คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : CHAPTER 2 ♥
HOLDING BACK THE TEARs
ภายในล็อบบี้ชั้นล่างสุดของค่าย SM ร่างบางของแจจุงกำลังตั้งหน้าตั้งตาวิ่งโดยที่ไม่ได้สนใจกับคำทักทายของรุ่นพี่ต่างวงเลยสักนิด
"อ้าว แจจุงรีบไปไหนล่ะ แจจุ๊ง !! เดี๋ยว ๆ .. "
"เดี๋ยวมาฮะ ผมรีบ ! "แจจุงกล่าวอย่างเร่งรีบแล้ววิ่งตรงดิ่งไปยังลานจอดรถทันที เพราะถ้าเดี๋ยวช้าตัวเขาเองจะโดนยุนโฮตำหนิอีก
"เฮ้อ ! จะรีบไปไหนกันนะไอ้น้องคนนี้.. "ร่างบางส่ายหัวให้กับแจจุงน้อยๆ แล้วก้าวเท้าไปยังห้องประชุมอีกนึงที่อยู่ด้านล่างของตัวอาคาร
"ยุนโฮจะรีบไปไหนล่ะ อ้าวเฮ้ย ยุนโฮ ! "
"เดี๋ยวมาฮะ ผมรีบ"ให้มันได้อย่างงี้สิแล้วไอ้คำว่า ผมรีบ เนี่ยมันเป็นสโลแกนประจำวงรึไงนะ ไอ้พวกนี้มันจะรีบไปไหนกันล่ะเนี่ย รึว่ามีเครื่องสำอางลดราคา !! ไม่ได้ๆอย่างนี้ต้องรีบไป ว่าแต่ห้างไหนล่ะเนี่ย ? แล้วความคิดของร่างบางก็ตีกันให้วุ่นวายไปหมด แต่ถึงความคิดจะทะเลาะกันวุ่นวายเพียงใดสายตาคมๆดุจพญาเหยี่ยวก็สังเกตได้ถึงบุคคลที่เพิ่งเดินเข้ามาใหม่
"เฮ้ ไอ้พวกนั้นนะ หยุดก่อน !! "สั่งด้วยเสียงดังฟังชัดจนคนบริเวณนั้นหันมามองกันเป็นตาเดียว
"อ๊ะ พี่ฮีชอล พวกผมรีบเดี๋ยวค่อยคุยกันนะ ไปล่ะ "เสียงของบุคคลที่ไม่รู้ว่าโชคร้ายรึดีกล่าวขึ้นก่อนที่จะรีบวิ่งไปข้างหน้า หากแต่เขาจะวิ่งได้เร็วกว่านี้ถ้าที่คอเสื้อไม่มีมือของฮีชอลจับไว้ แง ๆๆ ใครก็ได้ช่วยผมด้วย โฮ T T
"เดี๋ยวๆๆ ไอ้สองคนนั้นจะรีบวิ่งไปไหนกันห๊ะ กลับมาเดี๋ยวนี้นะ ยูชอน จุนซู ฮึย"มือนึงก็จับคอเสื้อของหนุ่มน้อยที่สูงเกือบจะสองเมตร อีกมือหนึ่งก็ยกขึ้นมาชี้ด่าเพื่อนรุ่นน้องอีกสองคนที่รีบวิ่งฉุดกระชากกันไปอย่างไม่คิดชีวิต อะไรมันจะรีบขนาดนั้น ไอ้วงนี้หนิ
"พี่ฮีชอล ปล่อยคอเสื้อผมเถอะน้าๆ ผมจะรีบไปหาพี่ยูชอนกับพี่จุนซูง่ะ"หนุ่มน้อยนามว่า ชิมชางมิน กำลังทำหน้าตาให้ตัวเองดูน่ารักสุดฤทธิ์สุเดช เผื่อพี่หน้าสวย( แต่โหด )ตรงหน้าเห็นแล้วสงสารก็จะได้รีบปล่อยเขาไป
"ฉันไม่สงสารนายหรอกชางมิน ไม่ต้องมาทำหน้าตาน่ารัก ชิส์ นี่พวกนายหน่ะจะรีบไปไหนกันฮะ ตั้งกะแจจุง แล้วไหนจะยุนโฮอีกล่ะ วิ่งกันอย่างกับควายหาย"ฮีชอลพูดถึงสมาชิกของวง ดงบังชินกิ อย่างไม่เข้าใจว่าจะรีบไปไหนกัน แต่ถึงกระนั้นมือบางก็ยังไม่ปล่อยให้คอเสื้อของชางมินเป็นอิสระ แม้ว่าจะเมื่อยกับความสูงที่แตกต่างสักเพียงไร ถ้ายังไม่รู้เรื่องอย่างหวังว่า คิมฮีชอล จะปล่อย !!
"ปล่อยผมเถอะน้าา า า "
"ไม่ นายบอกพี่มานะชางมินว่าพวกนายจะรีบไปห้างไหนกัน"
"ห้าง ? ห้างไหนอ่ะ? "
"อย่ามาทำไก๋น่าชางมิน พี่รู้นะที่พวกนายรีบวิ่งกันเนี่ยมันต้องมีสักห้างสิที่ลดราคาเครื่องสำอาง !! แล้วพวกนายก็จะรีบไปขนกันมาใช่มั๊ยล่ะ "
"โฮ ๆ ใครก็ได้ช่วยผมที เอาพี่ฮีชอลไป...กะเก็บที ผมกลัวเจ๊แกแล้ว ฮือ ๆๆ"
HOLDING BACK THE TEARs
ด้านแจจุงที่รีบวิ่งมายังลานจอดรถอย่างไม่คิดชีวิต เพียงเพราะคำพูดของยุนโฮที่บอกว่าเขาเป็นตัวถ่วงของวงดังนั้นถ้าเขาพอจะทำอะไรได้บ้างแจจุงก็ยินดีที่จะทำแม้ว่ามันจะทำให้เขาดูเหมือน คนใช้ เข้าไปทุกทีๆ
"ตึก ๆ แฮก ๆๆ "เสียงฝีเท้าหยุดลงพร้อมกับร่างบางของแจจุงที่ยืนหอบแฮกๆด้วยความเหนื่อย ดวงตาคู่โตสวยพยายามมองหารถของยุนโฮอย่างมีความหวัง ก็เพราะอะไรนะหรอ ก็นี่มันลานจอดดรถรวมนี่หน่าแล้วรถก็จอดรวมกับเป็นร้อยๆคันและมันจะเป็นไปไม่ได้เลยหรอที่จะมีคนใช้รถยี่ห้อเดียวกัน รุ่นเดียวกัน ที่สำคัญสีเดียวกันเหมือนกับของยุนโฮ !!
แจจุงวิ่งหารถของยุนโฮอย่างใจเย็นทั้งๆที่ตอนนี้ถึงแม้จะเป็นเวลาค่อนข้างเย็นแล้วก็ตามจู่ๆก็กลับมีแสงแดดเจิดจ้าทำเอาแจจุงถึงกับหน้ามืดเลยทีเดียว ร่างกายที่ถูกใช้งานมาอย่างหนักตลอดทั้งวันคงจะสู้กับแสงแดดพวกนี้ได้ไม่ดีนัก ว่าแล้วสติทั้งหมดก็พาลจะดับลง โลกทั้งใบในตอนนี้กลับกลายเป็นสีดำ แจจุงรู้ดีว่าตอนนี้ตัวเขากำลังจะล้มลง แต่ถ้าหากไม่มีมือคู่นั้นของใครมารองรับ แจจุงเองก็คงจะล้มกระแทกพื้นไปแล้ว
"ยะ ..ยุนโฮ .. "เสียงหวานแหบพร่าที่เปล่งออกมาเบาราวกับกระซิบ แต่ว่ามันกลับดังขึ้นอย่างชัดเจนในความคิดของร่างบาง ยุนโฮ ช่วยเขาสินะ
"หึ แจจุงนายคิดว่าใช้แผนนี้แล้วฉันจะโง่เชื่อรึไงห๊ะ"ร่างสูงของยุนโฮที่เดินกึ่งวิ่งออกมาเพื่อที่จะดูว่าคิมแจจุงไปถึงรถรึยัง แต่ทว่าขาเรียวกลับต้องรีบจ้ำอ้าวไปยังใครบางคนที่ดูท่าแล้วเหมือนกำลังจะล้มลง ไม่ใช่ว่าเป็นห่วงก็แค่กลัวว่าจะมีใครมาตายหน้ารถก็เท่านั้น
"...."ไร้เสียงตอบรับจากแจจุงมีเพียงใบหน้าซีดเซียวเท่านั้นที่สั่นไปมาตามแรงเขย่าของร่างสูง
"แจจุง ๆๆ นายอย่ามาเล่นมุกนี้นะ "เขย่าร่างในอ้อมกอดอีกสองสามที เผื่อว่าฝ่ายจะตื่นขึ้นมา ตื่นขึ้นมาเป็น คิมแจจุง คนที่ยอมให้เขาทำอะไรก็ได้ ไม่ใช่คนที่เอาแต่นอนเงียบแบบนี้ !
"โธ่เว้ย นายมันตัวก่อเรื่อง คิมแจจุง ! "ยุนโฮสบถออกมาเบา ๆ พร้อมทั้งช้อนตัวแจจุงขึ้นมาอุ้มไว้พาร่างอันอ่อนแรงไปยังรถยนต์คันหรูที่จอดอยู่ตรงหน้า แล้วออกรถไปด้วยความเร็วทันที
HOLDING BACK THE TEARs
"อื้อ "แจจุงค่อยๆรู้สึกตัวขึ้นเมื่อรับรู้ถึงอะไรเย็นๆที่กดทับบริเวณหน้าผาก แล้วตากลมโตก็ต้องเบิกกว้างขึ้นเมื่อจำได้ว่าบุคคลสุดท้ายที่เขาเห็นคือ ยุนโฮ แล้วนี่หวังว่าคงจะไม่ใช่
"ยุนโฮ"
"เหอะ กว่าจะตื่นขึ้นมาได้ นายมันตัวถ่วงจริงๆ คิมแจจุง"ถึงจะตกใจไม่น้อยเมื่อสัมผัสเข้าจริงๆกับตัวแจจุงที่ร้อนเป็นไฟ แต่ปากหนาก็ได้แต่พ่นคำที่บั่นทอนจิตใจต่างๆนานาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทั้งที่ใจจริงแล้วก็อดสงสารคนตรงหน้านี่ไม่ได้เหมือนกัน เขาทำเกินไปรึเปล่านะ ? ไม่หรอกมั้งเขาคงจะทำถูกแล้วหล่ะที่กับคนอื่นล่ะระรี้ระริกนัก
"คือ ฉันขอโทษ"คำขอโทษที่เดี๋ยวนี้ได้ยินจนชินหูถูกเอ่ยขึ้นมาอีกครั้ง นายเป็นตัวถ่วงอีกแล้วสินะแจจุง ทำไมต้องทำให้คนอื่นเขาลำบากด้วย โดยเฉพาะยิ่งถ้าคนๆนั้นไม่ใช่ยุนโฮ คนที่สุดแสนจะเกลียดเขาคนนี้
"ฉันไม่ต้องการคำขอโทษ "
"ฉันต้องการแค่นายไม่ป้วนเปี้ยนอยู่ใกล้ ๆ ก็พอ "ยุนโฮพูดแล้วลุกออกไปจากห้องนั่งเล่นของคอนโดทันที ทิ้งไว้แต่แจจุงที่นั่งคิดถึงแต่คำพูดเมื่อกี้ ไม่ป้วนเปี้ยน ก็เท่ากับว่าเป็นการไล่ให้ไปไกลๆสินะ คิดแล้วน้ำตาก็พาลจะไหลเอาซะดื้อ ๆ ช่วงนี้เป็นอะไรไปนะแจจุง ความเข้มแข็งของนายมันหายไปไหนหมด
"ฮึก ฮือ ๆ พระเจ้าครับโปรดบอกผมทีว่าผมควรจะทำยังไง ฮือ "
HOLDING BACK THE TEARs
"โหลๆ อื้ม จุนซูพูด ว่าไงนะ ยกเลิก โอเค ๆ "บทสนทนาสั้น ๆ ระหว่างจุนซูกับปลายสาย ดังขึ้นทำลายบรรยากาศที่เงียบงันบนรถ
"นี่ ๆ ยูชอน "คนตัวเล็กสะกิดเบา ๆ ไปที่ไหล่กว้างของยูชอน
"ว่าไง ยุนโฮมันคุยไรบ้าง ? "
"ยุนโฮบอกว่า ยกเลิกประชุมวันนี้ส่วนแจจุงอยู่ที่คอนโดแล้ว"
"อ้าว งี้ก็แปลว่าทั้งคอนโดมีแค่ ยุนโฮ กับ แจจุงอ่ะดิ"ยูชอนถามนิดนึงแล้วก็หันไปสนใจกับเส้นทางเดินรถข้างหน้าต่อ
"ก็คงจะอย่างนั้น แต่ยูชอน แจจุงจะเป็นอะไรรึเปล่านะ "จุนซูถามขึ้นด้วยสีหน้าเป็นกังวล ยิ่งอยู่กับยุนโฮแค่สองคนด้วยสิ จะโดนด่าโดนว่าอะไรอีกมั๊ยเนี่ย ?
"ไม่หรอกมั้ง นายอย่าคิดมากเลยจุนซู"มือหนาเอื้อมมาลูบหัวของคนตัวเล็กอย่างแผ่วเบา ส่วนจุนซูก็ได้แต่ทำตามที่ยูชอนบอกท่านั้น เพราะมันเป็นปัญหาของแจจุงกับยุนโฮ
"อือ ขอบคุณนะยูชอนนายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดเลย"ถึงจะรู้ว่าจุนซูรักและห่วงเพื่อนสมาชิกขนาดไหน แต่ทำไมเวลาที่จุนซูพูดคำว่า เพื่อนที่ดีที่สุด มันถึงได้ปวดใจขนาดนี้ล่ะ
ฉันอยากเป็นมากกว่าเพื่อนไม่ได้หรอจุนซู ?
ปาร์ค ยูชอนคนนี้ขอมากไปรึเปล่า……….
HOLDING BACK THE TEARs
"โอ๊ะ พี่ฮีชอล ๆ ฮึก นั่น ๆๆ "ชางมินที่เหมือนเห็นแสงสว่างชี้ไม้ชี้มือไปยังกลุ่มคนที่กำลังเดินเข้ามาในบริษัท
"อะไร ๆ อย่ามาเปลี่ยนเรื่องนะชางมิน พี่ไม่สนใจหรอก เช๊อะ !! "นอกจากจะไม่สนใจแล้ว ฮีชอลยังไม่แม้แต่จะชายตามองตามที่นิ้วยาว ๆ ของชางมินชี้ไปอีก
"เฮ้ มินโฮ จงฮยอน มานี่หน่อยดิ"ชางมินตะโกนอย่างเงียบ ๆ (?) แต่ทว่าทั้งสองคนนั้นก็เดินมาหาพร้อมทั้งหอบหิ้วสมาชิกมาอีกสามคนด้วย
"อ้าวรุ่นพี่ชางมิน รุ่นพี่ฮีชอล สวัสดีครับพวกเรา SHINee ครับ"สมาชิกวงน้องใหม่ของค่ายกล่าวขึ้นอย่างเป็นธรรมเนียม
"อุ้ย เด็ก ๆ วันนี้มีงานอะไรกันล่ะเนี่ยเข้าบริษัทซะเย็นเลย"และแล้วการตะโกนอย่างเบาๆ(?) ของชางมินก็ได้ผลเมื่อมือเรียวของฮีชอลหลุดจากของเสื้อของชางมินอย่างง่ายดายเมื่อเห็นประกายของเด็กหนุ่มทั้งห้าคน
"ก็เอ่อ.. "มินโฮที่โดนฮีชอลลูบคนแรกถึงกับตอบอะไรไม่ได้ ไม่ใช่ว่าไม่เข้าใจคำถามแต่ว่ามันกลัวจนพูดอะไรไม่ออกต่างหาก พี่ชางมินนะพี่ชางมิน ทิ้งอะไรไว้ให้เนี่ย ??
"เฮ้ย อ๊ากๆๆพี่ฮีชอล ล ล"เสียงแหลม ๆ ของหัวหน้าวงอนยูร้องอย่างโหยหวนเมื่อโดนบาทาของเพื่อนรักทีบเข้าไปเต็มๆก้น แล้วผลที่ตามมานะหรอ
"อุ้ย แหมๆๆ อยากกอดพี่ก็ไม่บอกนะอนยู บอกตรงๆก็ได้"ฮีชอลเปลี่ยนเป้าหมายทันทีจากที่ตอนแรกเป็นมินโฮตอนนี้กลับกลายเป็นอนยูซะแล้ว
"คิคิ ฮ่าๆๆ ดูหน้าพี่อนยูดิ กร๊าก "ไม่วายทำเรื่องที่หน้าสะใจไปแล้วยังจะมาหัวเราะซ้ำเติมให้เจ็บใจเล่นอีก ฝากไว้ก่อนนะ เจ้าคีย์กุน !!
"เอ่อ ผมไปก่อนนะคร้าบ ฝากเจ๊ฮีชอลด้วยนะ พี่ไปล่ะ"ชางมินพูดแล้วรีบวิ่งออกไปจากที่อันตรายตรงนั้นทันที
"อ้าวพี่ชางมิน !! พวกผมไปด้วย"แล้ว SHINee ทั้งวงก็เป็นอันวิ่งตามชางมินออกไปโดยเร็วเพราะคาดว่าถ้าอยู่ตอบให้จบคำถาม พวกเขาจะโดนอะไรบ้างดูจากคราบน้ำตาบนหน้าของรุ่นพี่ชางมินเป็นต้น
"เฮ้ ไอ้พวกนี้หนิ เฮ้อ เซ็งวุ้ย ๆๆ จับใครไม่ได้เลย"ร่างบางที่ถูกทิ้งให้ยืนแกร่วอยู่คนเดียว อดที่จะบ่นไม่ได้ เครื่องสำอางก็ไม่ได้ ห้างก็ไม่รู้ เด็กก็ไม่ได้แอ้ม เซ็งจิต !!
"รุ่นพี่ชางมิน ๆๆ แฮ่ก ๆ รอพวกผมด้วย"
"อ้าว มินโฮ "หันไปตามเสียงก็พบกับรุ่นน้องต่างวง ชเวมินโฮ
"โห่ ไรกันอ่ะ มากันตั้งห้าเรียกมินโฮอยู่คนเดียว"เสียงตัดพ้อจากหนุ่มน้อยที่มีนามว่า คีย์ หรือ คิมคีบอมเอ่ยขึ้น
"เอ่อ ก็มันเยอะหนิเรียกไม่หมด ว่าแต่เรียกพี่ทำไม"ข้อแก้ตัวน้ำขุ่น ๆ ที่สมองคิดได้เพียงเท่านั้นถูกเอ่ยออกไป
"คือเย็นนี้ผมจะไปคอนโดกับพี่ด้วยนะฮะ พอดีนัดพี่แจจุงไว้"คีย์บอก ก็เพราะเมื่อวันก่อนพี่แจจุงบอกว่าจะสอนทำอาหารใหม่ ๆ แล้วแม่ศรีเรือน ? อย่างเราจะพลาดได้ไง
"หรอ ไปกันหมดนี่เลยป่ะ ? "ชางมินถามอีกรอบ เพราะถ้ายกกันไปทั้งวง คอนโดที่ไม่ว่าจะมีพื้นที่กว้างมากมายเพียงไรก็คงจะดูเล็กไปถนัดตา
"ไม่หรอกฮะคนที่ไปก็มี ผม มินโฮแล้วก็พี่อนยู "คีย์อธิบาย
"อ้อ แล้วอีกสองคนล่ะไม่ไปด้วยกันหรอ"
"ไม่หรอกฮะพี่ชางมิน พอดีพวกผมต้องไปซ้อมเต้นต่อหน่ะ"จงฮยอน และแทมินบอก จากนั้นทั้งสองก็บอกลารุ่นพี่และเพื่อนสมาชิก ก่อนที่จะเดินกลับเข้าไปในบริษัท
"งั้นไปคอนโดกันเลยนะ จะแวะซื้ออะไรมั๊ย "พี่ใหญ่ที่สุดถาม จะว่าไปบนห้องก็ไม่มีของกินอะไรเลยนี่หน่า ซื้อไปเลยก็ไม่น่าจะเป็นอะไร
"แล้วแต่พี่ชางมินเถอะ พวกผมยังไงก็ได้"รีดเดอร์เต้าหู้ ลีจินจิ เอ่ยขึ้น
"อือ แวะซุปเปอร์ข้างล่างเดี๋ยวเดียว พี่จะซื้อของไปให้พี่แจจุงหน่ะ ไปด้วยกันสิ"แล้วทั้งสี่ก็เดินเข้าไปในซุปเปอร์ข้างล่างคอนโด ก่อนที่จะเลือกซื้อของที่จะใช้ทำอาหารในเย็นนี้
HOLDING BACK THE TEARs
ยุนโฮ ฉันต้องทำยังไง คิมแจจุง คนนี้ต้องทำยังไง ?
ต้องทำยังไงให้นายยอมรับ
ต้องทำยังไงไม่ให้นายเกลียด และ..
ต้องทำยังไงให้นาย.....
รัก...
ความคิดเห็น