รักใสใสของนายขี้อ้อน

ลำดับตอนที่ #5 : ยุนนาเธอเป็นอะไรไปน่ะ-o-

            \"โอ๊ย~เจ็บนะ\"



v          \"ก็ต้องเจ็บน่ะสิ\"



            \"นี่ถามจริง-_-เธอรู้จักฉันหรือเปล่าเนี่ย\"



            \"ฉันไม่รู้ไม่รู้จริงๆ  ว่าแต่ทำไมฉันต้องรู้จักเธอด้วยล่ะ?\"



           \"ช่าางเถอะ-_-^\"



          \"แล้วเธอช่วยฉันไว้ทำไมล่ะ\"



           \"ก็เธอ...เป็นเพื่อนร่วมโลกของฉันน่ะสิ\"



           \"อ๋อ  เหรอ\"-_-^



           \"ตอนนี้เธออยู่โรงเรียนอะไรล่ะ\"



            \"เธอ...ถามฉันเหรอ?\"



            \"แล้วแถวนี้มีใครนอกจากเราไหมล่ะ-_-;\"



           \"ฉัน...เพิ่งย้ายมาอยู่ที่นี่  ว่าแต่เธอชื่ออะไรเหรอ?\"



            \"ฉันฮานซอง  คิมฮานซอง  เธอล่ะ\"



            \"เสร็จแล้ว^o^ฉันไปแล้วนะ  หวังว่าคงจะไม่ได้เจอ เธออีกนะนายซานนอง\"



           ฉันรีบวิ่งสุดชีวิต  เพื่อให้แน่ใจว่า  เค้าจะตามฉันไม่ทัน  แต่เหมือนว่าฉันลืมอะไรบางอย่างนะ-.,-



โอ้ยุนนา  ยัยโง่  ฉันลืมได้ยังไงกันนะ  แ้ล้วทีนี้จะเอาอะไรกินล่ะเนี่ยเย็นนี้



           ฉันวิ่งกลับมาจนถึงหน้าอพาตเมนต์แล้วTT^TTฉันจะไม่ย้อนกลับไปหรอกนะ  ฉันจึงเดินขึ้นไปจนถึงหน้าลิฟต์



ติ๊ง  ประตูลิฟต์เปิดออก  สิ่งที่ฉันเห็นอยู่ตรงหน้าตอนนี้คือ...-o-ยุนนากำลังจูบกับ...นายหัวปลาหมึก



           \"ยุนนา  เธอ...ออกมานี่เดี๋ยวนี้นะ\"-o-^^^



           ฉันดึงมือของยุนนา  ออกจากนายหัวปลาหมึกนั่น  แล้วรีบวิ่งออกไปจากตรงนั้น



           \"พี่เป็นอะไรไปน่ะ\"



           \"เธอ...ตะโกนใส่ฉันได้ไงนี่เธอเป็นคนผิดนะ\"



           \"ว่าไงนะ-o-ฉันแค่คิส  เนี่ยนะ  พี่บ้าไปแล้วหรือไง  เด็กม.ต้นยังเคยจูบกันหน้าโรงเรียนเลย-_-^^^\"



          \"อย่าบอกนะว่าพี่ยังไม่เคย-o-\"



         \"แล้วทำไมล่ะ  เราควรเก็บมันไว้ให้จจนถึงวันแต่งงานไม่ใช่เหรอ-_-;\"



         \"-o-พี่เคยมีแฟนฟหมเนี่ย?\"



         และแล้วสิ่งที่ฉันพยายามลืมมาตลอดสองปี  พยามเก็บมันไว้เพียงความทรงจำก็พรั่งพรูออกมาจากตาของฉันTT_TT



หยดน้ำใสใสเหล่านั้น  จริงๆแล้วฉันไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปด้วยซ้ำเวลาที่ฉันคิดถึงมันรักแรกของฉัน...