผู้ชายเถื่อนๆเล่นยาแหง

"เป็นผู้หญิงทั้งแก๊งเลยเว่ย แต่พ้อยท์ก็คือ พวกนางรับจ้างดักตบ"  ฉันพูดขึ้นแล้วก็ยิ้มเจ้าเล่ห์ ทำเอาไอแชงมันถึงบางอ้อทันทีในไม่กี่วิ

"อ๋อ แกก็เลยจะจ้างพวกนั้นไปดักตบพี่เจนนี่??"

"เออ แจ่มป้ะ"  ฉันยืดอกอย่างภาคภูมิใจกับความคิดของตัวเอง

"แล้วแกจะไม่โดนสาวถึงตัวหรอวะ พี่เจนนี่นางร้ายนะเว่ย เห็นอย่างนั้นอะ รายสุดท้ายที่มีเรื่องกะนางโดนดีดออกจากมหาลัยตั้งแต่ปีสองละก็หายไปเลยสาบสูญ"  มันเล่าไปทำท่าทางน่ากลัวไปให้ฉันเห็นภาพ บางทีฉันก็สงสัยนะว่าอีแชงมันไปเม้ากะใครมา รู้เรื่องพวกนี้ยังกับตัวเองอยู่ที่นี่มาหลายปี

"ก็โทรไปสั่งงานไง ไม่ต้องบอกว่าเป็นใคร แค่ใช้โทรศัพท์สาธารณะ พอพวกนางรับจ๊อบเราก็โอนเงิน แค่นั้นจบ Job done!" ฉันปรบมือให้ตัวเองตอนพูดจบด้วยความภูมิใจ แล้วก็หยิบโทรศัพท์ตัวเองมาเปิดรายชื่อเบอร์ แล้วก็เลื่อนไปที่ชื่อที่เขียนว่า แก๊งโคถึแล้วชูให้อีแชงมันดูประกอบการพูดไปด้วย

"โอ้โห ก็คือมีเบอร์เรียบร้อย เร็วมากเพื่อน"  มันพูดชมแต่หน้าตาดูไม่ค่อยดีใจกับฉันเท่าที่พูด ฉันจึงถามออกไปด้วยความสงสัย

  
"ทำหน้าอย่างนั้นคือระ? วิธีนี้อะเซฟสุดละ ฉันไม่ไปดักตบยัยนั่นเองหรอกนะ"

"เข้าใจจ แต่แกไม่คิดว่ามันหนักไปหน่อยเหรอวะ คือก็รู้นะว่าแกโดนมามาก ชั้นก็เห็นอยู่ แต่ถ้าพี่เจนนี่คิมไม่ได้เป็นคนที่อยู่เบื้องหลัง เค้าก็โดนดักตบฟรีเนี่ยนะ?"

"นี่แกสงสารเค้าอยู่อ่อ"

"เออ"

"ไอแชง... ถึงจะไม่ได้ทำฉันยัยนั่นก็สมควรโดนอยู่แล้ว แค่นี้ยังไม่พอด้วยซ้ำ"

"เค้าไปทำอะไรให้แกเกลียดขนาดนั้นวะ?"

"ไม่รู้ ก็แค่เกลียด ขอสักทีเถอะ"

"เออๆ แล้วแต่ละกัน ละนี่ฉันก็ต้องเป็นออกไปโทรเพราะแกเดินไม่ได้ถูกมะ?"

ฉันยิ้มแทนคำตอบ ก่อนที่จะเอาเงินใส่มือมันไว้จำนวนหนึ่ง

"แกไปโอนให้ด้วยนะ งบเท่านี้คงปิดดีลได้อยู่ละ"

"ไอลิซเอ๊ย"  มันบ่นในลำคอก่อนที่จะเดินออกจากห้องไปตามที่ฉันบอก

คราวนี้แหละเจนนี่คิม ถึงตาฉันบ้างแล้ว!