คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
“ได้โปรดนะคะท่าน พวกเราไม่มีจะให้จริงๆ”หญิงสาววัยกลางคนคุกเข่าตรงหน้าของชายหนุ่มหน้าตาดีมีฐานะเพื่ออ้อนวอน
“หึ!พวกแกไม่มีมาให้ฉันกี่ครั้งแล้ว ทีตอนพวกแกยืมฉันน่ะทำไมไม่รู้จักคิดสะบ้าง”คิมคิบอม ชายหนุ่มเจ้าของโรงแรม Symphony ตะหวาด
“พวกเราพยายามหามาคืนแล้วนะครับ แต่พวกเราหารายได้ได้น้อยมากๆเลย”ชายที่เริ่มมีผมหงอกอยู่ประปรายบอก
“ดี เฮ้ย!เอากระเป๋าตังค์ของสองคนนี้มาดิ”คิบอมแค่พูดแค่นั้นเท่านั้นเอง ลูกน้องของเขาทั้งหลายก็พากันยกขโยงมาเพื่อแย่งกระเปาเงินไปจากทั้งคู่ เมื่อได้ไปแล้วสีหน้าของทั้งสองก็แทบจะร้องไห้ทันที
“นี่น่ะหรอที่พวกแกบอกว่าไม่มี สองหมื่นแปด หึ!”ร่างสูงบอกแล้วโยนกระเป๋าเงินของทั้งคู่ทิ้งไปข้างหลังของเค้าอย่างไม่ใยดี
“โธ่!ท่านคะ พวกฉันไม่มีจะกินแล้วจริงๆนะคะ...”ยังไม่ทันที่หญิงวัยกลางคนจะพูดจบ ก็โดนร่างสูงตะหวาดสะก่อน
“ออกไปสะ ก่อนที่พวกแกจะได้นอนจมกองเลือดอยู่ตรงนี้”ร่างสูงไล่ทั้งสองคนให้ออกไปพ้นสายตาทันที ที่ได้เงินมา ความจริงเขานั้นก็ไม่ได้อยากจะใจร้ายกับทั้งสองนักหรอก เพียงเพราะเค้าต้องมานั่งชดใช้หนี้สินจากธนาคารของทั้งสองนี่สิ โรงแรม Symphony นั้น ตามจริงแล้วเป็นของทั้งสองคนที่เพิ่งออกไป แต่เมื่อครั้นสองปีก่อน นายดงกอนได้หลงผิดไปเล่นการพนันในบ่อนเค้าจนหมดตัว ทำให้เป็นหนี้สินมากมาย แต่เค้าก็ยัคงเมตตาให้ทั้งสองอยู่ที่บ้านเดิมต่อไป บ้านตระกูลลี เพราะเค้าเห็นว่าทั้งสองยังมีลูกที่ยังเป็นภาระอยู่
เมื่อคิดแล้วก็ยิ่งเครียด ร่างสูงหมุนเก้าอี้ตัวโปรดของตัวเองไปทางด้านหลัง พลันสายตาก็ไปเจอเข้ากับกระเป๋าเงินของหญิงสาว ร่างสูงรีบหยิบขึ้นมาดู สายตาก็ไปเจอเข้ากับรูปของเด็กหนุ่มน่ารักที่กำลังยืนกอดลูกเสือน้อยอยู่ในอ้อมแขน รอยยิ้มเจ้าเล่ห์จึงพลันปรากฏขึ้นมาทันที
“ซีวอน โทรตามทสองคนนั้นมาทีสิ ฉันมีอะไรจะเสนอให้พวกเขา”ร่างสูงบอกแล้วก้มลงมองภาพของเด็กหนุ่มในรูปนั้น ที่มองดูก็รู้ว่ายังไงๆก็คือลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของทั้งสองคน
*********************************
“ท....ท่านมีอะไรกับพวกฉันอีกหรอคะ”หญิงวัยกลางคนก้มหน้าหงุดๆหลบสายตาของร่างสูงตรงหน้า
“มีแน่ ฉันมีข้อเสนอเรื่อง...หนี้ของพวกนาย”ร่างสูงเว้นระยะพูดให้คนฟังรู้สึกเสียงไส้เล่น
“มีอะไร มาเสนอกับพวกเราหรอครับ”ดงกอนถามอย่างเสียวไส้
“นี่ นี่คือลูกชายของพวกนายใช่มั้ย”ร่างสูงถามแล้วเอาภาพให้ทั้งสองดู
“ช...ใช่ครับ”ดงกอนตอบรับ
“ฉันขอลูกชายของนายให้ฉัน แลกกับการกินอยู่แบบสบายๆไปตลอดชีวิต พวกแกจะว่ายังไง”ร่างสูงถาม แล้วยิ้มที่มุมปาก
“อ...เอ่อ คือว่า พวกเรามีเวลาคิดนนเท่าไหร่ครับ”ดงกอนถาม
“อืม 1 วันท่านั้น พรุ่งนี้ฉันจะส่งรถไปรับที่บ้าน เพราะฉะนั้น เตรียมตัวไปคิดคำตอบมาได้เลย อ่ะ เออใช่ รูปหนุ่มน้อยคนนี้น่ะ ฉันขอนะ”ร่างสูงบอก แล้วหยิบรูปของหนุ่มน้อยน่ารักที่เขาอยากได้มาครอบครองออกมาจากระเป๋าเงินของคุณนายลี แล้วโยนให้อย่างไม่ใยดี
“ครับ พรุ่งนี้เราจะมาให้คำตอบกับท่าน”ดงกอนบอก แล้วรีบวิ่งออกมาจากห้องนั้นทันที
ร่างสูงมองสำรวจรูปภาพนั้นอย่างดี พลันสายตาก็ไปสะดุดเข้ากับอะไรบางอย่างที่ด้านหลังของรูปภาพ
ลีทงเฮขึ้นปี 1 แล้วนะครับ
“ลีทงเฮอย่างนั้นหรอ หึๆ!นายต้องเป็นของฉันทงเฮ”ร่าสูงพูดในลำคอแล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ออกมาอีกครั้ง
ความคิดเห็น