รักใสใสของนายขี้อ้อน

ลำดับตอนที่ #9 : ที่โรงเรียนของฉัน

          



           บนรถเมล์



           \"ยุนนา-O- เธอไม่อาบน้ำไปโรงเรียนอย่างนี้ทุกวันเลยเหรอ?เธอทำได้ไงเนี่ยยุนนา  มันไม่ดีรู้ไหม\"



           \"รู้แล้วน่า-_-^แต่พี่ช่วยพูดเบาเบาหน่อยได้ไหมเล่า-_-^ -_-^^-_-^^^\"



           -O-ยุนนานี่เธอมาโรงเรียนโดยไม่ได้อาบน้ำได้ยังไงกันเนี่ย-O-  แล้วนี่มันเป็นวันเเรกของฉันที่ได้มาโรงเรียนนี้นะ



มันไม่ยุติธรรมเลยที่ฉันต้องมาโรงเรียนในสภาพแบบนี้TT_TT



            พอถึงหน้าประตูโรงเรียน  ยุนนากระโดดลงจากรถทิ้งฉันให้เดินคนเดียวTT^TT เธอจะคิดบ้างไหม  ว่าคนที่มาที่นี่



ครั้งแรกน่ะจะหาห้องเจอรึเปล่าT^T



             หลังจากที่ฉันใช้เวลาหาห้องของฉันได้สักพักใหญ่  ....  เจอแล้วห้อง3-C โอ้เย... จูอิน  ฉันคือซุปเปอร์จูอินผู้เก่งกาจ



หาญกล้าและชาญฉลาด  (ฮำเพลงอย่างดีใจสุดริด)  ครืด~ฉันเปิดประตูเข้าไปในห้อง  โอ๊ะโอO.Oดูเหมือนว่าฉันจะสายแฮะ



ทุกคนในห้องหันมามองที่ฉันO_O แย่จังฉันไม่ชอบบรรยากาศ  ชวนขนรุกแบบนี้จริงๆนะT^T



             \"คือว่า...หนูชื่อจูอินค่ะ  ลีจูอิน  หนูเพิ่งย้ายมาน่ะค่ะ^^;\"



             \"อ๋อ...- -*เด็กใหม่มาสายตั้งแต่วันแรกเลยนะ\"



             เธอแสยะยิ้มใส่ฉัน-O- ทำไมกันนะ  แย่ชะมัด!  ดูเหมือนนว่าเธอขีดเขียนอะไรบางอย่างที่ดูคล้ายกับชื่อของฉัน



ลงบนกระดาษ  ที่เธอถืออยู่   ลางสังหรณ์ฉันบอกว่ามันเป็นเรื่องไม่ดีแน่ๆ



             \"มองทำไมน่ะ  ไปนั่งที่สิ-_-*\"



             \"อาจารย์คะ  หนูไม่มีที่นั่งค่ะ-O-\"



             ปัง!  ประตูหน้าห้องเปิดออก



             \"ซาหวาดดีคร๊าบอาจารย์^O^\"



            -O- -O- -O- ทำไมนายถึงได้กล้าหาญขนาดนี้เธอบ้าไปแล้วหรือไง  หรือว่านายก็มาใหม่เหมือนกันนะ  ถึงได้กล้าพูดแบบนี้



กับอาจารญ์คนนี้  ฉันกล้าสาบานได้เลยว่าถ้าฉันรู้จักอาจารย์คนนี้มาก่อนฉันคงจะไม่ทำอไรโง่ๆแบบนั้นเด็ดขาดเลย   ถึงแม้ว่า



นายจะหน้าตาดี  แต่ฉันคิดว่าพระเจ้าคงไม่ได้ประทานสมองให้คนอย่างนายเลยซะนิด-O-   ว่าแต่...ทำไมหน้าของนายมันคุ้นๆนะ



             \"แก!  ฉันชักจะทนแกไม่ไหวแล้วนะ\"



             \"อาจารย์ครับ  อาจารย์ก้รู้นี่ว่าผมน่ะไม่มีพ่อแม่นะครับ  มันก็เป็นเรื่องธรรมดาใช่ไหมที่ผมต้องมาสายน่ะ\"



             -O- เธอไม่มีพ่อแม่เหรอ? แต่เธอก็ยังยิ้มได้เธอนี่เก่งจริงๆ  ถ้าเป็นฉันคงอยู่ไม่ได้แน่TT^TT



            \"ไม่ต้องมาพูดเลย  มุกนี้แกใช้ไปเมื่อสัปดาที่แล้ว  แล้วฉันก็รู้มาว่าพ่อแม่แกไปเมืองนอกเมื่วานนี้เอง  -_-^  แล้วที่บ้าน



แกก็มีสาวใช้นี่\"อาจารญ์พูดพร้อมกับบิดหูของหนุ่มน้อยคนนั้น  



               นี่นายโกหกงั้นเหรอ   เเละดูเหมือนว่าชัยชนะ  จะตกเป็นของอาจารย์คนนั้น  ฉันรู้สึกดีใจยังไงชอบกล  ^^  สมน้ำหน้าไอ้คน



โกหกพระเจ้าคงไม่เข้าข้างเธอนานสินะ  5555+  จากนั้นอาจารย์คนนั้นก็ขีดเขียนกระดาษแผ่นที่เธอเขียนชื่อฉันไว้ตอนนั้นอีกครั้ง



              \"แกไปนั่งที่ได้  ส่วนเธอไปนั่ที่ว่างใกล้มัน-_-;\"



              หลังจากสิ้นเสียงของอาจารย์  นักเรียนหญิงก็ลุก  ขึ้นพร้อมกัน



              \"อาจารย์คะ  ไม่ได้นะคะฮานซองเป็นของพวกเรา  อย่าให้เค้านั่งใกล้ยายนรกนี่นะคะ\"



             -O-อะไรนะ  ยายนรกงั้นเหรอ?  



              \"ใช่ค่ะ! ฮานซองคงต้องฝันร้ายไปตลอดชีวิตแน่เลยค่ะ-_-; น่าสงสารออก\"



             \"หุบปากนะ-o-^ ถ้าไม่อยากเจอดีล่ะก็  แล้วก็เธอด้วยฉันสั่งให้เธอไปนั่งก็ไปนั่งสิ\"



              ฉันเงยหน้าขึ้นและรีบวิ่งไปที่นั่งก่อนที่อาจารย์จะเริ่มต้นด่าฉันอีกคน