คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : การกลับมา
หลั่ำืนสุสัน์ในวันลอไ่ย่าห้าาวระหว่าเาและผม แม้าสมาินหนึ่็เหมือนับรอบรัวอยู่ันพร้อมหน้า เสียหัวเราะลบลืนบรรยาาศภายในอ้าว้าให้มีีวิีวา สมาิอีนหนึ่อยู่แสนไลเพียใ วามสัมพันธ์็รวมพลัสมัรสามานสามัีัน
พวเรานอนพัผ่อนไปเ็มเวลา เาื่นเ้าในวันนี้และรีบปลุผมมาเ้ารู่มานวลายเส้นามเย ผมแอบเปิาร์ูน่อโปร่อเิม เาหลับสนิท้วยวามปวไปทั้ัว เาทำอ๊อฟฟิไ้เินเือนน้อยนิ แ่พยายาม่วยูแลผมอีแรว่านที่รัอเาะไ้ทำานถึเือน เพื่อสุ่นเือในรอบรัวและส่หนี้สินา้อนให่เป็น้อนเล็ เท่าที่ะเล็ลไ้
“ไอ้ัวเล็ วันนี้พ่อแ่นี้ มเอ็์ V3 ่อสู้ับสัว์ประหลาสนุไหม”
“สนุรับ” เายี้หัวผมเบาๆ
“วันนี้อยู่ับุป้า้าบ้านเหมือนทุรั้ อย่าื้อละไอ้ัวเล็”
“ับ ผมให้สัาะไม่ื้อรับ”
“ีมาไอ้ัวเล็” เายี้หัวผมอีรั้
เาไปเรียมัวไปทำานและทำอาหาร ส่วนผมนัู่าร์ูนและหลับไปในที่สุ เาทำับ้าวเสร็ ผหัวมาูผมอีรั้ เาพึมพำในใ ไอ้ี้เาเอ๋ย เ้ายัเป็นัวน้อยสำหรับเาและเ้ามาเปิพัลมพอเหมาะสมสำหรับเ็ัวเล็และห่มผ้าให้ผม าหลับปุ๋ยใรสะิ็ไม่ื่นไม่ใ่เรื่อ่ายสำหรับเา เานึสสัยอาปลุเ้ารู่เป็นเวลาเียวไ่ในเล้าันเป็นเสียนรีราวับนาฬิาปลุ
“นายนะ มายืนวาันทำไม” ผมพึมพำเบาๆ เาใและ่วนทำอาหารเ้า ผมหลับ่อทำให้เาส่ายหัวไปมา เ็หนอเ็ เาเรียมอาหารเ้าและรีบแ่ัวไปทำาน เี๋ยวเ้าานไม่ทัน เาปล่อยผมหลับสนิทนอยาื่น เพราะเ็น้อยำลัินำลันอน
ะเาเินทาไปทำานและอเป็นห่วัวน้อยมา ลัวเป็นอันราย เพราะอยู่บ้านามลำพั เาไ้ฝาุป้า้าบ้านใีอยูแลผม มันเป็นเวลาเียวันัวผมหลุไปในโลที่ไม่รู้ั ทุอย่าเป็นหมอาวรอบๆ ัวผมไม่มีสิ่ใมีเพียวามอ้าว้า ผมอยู่ัวนเียวอีแล้ว แ่อยามีใรสันอยพูุยับผมและเล่นับผมบรรเทาวามเหา
“นายนะ มานันทำไม” ใรันแน่มาเินน ผมิภายในใ
“ยัไม่อโทษ อีไอ้หน้าบา” เสียใร ผมไม่ไ้หน้าบา เหมือนประหน้าหนายัไไม่รู้
“อย่าให้ับไ้ละัน พ่อะี้นหลายป๊าบ” เสียนั้นหายเียบ ผมเินวนไปวนมาหลายรั้ ไม่ไ้เอใรเลย เหลือเพียวามว่าเปล่า มีบาสิ่ระทบโหนอผมเ็ม ทำให้ผมลูบหัวหลายรั้้วยวามเ็บ
“ให้ับแล้วไ มาี้นันิ ้าับให้ไ้ิ” เสียสะท้อนอวามว่าเปล่า บวับวามหมั่นเี้ยวอผมทวีูโมหะ ทำให้ผมวิ่ามเาเสีย วิ่ไปทาไหนมีแ่หมอวันปลุมอยู่ลอเวลา ผมยันั่ลบริเวามเาเสีย หมวามพยายาม สีหน้าลายโมหะออาอ
ผมมอ้าบนมีเพียเมาวเทาปลุม ไม่มีอะไรวามว่าเปล่านผมเผลอหลับไป
ความคิดเห็น