คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : [For survival] : Florus Gauthier
◇Special person◇
Application
“มันไม่เกี่ยวหรอกว่าเธอจะทำอะไร แต่มันสำคัญที่ว่าเธอน่ะทำไปเพื่ออะไรต่างหาก”
บทบาทที่สมัคร : SP อื่นๆ (เจ้าหน้าที่ควบคุมเมือง)
ชื่อ/นามสกุล : โฟลรุส โกวดิเอ้ (Florus Gauthier)
ชื่อเล่น : โฟล,โฟลรุส (Flo,Florus) *โฟลรุส จะออกเสียงควบกล้ำ แต่ถ้าเรียกโฟล จะออกเสียงว่า โฟว
สัญชาติ : ฝรั่งเศส
เชื้อชาติ : ฝรั่งเศส
สถานะก่อนขึ้นไปอยู่บนมหานครลอยฟ้า : บุตรชายของเศรษฐีที่มีฐานะเป็นอันดับต้นๆของฝรั่งเศส ย้ายขึ้นมาพร้อมกับน้องชายหลังบิดาเสียชีวิต
สถานะหลังขึ้นไปอยู่บนมหานครลอยฟ้า : อาศัยอยู่รว่มกับน้องชายในบ้านขนาดกลางที่มีระบบครบครัน ทำงานเป็นเจ้าหน้าที่ควบคุมเมืองไปในตัวด้วย ส่วนใหญ่มักจะใช้เวลาไปกับการทำงาน
เพศ : ชาย
ลักษณะภายนอก : ชายหนุ่มตัวสูงใหญ่ ไหล่กว้างและมีกล้ามเนื้อแน่น ผิวขาว เส้นผมสีทองยาวระต้นคอ ดวงตาสีฟ้าดูนิ่งเฉย เป็นคนที่มีท่าทีเป็นระเบียบเรียบร้อยและเป๊ะทุกฝีเก้าที่เดิน บุคลิกดีสื่อถึงการถูกปลูกฝังให้เป็นผู้ดีมาตั้งแต่เด็ก เป็นคนที่ดูมีภูมิฐานและใจเย็น แม้จะดูนิ่งๆแต่กลับดูเป็นคนที่ไม่เรื่องมาก จึงเป็นที่นับถือในคนที่วัยเท่ากันหรือต่ำกว่า และเป็นที่ชื่นชอบของคนที่มีอายุสูงกว่า เป็นคนมีสัมมาคารวะและทำตัวเป็นทางการตลอดจนทำให้รู้สึกเข้าถึงได้ยากในบางครั้ง สูง 188 cm. หนัก 84 kg.
อายุ : 26 ปี
นิสัย :
-ชีวิตนี้เพื่อเธอ หัวใจดวงนี้ก็เพื่อเธอ
โดยไม่สนว่าน้องชายของเขาจะเป็นอย่างไร โฟลมักจะตามใจน้องชายตัวเองเสมอไม่ว่าเขาจะทำอะไร ถูกหรือผิดหรือเปล่าก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่นัก และแม้ว่าเขาจะต้องเป็นคนที่เจ็บปวดเขาก็ไม่สนใจ เนื่องจากเขาโทษว่าเป็นความผิดของตนที่ปล่อยให้ฟลอเร็นต้องถูกกระทำจนกลายเป็นคนวิปริตเช่นนี้
-เป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยแสดงความคิดของตัวเอง
โฟลเป็นคนที่เงียบๆและไม่ค่อยแสดงออกหรือเสนอความคิดของตัวเองเท่าไหร่นัก ส่วนใหญ่มักจะทำงานตามที่คนอื่นบอก เรียกได้ว่าสั่งอย่างไรได้อย่างนั้น เพราะเขาไม่เรื่องมากและไม่เกี่ยงวิธีการ เขาจึงเป็นพวกประเภทที่ใช้งานได้ง่ายตั้งแต่ใช้ไปซื้อของยันให้นั่งทำงานโต้รุ่งก็ยังได้
-เป็นคนปากหนัก เก็บความลับเก่ง ไม่สนใจเรื่องมนุษย์ธรรม
โฟลไม่ค่อยสนใจเรื่องการกระทำถูกผิดเท่าไหร่นัก เพราะสุดท้ายทุกสิ่งที่เขาทำก็เพื่อฟลอเร็นทั้งหมดทั้งสิ้น ดังนั้นเขาจึงเป็นคนที่ไม่แคร์อะไรและไม่สนใจเบื้องลึกเบื้องหลัง เขาจึงเป็นอีกคนที่ไม่จำเป็นจะต้องพูดความลับอะไรของใครหรือสถานที่ใด เนื่องจากมันไม่ได้เกี่ยวกับเขา
-กิริยาดี เนี๊ยบทุกระเบียบนิ้ว มีความเป็นสุภาพบุรุษ
เนื่องจากโฟลถูกปลูกฝังเรื่องมารยาทมาตั้งแต่เด็ก และด้วยชีวิตรวมถึงความรู้สึกของเขาที่ไม่เหมือนคนทั่วไป ทำให้เขาใช้เรื่องของกิริยา มารยาทที่เป็นทางการปิดกั้นตัวเองกับคนอื่นเอาไว้จึงทำให้ไม่มีใครสามารถตีสนิทกับเขาได้เลยซักคนเดียว เรียกได้ว่าเขาไม่เคยหัวเราะให้ใครอื่นเห็นเลยด้วยซ้ำยกเว้นการยิ้มอ่อนๆเพียงเท่านั้น
-พลังพ่อบ้านสูง ทำได้ทุกสิ่ง เนรมิตได้ทุกอย่าง
โฟลเป็นคนที่คอยทำงานบ้านงานเรือนต่างๆ ตั้งแต่จัดของ กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างจาน ซักผ้า หุงข้าว กวาดหยากไย่ ทำความสะอาดอุปกรณ์อิเล็คทรอนิกส์ หรือจะทำอาการก็ทำได้ เรียกได้ว่าเขาสามารถทำได้ทุกอย่างราวกับเป็นพ่อบ้านเกรด A เลยทีเดียว(แค่กๆ)
-ไม่เคยแสดงอารมณ์ด้านลบออกมาให้ใครเห็น
เนื่องจากชีวิตที่เขาใช้อยู่จนถึงทุกวันนั้นมากจากความรู้สึกผิดของตนอยู่แล้ว เขาจึงไม่เคยแสดงอารมณ์หงุดหงิด โกรธ หรือรังเกียจใครเลย เนื่องจากคนอื่นๆนอกจากฟลอเร็นนั้นไม่ได้สำคัญอะไรสำหรับเขา เขาจึงไม่ได้มีความรู้สึกต่อคนอื่นเป็นพิเศษ ไม่ว่าจะเป็นการยิ้ม หรือตีหน้าเศร้าเล็กน้อยของเขานั้นไม่เคยมีอารมณ์ความรู้สึกจริงๆแฝงอยู่เลยแม้แต่น้อย ยกเว้นแต่สำหรับคนที่ทำร้ายหรือต่อว่าฟลอเร็นเท่านั้น ที่เขาจะรู้สึกโกรธพวกเขา และแสดงความเย็นชาออกมา
-โกรธมาก ยิ่งเยือกเย็นมาก
โฟลนั้นจะไม่แสดงอาการโหวกเหวกหากมีใครทำอะไรน้องชายเขา แต่ทว่าเขากลับจะยิ่งโฟกัสอีกฝ่ายมากขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ เขาเป็นคนที่จะแสดงความเลือดเย็นออกมาเมื่อโกรธมากกว่าการแสดงท่าทีรังเกียจออกมาอย่างเปิดเผย
-จมปลักอยู่กับอดีต วันเวลาหยุดนิ่ง
สำหรับโฟลนั้น เขาไม่มีคำว่าวันพรุ่งนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะไม่ว่าจะเป็นวันไหนฟลอเร็นก็ไม่มีวันหวนกลับมาเป็นแบบเดิม ราวกับว่าโลกทั้งใบของเขานั้นหยุดนิ่ง ดังนั้นเขาจึงไม่ค่อยพะวงเรื่องเวลาอะไรเท่าไหร่นักและใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อย เขามักจะทำงานหนักและไม่ค่อยใช้เวลาในการสังสรรค์หรือทำกิจกรรมอย่างอื่น ส่วนมากตารางเวลาของเขาคือการใชีชีวิตอยู่ที่บ้าน ออกกำลังกาย และไปทำงาน วนลูปอยู่เช่นนี้เรื่อยๆ
ประวัติ : โฟลนั้นเกิดในครอบครัวของชายผู้เป็นเศรษฐีที่มีฐานะร่ำรวยเป็นอันดับต้นๆของฝรั่งเศส ก่อนที่น้องของเขา ฟลอเร็น จะถือกำเนิดตามขึ้นมา ในช่วงที่เขาอายุได้ประมาณ 19 ปี จู่ๆแม่ของเขานั้นได้หายตัวไป โดยที่พ่อของเขาได้บอกกับเขาว่าเธอหย่าและทิ้งพวกเขาไปแล้ว
โฟลนั้นใช้ชีวิตโดยการทุ่มเทไปกับการเรียน พยายามศึกษาเพื่อที่จะรับสืบทอดกิจการของพ่อเขาต่อไป เพราะว่าเขานั้นรักและห่วงน้องชายของเขามาก และเขาต้องการที่จะเป็นคนสืบสานงานกิจการต่อเพื่อให้น้องชายของเขาได้ใช้ชีวิตอยู่อย่างอิสระ
แต่เมื่อเวลาผ่านไป จู่ๆน้องชายของเขากลับเริ่มเปลี่ยนไปมากขึ้นเรื่อยๆ เริ่มไม่ค่อยพูด มีสีหน้าหม่นหมอง ไม่ชอบให้ถูกแตะตัว จนเมื่อผ่านไปได้เกือบปี ฟลอเร็นนั้นเริ่มแย่ขึ้นเรื่อยๆจนมีข่าวนินทาเกิดขึ้นภายในโรงเรียนที่เขาอยู่จนลามมาถึงหูของโฟล ทว่าเขาในตอนนั้นศึกษาอยู่ที่อื่นและพยายามติดต่อไป แต่เสียงของน้องชายของเขากลับบอกเพียงแค่ว่าไม่เป็นไร มันเป็นเพียงการเข้าใจผิดกันนิดหน่อยเท่านั้นเอง
จนกระทั่งโฟลนั้นเริ่มรู้สึกไม่แน่ใจหนักขึ้นเรื่อยๆ เพราะข่าวลือนั้นเริ่มหนาหูขึ้นจนแม้กระทั่งคนรู้จักของเขายังโทรมาถามเขาบ่อยๆ รวมถึงพวกบ่าวคนใช้ที่โทรมารายงานเขาเองก็บอกเป็นเสียงเดียวกัน โฟลนั้นรู้สึกตะหงิดๆถึงขั้นเตรียมลาเพื่อย้ายกลับไปที่บ้าน แต่ทว่าวันที่เขาไปถึงบ้านนั้น ทุกอย่างเงียบสงัดไปครึ่งวัน เขาพยายามโทรหาพ่อและน้องของเขาแต่ก็ไม่มีใครรับสาย ทว่าเขาได้ยินเสียงมาจากใต้ดิน เขาพยายามค้นจนพบว่าบ้านหลังนี้มีห้องใต้ดินอยู่ด้วย และที่ห้องนั้นเองเขาก็ได้พบความจริงทั้งหมด
ความจริงที่ว่าพ่อของเขาเป็นคนวิปริต ความจริงที่ว่าพ่อของเขานั้นข่มขืนลูกชายแท้ๆผู้เป็นน้องของเขาเอง และมันก็เกิดขึ้นมานานจนกินเวลาเป็นปีไปแล้ว และความจริงที่ว่าน้องชายของเขานั้นเสียสติและยังคงแทงไปที่ศพของชายผู้เป็นพ่อซ้ำๆด้วยความแค้นที่มากเกินจะบรรยายออกมา มันเหมือนกับเหยือกน้ำที่ล้นจนมันตกลงไปแตกกระจายอยู่ที่พื้น
วินาทีนั้นเองที่โฟลรู้สึกใจสลาย เขาต้องการจะดูแลน้องชายของเขาให้ดีที่สุด แต่เขากลับฝากมันไว้เรื่องของอนาคต เขาจึงทิ้งน้องชายของตนออกไปศึกษายังที่ที่ห่างไกล พลาดจากการจับตาดูน้องชายและพ่อของตน จนกระทั่งอนาคตที่เขาวาดฝันไว้มันไม่มีอีกแล้ว
แม้เขาจะพยายามทำทุกอย่างเพื่อรักษาน้องชายของตน ทว่ามันก็ได้เพียงแค่กายเท่านั้น จิตใจของฟลอเร็นนั้นแสตกสลายไม่เหลือชิ้นดี เหมือนกับเศษแก้วที่แตกจนไม่สามารถรู้ได้ว่าจะต่อกลับอย่างไร ทำได้เพียงนำมันมากองไว้ในรูปลักษณ์ที่บิดเบี้ยวมากกว่าเดิม และฟลอเร็นก็เป็นเช่นนั้น เป็นเศษแก้วที่ถูกนำมาเรียงใหม่อย่างผิดรูป
ฟลอเร็นเริ่มมีอากาศจิตผิดปกติ ใช้ความรุนแรง เขาพยายามระบายอารมณ์ออกมาโดยการเป็นผู้กระทำแทนการเป็นผู้ถูกกระทำ และโฟลเองก็เลือกที่จะใช้ทางนั้นเป็นทางในการชำระบาปของตน เขายอมที่จะให้ฟลอเร็นทำทุกอย่างที่ต้องการ เพื่อเป็นการชดใช้เขาที่ทอดทิ้งฟลอเร็นไป
ทว่าโฟลเองก็รู้ดีว่าพ่อของเขาเป็นคนมีชื่อเสียงและพวกนักข่าวหรือตำรวจนั้นจะต้องพยายามขุดเรื่องนี้ขึ้นมา เขาจึงได้ตัดสินใจที่จะพาฟลอเร็นไปใช้ชีวิตยังสถานที่ใหม่ สถานที่ที่บาปที่ไม่ควรจะตกเป็นของฟลอเร็นจะก้าวตามไปถึง นั่นก็คือเมืองลอยฟ้า สถานที่ที่ตัดขาดกับโลกข้างล่างนั่นเอง
ภาพจินตนาการรอยยิ้มของฟลอเร็นยังคงติดตราอยู่ในหัวของเขา มันไม่เคยเลือนหายไป และมันไม่เคยจะเป็นจริง ดังเช่นวันที่ไม่เคยจะไปถึง มันเป็นวันพรุ่งนี้ของเขา...ที่เข็มนาฬิกาไม่มีวันวิ่งไปถึง
ลักษณะการพูด : โฟลมักจะใช้คำสรรพนามแทนตนว่าผม และแทนคนอื่นว่าคุณ ท่าทีและประโยคคำพูดของเขามักจะเป็นรูปแบบทางการ พูดจามีหางเสียงตลอด
"สวัสดีครับ ขอให้วันนี้เป็นวันที่ดีของคุณครับ"
"รับทราบครับ ผมจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุดครับ"
"คุณ___สนใจรับเครื่องดื่มไหมครับ พอดีว่าผมจะแวะไปซื้อน้ำน่ะครับ"
"พวกคุณมีอะไรกันรึเปล่าครับ ?"
"คุณเป็นอะไรรึเปล่าครับ ? สีหน้าของคุณดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่เลย"
"คุณกำลังมองหาอะไรรึเปล่าครับ ?"
"งั้นหรอครับ ? คุณเองก็คงมีเรื่องให้คิดมากมายเลยสินะครับ ?"
เวลาอยู่กับฟลอเร็น โฟลมักจะแทนตัวเองว่าพี่ และเรียกฟลอเร็นด้วยชื่อ หรือบางครั้งอาจจะเรียกสั้นๆว่า "เร็น"
"ฟลอเร็น... วันนี้จะทานอะไรรึเปล่า ?"
"เราจะไปเดินเล่นกันซักหน่อยมั้ย ? พี่มีที่ที่วิวดีๆให้ดูด้วยนะ"
"ดอกไม้ดอกนี้สวยจังเลยนะ เร็นเป็นคนปลูกมันขึ้นมาเองหรอ ?"
"เร็น... อะ... อ๊--------" (ข้ามมันไปเถอะ)
"ฉัน... เจ็บ" (<<ใช้ในกรณีที่ฟลอเร็นเปลี่ยนจากการเรียกว่าพี่เป็นชื่อโฟลห้วนๆแทน จะแทนตัวเองด้วยฉัน)
พลังพิเศษ :
[Ouvert/Fermer] อูเวสท์/เฟลเม : พลังคำสั่งที่ใช้ในการเปิดปิดของสิ่งที่เป็นประตูหรือหน้าต่าง โดยคำสั่งเสียง Ouvert คือการเปิด และ Fermer คือการปิด ซึ่งไม่ว่าจะเป็นประตูอะไรหรือกลไกอะไรล็อคมันก็จะค่อยๆคลายเป็นขั้นตอนให้หมด
[Rapide] ราพิสด์ : สั่งร่างกายของตัวเองให้ออกแรงฝืนเพื่อเร่งความเร็วให้มากกว่าปกติ 2~5 เท่า ในเวลาสั้นๆ ซึ่งสามารถสั่งได้ตั้งแต่การขยับภายนอกรวมไปถึงการคิดคำนวนของสมองด้วย
จุดอ่อนหรือขีดจำกัดของพลัง :
[Ouvert/Fermer] : ไม่สามารถใช้เปิดประตูหรือหน้าต่างที่ถูกปิดไว้ด้วยสิ่งที่ไม่ใช่กลไกได้ เช่นการใช้ไม้หรือวัตถุกั้น และหากเขาใช้กับสิ่งของที่มีระบบความปลอดภัยหลายชั้นมันจะใช้เวลาในการเปิดช้าเพราะต่างค่อยๆเปิดทีละกลไก และถ้าเขาไม่เห็นประตูหรือหน้าต่างนั้น เขาจะไม่สามารถสั่งมันให้เปิดได้
[Rapide] : เพราะเป็นการฝืนร่างกายตัวเองจึงทำให้มีโอกาศที่จะเกิดความเสียหายกับร่างกายและทำให้เหนื่อยง่าย หากใช้กับการทำงานของสมองอาจจะทำให้มีอาการปวดหัวตามมาเป็นช่วงเวลาหนึ่ง
ความสามารถพิเศษ :
-แรงเยอะ ร่างกายแข็งแรงเพราะออกกำลังกายเป็นประจำ (อีกหนึ่งเหตุผลคือเป็นกระสอบทรายแทบทุกวัน แค่กๆ--)
-เก่งเรื่องศิลปะการต่อสู้พอสมควร เนื่องจากเคยเรียนมาและค่อนข้างทำได้ดีในด้านนี้
-ทำงานบ้านได้ทุกประเภท เนี๊ยบ รวมถึงกับทำอาหารได้หลายอย่างและมีรสชาติอร่อย
-คิดคำนวนได้ไว เก่งการคำนวนล่วงหน้า ฉลาดและมีไหวพริบสูง แก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าเก่ง
-รู้จักการใช้เทคนิค การผสมผสานเทคนิคต่างๆ การประยุกต์ใช้
-ปากหนัก เก็บความลับเก่ง ไม่มีการแสดงท่าทีหลุดอะไรออกมาทำให้คนอื่นสับสนว่าเขารู้จริงหรือไม่
สิ่งที่ชอบ : การออกกำลังกาย, การทำงาน, ฟลอเร็น---, เก้าอี้นุ่มๆที่มีพนักพิง, แมว, ชาดอกไม้
สิ่งที่ไม่ชอบ : สิ่งของที่จัดวางแบบรกๆ, อาหารไหม้, เสื้อผ้าที่เปื้อนเหงื่อ เหม็นอับ
สิ่งที่กลัว : ฟลอเร็นตอนโกรธ
เพิ่มเติม :
บทสัมภาษณ์
(ตอบทุกคนและขอให้สวมบทบาทเป็นตัวละครนั้นๆด้วยนะคะ คำพูดคำจาก็ขอให้ตรงกับนิสัยนางหน่อยเนอะ)
??? : โอ้…สวัสดีครับ คุณมีชื่อว่าอะไรเหรอ
โฟล : โฟลรุส, โฟลรุส โกวดิเอ้ครับ
??? : ฮะๆงั้นเหรอครับ เป็นชื่อที่เพราะไม่เบาเลย ว่าแต่…คุณรู้สักยังไงบ้างล่ะครับที่ถูกเลือกให้ขึ้นไปอยู่บนมหานครลอยฟ้า
โฟล : ก็รู้สึกดีใจเล็กน้อยครับ ที่ได้ขึ้นมายังสถานที่แห่งนี้
??? : งั้นเหรอครับ… ถ้างั้นผมขอถามคำถามข้อต่อไปเลยนะ ว่าคุณต้องการจะเลือกอยู่ฝั่งไหนระหว่าง…สีขาวกับสีดำ ในส่วนของรายละเอียดนั้นคุณจะได้รับมันหลังจากการสัมภาษณ์เสร็จสิ้น
โฟล : ผมขอ... เลือกสีขาวครับ
??? : หืม? คุณแน่ใจแล้วเหรอ? เลือกครั้งเดียวและเปลี่ยนไม่ได้อีกเลยนะครับ
โฟล : ผมแน่ใจแล้วครับ
??? : โอเคครับ ทีนี้คุณก็กลายเป็นหนึ่งในประชากรของฝั่งนั้นแล้ว… อ้ออีกอย่างผมอยากจะรู้ว่าในเมื่อคุณกลายเป็นบุคคลชั้นสูงที่ได้รับสิทธิพิเศษทุกอย่างซึ่งเป็นประชากรบนนครลอยฟ้าแล้ว…คุณคิดยังไงกับพวกที่ยังอยู่ด้านล่างเหรอ?
โฟล : ก็หวังแค่ว่าคงไม่พวกน่ารำคาญที่ไหนมาตามเกาะแกะหรือขุดเรื่องของพวกเราเท่านั้นแหละครับ
??? : ….สมเป็นคุณดีนี่ เอาล่ะ การสัมภาษณ์ของคุณคงจบเพียงเท่านี้ ขอให้โชคดีนะครับ แล้วก็อย่าตายจากไปไหนซะล่ะ J
โฟล : ทราบแล้วครับ
ความคิดเห็น