คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : [The Desire] : Serephel
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
มีแก้รายละเอียดเล็กน้อยดังนี้
- เปลี่ยนผมของเซเรเฟล จากยาวถึงหลังเข่าเป็นยาวถึงเท้า
- สัญลักษณ์ลัทธิของหมายเลข 8 จะย้ายจากอกขวาไปอกซ้าย
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ใบสมัครสำหรับปีศาจ ;
◣Application
◣Profile◥
“ท่านทั้งหลาย อีกไม่นานคืนวันแห่งความไม่เท่าเทียมจะจบลงแล้ว จงปรบมือต้อนรับให้กับวันแห่งการเกิดใหม่ของยุคสมัยแห่งความมั่งคั่ง”
บทบาท : ปีศาจแห่งโลภะ แมมม่อน
ชื่อ/นามสกุล : เซเรเฟล เดออร์ (Serephel Deor)
ชื่อเล่น : เซเฟล (Sephel) ,ซีเร (Sere), ท่านศาสดา(?)
ความหมายของชื่อ : Serephel มาจากคำว่า Seraph มีความหมายว่าเทวทูต , Deor มาจากคำว่า D'or ในภาษาฝรั่งเศส แปลว่าทอง
สัญชาติ : อังกฤษ
เชื้อชาติ : อังกฤษ-อเมริกา
เพศ : ชาย
ลักษณะภายนอก : เซเรเฟลเป็นเด็กผู้ชายที่มีร่างกายผอมบาง ผิวสีขาวเนียนนุ่มไร้ตำหนิ เส้นผมสีขาวบริสุทธิ์ยาวจนถึงเท้า ดวงตาสีทองดวงโตที่ถูกรองรับไว้ด้วยแพขนตาสีขาวยาวหนา คิ้วสีขาวเรียวบางยาวโค้งเล็กน้อย เรียกได้ว่าเป็นร่างกายที่ไร้ที่ติ เมื่อผนวกกับช่วงอายุที่ยังเป็นเด็กอยู่นั้นทำให้เซเรเฟลเป็นเสมือนสัญลักษณ์แห่งความบริสุทธิ์เลยก็ว่าได้ ภาพลักษณ์ของเขาเต็มไปด้วยความเข้มแข็งในแบบของเด็กผู้ชายที่แฝงไปด้วยความอ่อนโยน โอบอ้อมอารีแบบเทพบุตร เมื่อมองดูแล้วทำให้รู้สึกได้ถึงตัวตนที่แทบจะอยู่คนละโลก หากจะให้เรียกว่าเป็นมนุษย์ก็อาจจะทำให้เขาดูมัวหมองไปด้วยกิเลศมากเกินไป เซเรเฟลมักปรากฎในชุดแต่งกายสีขาวผืนยาวประดับกับลายสีทองและสวมชุดในเข้ารูปสีดำ สูง 154 Cm. หนัก 43 Kg.
อายุ : 16 ปี
อุปนิสัย : ต่อหน้าผู้อื่น "เทวดาตัวน้อยของประชาชน" คำๆนี้คือสมญานามที่เซเรเฟลได้รับจากประชาชนโดยส่วนใหญ่ในประเทศ เขาเป็นเสมือนกับเด็กที่กำลังจะเติบโตไปเป็นผู้ชายในอุดมคติ จิตใจงดงาม มีความโอบอ้อมอารี เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ไม่แบ่งแยกฐานะ ไม่รังเกียจผู้ที่ยากไร้ มอบความรักและรอยยิ้มแห่งการเยียวยาให้กับทุกคนอย่างเท่าเทียม เรียกได้เลยว่าเป็นเจ้าลัทธิที่นอกจากจะอายุน้อยที่สุดแล้ว เซเรเฟลยังเป็นเจ้าลัทธิที่มีภาพลักษณ์ดีที่สุดอีกด้วย ด้วยฉากหน้าของลัทธิที่ช่วยเหลือผู้คนที่เริ่มตกทุกข์ได้ยากในยุคของเทคโนโลยี จึงไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมทุกๆคนถึงส่งเสียงสนับสนุนให้กับเด็กน้อยคนนี้
แต่ทว่าในความเป็นจริง ในฉากเบื้องหลังที่แท้จริงนั้น เซเรเฟลไม่ใช่เทวดาตัวน้อยอย่างที่ใครๆเขาว่ากัน แต่เป็นปีศาจวิกลจริตที่สวมร่างของเด็กอยู่ก็มิปาน ด้วยความฉลาดเจ้าเล่ห์ ระมัดระวังตัวไม่ประมาท ความสามารถในการทำธุรกิจลับตั้งแต่ยังเด็ก ฉากหน้าของลัทธิใจบุญนั้นไม่ต่างอะไรกับเส้นทางสู่นรกที่ทรมานยิ่งกว่าความตาย ทั้งการถูกหลอกล่อ ทารุณกรรม ทุกๆอย่างถูกควบคุมโดยเด็กชายร่างเล็กคนนี้
เนื้อแท้ของเซเรเฟลนั้นเป็นพวกหัวร้อนง่ายและรังเกียจชนชั้นล่างอย่างมาก หากให้เทียบการนำมือของตนไปสัมผัสกับผิวอันหยาบกร้านของผู้อื่นแล้ว สำหรับเซเรเฟลนั้นไม่ต่างอะไรจากการนำเพชรไปถูกับร่างของสัตว์เลื้อยคลานเปื้อนโคลนเลยทีเดียว แม้ใบหน้าจะยิ้มออกสื่ออย่างไร้ที่ติ แต่ว่าเบื้องหลังนั้น เซเรเฟลนั้นหัวร้อนจนทำลายข้าวของแทบทุกวัน หลังการออกงานสร้างภาพพจน์ก็แทบจะวิ่งเข้าห้องน้ำมาล้างตัวโดยทันที เมื่ออยู่คนเดียวจะพูดบ่นก่นด่าสาปแช่งพวกทำมาหากินไม่เป็นจนต้องคอยมาเกาะลัทธิของตนอย่างไม่ลดละ แต่เพราะประชาชนคือพลังและโล่กำบัง เซเรเฟลจึงไม่สามารถปฎิเสธได้ว่าการตีหน้าซื่อทำความดีนั้นเป็นการลงทุนที่คุ้มค่ามากและดีต่ออนาคตของเขา
มีหัวธุรกิจ กล้าได้แต่ไม่กล้าเสีย เซเรเฟลมักจะทำในสิ่งที่ตนไม่ขาดทุน เขาเป็นพวกที่ใช้หัวคิดได้เก่งและคิดได้ไวมาก แม้ว่าจะหยิ่งยโสโอหังมากไปหน่อย แต่เขาก็ไม่ยอมประมาทและพยายามสร้างตัวหมากไว้ใช้ในอนาคตอยู่เสมอ เซเรเฟลถือเป็นปีศาจที่พยายามจะสร้างรากฐานอำนาจของตนมากกว่าจะมาใช้ชีวิตปกติแล้วไล่กินมนุษย์ไปทีละคนอย่างหลบๆซ่อนๆ
ชอบกินผู้ชายอย่างมาก(ในแง่ของการใช้ปากกัดกิน) เพราะตัวเองมีปมด้อยที่ร่างกายโตไม่ค่อยสมวัยเท่าไหร่นัก เซเรเฟลจึงชอบที่จะกินผู้ชายที่มีเนื้อมากกว่าผู้หญิง(เจ้าตัวมักจะพูดว่า กินผู้หญิงไปทำไม สัดส่วนเรียวยังกะกุ้งแห้ง กัดแป๊บเดียวก็ถึงกระดูกแล้ว ผู้ชายมีสารอาหารกว่าเยอะ แต่ว่าเจ้าตัวกินทีก็กินนิดเดียวแต่เหลือเยอะ เพราะเซเรเฟลกลัวว่าจะอ้วน... /แบบว่าถ้าตัวโตขึ้นภาพลักษ์มันจะเปลี่ยนไปไม่เป็นเด็กใสเหมือนเดิม เลยดูกินทิ้งกินขว้างไปนิด ประมาณว่ากินก็บ่อยแต่กินน้อยซะงั้น) ซึ่งเจ้าตัวนั้นจะไม่ค่อยชอบผู้ชายยตัวสูงตัวใหญ่เท่าไหร่นักด้วยปมด้อยนี้ ทำให้คนใช้ในเบื้องลึกของเขานั้นส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง มีน้อยคนนักที่จะเป็นผู้ชาย และคนเหล่านี้มักจะเซเรเฟลเหยียบย่ำและดูถูกเพื่อกลบปมด้อยของตัวเองอยู่เสมอ และการเรียกเขาว่า "เตี้ย" นั้นถือเป็นการฆ่าตัวตายในแบบที่สภาพศพไม่ค่อยจะดูดีเท่าไหร่นัก
ขยันดูแลตัวเองมาก ทั้งบำรุงผิว ดูแลผม อาบน้ำแร่แช่น้ำนมอะไรทำนองนั้น เนื่องจากเขาถูกสั่งสอนในเรื่องการรักษาภาพลักษณ์ภายนอกมาตั้งแต่เด็กๆ และภาพลักษณ์ของเขานั้นถือเป็นอีกสิ่งสำคัญที่ทำให้คนมีความศรัทธา เขาจึงมักจะต้องดูแลร่างกายของตัวเองแม้ว่ามันจะยุ่งยากเพียงใดก็ตาม และต้องหมั่นฝึกพูดและกระทำตัว ให้เข้มแข็งแต่แฝงไปด้วยความอ่อนโยน ให้หนักแน่นแต่ไม่เผด็จการ แม้ว่าสิ่งเหล่านี้จะแตกต่างไปจากตัวตนของเขาอย่างสิ้นเชิง แต่เพื่อผลประโยชน์ในอนาคตแล้ว สำหรับเซเรเฟลมันคือการลงทุนที่คุ้มค่า สามารถเรียกได้ว่าเขาเป็นพวกที่คำนึงถึงอนาคตเป็นหลักก็ว่าได้
ประวัติ : พ่อและแม่ของเซเรเฟลนั้นเป็นเจ้าลัทธิ "สัมผัสสวรรค์" (Paradise feel) (*ข้อมูลของลัทธิจะมีตรงส่วนของเพิ่มเติม) ในเบื้องหน้า ลัทธิสัมผัสสวรรค์เป็นลัทธิสีขาวที่คอยช่วยเหลือผู้ยากไร้จากยุคแห่งความไม่เท่าเทียม แต่ในเบื้องหลัง พวกเขาเป็นลัทธิที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการขนส่งยาเสพติด ค้าประเวณี หรือเป็นทางขนส่งอาวุธเถื่อน พวกเขาสร้างเด็กหลอดแก้วคนหนึ่งขึ้นมาและรับเด็กคนนั้นเข้ามาในบุตรของตนพร้อมทั้งตั้งชื่อให้เด็กคนนั้นว่า "เซเรเฟล"
เซเรเฟลถูกเลี้ยงดูมาราวกับไข่ในหิน เขาถูกสั่งสอนเรื่องมารยาทมาตั้งแต่เด็ก การเป็นผู้พูด ร่างกายของเขาถูกดูแลและบำรุงมาตั้งแต่เส้นผมจรดปลายเล็บอย่างทะนุถนอม อาหารที่กินเพียงวันละมื้อสองมื้อและกินเพียงไม่กี่คำเท่านั้น เพื่อให้รูปลักษณ์และรูปร่างของเขาออกมางดงามมากที่สุด และประกาศให้เป็นสัญลักษณ์ของลัทธินี้ไป เซเรเฟลนั้นเริ่มกลายเป็นที่รู้จักตั้งแต่ตอนที่อายุได้ 5-6 ปี ด้วยความเชื่อที่ว่าหากได้สัมผัสมือของเด็กคนนี้ โรคภัยไข้เจ็บต่างๆจะค่อยๆหายไป เซเรเฟลนั้นแม้จะไม่ค่อยถูกใจกับการเลี้ยงดูที่บังคับเขาให้อยู่แต่ในกรอบ แต่เมื่อได้สวมเสื้อผ้าที่เลิศหรู จับต้องทองคำที่เป็นประกายแวววาวแล้ว ความรู้สึกขัดใจเหล่านั้นก็ลดทอนลงไป แม้จะเป็นเพียงแค่เด็ก แต่เซเรเฟลนั้นมีความปรารถนาในทรัพย์เป็นอย่างมาก เขาเลือกที่จะเก็บเงินและสะสมของมีค่ามาตั้งแต่เด็ก
ทว่าโชคร้ายได้มาถึง เมื่อเซเรเฟลเริ่มอายุได้ 9 ปี พ่อและแม่ของเขาประสบอุบัติเหตุหลังเดินทางไปพบกับบุคคลใหญ่โตบุคคลหนึ่งเข้า ลัทธิเริ่มระส่ำระสายกับการจากไปอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวของเจ้าลัทธิ เซเรเฟลนั้นจะต้องเป็นเจ้าลัทธิคนต่อไป แต่ทว่าเขายังเด็กมากนัก คนหลายคนเริ่มแสดงตัวว่าตนจะเป็นตัวแทนคอยดูแลงานต่างๆของเซเรเฟลแทน แต่ทว่าเซเรเฟลนั้นเป็นเด็กที่ฉลาดและถูกสั่งสอนเรื่องต่างๆมาดีเกินไป เขาสามารถรู้ทันคนอื่นๆได้ แต่ทว่าตัวเขานั้นกลับไร้ซึ่งอำนาจที่จะจัดการคนเหล่านั้น
เซเรเฟลเริ่มเก็บสะสมความเครียดมากขึ้น เขารู้ตัวดีว่าทรัยพ์และมรดกที่ควรเป็นของเขานั้นค่อยๆลดหายไป ความเครียดและความกลัวของเด็กชายเพิ่มขึ้นอย่างมากในชั่วข้ามคืน มันเป็นความกังวลที่ยิ่งกว่าตอนที่บิดาและมารดาของตนจากไป ราวกับว่าเขาจะไม่สามารถมีชีวิตต่อไปได้หากปราศจากความมั่งคั่งและทะเลสาบสีทอง(*หมายถึงกองทองที่มีขนาดใหญ่มากๆ) ทว่าในตอนนั้นเอง ความทรงจำในอดีตชาติของตนได้กลับมา ความทรงจำในฐานะปีศาจแห่งโลภะ แมมม่อมผู้กระหายในทรัพย์มากกว่าผู้ใด ความรู้สึกต่างๆค่อยๆเปลี่ยนไป จากเดิมที่เคยเป็นเด็กฉลาดอยู่แล้วกลับยิ่งมีความเจ้าเล่ห์แต่งเติมเข้ามาอีก ความหยิ่งสโย ความทรนงในอำนาจเก่าแก่ของตนเริ่มกลับมาทีละนิด เซเรเฟลรับรู้ได้ถึงการเปลี่ยนไปและความรู้สึกถึงพลังที่มากล้นของตน มันคืออำนาจที่ไม่มีใครต่อกรได้
เซเรเฟลได้อ้างชื่อตนนัดประชุมเหล่าคนใหญ่คนโตและคนที่พยายามอ้างตนเป็นตัวแทนของเขาบางคนเข้ามา เขาใช้พลังในฐานะปีศาจทำการสังหารหมู่คนเหล่านั้นและเหลือคนอื่นๆไว้เพียงไม่กี่คน ปลูกฝังความกลัวแก่คนเหล่านั้นและเปลี่ยนให้คนเหล่านั้นกลายเป็นหุ่นเชิดของเขา เซเรเฟลค่อยๆขยายธุรกิจมืดในลัทธิของเขาให้มากขึ้น ทั้งการลักพาตัวคนในลัทธิบางคน บ้างก็ถูกนำไปค้าประเวณี บ้างก็ถูกนำไปค้าอวัยวะ บ้างก็ถูกนำไปใช้เป็นอาหารสำหรับตนเอง ค้าขายยาเสพติดโดยใช้การบริจาคบังหน้า ใช้เงินซื้อเจ้าหน้าที่ระดับสูงเพื่อช่วยปิดข่าวและเป็นสายของทหารและตำรวจให้กับตน มีการเปิดแหล่งการพนัน แหล่งค้าประเวณีต่างๆภายในชั้นใต้ดินลับของโบสถ์ที่เป็นของลัทธิมากขึ้น มีการฟอกเงินและการติดสินบนเกิดขึ้นมากมาย จากเดิมที่เป็นลัทธิใหญ่ที่มีส่วนเกี่ยวข้องในธุรกิจมืดนั้น ลัทธิสัมผัสสวรรค์ได้เพิ่มระดับขั้นขึ้นมาเป็นยิ่งกว่านั้น กลายเป็นลัทธิที่มีผู้ติดตามมากกว่าล้านคน มีการติดต่อกับผู้มีอำนาจใหญ่โตมากมาย มีระบบหมุนวนเงินใต้ดินจนทำให้มีเงินไหลมาเทมาอย่างไม่ขาดสาย
ในเบื้องหน้า เซเรเฟลเป็นเจ้าลัทธิที่คอยช่วยเหลือและบริจาคเงินแก่ผู้ยากไร้ และลึกลงมา เขาค่อยๆปลูกฝังความคิดเกี่ยวกับวันแห่งการถือกำเนิดของยุคใหม่ ค่อยๆบิดเบือนตำนานเก่าและปลูกฝังแนวคิดใหม่ และลึงลงไปยิ่งกว่านั้น เขาคือผู้คุมธุรกิจมืดในหลายๆจุดภายใต้อำนาจของลัทธิ และในจุดที่ลึกที่สุดในโบสถ์ใหญ่ของลัทธิ ที่นั่นเป็นสถานที่ที่มีเพียงเซราเฟลกับข้ารับใช้อีกไม่กี่คนที่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเขา สถานที่แห่งนั้นเป็นจุดที่ลึกที่สุดของลัทธิ ความจริงที่ว่าเด็กชายผู้บริสุทธิ์ของพวกเขาเป็นปีศาจที่กลืนกินมนุษย์
ลักษณะการพูด : เซเรเฟลเป็นคนพูดจาสุภาพ เขามักจะแทนตัวเองว่า "เรา" หรือ "ผม" เซเรเฟลมักจะแทนคนอื่นว่า "คุณ" หรือ "ท่าน" โดยจะขึ้นอยู่กับสถานการณ์ เช่น หากเป็นการพูดแบบสนิทสนมหรือแบบตีหน้าซื่อว่าเป็นเด็กดี จะใช้คำว่าผมกับคุณ แต่ถ้าเป็นการพูดในแบบสุภาพและเป็นทางการ จะใช้คำว่า เรากับท่าน เซเรเฟลเป็นคนพูดไม่มีหางเสียง และหากโกรธจะหยาบมาก หยาบแบบหยาบสุดๆ และจะพูดบ่นยาวมาก บ่นตลอดเวลา บ้าเลือดเบอร์แรงมาก
ตัวอย่าง
"สวัสดี เรามีนามว่าเซเรเฟล, เซเรเฟล เดออร์ เราคือเจ้าลัทธิสัมผัสแห่งสวรรค์" (กล่าวพร้อมกับโค้งตัวอย่างสุภาพเล็กน้อย)
"สวัสดี ผมมีชื่อว่าเซเรเฟล, เซเรเฟล เดออร์ ผมเป็นเจ้าลัทธิสัมผัสแห่งสวรรค์" (กล่าวพร้อมกับโค้งตัวลงอย่างสุภาพ)
"ท่านเป็นอะไรมากหรือเปล่า ? ให้เราช่วยดูอาการให้มั้ย ?" , "คุณเป็นอะไรรึเปล่า ? ให้ผมดูอาการของคุณหน่อยได้ไหม ?"
"สู้ๆนะ เราเป็นกำลังใจให้ท่านเสมอ" , "สู้ๆนะ ผมเป็นกำลังใจให้คุณเสมอ"
"ขอให้วันแห่งความเท่าเทียมจงมีอยู่กับพวกท่าน"
"พวกท่านทั้งหลาย จงสวดมนต์ให้กับค่ำคืนแห่งการถือกำเนิดใหม่ที่กำลังจะมาถึง"
"ได้เวลายุติวันคืนแห่งความไม่เท่าเทียมแล้ว"
"ไอ้-่าเอ้ย จะวิ่งว่อนอะไปกันนักกันหนา เป็นแมลงสาบโสโครกที่ทำได้แค่ดิ้นไปดิ้นมามารึไง"
"เหอะ ก็แค่พวกสัตว์ชั้นต่ำ พวกแกควรกลับไปผสมพันธุ์ได้แล้วนะ ใกล้ฤดูติดสัดแล้วนี่ ? หรือว่าพวกแกอัปลักษณ์มากจนพวกชั้นต่ำด้วยกันยังไม่อยากจะครองคู่กัน"
"โอ้ย ! จะทำ-่าทำส้น-ีนอะไรนักหนา ขาดความอบอุ่นหรอถึงได้เรียกร้องความสนใจนัก ไอ้พวกไร้น้ำยา ! พ่อและแม่ของแกไม่ได้สั่งสอนมารยาทบ้างรึไง !"
"บ้าเอ้ย ! บ้าเอ้ย ! บ้าเอ้ย ! ก็แค่สวะ.. ก็แค่สวะแท้ๆ กล้าดียังไงไอ้พวกไร้ค่านี่ !"
พลังพิเศษ : เซเรเฟลถือเป็นปีศาจที่มีแรงกายค่อนข้างน้อยเมื่อเทียบกับปีศาจตัวอื่น(ส่วนตัวอยากให้กากเดนที่สุดในด้านนี้ ไม่มีดีอะไรเลยนอกจากพลังในการฟื้นตัว) ทว่าทดแทนมาด้วยความเฉลียวฉลาด และเขามีพลังเหนือธรรมชาติคือ "แปลงทอง" ซึ่งเป็นพลังที่สามารถเปลี่ยนแปลงทองให้เป็นรูปร่างต่างๆได้ เช่นเปลี่ยนให้เป็นอาวุธ เปลี่ยนให้เป็นเกราะ เปลี่ยนให้เป็นทหารที่มีร่างกายเป็นเกราะทองเปล่าๆที่สามารถต่อสู้เองได้ (*ห้องแทบทุกห้องในโบสถ์ใหญ่ที่เซเรเฟลอาศัยอยู่ทำมาจากทองแล้วค่อยปูปูนทับแทบทั้งหมด ดังนั้นหากเป็นสถานที่นั้น เขาจะสามารถเปลี่ยนแปลงโครงสร้างได้ แต่ยิ่งโครงสร้างใหญ่เท่าไหร่จะยิ่งใช้เวลานานมากขึ้น และในช่วงที่แปลงทองนั้น การเคลื่อนไหวของเซเรเฟลจะช้าลง)
(ตัวอย่างบทพูดเวลาใช้พลัง แปลงทอง : องค์รักษ์หุ้มเกราะ , แปลงทอง : หอกจู่โจม , แปลงทอง : ปราสาททองคำ, บิดเบือนพื้นที่ , แปลงทอง : ปราสาททองคำ, พื้นกับดักหนาม เป็นต้น)
ความสามารถพิเศษ : ฉลาดและเจ้าเล่ห์, มีความสามารถในการทำธุรกิจ, มีวาทศิลป์ที่ยอดเยี่ยม, มีความสามารถในการพูดเพื่อบิ้วอารมณ์/ทำให้คนอื่นคล้อยตาม, แสดงและตีสองหน้าเก่ง, มีความสามารถในการเป็นผู้นำ
สิ่งที่ชอบ : เงิน ทองคำ อัญมณี , กราฟที่ขึ้นสูงเรื่อยๆไม่ตก , หมาป่า (แอบมีเลี้ยงไว้ด้วย) , การลงทุนที่คุ้มค่า , อาหารประเภทเนื้อ(ช่วงตอนเล็กๆแทบไม่ได้กินเลย), การไปยืนบนแท่นวัดส่วนสูงแล้วส่วนสูงเพิ่มขึ้นจากเดิม (น้ำตาจะไหล)
สิ่งที่ไม่ชอบ : การลงทุนที่ไม่คุ้มค่า , ชนชั้นต่ำ คนจน คนไร้ประโยชน์ , สิ่งของสกปรก , เปลือกกุ้ง(?) , แมลงมีปีก
สิ่งที่เกลียด : ผู้ชายตัวสูง โดยเฉพาะเด็กผู้ชายที่อายุไล่เลี่ยกันแต่ตัวสูงกว่า(ปมด้อยล้วนๆ) , คำว่า "เตี้ย" (นี่ก็ปมด้อยเหมือนกัน)
สิ่งที่แพ้ : ขนแมว
สิ่งที่กลัว : กราฟที่ดิ่งลงต่ำและต่ำอีก (*เซเรเฟลไม่ค่อยเล่นหุ้นหรอกครับ แต่อ่อนไหวกับเรื่องกราฟเป็นสัญชาติญาณ)
เพิ่มเติม :
ลัทธิสัมผัสสวรรค์ (Paradise feel)
ลัทธิสัมผัสสวรรค์ (Paradise Feel) เป็นลัทธิที่มีการสืบทอดผ่านมาสามสี่ชั่วอายุคนแล้ว แต่เดิมเป็นลัทธิสีขาวที่คอยช่วยเหลือผู้ยากไร้ แต่หลังจากเปลี่ยนเจ้าลัทธิไปช่วงหนึ่ง ลัทธิก็เริ่มแปดเปื้อนกลายเป็นสีดำมากขึ้น ในช่วงแรกนั้นเริ่มมีการค้าประเวณีและการค้าขายยาเสพติด และก็เริ่มบานปลายมากยิ่งขึ้นในรุ่นต่อๆมา จนกระทั่งรุ่นของพ่อและแม่ของเซเรเฟล พวกเขาได้วางแผนที่สร้างสัญลักษณ์ของลัทธิขึ้น ซึ่งเป็นเด็กบริสุทธิ์ที่จะต้องมีดีทั้งรูปร่างและความฉลาด พวกเขาจึงใช้เด็กหลอดแก้วที่เกิดจากดาราที่มีใบหน้าสวยงามและเฉลียวฉลาดเข้าขั้นอัจฉริยะ นั่นจึงเป็นสามารถที่ทำให้เซเรเฟลเป็นเด็กที่ฉลาดกว่าเด็กในวัยเดียวกัน และเมื่อเซเรเฟลได้ขึ้นเป็นเจ้าลัทธิคนปัจจุบัน ลัทธิสัมผัสสวรรค์ก็ได้เข้าสู่การเป็นลัทธิสีดำในโลกเบื้องหลังอย่างสมบูรณ์ ลัทธิสัมผัสสวรรค์เป็นลัทธิที่มีรากฐานมาจากศาสนาคริสต์ จึงมีความเชื่อในเรื่องของพระเจ้า
คำนิยามของลัทธินี้
>วันแห่งความไม่เท่าเทียม คือ ช่วงเวลาปัจจุบันที่เกิดความเหลี่ยมล้ำทางการศึกษาสูง
>เซราฟิมทั้ง 7 คือ Seven Seraphim เป็นบุคคลในคำทำนายที่จะมาปลดปล่อยผู้คนออกจากวันแห่งความไม่เท่าเทียม ซึ่งในที่นี้ เซเรเฟลหมายถึงเหล่าปีศาจทั้ง 7 ซึ่งเป็นการบิดเบือนตำนานเพื่อให้พวกตนสะดวกสบายมากขึ้น
>ผู้ผิดบาปท้ัง 7 คือ เหล่าผู้วิเศษทั้ง 7 ที่เป็นศัตรูของตนในอดีต เซเรเฟลกล่าวว่า พวกเขานั้นพิการเพราะความผิดต่อพระเจ้า
ผู้พิการทางปาก คือผู้โป้ปดต่อพระเจ้า, ผู้พิการทางทางดวงตา คือผู้ที่ริอาจจ้องมองพระเจ้าด้วยตาเปล่า, ผู้ที่พิการทางหู คือผู้ที่ไม่ฟังคำแนะนำของพระเจ้า,
ผู้ที่การทางขา คือผู้ที่เดินไปเส้นทางที่พระเจ้าทรงห้าม, ผู้ที่พิการทางแขน คือผู้ที่แตะต้องสิ่งของของพระเจ้าโดยมิได้รับอนุญาต, ผู้ที่พิการทางสมอง คือผู้ที่คิด
ลบหลู่พระเจ้าอย่างสาหัส. ผู้ที่พิการทางบุคลิก คือผู้ที่เยาะเย้ยในตัวตนของพระเจ้า
อนึ่ง เซเรเฟลได้กล่าวไว้ว่า ผู้ที่ผิดบาปต่อพระเจ้ามีเพียง 7 คนเท่านั้น เพราะฉะนั้นบางคนที่พิการอาจเป็นเพียงเพราะโชคร้าย หากใครเป็นคนพิการและจะเข้า
ลัทธินี้จะต้องได้รับการตรวจสอบเสียก่อน หากพบว่าไม่ใช่ผู้ผิดบาป คนๆนั้นจะได้รับสร้อยกางเขนสีทองที่เป็นสัญลักษณ์ว่าไม่ใช่ผู้ผิดบาปแม้ว่าจะพิการ
>การเกิดใหม่ หมายถึง การเกิดใหม่ของยุค มิใช่บุคคล ซึ่งยุคที่เกิดใหม่จะเป็นยุคอันมั่งคั่งและไร้ซึ่งความเหลื่อมล้ำของฐานะ บางครั้งจะใช้คำว่าการเกิดใหม่ การเริ่มคืนวันใหม่ การเริ่มวันใหม่ ทุกๆอย่างที่เกี่ยวกับการเริ่มใหม่ทั้งหมดในลัทธินี้ล้วนหมายถึง การเกิดขึ้นของยุคใหม่
ความเชื่อของลัทธินี้คือ ในขณะนี้พวกตนกำลังอยู่ในวันแห่งความไม่เท่าเทียม หน้าที่ของลัทธินี้จะคอยช่วยเหลือผู้คนเหล่านั้น นี่คือความเชื่อดั้งเดิมของลัทธิ แต่หลังจากการแต่งเติมของเซเรเฟล ที่กล่าวถึงผู้ผิดบาปทั้ง 7 ที่ทำผิดมหันต์ต่อพระเจ้า พระเจ้าจึงได้ลงโทษมนุษย์ที่เป็นเผ่าพันธุ์เดียวกับคนเหล่านั้น โดยเซเรเฟลอ้างว่า หลังจากการลงทัณฑ์ที่ยาวนาน พระเจ้าได้เห็นใจมนุษย์มากขึ้นเล็กน้อย พระองค์จึงส่งเซราฟิมทั้ง 7 มาจุติบนโลกมนุษย์เพื่อไถ่บาปให้กับพวกเขา ในขณะเดียวกันก็ลงทัณฑ์เหล่าผู้ผิดบาปทั้ง 7 ด้วย หากผู้ผิดบาปทั้ง 7 ถูกลงทัณฑ์จนหมด วันแห่งการถือกำเนิดใหม่จะเริ่มต้นขึ้น มนุษย์ชาติจะไร้ซึ่งการเบียดเบียนและการเหลื่อมล้ำกัน โลกจะเข้าสู่ยุคแห่งความสุขที่ใครๆก็มั่งมี (เรียกง่ายๆว่าเป็นแผนปลูกฝังให้เข้าข้างพวกตน และให้ประชาชนรังเกียจผู้วิเศษทั้ง 7 และพร้อมที่จะรุมยำนั่นเอง--)
สัญลักษณ์ของลัทธิ
เกิดจากการนำตัว S 2 ตัว จากคำว่า Seven Seraph มาผสมกันให้คล้ายกับสัญลักษณ์อินฟินิตี้ที่ขาดไปบางจุด เป็นการสื่อให้เห็นถึงความไม่เท่าเทียม ความไม่แน่นอน ความไม่ยั่งยืนของวันแห่งความไม่เท่าเที่ยม และใช้การขีดฆ่าตรงกลางแสดงถึงจุดจบของวันแห่งความไม่เท่าเทียม ซึ่งเป็นจุดประสงค์หลักของลัทธิเลยก็ว่าได้ สุนัข สาวใช้ และบุคคลที่รู้เกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริงของเซเรเฟลจะมีรอยสักนี้อยู่ในบางส่วนของร่างกาย
ส่วนเพิ่มเติมส่วนอื่นๆ
-ลัทธิมันใหญ่มากครับ แต่เซเรเฟลเองก็ไม่ได้ดูแลเองทั้งหมด มีคนอื่นในลัทธิที่ไม่ค่อยรู้เรื่องแต่มีตำแหน่งใหญ่ก็คอยดูแลส่วนอื่นๆไป ลัทธินี้มีผู้ติดตามส่วนใหญ่เป็นกลุ่มคนยากไร้จากหลายๆพื้นที่ที่เซเรเฟลตระเวนไปช่วยเหลือมากกว่ากระจุกอยู่พื้นที่เดียวครับ และอีกส่วนก็จะเป็นพวกนักธุรกิจที่อาศัยอำนาจด้านมืดของลัทธิในการทำเรื่องผิดกฎหมายต่างๆ เพราะงั้นต่อให้บอกว่ามีหลายล้านแต่ได้ใช้จริงๆคงไม่ถึงแสนด้วยซ้ำ(ส่วนใหญ่ก็แค่เข้ามาติดตามหวังผลประโยชน์มากกว่าเข้ามาเพื่อความเชื่อ) เพราะงั้นไม่ต้องเวอร์มากแต่ขอแบบอลังๆก็พอครับ (หะ ?) เพราะต่อให้เซเรเฟลตาย สุดท้ายลัทธิก็ยังคงอยู่และหาคนมาแทนที่เซเรเฟลได้อยู่ดี
(19/10/2562)
-ลึกลงไปภายในโบสถ์ใหญ่จะเป็นโซนที่เหมือนกับโรงแรมหรูที่มีเฉพาะเซเรเฟลและผู้เกี่ยวข้องเท่านั้นที่จะเข้ามาได้ โดยจะแบ่งออกเป็น 3 ประเภทใหญ่ๆ ได้แก่ 1. หุ้นส่วน หรือก็คือคนทำธุรกิจมืดด้วยกันที่จะเข้ามาหารือ คนพวกนี้จะเข้ามาลึกได้ไม่เท่าไหร่เพราะบางคนยังไม่รู้ความจริงที่เซเรเฟลเป็นปีศาจ อาจจะรู้เพียงเรื่องเกี่ยวกับธุรกิจมืดของลัทธิ
2. เมด เมดทุกคนจะรู้ว่าเซเรเฟลเป็นปีศาจ พวกเธอจะคอยทำงานจัดการด้านความสะอาดและอาหาร ซึ่งรวมไปถึงการจัดเก็บร่างของคนที่ถูกเซเรเฟลกินไปด้วย และการแต่งหน้าบำรุงผมดูแลผิวต่างๆของเซเรเฟลก็จะมีเมดคอยช่วยจัดการ กระดุมของเครื่องแบบของพวกเมดจะทำมาจากทองคำ ซึ่งหากเซเรเฟลไม่ถูกใจใครก็สามารถแปลกทองในส่วนของกระดุมให้กลายเป็นหนามเพื่อแทงร่างของพวกเธอให้เสียชีวิตได้
3. สุนัข หน้าที่ก็ตามชื่อตำแหน่งเลย เป็นหมาเฝ้าบ้านดีๆนี่เอง สุนัขจะเป็นพวกผู้ชายที่ทำหน้าที่อารักขาส่วนต่างๆส่วนลึกของโบสถ์ชั้นใน(บอดี้การ์ดดีๆนี่เอง) มีสิทธิในการสังหารใครก็ได้ที่บุกรุกเข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาต โดยแต่ละตัวจะไม่ถูกเรียกด้วยชื่อแต่จะถูกเรียกด้วยเลขแทน พวกสุนัขป่าจะมีปลอกคอที่มีทองคำเป็นแกนอยู่ข้างใน หากเซเรเฟลไม่ถูกใจใครก็สามารถแปลงทองให้กลายเป็นหนามแทงทะลุคอของพวกสุนัขได้ พวกสุนัขและเมดจะไม่มีบทบาทอะไรกับฉากหน้าภายนอกเลย ทั้งชีวิตของพวกเขาจะถูกจำกัดให้อยู่ในโบสถ์ชั้นในที่แสนหรูหราเท่านั้น เมดและสุนัขนั้นจะมาจากการเลือกคนจากหลายๆเงื่อนไข โดยส่วนใหญ่เป็นพวกที่ไม่มีอะไรจะเสียหรือมีสิ่งสำคัญมากๆที่ต้องใช้เงินเยอะจนต้องขายวิญญาณให้กับปีศาจก็ยังได้อะไรทำนองนั้น โดยการสัมภาษณ์งานนั้นง่ายนิด(ซ์)เดียว นั่นคือพวกเขาต้องทนดูเซราฟกินคนทั้งเป็นให้ได้ หากไม่ออกอาการต่อต้านหรือพยายามช่วยเหลือเหยื่อก็ถือว่าผ่านเงื่อนไข แม้ว่าจะเป็นงานที่เสี่ยงแต่ก็นับได้ว่าเงินเดือนคุ้มสุดๆ กลุ่มคนทั้ง 3 กลุ่มนี้(หุ้นส่วนบางคน และเมดกับสุนัขทุกคน)คนที่รู้ว่าเซเรเฟลเป็นปีศาจจะมีรอยสักสัญลักษณ์ของลัทธิอยู่บนบางส่วนของร่างกาย ซึ่งเปรียบเสมือนสัญลักษณ์ของการขายวิญญาณให้ปีศาจไปแล้วนั่นเอง
ในบรรดาสุนัขทั้งหมด เซเรเฟลมีสุนัขตัวโปรดคือหมายเลข 8 ซึ่งเป็นคนที่เฉยชาและไม่สนใจอะไร หมายเลข 8 เป็นสุนัขตนเดียวที่ไม่มีเขตอารักขา แต่หน้าที่ของเขาคือเป็นคนคอยคุ้มกันเซเรเฟลและคอยอุ้มไปยังจุดต่างๆของโบสถ์ชั้นในแทน เนื่องด้วยเซเรเฟลนั้นมีร่างกายอ่อนแอและขี้เกียจบ้างในบางเวลา เซเรเฟลมักจะเรียกหมาบเลข 8 เล่นๆว่า เจ้าหมาโง่ (มุมที่เซเรเฟลจะดูเป็นเด็กที่สุดก็ตอนอยู่กับหมายเลข 8) เมื่ออยู่ภายในโบสถ์ชั้นในสุด หมายเลจ 8 จะอยู่กับเซเรเฟลตลอดเวลารวมถึงกับเวลาที่เซเรเฟลกินคนด้วย
หมายเลข 8 (เจ้าตัวละทิ้งชื่อจริงไปแล้ว)
ลักษณะภายนอก : ชายไหล่กว้างและมีร่างสูง เส้นผมสีม่วงยาวมัดหางม้าต่ำ ดวงตาสีเหลือง สูง 187 cm. หนัก 82 kg. หมายเลข 8 มีรอยสักสัญลักษณ์ของลัทธิอยู่ที่อกด้านซ้าย เป็นลูกครึ่งอเมริกา-ญี่ปุ่น อายุประมาณ 21-22 ปี
สถานะ : เปิดให้ไรท์ต้มยำทำแกงได้ตามสะดวก
【Talk with parents】
∆ แฮะะ นานๆทีจะหาเรื่องคุย//เขินตัวบิด—เอาเป็นว่าสวัสดีค่ะ ทางนี้ชื่อสโนว์หรือโนนะคะ ทางนู้นชื่ออะไรเอ่ยย
: เซราฟครับ--
∆ อาจจะเวิ่นเว้อพล่ามเยอะเรื่องพล็อตไปหน่อย... แต่คิดยังไงถึงมาเรื่องนี้คะ ;;w;;
: ก็... น่าสนใจดีครับ ชอบแนวแฟนตาซีอยู่ละด้วย--
∆ โนไม่ใช่คนขยันหรือเก่งอะไรนะคะ อาจมีการเงียบหายไปบ้างไม่ว่ากันนะคะ จะไม่เรียกว่าดองให้ใจเสียหรอกค่ะ พยายามจะไม่ทำแบบนั้น5555 (ไม่นานนู๋จิกลับมา—)
: จากที่เห็นก็มีการอัพงานอยู่ตลอด อย่างน้อยก็ดูดีกว่าผมอยู่นะ (?)
∆ โนไม่ค่อยถนัดฉากหวานๆเท่าไหร่ และเนื้อเรื่องอาจไม่ได้เน้นความรักอย่างเดียว มันอาจมีอะไรดาร์คๆมานิดนึง ซึ่งอาจลามไปถึงตัวละครด้วยที่อาจจะโดนย่ำยี(?) และถูกโนกระทำชำเรา(?)บ้างนะคะ อาจมีตายด้วย ไม่ว่ากันนะคะ แจ้งไว้ก่อนเนอะ ;;w;;
: ตายได้ตายเลยครับ แต่อย่างน้อยๆก็ขอแบบว่าจัดไปหลายศพก่อนค่อยได้ตายละกันครับ--- /ปั้นมาเพื่อตายโดยเฉพาะอยู่แล้ว
∆ ถ้าหากว่าตัวละครนี้ไม่ติดตามบทบาทที่ต้องการ จะอนุญาตให้เปลี่ยนบทบาทหรือรับกลับคะ
: อนุญาตให้เปลี่ยนบทบาทได้ครับ
∆ มีอะไรจะบอกโนไหมคะ อย่างเช่นอยากให้โนข่มขืนตัวละค—แค่ก เช่น อยากได้ฉากไหนเป็นพิเศษไหมอ่ะค่ะ ถ้าทำได้จะจัดให้เน้อ! =w=
: ให้คำนึงครับ คุก คุกนะครับ อายุไม่ถึง 18 นะครับ ข่มขืนได้แต่คุกนะครับ ถ้าถามว่าอยากได้ฉากไหนเป็นพิเศษ ผมอยากได้ฉากแบบว่าหัวร้อนครับ หัวร้อนแล้วแบบโวยวายบ้างทำลายข้าวของบ้างยิ่งกว่าผู้หญิงเป็นเมนส์แล้วโดนแฟนทิ้งไว้กลางห้างโดยที่ของช็อปมันหมดวันลดราคาพอดีอะไรแบบนั้นน่ะครับ /จะเอาความก้าวร้าวไปลงกับหมายเลข 8 ก็ได้นะครับ ไม่ว่านะ เพราะขนาดฟลอเรนซ์ยังมีโฟลรัสไว้รองรับอารมณ์เล้ย-- /แค่กๆ
ขอบคุณที่สมัครนะคะ ขอให้โชคดีค่ะ!//เตรียมของเซ่นไหว้ให้(?)
ความคิดเห็น