คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เรื่องของนายไมค์+เรื่องของกอล์ฟ
เรื่องของนายไมค์
ว้าว ในที่สุดเราก็มาถึงเกาหลีแล้วซินะ เป็นความฝันอย่างนึงเลยละที่จะมาเกาหลี โดยที่ไม่ต้อง “ทำงาน” แต่ดูท่าทางพี่กอล์ฟลุกลี้ลุกลนยังไงไม่รู้ เชอะ ช่างเถอะ ก็พี่เรามันบ้าๆบอๆมาตั้งนานแล้วหนิ
“พี่กอล์ฟ มาถึงสนามบินแล้วจะไปไหนต่อเนี่ย”ผมถามพี่กอล์ฟด้วยเสียงที่สดใส ทำให้พี่ชายสุดที่รักหันมาทำหน้าเหยๆใส่
“ก็ไปเอสเอะ...อ่ะ ป่ะ ไปบ้านพักไงละใช่ๆบ้านพัก...”อะไรเนี่ย ทำเสียงตะกุกตะกักยังกะปวดเข้ (ตรงไปแล้วยัยไมค์)
“รู้แล้วคร้าบบบบว่าบ้านพัก แล้วมันอยู่ไหนละ จะมาเที่ยวเนี่ยไม่ได้สั่งจองไว้ก่อนรึไงครับพี่ชายสุดเลิฟ เดี๋ยวพ่อก็ถีบตกบันไดเลย”โอ๊ะ ได้ผลแห๊ะ พี่กอล์ฟหันไปมองบันไดเลื่อนแล้วทำหน้าเสียวๆด้วยแหละ อิอิ
“อ๋อ จองไว้แล้วๆ โด่ มาดูถูกกัน เดี๋ยวไปเข้าห้องน้ำแป๊บนึง รอตรงนี้นะอย่าไปไหนนะคร้าบ”ใช่ซิชั้นดูพี่ถูกไม่ได้ดูผิดซักหน่อย ดูถูกแล้วว่าพี่อ่ะมันบ้า น่านแล้วก็ปวดเข้จริงๆด้วย ว่าแต่ห้องน้ำมันไปทางนี้หนิหว่า จะไปที่หมาเข้รึไงตรงนั้นอ่ะ เชอะช่างเหอะไอพี่บ้า เดินดูรอบๆดีกว่า ลัลๆๆๆ ลา
“นี่ครับๆ ดงบังชินกิวงใหม่ไฟแรงแห่งเกาหลีเลยนะครับเชิญหยิบฟรีเลยครับ”ว้าว คุณลุงคนนั้นแจกอะไรนะ
“คุณลุงครับ นี่อะไรอ่ะครับ”ผมถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นตามประสาคนน่ารัก
“อย่าเรียกลุงซิ...นี่ดงบังชินกิไงครับวงใหม่ไฟแรงแห่งเกาหลีเลยแหละ น้องไม่รู้จักเรอะ เอ๊ะๆๆ สงสัยจะเป็นคนต่างชาติอ่ะนี่ลุงให้แถมนี่ด้วย ซุปเปอร์จูเนียร์เป็นวงน้องของดงบังชินกิเอาไปเลย”ตาลุงนั่นยัดอะไรเยอะแยะใส่มือผมเต็มไปหมด ผมจึงหยิบมาแค่2ใบแล้ววิ่งหนีไป
ไหนดูซิ ดงบังชินกิหรอ ว้าวก็ดีหนิแค่นี่ดีกว่าซุปเปอร์จูเนียร์ มีตั้ง13คนแหนะ ในประเทศไทยก็เป็นพันธมิตรกับค่ายของเราด้วยหนิหน่า วันหลังบอกให้ผู้จัดการพาไปร่วมงานมั่งก็คงจะดี ซิเนอะ ดูคนนี้ซิชื่อ ฮันกยอง เหรอ ทำไมเขียนแต่ชื่อเล่นฟร่ะ ชั้นจะไปรู้จักไหมเนี่ย อ่าพี่กอล์ฟเดินอยู่ตรงนั้น พี่กอล์ฟ
เฟี้ยวววว ใบปลิวซุปเปอร์จูเนียร์หลุดมือไปซะแล้ว แต่ไม่เป็นไร ช่างมัน ไปหาพี่กอล์ฟดีกว่า
“พี่กอล์ฟ ไมค์มีอะไรจะให้ดู”ผมพูดแล้วยื่นใบปลิวซึ่งเหลือแต่ดงบังชินกิไปให้พี่กอล์ฟดู
เรื่องของกอล์ฟ
มาถึงแล้วซินะ...เกาหลี มาครั้งนี้ผมร่วมมือกับพี่เอเจนซี่ว่าจะหลอกนายไมค์ว่ามาเที่ยว เพราะยัย เอ๊ย นายนี่อ่ะ ถ้าบอกมาทำงานคงไม่มาง่ายๆหรอก นี่ขนาดมาเที่ยวนะ ไปฝึกพูดเกาลีจนพูดคล่องกว่าคนเกาหลีซะอีก ผมละภูมิใจ
“พี่กอล์ฟ มาถึงสนามบินแล้วจะไปไหนต่อเนี่ย”น่านๆ ซวยแล้วตรูส์
“ก็ไปเอสเอะ...อ่ะ ป่ะ ไปบ้านพักไงละใช่ๆบ้านพัก...”โอ๊ยทำไงดี
“รู้แล้วคร้าบบบบว่าบ้านพัก แล้วมันอยู่ไหนละ จะมาเที่ยวเนี่ยไม่ได้สั่งจองไว้ก่อนรึไงครับพี่ชายสุดเลิฟ เดี๋ยวพ่อก็ถีบตกบันไดเลย”โหย น้องชั้น บันไดที่นี่สูงนะ แกจะถีบฉันได้ลงเหรอ
“อ๋อ จองไว้แล้วๆ โด่ มาดูถูกกัน เดี๋ยวไปเข้าห้องน้ำแป๊บนึง รอตรงนี้นะอย่าไปไหนนะคร้าบ”ชิ่งก่อนละตรูส์ พี่เอเจนซี่นะพี่เอเจนซี่ ให้ผมมาอยู่กับฆาตกรชัดๆ
“ฮัลโหล พี่เอเจนซี่ใช่ไหมครับผมมาถึงสนามบินแล้วนะครับ..ห๊ะ ไปบ้านดงบังฯเลยหรอครับ ตะ...แต่..อ่ะ อ้าว”กรรมของกรูส์ พี่เอเจนซี่ ถ้านายไมค์ฆ่าผมนะ ผมจะติดเครื่องกลับประเทศไทยไปหลอกหลอนพี่ T^T ตายแน่ๆเลยกรูส์
“พี่กอล์ฟ ไมค์มีอะไรจะให้ดู”ไมค์วิ่งมาหาผมแล้วยื่น...ยื่น “ใบปลิวรูปดงบังฯ”ไม่นะ มันรู้ได้ไงเนี่ย T^T
“อ่ะ ไมค์พี่ขอโต๊ด ขอโทษน้า T^T ผิดไปแล้ว”ฮือๆๆ
“ขอโทษอะไร”ห๊ะ พูดแบบนี้แสดงว่าไม่รู้ละซิ อาหิๆ เสร็จกอล์ฟ พิชญะ นิธิไพศาลกุล อ่ะดิ (- -*) ไหนดูดิ อยากเห็นเหมือนกันไอดงบังชินกิเนี่ย หื้ม...ชิมชางมิน...น่ารักไม่เบาแห๊ะ!!!
ความคิดเห็น