รอบรู้เกี่ยวกับ ลิขสิทธิ์ & ขั้นตอนการจดลิขสิทธิ์ ฯลฯ

ลำดับตอนที่ #22 : ++ [No Children?] มาหัดเขียนอีโรติกกันเถอะ!!!

กระทู้ ของ Panzer Magier

จาก http://www.dek-d.com/board/view.php?id=1080276&pageno=2

[No Children?] มาหัดเขียนอีโรติกกันเถอะ!!!

Name : Panzer Magier < My.iD > [ IP : 58.8.154.210 ]
Email / Msn:
วันที่: 22 เมษายน 2551 / 15:49

Tag คือ การสรุปคำสำคัญ เพื่อบอกว่ากระทู้นี้เกี่ยวข้องกับอะไรบ้าง

[ เว็บ Dek-D เปิดรับสมัครผู้ร่วมโครงการ Admission Reality ภายใน 25 พค.นี้ ]

          ทำไมรู้สึกว่าช่วงนี้มีประเด็นอีโรติคเปิดขึ้นมา ไ อ้เราก็สงสัยว่ามันจะมีปัญหาอะไรมากมาย เลยลองเสิร์ชหานิยายตามบอร์ดเปิดที่มีฉากอีโรติคมาอ่านดู... และ... แม่เจ้า!!! แต่ละคน คนที่เขียนดีแล้ว มันก็ดีอ่ะนะ แต่คนที่เขียนไม่เป็นอ่ะ มัน... - -" พูดไม่ออก บอกไม่ถูก ไม่เคยพบ ไม่เคยเห็น 

          ปกติฉันอ่านนิยายตามบอร์ดปิดค่ะ ไม่ค่อยจะแสวงหาของภายนอกอ่านเท่าไหร่ ปัจจัยสำคัญของนิยายบอร์ดปิด คือ มันแรงค่ะ บรรยายได้ ตั้งแต่เริ่ม จน สิ้นสุด และอีโรติกส่วนใหญ่ในบอร์ดปิดนั้น... จะว่าไงล่ะ ภาษาเขาขั้นเทพแล้ว และฉันยังไม่เคยพบเจออีโรติคที่บรรยายเป็นสเต็ปๆ ประมาณว่าอ่านจบปุ๊บ โอ้!!! บรรลุ - -* ทึ่งค่ะ ฉันเริ่มจะสงสัยแล้วว่า นิยายบอร์ดปิดมันแค่เบาะๆรึเปล่า =[]='

          ที่จะพูดต่อไปนี้เป็นแง่งมุมส่วนตัวนะ ฉันเป็นคนที่อ่านอีโรติคผ่านตามาเยอะ เลยลองเอามาดู

          Erotic ในความหมายของฉัน คือ ภาษาทางกาย ภาษาที่จะเข้าใจได้นั้น... ผู้ส่ง ต้องสื่อสารให้ ผู้รับ เข้าใจ โดยใช้ร่างกายเป็นสื่อ รัก ชอบ เกลียด เฉยชา เป็นสารที่แฝงอยู่ในการกระทำ อีโรติคต้องถ่ายทอดท่วงท่าการกระทำเหล่านั้นออกมาโดยใช้ภาษาที่ถูกขัดเกลาแล้ว บรรยายออกมาเป็นความงามภาษาทางกาย เป็นศิลปะ

          รากศัพท์ของ erotic คือ eros แปลว่า ตัณหา แต่ก็ไม่ได้หมายความว่านิยายอีโรติคจะเป็นนิยายปลุกอารมณ์หื่นกามหรอกนะ ...ทำไมถึงแยกคำว่า 'อีโรติค' ออกมาจากคำว่า 'อนาจาร' ล่ะ? ถ้าคุณเขียนออกมาแล้วมันไม่ได้ต่างกัน... คนเขียนอีโรติคได้ดี ไม่จำเป็นต้องมีประสบการณ์ ถึงคนมีประสบการณ์ก็อาจจะเขียนได้ไม่ดี เพราะการเขียนเริ่มต้นมาจากอะไรล่ะ? 'การอ่าน' ไง ภาษาที่สวยงามเท่านั้นที่จะพาอีโรติคพลิ้วไหว นุ่มนวล อ่อนโยนไม่ติดขัด และแยกตัวเองออกมาจากคำว่า 'อนาจาร'          

          มีใครเคยได้ยินฉันพูดถึง 'ศัพท์สยอง' ในอีโรติคไหม? นั่นแหละ ที่เรียกว่าศัพท์สยองเพราะมันเป็นคำง่ายๆ แต่เมื่อนำมาผูกกับคำง่ายๆอีกคำ แล้วใส่เข้าไปในอีโรติคแล้ว กลายเป็นศัพท์ที่บรรยายได้ชัดเจนเลยทีเดียว อย่างคำว่า... แทรก กับ สอด .................. เฮ้ย อย่าเพิ่งคิดมาก!!!

          ใครเรียนสายวิทย์บ้างคะ? ^________________________^ คลื่น... แทรกสอดได้ใช่ไหมคะ ^0^ มันเป็นคำหยาบไหมคะ? ไม่... มันเป็นคำเรทไหมคะ? ไม่... ในแบบเรียนของ สสวท. (ส่งเสริมวิชาทุย) ยังเรียกเลย!!! คลื่นมัน 'แทรกสอด' ได้ เอาล่ะ... อย่าเลยไปถึงบัพ หรือ ปฏิบัพ (จนป่านนี้ตูยังไม่รู้ว่ามันแปลว่าอะไร ใครบัญญัติฟร่ะ) แฮ่มๆ คำว่า 'แทรกสอด' ฟังแล้วคับแค้นใจสำหรับคนที่ได้เกรด ฟิสิกส์ 2.5 อ่ะนะ... แต่ลองเอาคำนั้นมาใส่ไว้ในอีโรติกสิ

.

.

.

          อ๊างงงส์!!! เขิน... อาย ม้วน กลิ้งไป 18 ตลบ ตีลังกา 9 ครั้ง รับไม่ด๊ายยย... เห็นไหม สมองคนเรา =______________= หรือตูคิดอยู่คนเดียว? 

          ไม่ต้องเปิดราชาศัพท์เอามาเรียกให้ยุ่งยากวุ่นวาย คิดอะไรก็บรรยายไปแบบนั้น!!! ถ้าอยากจะเลี่ยงที่จะเอ่ยถึง จุดนั้น ณ ที่นั่น ก็เลี่ยงไป ไม่จำเป็นต้องหาศัพท์สวยหรูมาพรรณนา เพราะยังไง... มันก็ยังแปลว่า 'ไ อ้นั่น' อยู่วันยันค่ำนั่นแหละ!!!!!!!!!!!!!!!!

          วิธีการบรรยายอีโรติคไม่ให้เรทวิธีหนึ่ง คือบรรยาย 'ข้างบน' ค่ะ ข้างบนมีแขนสองข้าง มือสองมือ นิ้วอีก 20 นิ้ว ผม ตา หู จมูก ปาก ลิ้น ฟัน คอ ไหล่ ไหปลาร้า ถ้าผู้หญิงก็จะมีไอเทมเสริมขึ้นมาอีกนิดหน่อย... ฟังดูเยอะไหมล่ะ? แค่นี้ก็เหลือกินแล้ว ไม่ต้องไม่บรรยาย 'ข้างล่าง' หรอก มันมีแต่ขา... กับ... นั่นแหละๆ แล้วก็ไม่ต้องซื่อ บรรยายหมดเสียทุกจุด... ไม่ใช่การแก้สมการคณิตศาสตร์นะที่ว่าขาดอันใดอันหนึ่งแล้วมันจะผิด อีโรติคจะดำเนินอย่างไร มันก็ขึ้นอยู่กับผู้กระทำ... และผู้เขียน... สำคัญที่สุด อยู่ที่ภาษาค่ะ!

          อีโรติคอย่างที่พูดไป คือ การสื่อสารทางกาย ฉะนั้น การที่คนจะสื่อสารกันรู้เรื่อง หมายความว่า ต้องมีสมองเป็นตัวประมวลผล ดังนั้น... อีโรติกสำหรับฉัน ขาดไม่ได้เลยเรื่องของ 'ความรู้สึก' ของตัวละคร ทั้งบุรุษที่ 1 และบุรุษที่ 2 (เอ้า!!!... ภาษาอังกฤษก็ยังใช้ บุรุษ เลย หรือแบบเรียนใหม่ เปลี่ยนเป็น บุรุษที่ 1 และสตรีที่ 2 หืม???) 

          AV ลามกอนาจารที่เคยดูมันมีบทพูดไหมล่ะ? มีความเป็นศิลปะไหม... ฉันเหลียวมองแว่บเดียวก็เลิกแล้ว นั่นถึงเรียกว่าอนาจารไง เพราะมันเหมือนสัญชาตญาณของ 'สัตว์ป่า' คุณก็รู้นี่ว่า การร่วมรัก มันเป็นการ ผสมพันธุ์ น่ะ =______= ฉันพูดตรงไปเหรอ? แต่ก็ใช่ไหมล่ะ อีโรติคเป็นการร่วมรักก็จริง แต่เป็นร่วมรักอย่าง 'มนุษย์' ตามที่เราๆเชื่อกัน... มนุษย์ก็ประเสริฐกว่าสัตว์สินะ ฉะนั้น อีโรติก ก็คือ การร่วมรักอย่างมนุษย์ ไง แต่ อนาจาร คือการร่วมรักอย่าง สัตว์

          เอาล่ะ เรามาดูขั้นตอนคร่าวๆของอีโรติคกันเถิด... คุณคิดว่านักรบจะอารัมภบทขอฝนกันนานไหม? เมื่อเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่อยู่แนบชิด... เอ้ย อยู่ใกล้ๆ ดังนั้น ไม่จำเป็นว่า จูบปากแล้วต้องทำนั่นต่อ หรือทำนี่ต่อ มันขึ้นอยู่กับอุปนิสัยของตัวละครว่าจะ 'หื่น' อยู่ในระดับไหน!!! จิ้นตามสบาย... ตามอุปนิสัยตัวละคร.......... จริงๆฉันชอบผู้ชายพูดน้อยต่อยหนักนะคะ กร๊ากกก เราจะแบ่งขั้นตอน กรรมวิธีเป็น 3 ขั้นใหญ่ๆ คือ



     หื่น 1: เล้าโลม

          สำหรับ 'หื่น 1' ถ้าบุรุษที่ 1 ของคุณไม่ 'กาม' จนเกินไป คงมีแน่ๆ (แต่นิยายที่ฉันอ่าน ปกติมันก็ไม่ค่อยจะเล้าโลมกันหรอก มาถึง... ทึ้งเสื้อผ้าเลย) สำหรับหื่น 1 นี้ เป็นขั้นตอนที่สำคัญมาก เพราะเป็นการชี้ชะตาเลยว่า... บทต่อไปนั้น จะเป็นฉาก หรือจะเป็นอื่น การเล้าโลมเป็นการทำให้ 'เหยื่อ' คล้อยตาม โปรดใช้คำพูดที่นุ่มนวล รื่นหู เพื่อทำให้เหยื่อเคลิบเคลิ้ม และยอม!!! ถ้าเหยื่อในเรื่องไม่ยอม... ก็ตัดจบเล้าโลม ชอตต่อไป!!! ปลดเปลื้อง ได้เลย

          เอ่อ... สำหรับผู้ที่ต้องการเล้าโลม เราขอแนะนำว่า กรุณา... ทำเบาๆ จดจำไว้ว่า F มาก T น้อย (F = force, T = time) ถ้าคุณรุนแรง... เวลาในการเล้าโลมของคุณจะน้อยลง แน่นอน ถ้าคุณนุ่มนวล เวลาเล้าโลมคุณจะเยอะขึ้น แต่ใครมันจะบ้าเล้าโลมเป็นชั่วยามวะ!!! บุรุษที่ 1 ทนไม่ไหว!!! ขั้นตอนการเล้าโลมมันแล้วแต่สไตล์ของบุรุษที่ 1 แต่ต้องดูบุรุษที่ 2 เป็นปัจจัยด้วย สมมติว่า บุรุษที่ 2 บาดเจ็บ แต่บุรุษที่ 1 ดั๊นไปโดนแผลเข้า หมดอารมณ์กันพอดี!

          จริงสิ บทเล้าโลมนี้นะ เป็นบทสำคัญที่คุณจะต้องใส่ 'อารมณ์' และ 'ความรู้สึก' ของตัวละครลงไปให้มากที่สุด และดูเป็นธรรมชาติที่สุด เพราะมันเป็นขั้นตอนที่กินเวลานานที่สุดในบรรดา 3 ขั้นตอนของอีโรติก ใส่ลงไปให้หมด ว่าตัวละครคิดอะไร ทำไมถึงทำแบบนี้ อยากจะพล่าม พรรณนาอะไรก็เขียนลงไปให้สิ้น!!! จะเขียนออกในรูปแบบของการบรรยาย หรือคิดคำนึงก็ได้ หรือแสดงความรู้สึกด้วยท่วงท่าก็ได้ =___,= แต่ไม่ว่าจะเล้าโลมยังไง กรุณาคำนึงถึงสิ่งที่สำคัญที่สุด! นั่นคือ ภาษา ที่คุณใช้


     หื่น 2: ปลดเปลื้อง

          เมื่อเล้าโลมได้ที่... เราก็จะมาถึง หื่น 2 อันเป็นการเปิดเผยเนื้อแท้ของบุรุษที่ 2 ขั้นตอนการปลดเปลื้องมันก็ขึ้นอยู่กับสไตล์ของบุรุษที่ 1 อีกเช่นกัน และปัจจัยก็ประกอบด้วยบุรุษที่ 2 เช่นกัน เพราะคุณต้องดูด้วยว่า บุรุษที่ 2 สวมใส่อะไร สำหรับคู่ที่ผ่านการเล้าโลมแล้ว ในขั้นตอนกลางปลดเปลื้องนี้จะกระชับเวลาเข้ามาค่ะ จึงไม่มีช่องว่างให้ใส่ความรู้สึกนึกคิดมากเท่าขั้นแรก อาจจะหยอดลงไปบ้าง แต่อย่าคิดนานค่ะ ไม่งั้นมันจะดูเหมือนไม่มีอารมณ์ร่วม

          ขั้นตอน หื่น 1 และ หื่น 2 สามารถสลับกันได้ค่ะ ในกรณีที่ การเล้าโลม นั้น ไม่ใช่การบรรยายเพื่อนำเข้าสู่ฉาก แต่เป็นการเล้าโลมจริงๆ เพราะบุรุษที่ 1 บางคนก็ชอบดูผิวสวยๆมากกว่ามองเสื้อผ้า ไม่งั้นหมดอารมณ์ ถ้าคุณสลับ หื่น 2 ขึ้นไปเป็นอันแรก ระยะเวลาช่วงนี้จะถูกยืดออก จำไว้ง่ายๆว่า ขั้นแรกของอีโรติกมักกินเวลานานที่สุด และคุณสามารถใส่สารของผู้ส่ง ลงไปในขั้นแรกได้ โดยส่วนตัวแล้ว ฉันมักจะใส่อารมณ์ของตัวละครลงไปใน หื่น 2 ค่ะ เพราะ ฉันชอบเขียนให้มันถอดก่อนแล้วค่อยเล้าโลม ฮา... แต่ไม่ว่าจะหื่น กาม ขนาดไหน อย่าลืมว่า ภาษา ต้องสวยงาม ด้วยนะจ๊ะ


     หื่น 3: จุด จุด จุด

          ไม่ต้องกลัวว่าจะตกม้าตายเมื่อมาถึงขั้นนี้ คุณสามารถตัดฉากนี้ไปได้ ถ้าคุณไม่กล้าที่จะเขียน วิธีการตัดฉาก จุด จุด จุด มีอยู่หลายรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็น การตัดด้วยอิริยาบถของตัวละคร หารตัดด้วยบรรยายกาศ หรือที่เลวที่สุด การตัดด้วยบุรุษที่ 3 ...มันเสียอารมณ์ค่ะ!!!

     การตัดด้วยอิริยาบถของตัวละคร... หมายถึง การตัดที่การกระทำของบุรุษที่ 1 หรือ 2 แล้วแต่ว่าคุณจะใช้อะไร

     การตัดด้วยบรรยากาศ... หมายถึง นอกทะเล ถอดกันอยู่ดีๆก็ไปพูดถึงสิ่งแวดล้อมซะงั้น แต่ฉันชอบการตัดฉากแบบนี้นะ

     การตัดด้วยบุรุษที่ 3... แน่ล่ะ มันต้องมี ผ่างงง! โอ้ว มายก็อดด นั่นทำอะไรกันน่ะ XD

          วิธีการ จุด จุด จุด ของแต่ละเรื่องจะไม่เหมือนกัน ตามนิสัยของบุรุษที่ 1 ฉะนั้น ก็จง... จุด จุด จุด ต่อไป กร๊ากก

          ถ้าใครกลัวที่จะบรรยาย เพราะ เลือกศัพท์ไม่ถูก เรามีคำแนะนำค่ะ......... ไปอ่านของคนอื่น อ่านไปเรื่อยๆ ไม่ต้องสนใจว่ามันเป็นอีโรติกแนวไหน สนใจแค่ศัพท์สวยๆที่อยู่ในนั้น (ความเห็นส่วนตัวฉํนว่า Yaoi นี่อีโรติกสวยดีนะ - -) เรื่องของศัพท์เป็นสิ่งสำคัญมาก เพราะถ้าพลาดแม้แต่ตัวเดียว อาจจะดึงอารมณ์นอ่านหล่นวูบ... เซ็งตะหงิดไปเลย

          แต่ก็อย่าเล่นศัพท์สูงเว่อร์ล่ะ... มันขำมากกว่าสวย ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฉันจะยกตัวอย่าง

          "อนงค์นางทอดกายารับดัชนีที่แทรกผ่านทวาราเบื้องต่ำแห่งร่างนั้น" (เครดิต: ท่าน ziar)

          ฉันขำจนท้องแข็งเลยค่ะ =___,= อะไรจะเถือกปานนั้น ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฟังดูแล้วมันนึกถึงดัชนีด้วน อะไรประมาณนั้น ถ้าลองเทียบกับ

          "แทรกสอดกอดรัด... ลำขากระหวัดเกี่ยว... เรียวแขนประคองโอบ... ขยับโยกเสียดสี... ปลุกปั่นกระทั้นที... เพลิงราคีเผาเจียนตาย"

          ฉันยกตัวอย่างแรงไปไหมนิ๊ =___,= จริงๆ Erotic ไม่จำเป็นต้องถึงขั้นนี้นะคะ แล้วแต่ดีกรีของคนเขียนแต่ละคน... มันมาเป็นชุดก็จริงแต่ดูค่อนข้างจะคล้องจองกันสินะ อ่านแล้วรื่นหูกว่าเยอะ ^___^





          ไม่รู้เรื่องล่ะสิ... เอาตัวอย่างงานของไปดูไหมคะ ^_______________________^ ลองอ่านดู แล้วจับเอกลักษณ์ของงานเขียนของแต่ละคนให้ได้ ที่อยากให้ได้กันจริงๆ คือ ภาษาค่ะ ภาษาอีโรติกต้องศึกษานะ ไม่ใช่ว่าจู่ๆมาจะมาเขียนได้ง่ายๆ ศัพท์แต่ละตัวให้อารมณ์ที่แตกต่างกัน 

     ห้าม!!! ใช้ศัพท์เถื่อนดิบ 

     ห้าม!!! พูดถึง 'ไ อ้นั่น' ตรงๆ 

     ห้าม!!! พูดถึง 'ไ อ้นี่' ตรงๆ 

          เลียบๆเคียงๆ คนอ่านมันก็จิ้นออกเองล่ะน่า...





เครดิต: ท่าน ziar

         ทำไมจึงเป็นแบบนี้ไปได้....

          ทำไมเจ้าถึงได้ทำกับข้าแบบนี้ทั้งๆที่สาบานจะไม่ทำร้ายข้า....

          "...หยุดเสียที...." เสียงนั้นสั่นเครือและหอบแผ่ว สองมือออกแรงกำผ้าในมือแน่น ทั้งร่างไหวสะท้านด้วยแรงสะอื้น "...พอเสียที..." ราวกับเสียงอ้อนวอนของผู้ที่พ่ายแพ้จนหมดท่า ไร้แรงขัดขืน ไร้เรี่ยวแรงต่อสู้ มีเพียงความอ่อนแอที่ถูกบังคับให้แสดงออกเบื้องหน้าชายผู้กำอำนาจไว้ในมือยามนี้

          นัยน์ตาสีแดงทับทิมปรือมองไปอย่างเลื่อนลอย เบื้องหน้านั้นคือผนังถ้ำที่เต็มไปด้วยหินสะท้อนแสงมากมาย และยังมีพืชที่เรืองแสงได้ในความมืด รวมทั้งหิงห้อย ทำให้ถ้ำนี้ดูสวยงามเหมาะสมกับเจ้าของผู้อยู่อาศัย ทว่าผู้ที่ควรจะได้ชื่นชมในความงามนี้ กลับไม่มีแม้แต่สติมากพอที่จะชื่นชม นัยน์ตาที่เลื่อยลอยอย่างไร้จุดหมายปรากฏหยดน้ำใสที่เอ่อคลอและไหลรินอาบแก้มนวลสีงาช้าง ริมฝีปากแดงช้ำสั่นระริกเช่นเดียวกับร่างกายที่กำลังสั่นเทา ไม่ใช่เพียงเพราะความหวาดกลัว แต่มันยังระคนถึงความเสียใจ ความผิดหวัง ถึงแม้จะเป็นเช่นนี้มาหลายครั้งหลายครา แต่ความเจ็บปวดยังไม่จางหาย มันไม่เคยชินชา

          นิ้วเรียวแตะริมฝีปากที่แดงช้ำนั้นอย่างแผ่วเบา เจ้าของนิ้วเหยียดยิ้มเมื่อรู้สึกถึงแรงสะดุ้งยามที่เขาสัมผัส ปลายนิ้วนั้นไล้ริมฝีปากเล็กน้อยก่อนไล่ไปที่แก้มนวล สันจมูก และ....เขาเดี่ยวสีเงินยาวที่กลางหน้าผาก นัยน์ตาสีแดงที่เขาหลงใหลยังคงไม่ได้มองสบกลับมายังเขา ผมสีงาของร่างบางแผ่สยายไปตามแผ่นหินอันยึดต่างเตียงนอนลงไปละบนพื้นหินเย็นเยียบ จะพิศมองซักกี่ครั้งก็ยังคงความงดงามได้อย่างไม่เสื่อมคลาย ความบริสุทธิ์ผุดผ่องที่เปล่งประกายในทุกยามแม้จะแปดเปื้อนซักเพียงใด ผิวกายที่เปล่งปลั่งเรียบเนียนละเอียดชวนให้ลูบไล้อย่างไม่รู้เบื่อ

          "วาเรอิล" ริมฝีปากที่ประดับรอยยิ้มค่อยๆเอ่ยชื่อนั้นออกมา "จงรู้จักความมืดที่ข้าสอน จงจดจำความสกปรกโสโครกนี้ จงรับรู้ไว้ว่าชีวิตเจ้าเป็นของข้า" ชายหนุ่มว่าจบก็ยกเรียวขาขาวขึ้น ก่อนออกแรงกระแทกส่วนที่ยังค้างอยู่ภายในเข้าไป ร่างข้างใต้กระตุกเฮือกพร้อมเสียงร้องครางก้องไปทั่วผนังถ้ำ เรือนผมสีดำเงาราวไข่มุกละอยู่บนหน้าท้องแบนเรียบขาวเนียน นัยน์ตาสีดำรัตติกาลเปล่งประกายแวววาวทุกครั้งที่ร่างเบื้องหน้ามีปฏิกิริยาตอบสนองต่อการกระทำ

          "ม....ไม่....อ๊า!!!" เสียงหวานกรีดร้อง สองมือเกร็งแน่นขึ้นจนเห็นเป็นข้อชัดเจน แต่แม้จะดิ้นรนเพียงใดก็ไม่อาจหลุดพ้นจากแขนแข็งแรงที่โอบรัดอยู่ได้ นัยน์ตาสีเลือดดูมีชีวิตอีกครั้ง ทว่ามันเต็มไปด้วยความหวาดผวา "ซาคาล!! ได้โปรด....ด...ได้....อึก!" ร่างบางอ้อนวอนด้วยน้ำตานองหน้า รอยยิ้มหยามเหยียดที่ตอบกลับมามันช่างกรีดแทงใจจนเกินจะรับได้

          ทำไมถึงทำกับข้าเช่นนี้.....



          มันสั้นดีไหมล่ะ =w= แต่คุณเข้าใจความรู้สึกของตัวละครไหม... ไม่จำเป็นต้องบรรยายให้ยาวเหยียด อย่างอีโรติกฉากนี้เป็นฉากเปิดเรื่อง (ฉันเองก็ชอบเปิดเรื่องด้วยอีโรติกนะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า) จึงไม่ต้องอารัมภบทให้เสียแรง เป็นการบอกในตัวด้วยว่าใคร Seme ใคร Uke เอาล่ะ เข้าเรื่อง... บทรักนี้เปิดขึ้นมาในขั้น หื่น 3 แล้วค่ะ =__________= ไม่มีการเล้าโลม หรือปลดเปลื้อง ไม่อารัมภบทขอฝน ขอปลาให้มากความ เพราะมันจับกด!!! (ขั้นตอนการคัดสรรบทความ ขึ้นอยู่กันความชอบส่วนตั๊ว ส่วนตัวของนังยู)

          มีการแสดงออกถึงความรู้สึก มีทั้งทางกาย และทางใจ ซึ่งมักจะดำเนินไปควบคู่กัน ทางกาย... เขาตัวสั่น ทางใจ... เขาพูดออกมา ฉันว่า การเล่นประโยคที่ว่า 'ไร้ซึ่งทุกสิ่ง' ที่จะต่อต้านคนตรงหน้าได้ แบบนี้ก็เจ็บแสบดีเหมือนกันนะ XD แล้วก็อย่าลืมว่าอีโรติกของเรามีทั้งผู้กระทำ และผู้ถูกกระทำนะ อย่าลืมใส่มุมมองของ 'ผู้อยู่ข้างบน' ล่ะ ว่าเขาเห็นอะไร เขารู้สึกอะไร และเขาคิดจะทำอะไรต่อไป ใส่ๆหยอดๆ เอาไว้ ส่วนการบรรยายท่วงท่า ก็แค่สั้นๆ ง่ายๆ แต่จิ้นกระฉูด อย่างอันนี้เขาไม่ได้บอกด้วยซ้ำว่า อะไร เป็น อะไร อีโรติกที่ฉันชอบมักใช้คำตะล่อมผู้อ่านให้เห็นภาพ และเข้าใจสถานการณ์แบบนี้แหละ และสิ่งที่ฉันนับถือในบทนี้นะคะ คือการตัดฉากค่ะ...

          ทำไมถึงทำกับข้าเช่นนี้.....

          อันนี้เป็นการตัดฉากที่ตัวละครค่ะ ตัดพ้อ ต่อว่า ด่าทอ... ฟังดูเจ็บปวดดีแท้ (เวลาเขียนน่ะ หัดอินซะบ้าง!!!) เป็นประโยคตัดบทสั้นๆ แต่กินใจนะ คุณอาจใส่ 'จุด' เพื่อให้ดูต่อเนื่องก็ได้





เครดิต: ท่านเคย์เซย์

          เขาค่อยๆ ปลดเปลื้องพันธนาการที่อยู่เบื้องล่างของเด็กสาวและตัวเองออกไป ก่อนจะยิ้มน้อยๆ เมื่อร่างบางข้างใต้สะดุ้งด้วยความเขินอาย หลังส่วนปลายของแก่นอุ่นที่ชูชันสัมผัสกลีบอ่อน   ซึ่งในตอนที่ชำแรกเปิดทางสู่โพลงอุ่นไร้สิ่งหล่อลื่นใดๆ เนรัญชลาก็ถึงกับครางเสียงหลงด้วยความไม่คุ้นเคย

          "อ่ะ...อ๊า..." 

          "เจ็บมากเหรอ" กรินทร์ถามซึ่งเนรัญชลาก็พยักหน้าแล้วยิ้มให้

          "แต่ว่าไม่เป็นไรหรอก   ทำต่อไป...ฉัน...อืม...ฉันต้องการเธอ..." 

          เนรัญชลาเชิดหน้าสูงพร้อมเกร็งตัวน้อยๆ เมื่อกรินทร์เริ่มขยับตัว   ความคับแน่นอึดอัดและเจ็บปวดบังเกิดขึ้นอย่างช่วยไม่ได้   สองแขนของเธอโอบรัดรอบคอของกรินทร์เริ่มกรีดเจ็บแผ่นหลังของชายหนุ่ม   เพื่อระบายความเจ็บปวดให้ชายหนุ่มได้รับรู้   แต่เขาก็ไม่อาจหยุดการรุกล้ำแห่งความปรารถนาได้อีกต่อไปแล้ว

          เพียงไม่นานสัมผัสที่ฝืดเคืองในตอนแรกและเสียงครางแห่งความเจ็บก็เปลี่ยนไป   กรินทร์เริ่มขยับเอวเร็วขึ้นตามการหล่อรื่นที่เพิ่มขึ้น ของเหลวชื่นซึมไหลมาบรรเทาความเจ็บปวดให้แก่เนรัญชลาอย่างเหมาะเจาะ   การสาวจังหวะเริ่มเปลี่ยนจากสั้นช้าเป็นยาวและเร็ว   ยังเหตุให้คุณหนูให้ต้องครางเสียงหลงราวกับจะเพ้อคลั่ง

          "อา...กรินทร์...กรินทร์...อา!"

          คุณหนูใหญ่แห่งธเนศวรครางเสียงหลงเพราะความเสียวซ่าน   รสสัมผัสกามาที่ไม่เคยลิ้มลองแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย   มีจะพันธนาการร่างกายส่วนบนอย่างแน่นหนาแล้ว   แต่เม็ดหวานที่เติมแต่งบนเนินนิ่มของเธอก็ชูชันจนเบียดชิดกับเนื้อผ้า   กรินทร์จึงขบเม้มสลับข้างหนึ่งอย่างสนุกปาก   ในขณะที่อีกข้างก็คลึงเค้นเร้าอารมณ์ของเนรัญชลาให้พุ่งสูงขึ้น   ซึ่งตัวบอกนั้นคือ การตอดรัดแก่นอุ่นที่กำลังสาวสอดอย่างสุดกำลังนั้น



          สำหรับบทนี้... มันสั้นก็จริงอยู่ แต่ครอบคลุมอารมณ์ ท่วงท่า ความรู้สึก และสามารถคิดต่อได้โดยไม่สะดุด ฉันไม่สันทัดในการแต่ง 'หงส์คู่มังกร' นะ ฮา... แต่บทสั้นๆนี้ ฉันชื่นชมการบรรยายที่ราบเรียบไม่มีสะดุดค่ะ การดำเนินบทรักนั้น... ห้ามสะดุดค่ะ เพราะถ้ามันเกิดอาการแป้กแล้ว = = มันจะหมดอารมณ์อ่านต่อ ห้ามใช้ศัพท์เถื่อนดิบ ห้ามพูดตรงๆ ห้ามๆๆๆ ห้ามเด็ดขาด!!! เพียงแค่พูดเลียบๆเคียงๆ คนอ่านก็คิดแล้วค่ะ เอิ้ก... หรือไม่ก็ศัพท์ที่ฟังแล้วสามารถแปลเป็นอื่นได้ 'บ้าง' น่ะ คุ คุ





เครดิต: ท่าน Yaoh Zun Wve 
ท่านหรือ? ก็เหยา ซึน เหว่มันตูเองไม่ใช่เร๊อะ!!! =_____________________=
          นิ้วหยาบแข็งลูบโลมขึ้นมาตามแผ่นหลังเนียนช้าๆ...

          ลมหายใจหอบสะท้านสะท้อนเสียงกังวานไปทั้งห้อง...

          ...ลำแขนอันแข็งแกร่งที่คุ้นชิน

          ...ร่างกายที่มีกลิ่นไอของดวงตะวัน

          ยิ่งได้แนบชิด ก็ยิ่งรู้สึกเหมือนกลิ่นไอนั้นได้แทรกซึมเข้ามาในร่างกาย

          กลิ่นไอที่ทำให้เขาแทบคลั่ง

          สองมือนวดเฟ้นไปทั่วแผ่นหลังเนียนเรียบ ริมฝีปากร้อนจรดลงหนักหน่วง

          สองร่างแนบชิด...

          แม้ว่าอีกฝ่ายจะยังมิได้ถอดเสื้อผ้าออก แต่แกนกายของทั้งสองที่บดเบียดกันนั้นทำให้เทียนอี้ หยินรับรู้ความต้องการของร่างสูงได้อย่างชัดเจน ยอดอกแดงระเรื่อถูกเคล้นคลึงอย่างหนักมือจนลุก

           "อย่า..."

           เทียนอี้ หยินรับรู้ได้ว่าไท่หยางคนนั้นกำลังปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตนเอง จากกลิ่นกายที่แผ่นกำจายเข้ามาใกล้ ไม่ช้าร่างระทวยเบื้องล่างนั้นก็ถูกทาบทับ

            บทลงทัณฑ์...

            บทรักที่ไม่ได้อ่อนโยนเพื่อเอาอกเอาใจ เพียงแต่ปลุกปั่นให้ทรมานเมื่อยามที่จะถึงฝั่งฝันแต่กลับถูกหยุดกลางครัน บังคับให้เขาต้องอ้อนว้อนด้วยคำพูดชวนสังเวชใจ

            นี่คือการลงทัณฑ์

            เมื่อ 4 ปีก่อน องค์หญิงเฟิ่งเทียนแห่งแคว้นไป๋ฉี่ได้เดินทางมาเพื่อมาเสกสมรสกับองค์ชายไท่หยางแห่งแคว้นเฮยหลง เพื่อกระชับมิตรไมตรีของสองแคว้น ทว่าไม่นานหลังจากนั้น เฟิ่งเทียนก็ผูกคอตาย ...ในห้องนี้

             เรียวขาขาวถูกแยกออกกว้าง ผิวเนื้อทุกแห่งที่อยู่ในสายตาไม่เคยรอดพ้นจาการสัมผัส เสียงครวญครางกระเส่าซ่านดังให้ได้ยินเป็นระยะ จนเมื่อมือแกร่งเลื้อยลงกอบกุมอวัยวะไวต่อสัมผัสของร่างบางและเริ่มขยับ ทำให้สะโพกมนแอ่นโค้ง

             "หยุด...อืม อา"

              แต่การกระทำนั้นตรงกันข้าม...ส่วนนั้นกำลังพร้อมที่จะปลดปล่อยเมื่ออารมณ์พุ่งทะยานถึงจุดสูงสุด มือใหญ่เพิ่มความความหนักหน่วงมากขึ้นก่อนที่จะหยุดลงดื้อๆ

              ร่างบางช้อนตามองชายหนุ่มด้วยสีหน้าทรมาน ลมหายใจติดขัดเป็นช่วงๆ สะโพกขาวเนียนบิดไปมาด้วยความอึดอัด

             ต้นเหตุที่ทำให้เฟิ่งเทียนต้องตาย คือเขาคนนี้...

             ไม่ว่าใครก็ขนานนามเขาว่า 'นักรบเสี้ยวพระจันทร์' และให้ความยำเกรง หวาดกลัวกันถ้วนหน้า เพราะล้วนซาบซึ้งในวรยุทธอันยอดเยี่ยม ยากจะหาใครเทียบ

             มีเพียงองค์ชายไท่หยางเท่านั้นที่เห็นสิ่งที่เทียนอี้ หยินเป็นอื่น

             เขาคว้าหงส์ตัวนี้ลงมาเมื่อ 5 ปีก่อน ครั้งหนึ่งเขานายพลเทียนอี้ หยินทำงานพลาด และกลับมาพร้อมกับความพ่ายแพ้

             ร่างกายบอบช้ำ เต็มไปด้วยรอยแผล ทว่าช่างเย้ายวนใจ ผิวกายที่ซ่อนอยู่ใต้รอยเลือดนั้นละเอียดเนียนยิ่งกว่าผิวของหญิงใด ดวงหน้าเรียวงามที่แสดงความเจ็บปวดและทนทรมานนั้นดูน่าหลงใหลจนไม่สามารถถอดสายตาจากไปได้

             ไม่มีเหตุผลว่าทำไมองค์ชายถึงอยากกกกอดเจ้าทหารไร้ความสามารถคนนี้

             ไร้ความสามารถ...?

             ด้วยวัยเพียง 16 ปีเทียนอี้ หยินก็สามารถเป็นหัวหน้าองครักษ์ได้แล้ว นี่หรือ? ไร้ความสามารถ

             แคว้นเฮยหลงไม่เคยมีแม่ทัพอายุน้อยอย่างเทียนอี้ หยินมาก่อน

             คืนนั้นเทียนอี้ หยินนอนจมกองเลือด...

             ทั้งจากบาดแผลที่ชอกช้ำ และจากช่องทางด้านหลังที่ไม่เคยถูกสัมผัส

             ไท่หยางอ้างเพียงว่าเป็นการลงโทษ...

             ลงโทษที่เขาทำให้องค์หญิงเฟิ่งเทียนต้องฆ่าตัวตาย

             ลงโทษที่เขายึดแคว้นไป๋ฉี่มาได้สำเร็จ

             ความผิดสารพัดถูกสรรหามาเพื่อลงโทษเขาในทุกค่ำคืน

             กลิ่นตัณหาคละคลุ้งในอากาศ ไท่หยางหยุดการเคลื่อนไหวเมื่อรู้ว่าจะถึงจุดที่เทียนอี้ หยินจะทนไม่ไหว

             "องค์ชาย..."

             ร่างกายเบื้องหน้าเต็มไปด้วยร่องรอยแดงระเรื่อ ทว่าเย้ายวน "ยกสะโพกขึ้น" เสียงห้าวแหบพร่ากระซิบอย่างร้อนรน

             "อย่า... ได้โปรด" 

             "หรือเจ้าจะทนอยู่เช่นนี้..." จอมทัพส่ายหัวน้อยๆอย่างจนตรอก เรี่ยวแรงนั้นสูญสิ้น อย่างว่าแต่จะยกสะโพกเลย เพียงขยับกายเพียงเล็กน้อยก็ทรมานเหลือแสน

             "ฮึก... อา..."

             การบิดตัวไปมาไม่ได้ช่วยให้เขาปลดปปล่อยเลยสักนิด "ปลดปล่อยข้าที... องค์ชาย"

             "เจ้ามีสิทธิ์ออกคำสั่งกับเราอย่างนั้นหรือ"

             "ข้าน้อยขอร้อง.... องค์ชาย"

             ไท่หยางเหยียดยิ้ม สายตาคมกริบจับจ้องร่างเบื้องใต้ทุกอิริยาบถ ดวงตาคู่งามของเจ้าหงส์พร่ามัวด้วยหยาดน้ำตา ริมฝีปากกระตุกสั่น ปล่อยให้เพลิงตัณหาแผดเผาร่างบางให้ทรมานเจียนคลั่ง

             "ยกสะโพกขึ้น..." เสียงเย็นชานั้นสั่งด้วยคำสังเดิม

             "...ข้าทำไม่ได้"

            "เจ้ากลัาขัดคำสั่งเราหรือ?"

            นัยน์ตาคู่นั้นมองอ้อนวอนองค์ชายทว่าไร้ผล จนสุดท้าย เที้ยนอี้ หยินจำต้องหยัดกายขึ้นด้วยแรงทั้งหมดที่หลงเหลือ ความชาแล่นปราดไปทั่วร่างยังผลให้เกิดความรู้สึกเสียวซ่านที่แทบจะทำให้เขาต้องทิ้งตัวลงไป

            องค์ชายยักยิ้ม ทันทีที่อีกฝ่ายทำตามคำสั่ง มือหยาบก็แยกสองขาออกกว้างก่อนบรรจงแทรกกาย วงแขนรั้งร่างสูงโปร่งมาแนบกายพร้อมกดน้ำหนักลง โค้งสะโพกเนียนแนบสนิทกับหน้าขา

            เสียงครวญครางสุดท้ายก่อนที่สิ้นสตินั้นเต็มไปด้วยความสุขสม.......... 



          เอ่อ... พูดไม่ออกล่ะสิ =__________________= อันนี้เป็นตัวอย่างของฉาก erotic ที่ดีกรีสูงนะคะ - - เดี๋ยวจะมองว่า erotic มันต้องหื่นเสมอไป อันนี้ไม่ต้องสนใจบทพูดก็ได้นะคะ มันออกแนวซาดิสม์ แหะๆ แต่ที่อยากให้ดูคือ ไม่ได้ใช้ศัพท์ดิบเลย... 

          การบรรยาย 'ท่วงท่า' ของตัวละครก็ไม่ต้องเน้นมากนะ พูดสั้นๆ ให้เขาคิดต่อเอง นั่นแหละ!




เครดิต : Panzer Magier

          ดวงหน้างามเอี้ยวหันมองฝ่ายตรงข้าม ทำให้นัยน์ตาของทั้งคู่สบประสานมองกันโดยไม่ตั้งใจ เธอสะอึกกลั้นหายใจแล้วรีบเบือนหน้าไปทางอื่น พวงแก้มสีชมพูนั้นแดงระเรื่อขึ้นพร้อมกับความรู้สึกประหม่าอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เมื่อถูกลมหายใจร้อนผ่าวเป่ารดเส้นเลือดภายใต้หนังบางๆบริเวณข้อมือ และสัมผัสเย็นเฉียบจากปลายนิ้วที่จับต้องท่อนแขนเรียวยาว ร่างภายใต้อาภรณ์สีเข้มก็สั่นเทิ้มอย่างควบคุมไม่ได้ วงแขนแกร่งโอบรอบเอวบางคอดนั้นในช่วงเสี้ยววินาทีที่แผ่วเบา ขณะที่ลมหายใจซุกซนนั้นเลื่อนขึ้นไปยังใบหู รุกล้ำถึงลำคอขาวยาวระหง เรียกเสียงครางให้ไหลออกจากลำคอของอีกฝ่ายได้ตลอดเวลา ส่วนมืออีกข้างก็คอยดึงเชือกที่ซึ่งพันธนาการเสื้อรัดทรงออกโดยที่ร่างบางไม่รู้สึกตัว

          เปลวเทียนไหวเอน ร่างเงาบนฉากพร่าเลือน...

          ไม่ช้า ฝ่ายชายก็เป็นฝ่ายหมดความอดทน เขาเชยคางเรียวนั้นแล้วบดขยี้ริมฝีปากนั้นอย่างรุนแรงด้วยจุมพิตที่หนักหน่วง ปลุกเร้าให้อารมณ์เดือดพล่านราวกับถูกไฟตัณหาแผดเผา พร้อมกับไล้มือไปตามเรือนกายใต้อาภรณ์ รัดทรงสีแดงเข้มถูกทิ้งลงบนพื้น ตามด้วยเสื้อแขนยาวแทบจะในทันที

          ...คล้ายกับว่าอุณหภูมิรอบตัวจะสูงขึ้น

          จังหวะหอบหายใจของทั้งสองถี่กระชั้นขึ้นเรื่อยๆ ร่างบางเริ่มยืนไม่ติดพื้น สติพร่าเลือนด้วยความรู้สึกลุ่มหลงมัวเมา ปลายนิ้วเรียวงามเอื้อมไปแตะซิบแข็งที่ปกคอเสื้อและรูดลงช้าๆ เมื่อสุดทางของมันแล้ว เสื้อชายยาวก็ถูกแหวกออกและเผยแผ่นอกกว้างที่แน่นไปด้วยอณูเนื้อ ผมสีเข้มที่ยาวสยายนั้นลู่ลงมาปรกใบหน้าขณะที่ริมฝีปากเลื่อนเข้ามาทาบทับกันอีกครา นัยน์ตาคมกริบจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าแดงก่ำราวกับต้องการมองให้ทะลุปรุโปร่ง ปลายนิ้วเย็นเฉียบลากขึ้นไปตามผิวเนื้อละเอียดอ่อน สัมผัสไออุ่นและความรู้สึกที่ดูเหมือนจะถ่ายทอดมายังตัวเขาได้

          เมื่อถูกสายตาเย็นชาของอีกฝ่ายไล่เรียง ทรวงอกขยับถี่ขึ้นราวกับถูกบีบคั้นด้วยความรู้สึกกระดากอาย นัยน์ตาสีเทานั้นพริ้มหลับลงขณะที่ประสาทหูรับฟังจังหวะการหายใจที่เร่งรัวของบุคคลที่กำลังสั่นสะท้านดั่งเช่นลูกสัตว์ตัวเล็กๆที่กำลังจะถูกเพชฌฆาตขย้ำให้ตายคารัง เกราะเหล็กทั้งสองที่ปกป้องบ่าพักหน้าที่ของมัน ละทิ้งช่วงแขนที่แข็งเกร็งด้วยกล้ามเนื้อเผชิญหน้ากับแสงเทียนและลมหนาว

          "ข้าชักรู้สึกเสียดายที่ตาบอดข้างหนึ่งเสียแล้วสิ" 

          เสียงกระซิบขาดห้วงทำให้วีล่าสาวต้องรู้สึกอายมากกว่าเดิม แต่เธอก็ยังยันตัวอยู่ได้ด้วยขาสองข้าง ดวงตาเรียวงามดูครุ่นคิดพิจารณาไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่เธอจะยกมือขึ้นสัมผัสกับผิวกายของฝ่ายตรงข้าม ซึ่งหัวเราะในลำคอราวกับรู้สึกขบขันเล็กๆ

          "ทำไมล่ะ?" 

          หญิงสาวเอียงหัวเล็กน้อย เผยซอกคอให้ประจักษ์แก่สายตาเย็นชานั้นพร้อมทั้งพริ้มตาหลับ วงแขนแกร่งขยับเข้าไปโอบอุ้มร่างบางไว้ในวงแขน "เพราะไม่เคยได้เห็นความงามของเจ้าเต็มทั้งสองตาน่ะสิ"

          จะหาราตรีใดที่พิเศษไปกว่านี้อาจไม่มีอีกแล้ว ทั้งๆที่แสงจันทร์ไม่เคยมีความหมายสำหรับพ่อมดในตำนาน ไม่ว่าจะเดือนมืดหรือเดือนหงาย ข้างขึ้นหรือข้างแรม แม้แต่ดวงดาวที่เป็นอัญมณีประดับฟ้าก็ยังดูไร้ค่าสำหรับเขา ทว่าราตรีนี้ ยิ่งแสงจันทร์สาดส่องนานเท่าใด ก็ยิ่งรู้สึกว่ามันมีค่ามากขึ้น ยิ่งดวงดาวเด่นชัดขึ้นมาเท่าใด มูลค่าแห่งค่ำคืนนี้ก็ยิ่งทวีคูณ ค่ำคืนแรกแห่งฤดูใบไม้ผลินี้ดูน่ารักษา ถะนุถนอมยิ่งนัก แม้เป็นเพียงเศษเสี้ยวหนึ่งของค่ำคืนนี้ ก็หาสิ่งใดมาแลกมิได้อีกแล้ว



          ฉันไม่เคยเขียนลึกกว่านี้เลยค่ะ =____________________= ไม่กล้าเขียน... ชาย-หญิง เป็นอะไรที่ฉันกลัวมาก ฮา เล้าโลม - ปลดเปลื้อง เสร็จแล้วฉันก็ตัดฉากเลยค่ะ จริงๆฉันก็เขียนคู่ชาย-หญิงมา 2 คู่เองนิ๊ - -* แถมไม่ค่อยจะชอบอ่านด้วย เพราะรู้สึกว่าผู้ชายมันช่าง... เอาเปรียบเหลือเกิน! (ชอบผู้ชายกดกันเอง... สะใจ!) บทเล้าโลมนี้จะเน้นหนักทางบรรยาย และอากัปกิริยาของตัวละครนะคะ 

          ถ้าพูดถึงทรวดทรงมากไปจะทำให้ดูว่าพระเอกมัน 'หื่น' เกินไปนะ ฉันว่า... ถ้าจะชมนางเอก ให้ชมตอนใส่เสื้อผ้าดีกว่า เพราะ ใช้เสื้อผ้ามาขับเน้นสรีระแล้วมันจะดูเป็นศิลปะมากกว่า ส่วนเรื่องชุดชั้นใน... ฉันเขียนนิยายย้อนยุคค่ะ = = นางเอกฉันไม่ใส่ชุดชั้นใน ฮา... เรื่องปราการด่านสุดท้ายนี้ฉันไม่เ ชี่ ย วชาญที่จะบรรยาย และก็ไม่ซ๊เรียสด้วยว่ามันจะเป็น G-String หรือว่า T-Thong โอ๊ะ... กกน. ชาย ฮ่า ฮ่า ฮ่า





ปล. ว่าแต่... NC นี่มัน... หมายถึง No Children หรือว่า Non Censored อ้ะ!!! กร๊ากกกกกก

แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 5 พฤษภาคม 2551 / 22:12