รักใสใสของนายขี้อ้อน

ลำดับตอนที่ #8 : โอยนี่ฉันดื่มอะไรเข้าไปนี่=_=

          



             \"พี่ครับ   นั่นมันอาจทำให้พี่\"



             \"เธอ+_+พูดว่าไงน๊าาา\"



              ว่าแต่ทำไมฉันถึงรู้สึกมึนหัวอย่างนี้ล่ะ+_+ นี่นายเป็นอะไรไปฮะ  ทำไมถึงทำอะไรเเปลกประหลาดแบบนั้น



แล้วทำไมหน้าของนายเข้ามาใกล้ฉันนักล่ะ  TT^TT  ฮันซุนนั่นเธอใช่ไหม? จะให้ฉันบอกนายกี่ครั้งนะว่าอย่าเอา



-o-ขยะมาใส่ใต้โต๊ะของฉันน่ะ  ฮันซุนนายจริงๆเหรอนายไม่โกรธฉันอีกแล้วใช่ไหม=o=  



               \"เธอว่าไงนะเธอไม่อยากคบกับฉันง้านเหรอ~ ทำไมล่ะ  ? เพราะฉันเป็นเพื่อนของเธอหรือไงกัน  ฉันก็บอกแล้ววไงว่า



ฉันขอโทษแล้วทำไมเธอถึงต้องหนีฉันไปด้วย  เธอรู้ไหมว่าฉันเสียใจมากแค่ไหน  ฉันฝันถึงเธอทุกคืนเลยนะTTOTT\"



               \"พี่ครับ!พี่จูอิน\"



               \"เธอเป็นใครน่ะ?  ปล่อยฉันลงนะ  นายลักพาตัวไงกันเนี่ย-o- ช่วยด้วย  แม่คะ\"



              \"พี่ครับช่วยเงียบหน่อยได้ไหมนี่มันดึกแล้วนะครับ  ถ้าหากว่ามีใครขว้างอะไรลงมาพี่จะทำไงครับ\"



              \"แล้วเธอเป็นใครอ่ะ\"



              ตอนนี้ฉันรู้สึกปวดหัวอย่างรุนเเรง  โอย!



              \"ผมเอง-_-;จองฮุก   ตอนนี้เราอยู่หน้าอพาตเมนต์ของพี่แล้วนะ!จากคำบอกเล่าของยุนนาเรื่องแม่ของพี่ผมว่า



พี่ควรจะตื่นได้แล้วนะ-_-\"



              =_=\"อืม...ขอบใจนะจองฮุกทีนี้ก็ปล่อยฉันลงได้แล้วล่ะ+_+\"



              จองฮุกปล่อยฉันลลงหน้าลิฟต์  โอย...มึนหัวจังนี่ตกลงว่าฉันดื่มอะไรกันแน่นะ=_=ว่าแต่นี่มันกี่โมงแล้วนะ



แม่จะฆ่าฉันมั้ยเนี่ย



               แอ๊ด~ฉันค่อยๆเปิดประตูเข้าไปในบ้าน ไฟในบ้านถูกปิดไว้  มืดสนิดจนฉันมองแทบไม่เห็น=_=



              \"พี่กลับมาแล้วเหรอ-_-\"



             \"เฮ้ย!  เธอ  มานอนอะไรตรงนี้เนี่ย+_+ทำไมถึงไม่เข้าไปนอนในห้องล่ะ- o -\"



             \"ก็เพราะว่าพี่ไปกับหมอนั่นน่ะ+_+ได้มานอนตรงนี้เนี่ย!\"



            \"อืม...เหรอ   แล้วแม่ไม่อยู่เหรอ\"



            \"แม่ยังไม่กลับหรอก-_-;ไม่งั้นพี่คงได้ตายไปนานแล้วรู้ไหมว่าน่มันกี่โมง  -0- นี่มันตี3นะ\"



            เธอพูดพร้อมกับเคาะหัวของฉัน  โอ้โห!นี่เป็นครั้งเเรกในชีวิตของฉันเลยนะเนี่ย  มิน่า  ฉันถึงได้ง่วงนอนขนาดนี้



           .\"ยุนนาพี่เข้าไปนอนได้ยังอ่ะ\"



           ฉันรวบรวมกำลังอีกหนึ่งครั้งเพื่อเดินไปที่นอน  โดยมียุนนาเดินตามหลังฉันมาด้วย  และแล้วฉันก้ทิ้งตัวลงบนที่นอน



ของฉัน^^  สวรรคืชัดชัด  หัวของฉันถูไถไปตามหมอน



           \"โอ๊ย!\"



           ยุนนานี่เอง  อย่าน๊าาา~



          \"อะไรกันยุนนาเธอบ้าไปแล้วเหรอ-O-มาผลักฉันยทำไมกันเล่า-_-;\"



          \"ใครสั่งสอนพี่ให้มานอนเตียงคนอื่นเนี่ยหาาา-_-^\"



          \"ยุนนาขอเถอะนะวันนี้แค่วันเดียวเท่านั้น*-*\"



          ฮู่~\"จะออกดีดี  หรือจะให้ฉันต้องใช้กำลังห๊าาาา\"



          โอยนี่เธอเป็นน้องสาวฉันรึเปล่าเนี่ย  ถึงยังงั้น  ฉันก็ต้อง  ล่าถอยไป  โธ่เอ๊ย! นี่ถ้าฉันเป็นน้องสาวเธอเธอคงฆ่า



ฉันไปแล้วมั้ง-_-;



           สามอาทิตย์ที่เหลือผ่านไปอย่างไร้ค่า



           \"พี่ตื่นเถอะไปโรงเรียนได้แล้ว\"



           \"อะไรกัน-O- ฉันยังไม่ได้ไปสมัครอะไรเลยนะ  แล้วก้ยังไม่ได้ซื้อชุดนักเรียนด้วย\"



          \"พี่คิดว่าเรามีแม่ที่เหมือนกับ คนอื่นเค้างั้นเหรอ? แม่น่ะจัดการเรื่องทุกอย่างถึงจะเป้นปัญหาของเราก็เถอะ-_-;\"



           \"ไปกันเถอะ ^-^  เร้วววววววววววววววววววว\"



            \"แต่ว่าฉันยังไม่ได้อาบน้ำเลยนะ-O-\"



            \"ช่างเถอะไปได้แล้ว  ถ้าฉันสายอีกครั้ง  อาจารย์คงไม่ไว้ชีวิตฉันแล้วแหละ^_^;



            ยุนนาพูดพร้อมกับหยิบชุดมา  มาให้ฉัน นี่ฉันต้องไปทั้งๆอย่างนี้จริงจริงเหรอเนี่ย  แย่ชะมัด!