สาวใช้สุดซ่า...ปะทะ...คุณชายสุดแสบ

ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 : เจอกันครั้งแรกที่ไม่ค่อยจะดีนัก

~~นี่คือสถานนนนนน แห่งบ้านนนทรายทองงงงงงงง ที่ฉานปองมาสู่อู่ๆๆๆๆๆ~~~

อุแม่เจ้าโว้ยยยนี่มันบ้านหรือวังกันแน่นี่ ทำไมมันใหญ่จังฟะเป็นบุญวาสนาของเอ็งแท้ๆ นังนานะเอ๊ยยยยยยย นี่ขนาดเห็นแค่ประตูอัลลอยนะเนี่ย แค่ประตูก็ใหญ่ซะจน..นี่ถ้าล้มลงมามีหวัง ไปไม่กลับ...หลับไม่ตื่นแน่ๆ

ฉันชื่ออาราอิ นานะค่ะ มาสมัครเป็นคนใช้ในวังเอ๊ย..บ้านหลังนี้ที่ติดประกาศรับสมัครคนใช้รายได้ดี ตอนนี้ฉันเรียนจบมหาลัยแล้ว แต่ยังไม่มีงานทำ เฮอะ!! งานสมัยนี้หายากชะมัด หาอะไรทำไปก่อนดีกว่าจนกว่าจะได้งานที่บริษัททำ นี่ยังไม่รวมค่าข้าว ค่าน้ำ ค่าที่อยู่ ค่าเล่าเรียนของน้อง โอย...พูดไปก็เหนื่อยเปล่า

แล้วตอนนี้ยามหน้าประตูก็มองฉันอย่างกับจะกินเลือด นี่ฉันไม่ได้มาขโมยของนะยะ

"เอ่อ ลุงคะหนูมาสมัครงานน่ะค่ะ ที่เคยติดต่อมาแล้ว แล้วคุณ..เอ่อ...คุณ"

แล้วลุงแกก็ยิ้มให้ฉันอย่างเป็นมิตรทันที บทจะเปลี่ยนอารมณ์ก็ง่ายซะ..

"อ๋อ หนูนั่นเองที่คนในบ้านเค้าพูดถึง นานๆจะมีหนูมาติดกับ..เอ๊ย!มีคนมาสมัครเป็นคนใช้ส่วนตัวของคุณชาย มาๆเข้ามาก่อนเดี๋ยวลุงจะไปส่งข้างในบ้าน"

อะไรนะ!!นี่ฉันได้เป็นคนใช้ส่วนตัวด้วยเหรอ..ไม่อยากเชื่อแฮะ อีตาคุณชายนั่นนิสัยเป็นยังไง โรคจิตรึเปล่าไม่รู้ นี่..ฉันยังไม่รู้แล้วตาลุงนี่รู้ได้ไงอ่ะ

แล้วลุงยามก็เปิดประตูให้ฉันเข้าไป ไหนฟะ!ไม่เห็นมีบ้านซักกะหลังมีแต่สนามโล่งๆ นี่หลอกเรามาฆ่าข่มขืนอ๊ะเปล่าเนี่ย ไม่นะ~แม่จ๋าหนูยังไม่อยากตายยยย

"เอ้า..นังหนูขึ้นรถมาสิ ทำหน้าอย่างกับเห็นผี ขึ้นมาสิเดี่ยวลุงจะไปส่ง มานี่เดี๋ยวลุงช่วยขนของให้"

"อ่า..นี่ต้องนั่งรถเข้าไปด้วยเหรอคะลุง"

"อยากจะเดินก็ตามใจนะ อีกประมาณครึ่งวันคงถึง"

นี่ลุงอำหนูรึเปล่าเนี่ย ถึงขนาดต้องนั่งรถกอล์ฟ เอาฟะไปก็ไป

"ค่ะ"

แล้วฉันก็ขึ้นมานั่งอย่างเรียบร้อยบนรถกอล์ฟไฮโซ..แล้วรถก็ค่อยๆเคลื่อนออกไปเรื่อยๆๆๆจนฉันชักง่วง พอฉันหันหลังกลับก็มองไม่เห็นทางเข้ามาแล้ว

อึดใจต่อมาเราก็มาถึง...ขอบอกว่าไฮโซมั่กๆ บ้านหลังใหญ่อย่างกับเต้าหมิงซื่อF4แน่ะ โฮๆๆไม่น่าเชื่อว่าเราจะได้มาเหยียบบ้านหลังนี้(ถึงจะในฐานะคนใช้ก็เหอะ)

"โชคดีนะหนู"ลุงยามบอกฉัน พอแกขนของเสร็จก็ขับรถออกไปเลย

เอาล่ะ..ถึงเวลาที่จะต้องทำหน้าที่แล้ว..สู้ๆนานะ..ฉันสูดหายใจเข้าเต้มปอด แล้วเดินเข้าบ้านอย่างมาดมั่น แต่พอเดินเข้ามาในธรณีประตูเท่านั้นล่ะ เสียวสันหลังวาบเลย เปล่าๆไม่ใช่เจอผีหรอกแต่กลัวทำข้าวของเสียหายน่ะ ฉันหันไปมองรอบบ้านอย่างทึ่งๆ โค-ตะ-ระสวยเลย บ้านจัดสไตร์ฝรั่งเศส และหลายประเทศเข้ากันได้อย่างลงตัวและสวยงาม

"อะแฮ่ม!!"

อ๊ะ..เสียงใครฟะ ทำลายความสุขฉันชะมัด เมื่อฉันหันไปก็พบคุณป้าคนหนึ่งยืนอยู่ข้างหลัง

"เอ่อ..หนู..คือ..หนูมา..."

"ฉันรู้แล้ว เธอ..เธอ..ชื่ออะไรนะ"

แป่ว~ไหนว่ารู้แล้วไงป้า

"หนูชื่ออาราอิ นานะค่ะ"

"อ้อใช่ เธอควรเรียกฉันว่าคิคุดะซังเหมือนคนอื่นๆในบ้านหลังนี้ เข้าใจใช่ไหม" ฉันพยักหน้าหงึกๆ "ดี..ต่อจากนี้ไป เธอต้องดูแลคุณชายให้ดี ห้ามยอกย้อน ห้ามเถียง ห้ามขัด ห้าม%&*+#$ เข้าใจไหม" ฉันพยักหน้าอีก "ดีมาก ทีนี้เธอตามฉันขึ้นมา ฉันจะพาเธอไปพบคุณชาย"

"ค่ะ"

ฉันเดินตามคิคุดะซังขึ้นไปอย่างว่าง่าย แต่ทำไมข้อห้ามของคุณชายคนนี้เยอะจังฟะ แล้วนี่ฉันต้องเจออะไรบ้างเนี่ย ทำไมตลอดทางเดินที่ผ่านมามีแต่คนมองฉันแล้วทำหน้าประมาณสงสาร หน้าตาฉันมันน่าสงสารตรงไหนฟะ

แล้วความคิดฉันมันก็หยุดลงที่หน้าบานประตูบานหนึ่ง

"เธอจำที่ฉันสั่งเธอไว้ได้ไช่ไหม"

"ค่ะ คิคุดะซัง"

"ดีมาก"

แล้วคิคุดะซังก็ลงมือเคาะประตู

ก๊อกๆๆ

"........" ไร้เสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก

ก๊อกๆๆ "คุณชายคะ"

"........."

ไร้เสียงตอบรับอีกแล้ว

"งั้นนมขอเข้าไปนะคะ"

แอ๊ดดดดดดดดด ปัง

ฉันและคิคุดะซังเดินเข้ามาในห้องนอนขอบอกว่าไฮมั่กๆค่ะ กว้างมากด้วย มีอุปกรณ์ไฮเทคอยู่เพียบเลยล่ะ มีห้องรับแขก มีห้องน้ำในตัวด้วย

เอ๊ะ!! นั่นใครนั่งหันหลังอยู่บนเก้าอี้น่ะ ชะรอยคงจะเป็นคุณชายที่ว่านี่ล่ะมั้ง

"คุณชายคะ" คิคุดะซังเรียกอีกครั้ง

คุณชายคนนั้นค่อยๆหันหน้ามา ถึงแม้ใบหน้านั้นจะดูบึ้งตึงอยู่ไม่น้อย แต่ขอบอกได้คำเดียวว่า ~หล่อมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก~ ใบหน้าอันคมเข้ม ริมฝีปากเรียวบาง ดวงตาคู่โตนั่น โฮย...หล่อค่ะโฮ๊ะๆๆ สเป็คนังนานะเลยล่ะฮิ้วๆ