รักใสใสของนายขี้อ้อน

ลำดับตอนที่ #10 : ทำไม?ต้องเป็นฉันที่ถูกทำโทษด้วยนะT^T

             จึ๊ก ... จึ๊ก  นายคนนั้นจิ้มสีข้างฉัน



             \"นี่  นี่ เธอชื่ออะไรอ่ะ^o^;\"



             \"ฉันก็บอกตอนที่อยู่หน้าห้องไปแล้วนี่-_-;\"



             \"ก็ฉันไม่ได้ยินนี่^.,^บอกใหม่ได้ไหมเล่า!\"



             เค้ายื่นใบหน้าที่งดงามของเข้ามาใกล้ๆฉัน>.,<อย่านะนายอยากให้ฉันตายก่อนวัยอันควรหรือยังไงกันนะ>,.<นาย



มองไม่เห็นสายตาอำมหิตของสาวๆพวกนั้นหรือยังไงกัน



             \"ฉันชื่อจูอิน  ลีจูอิน  พอใจรึยัง\"





              ฉันขยับตัวออกห่างจากเขาจนฉันแทบจะตกโต๊ะ>O<อยู่แล้ว



              \"เอ่อ...จูอินเธอเคยสระผมบ้างรึเปล่าเนี่ย-.,-\"



              (_ _)(- -)(_ _)(- -)



              \"จริงเปล่าเนี่ย เธอกล้าสาบาลมะ-.,- \"



              -O-  เธอทำได้ไงกันนี่เธอยังเห็นฉันเป็นผู้หญิงอยู่หรือเปล่าเนี่ย  เธอมาถามอะไรแบบนี้กับผู้หญิงที่เพิ่งรู้จัก



ได้ยังไงกัน



              \"กล้าสิ!\"



              \"พวกเธอสองคนยืนขึ้นเดี๋ยวนี้  -_-^  ฉันสั่งให้เธอเปิดหน้าอะไรกันฮะ? เธอลีจูอินตอบซิ\"



              ฮือ....ทำไงดีนี่มันไม่ใช่ความผิดของฉันนะ  ฉันไม่ได้เป็นคนเริ่มคุยก่อนนะTOT  พระเจ้าทำไมไม่เข้าใจฉันบ้างเลย



ท่านก็ต้องเห็นสินะว่ามันไม่ใช่ความผิดของฉันเลยจริงๆนะTT^TT



               \"ตอบมาเดี๋ยวนี้นะ-_-^^^\"



               \"หนู...หนูไม่ทราบค่ะTT^TT\"



               \"แล้วแกล่ะ-_-*  \"



               \"ผมก็ไม่รู้เหมือนกันฮะ^O^\"



               นี่นายจะทำให้มันน่าสงสารหน่อยไม่ได้หรือยังไงกัน>.,< ฉันไม่น่ามานั่งตรงนี้เลยจริงๆ  ทำไมกันนะคนอื่นก็มี



ตั้งมากมาย  แต่ความโชคร้ายต้องอยู่ที่ฉันคนเดียวด้วยนะ



               \"พวกแกสองคนออกมานี่ซิ-_-*\"



              \"ไอ้อาจารย์โรคจิต\"



               คิมฮฺานซองนายบ่นพึมพำอะไรน่ะ  ถ้าอาจารย์ได้ยินอีกล่ะก็...>.,< ฉันไม่อยากจะเดาอนาคตนายเลยด้วยซ้ำ



              \"เอ้านี่ !พวกเธอคาบไว้แล้วไปยืนหน้าห้อง-_-;วันนี้แกโชคดีนะที่ฉันไม่ได้เอาไม้เรียวมาน่ะ-_-*\"



             -O-นี่มันแย่ยิ่งกว่าโดนตีอีกนะTTOTT



             แต่ว่าฉันก็หยิบไม้่เรียวมาแต่โดยดีเพราะกลัวว่าอาจารย์จะต่อว่าฉันอีกครั้ง



             \"นี่นาย-_-;คิมฮานซองอำไออายอึงไม่คาบอันไอ้อ่ะ?\"(ฉันพูดทั้งๆที่มีไม้บรรทัดอยู่ในปาก)



             \"นี่เธอปัญญาอ่อนหรือเปล่าเนี่ย-_-^  เธอคิดว่าฉันควรคาบมันไว้จริงๆเหรอ? แล้่วฉันขออีกอย่างนะเธอช่วยเรียก



ฉันว่าฮานซองเฉยๆได้มะ\"



             \"ฉันไม่ได้ปัญญาอ่อนนะ-_-^^^  แล้วถ้าเธอไม่ทำ  เธออาจถูกทำโทษหนักกว่านี้อีกนะ-O-\"



            -O- -O- -O-ตายแล้ว  ตายแล้วมีนักเรียนกลุ่มหนึ่ีงเดินมาทางนี้>.,< น่าอายจังถ้าพวกเขาเห็นฉันในสภาพแบบนี้  



เค้าคงจะล้อฉันอย่างไม่มีที่สิ้นสุดแน่  TT_TT  ฉันจึงพยายามสะบัดผมมาปิหน้าตาเองซึ่งฉันก็รู้ว่านันคือการกระทำโง่ๆมัน



คงทำให้ฉันดูตลกกว่าเดิมแต่ก็ยังดีกว่าคนพวกนัั้้นจะจำหน้าฉันได้แล้วล้อฉันตลอดทั้งเทอมนี้TTOTT



           \"เฮ้  เฮ้  พวกแกดูสิ  อยากรู้จังว่าใครกันที่ถูกทำโทษตั้งแต่วัีนแรกกันนะ^_^\"



           T-T ToT -O- เค้าพยายามปัดผมที่ไม่ได้สระมา  เกือบอาทิตย์ออกจากใบหน้่าของฉันTTOTT  



           \"TT^TTอย่า...\"



          \"เอามือซั่วๆ  ของแกออกไปซะ-_-^ -_-^^ -_-^^^\"



          ฉันหันไปมองที่ต้นเสียงที่ไม่คุ้นเคยเท่าไรนัก  ฮานซองนั่นเอง >O< ถึงแม้ว่าฉันจะดีใจที่นายคนนั้นเอามือออก



ไปจากผมของฉันแต่...นายคนนั้นตัวใหญ่กว่าฮานซองรวมกัน2คนซะอีก  ถ้าเป็นไปได้ฉันยอมให้เค้าดึงหัวฉันฉันสักร้อยที



ยังจะดีกว่าTT_TTที่ฉันต้องเห็นฮานซองถูกฆ่าอยู่ตรงนี้>.,<โดยที่ฉันช่วยอะไรเค้าไม่ได้เลยหรอกนะTT^TT  และถึงแม้ว่า



เราจะเพิ่งรู้จักกันแต่ฉันก็เริ่มคิดว่าเธอก็มีอะไรดีๆกับเขาบ้างแล้วนะ....