คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Part 1 New Home
“พ่อครับ ผมกลับมาแล้วครับ”ทงเฮบอกเสียงใส ยิ้มร่าเดินเข้ามาในบ้าน แต่เมื่อเห็นหน้าตาของพ่อแม่ตัวเองก็รู้สึกได้ว่า อารมณ์ดัผิดเวลาไปรึป่าวนะ
“พ่อครับ งั้นผมขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะครับ”ทงเฮบอกแล้วเดินขึ้นไปบนบ้านหน้ามุ่ย เพราะปกติ พ่อของเค้าจะต้องไม่หน้มุ่ยอย่างนี้สิ
********************************
“คุณคะ เราจะทำยังไงดี ข้อตกลงนั่น กับ...ทงเฮ”คุณนายลีถามอย่างเป็นห่วงร่างบาง ที่เพิ่งเดินหน้ามุ่ยขึ้นไปอาบน้ำ
“ผมว่าเรา ต้องคุยกับทงเฮแล้วล่ะ”ดงกอนบอกแล้ว เดินหายขึ้นไปชั้นสองอีกคน
*************************
“เค้าเป็นอะไรกันนะ”ร่างบางนั่งครุ่นคิดอยู่ในอ่างอาบน้ำที่มีฟองสบู่อยู่เต็มไปหมด
“สงสัยต้องมเรื่องไม่สบายใจอะไรเกิดขึ้นแน่ๆเลย” ร่างบางนึกออกมาตามคิดขอบงตัวเอง เพราะไม่รู้ว่าผู้ใหญ่ทั้งสองคนกำลังคิดอะไรกันอยู่
“ต้องไปสืบสะแล้วเรา”ร่างบางลุกขึ้นจากอ่างน้ำแล้วเดินไปล้างตัวที่ฝักบัวในห้องน้ำ แล้วนุ่งผ้าเช็ดตัวเดินออกมาจากห้องน้ำ
******************
“พ่อครับ มีอะไรไม่สบายใจหรอครับ”ร่างบางเดินไปเกาะที่แขนของผู้เป็นพ่อ แล้วถามอย่างออดอ้อน
“ทงเฮ เดี่ยวเราไปที่ห้องอาหารกันก่อนนะ แล้วพ่อจะเล่าให้ลูกฟัง”ดงกอนบอก ทำเอาภรรยาสาวถึงกับหน้ามุ่ย
“ครับพ่อ” ร่างบางพูดอย่างว่าง่าย แล้วรีบเดินไปที่ห้องอาหารอย่างรวดเร็ว
************************************
“ทงเฮ เราจะส่งลูกไปอยู่กับน้องชายของคุณแม่นะ”ดงกอนแต่งเติมเรื่องขึ้นมาเล็กน้อย เพราะคิบอมอายุมากว่าทงเฮถึง 10 ปี
“ท...ทำไมล่ะครับ”ร่างบางถามเสียงสั่น คงเพราะชอคกับข่าวที่ได้ยิน
“เพราะตอนนี้เศรษฐกิจไมค่อยดี พ่อกับแม่ก็เลยฝากคุณน้าเค้าไปดูแลก่อน”ดงกอนโกหกไปได้อย่างราบรื่น
“งั้น ผมต้องไปเมื่อไหร่ล่ะครับ”ร่างบางถามเสียงสั่น
“พรุ่งนี้ พรุ่งนี้เป็นต้นไป”ผู้เป็นแม่ตอบบ้าง
“ครับ งั้นผมไปเก็บของก่อนนะครับ”ร่างบางบอกแล้วรีบเดินออกไปจาห้องอาหารทันที น้ำตาไหลพราก นี่น่ะหรอ เรื่องที่พ่อแม่เครียดกันน่ะ ยกลูกชายของตัวเองให้กับคนอื่น คนที่ตัวเองไม่เคยเห็นหน้าคร่าตามาก่อน
*************************************
“ฮึกๆฮือ!”ร่างบางร้องวไห้คร่ำครวญเพราะพรุ่งนี้ก็ต้องจากพ่อและแม่ไปอยู่กับใครที่ไหนก็ไม่รู้
ตอนนี้ห้องนอนของคนน่ารักเต็มไปด้วยเสื้อผ้าที่เขาจะเอาไป ส่วนตัวเองนั้นนอนอยู่บนเตียงนอนหนานุ่น และกำลังร้องไห้อยู่
“เพื่อพ่อแม่เราต้องไม่ร้องนะลีทงเฮ”ร่างบางบอกกับตัวเอง แล้วล้มตัวลงนอนบนที่นอนของเขา เขาอยากให้คืนวันผ่านไปช้าๆ ขอซึมซีบเวลาดีๆที่ได้อยู่ในบ้านหลังนี้ไปก่อนจนกว่าจะพอใจ ร่างบางหลับตาลง เพื่อที่จะซึมซับเวลาดีๆไปจนพอ แล้วก็ผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัว
**************************
“คุณหนูคะ เช้าแล้วนะคะ”เสียงแม่นมของทงเฮปลุกให้เด็หนุ่มหน้าตาดีตื่นขึ้นมา ร่างบางงวยเงียตื่นขึ้นมา ดวงตาบวมช้ำ เพราะเมื่อคืนร้องไห้ เยอะทำให้แม่นมถึงกับตกใจ
“คุณหนูไปทำอะไรมาคะ ตาบวมเชียว”แม่นมถามอย่างห่วงใย
“ป่าวนี่ครับ ผมไปอาบน้ำก่อนนคะรับ”ร่างบางบอกแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ
*************************
“ทงเฮ ตานายไปโดนอะไรมาเนี่ย บวมเชียว”ลีซองมินถามอย่างตกใจ ตอนพักกลางวัน เพราะเพิ่งสังเกต ก็วันๆพ่อคุณแกเล่นสวีทกับคยูฮยอนทั้งวันนี่ จะไปรู้เรื่องอะไร๊!
“ป่าวนี่ เราก็แค่...”ยังไม่ทันพูดจบ ก็มีชายหนุ่มหน้าตาดีสองคนมายืนอยู่ตรงหน้าทั้งสี่คนที่กำลังนั่งทานอาหารกลางวัน อยู่จนเป็นจุดสนใจไปทั้งโรงอาหาร
“คุณทงเฮครับ คุณคิ...คุณน้าของคุณให้มารับครับ”ซีวอนพูดับทงเฮอย่างสุภาพ เหกือบจะหลุดคำว่าคิบอมออกมาแล้วเชียว
“ตอนเที่ยงเนี่ยนะ!”ฮยอกแจตะโกนถามอย่างตกใจ
“ครับ ตอนเที่ยงนี่แหละครับ”ซีวอนบอก
“แล้วกระเป๋านักเรียนขอผมล่ะครับ”ร่างบางถาม
“อยู่นี่ครับ”ซีวอนบอกแล้วยกกระเป๋านักเรียนน่ารักของทงเฮขึ้นมา
“ไปก็ได้ครับ ไปก่อนนะเพื่อน”ร่างบางบอกแล้วรีบลุกขึ้นเดินตามทั้งสองคนไป
*************************
“ถึงแล้วครับ”ซีวอนบอกแล้วเดินมาเปิดประตูรถให้กับร่างบาง ภาพที่เป็นตรงหน้าก็คือบ้านหลังใหญ่ที่แสนจะหรูหรา และมีผู้ชายหน้าตาดียืนอยู่ตรงนั้น
“ยินดีต้อนรับสู่บ้านใหม่นะ ลีทงเฮ”คิบอมบอกแล้วยิ้มออกมา
ความคิดเห็น