It’s you เธอคืออ้อมกอดที่อบอุ่น

***เป็นเรื่องสมมุติ แต่งตามจินตนาการของไรท์เอง หากมีข้อผิดพลาดประการใดๆไรท์ขออภัยมา ณ ที่นี้นะคะ นี่เป็นนิยายเรื่องแรกที่ไรท์เริ่มเขียน ชอบไม่ชอบยังไงบอกได้เลยนะคะ"

"ภาคภูมิ"แพทย์หนุ่มดีกรีจบหลักสูตรจากเมืองนอก แพทย์เฉพาะทางด้านกุมารแพทย์ ที่จริงจังในการทำงาน แต่อบอุ่นเวลาอยู่นอกงาน 

และใครจะคิดว่าแพทย์หนุ่มคนนี้จะมีมุมขี้แกล้งกับเขาเหมือนกัน โดยเฉพาะกับเด็กสาว introvert อย่าง "กอหญ้า" ที่เรียกว่าโดน "เพื่อนสนิทของพี่ชาย" คนนี้แกล้งสารพัด ทีกับเด็กน้อยเนี่ยดูเป็นคุณหมอใจดี อบอุ๊นนน อบอุ่นเป็น ชายในฝันของสาวๆหลายๆคนเลยแหละ แต่ไม่ใช่กับเธอ! 

แต่หลังจากเขากลับมา กลับทำให้เกิดความรู้สึกแปลกๆในหัวใจเธอ แน่นอนว่ายังแกล้งอยู่แต่การที่เริ่มพูดจาดี คะ ขา คืออะไร! แล้วการที่เข้ามาอยู่ใกล้ๆในทุกๆวันมันหมายความว่ายังไง เป็นการแกล้งที่ทำให้หัวใจที่ปิดกั้นผู้ชายทุกคนตรงนี้หวั่นไหวอย่างง่ายดาย ทำไมกันนะ 

มันเป็นไปได้ด้วยเหรอที่ผู้ชายสุดหล่อในฝันของใครหลายๆคนดันมาชอบเด็กสาวธรรมดาคนนี้

โปรย 

"ขยันจริงๆนะเราน่ะ ฮึ" 

"โอ้ย พี่ภูมิ ผมกอหญ้ายุ่งหมดแล้ว พอเลย ไม่แกล้งซักวิจะตายไหม ฮะ!  " กอหญ้าจับมือของชายหนุ่มให้หยุด ความคิดเมื่อกี้หายวับไปทันที

ใบหน้ามู่ทู่นี้ที่มักเรียกรอยยิ้มให้เขาเสมอ ตอนนี้ก็เล่นกัน ภาคภูมิยอมลดมือลง ก่อนจะเดินเข้ามานั่งข้างๆเธอ 

"แค่งานเซอไพรส์วันเกิดคนไข้พี่เอง งานเล็กๆไม่ต้องใหญ่มากก็ได้"

"ไม่ได้ค่ะ นี่มันคืองานของคนไข้ที่อยู่กับพี่มานานที่สุดนะคะ กอหญ้าอยากให้เป็นงานวันเกิดที่มีความหมายและสร้างกำลังใจให้ทั้งกับเด็กคนนี้และพ่อแม่ของเขาด้วย เพราะฉะนั้น ข้ามรายละเอียดบางอย่างไม่ได้เลยค่ะ" 

ภาคภูมิมองหน้าหญิงสาว ไม่อยากเชื่อเลยว่าเด็กหญิงที่เขาชอบแกล้งทุกครั้งนั้น จะมีความคิดที่โตและอบอุ่นขนาดนี้ 

เขายิ้มก่อนที่จะเปลี่ยนสีหน้าในทันทีเมื่อสังเกตเห็นรอยเลือดตรงปลายนิ้วโป้งและนิ้วชี้ของหญิงสาว 

"กอหญ้า นี่มันรอยเลือดนี่นา เป็นอะไรรึเปล่า ไหนขอพี่ดูหน่อยซิ" 

รอยเลือดสีแดงบนปลายนิ้วทั้งสอง เขาไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเธอทำแบบนั้นเหมือนเคย 

"เครียดจนกัดปากอีกแล้วใช่ไหม" ชายหนุ่มมองหน้าหญิงสาวตรงหน้าที่พยักหน้าและรีบก้มหลบความผิด 

"พี่บอกแล้วใช่มั้ย ไอ้กรก็บอกว่าอย่ากัดปากอีก มันเจ็บ แถมไม่ดีด้วย เลือดมันออกทุกครั้งขนาดนี้ ไหนสัญญาแล้วว่าถ้าปากแห้งจะรักษาให้ถูกวิธีอย่างที่พี่บอกไป แล้วก็จะไม่กัดอีก"

กอหญ้าเงยหน้าสบตา ใบหน้าของลายหนุ่มเคร่งเครียด บ่งบอกให้รู้ว่ารอบนี้เขาจริงจังและโกรธแค่ไหน เวลาพี่ชายคนนี้โกรธ น่ากลัวเป็นที่สุด แตกต่างจากพี่ชายที่ชอบแกล้งลิบลับ 

"ขอ…ขอโทษค่ะ กอหญ้าจะไม่ทำอีกแล้วก็ได้" หญิงสาวตรงหน้าสำนึกผิด แต่ไม่ได้ทำให้ใจของเขาอ่อนลงได้เลยเพราะครั้งนี้มันหลายครั้งแล้ว เขาจะทำให้เธอไม่ทำแบบนี้อีก และจะทำให้เธอได้รู้ว่าความรู้สึกที่แท้จริงว่าเขาห่วงเธอมากแค่ไหน ครั้งนี้เขาต้องเด็ดขาด

"พี่ว่ารอบนี้พี่ควรมีบทลงโทษ ตกลงไหม"

หญิงสาวพยักหน้า "เอ่อ แต่ พี่ภูมิคะ…กอ…อื้อ"

ก่อนที่เธอจะได้ทันตั้งตัว ริมฝีปากจิ้มลิ้มสีชมพูก็ถูกปิดสนิทด้วยริมฝีปากชายหนุ่มตรงหน้า เนิ่นนานทีเดียวก่อนที่เขาจะค่อยๆขยับริมฝีปากเบาๆที่ปากของเธอ อ่อนโยนและนุ่มนวล จนยากที่เธอจะห้ามใจของตนเองไม่ให้เต้นเร็วได้ 

เธอเสียจูบแรกให้พี่ชายคนนี้ไปเสียแล้ว 'จูบแรกในชีวิต'