คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
มหานรอัลทั
“รหัสมนราเปรียบเสมือนภาษาเพาะอผู้อุทิศนให้ับพลัแห่วามรู้” อาารย์บัิแสภาพอัระลบนระาน “ิ่้านสาามนราอันหลาหลาย
ล้วนมีราาน้วยอัระเหล่านี้”
นัศึษามามาย่านั่อยู่เ็มพื้นที่อันลหลั่นเป็นั้นบันไ
บาส่วนนั่ฟัอย่าสบ บาส่วนเริ่มเอนหลัและฟุบหมอบลับโ๊ะ
บาส่วนเริ่มบันทึอัระลบนสมุมนราอนเอ
“มนราบาบท อาะ้อใ้ารออเสีย
ารเลื่อนไหว หรือสื่อี้นำวบู่ันไป” อาารย์บัิหยิบผทรายาถ้วยบนโ๊ะ
นัศึษา่าเยหน้ามอ และโน้มัวมาทา้านหน้า้วยวามสนใ “แ่ารเ้าถึแ่นแท้อมนราสาามายาารทำให้เราแ่าานัศึษามนราสาาอื่นๆ”
นิสา เอธ มานา เอฟรา
แสวูบวาบปราึ้น อาารย์บัิหายไปในั่วพริบา
นัศึษา่าหันมอไปมาทั่วบริเว เสียาทา้านหลัห้อทำให้นัศึษา่าหันลับไปมอ
อสรพิษสีำสนิทนามหึมาำลัูอแผ่แม่เบี้ยสูระห่าน
ลุ่มนัศึษาที่อยู่ใล้เริ่มแระาย ระโลุออาที่นั่ นัศึษานหนึ่เสลูไฟนาเท่าฝ่ามือพุ่ออไป
แ่อสรพิษยัษ์เพียเบี่ยัวหลบเล็น้อย
่อนพ่นลมหายใออมาเป็นหมอม่านเปลวเพลิส่อสว่า
“ปปิ่อนเร้น เบี่ยเบนวามสนใ ี้นำวามสสัย
ประหลาใเินาเา”ห้อเรียนลับสู่วามเียบอีรั้เมื่ออาารย์บัิารปราัวึ้นท่ามลาเปลวเพลิที่ลุโนเบื้อหน้าอสรพิษที่ำลัเรี้ยวรา “ยัวอย่าเ่น เปลวเพลิเหล่านี้ ไม่มีวามร้อนแ่อย่าใ”
“มายาลวา?” นัศึษาที่เพิ่เสลูไฟใส่อสรพิษยัษ์ร้อเสียหล
ลมหายใหอบรัว วายัเบิโพล
“ริแท้หรือหลอลว” เสียออาารย์บัิัึ้นา้านหน้าห้อเรียน
ึให้ทุสายา่าหันลับไปมอ อาารย์บัิำลัยืนอย่าสบนิ่อยู่รนั้น
บานพยายามรีบหันมอ้านหลัห้ออีรั้แ่ลับพบเพียภาพออสรพิษยัษ์ที่ำลัโอบรันัศึษาหนุ่มที่ำลัสั่นสะท้าน้วยผิวเล็เรียบลื่น
ไม่อาะละสายาไปานัยน์าับ้อุอำพัน้อแสะวัน
"ไม่ ไม่ใ่ภาพลวา" วาเหลือลาน น้ำเสียาห้ว
อสรพิษยัษ์าหายไปทันทีที่เาหมสิล้มล
“บารั้เราอาะพบำอบเมื่อสายเินไป”
-----
ความคิดเห็น