ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : .:คำจารึกที่คงอยู่:.
\"ซีโอรัส\" ...ชื่อที่ถูกรังเกียจ ชื่อที่ถูกทำลาย ชื่อที่ถูกลบล้างไป กางเขนกลับหัวซีโอรัส รอยสักที่แสนเศร้า
\"ลีโอเนียว\" ...ชื่อที่ได้รับการเทิดทูน ชื่อที่ได้รับการชื่นชม ชื่อที่ได้รับการตราตรึงไว้ในจิตใจ ราชสีห์อันน่าเกรงขามเป็นสัญลักษณ์ที่ดูดีเพียงเปลือกนอก แต่..ภายในกลับโสมม
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เมื่อประมาณ 1000 ปีก่อน
ณ ดินแดนแห่งหนึ่ง ดินแดนที่อุดมสมบูรณ์และพรั่งพร้อมไปด้วยพืชพันธ์ธัญญาหารต่างๆมากมายหลกหลายชนิด ดินแดนที่ทุกคนต่างขนานนามว่า \"ดินแดนศักดิ์สิทธิ์\" หรือ \"ดินแดนที่ได้รับการชำระล้าง\" แต่....แม้แสงแดดที่ส่องลงมาดูอบอุ่นเพียงไร..กลับหนาวเย็นเยี่ยงน้ำแข็ง ลมที่พัดดูแล้วนุ่มนวล..กลับคมกริบดั่งมีดที่พร้อมจะเชือดเฉือนเนื้อได้ทุกเวลา ชนกลุ่มน้อยซึ่งมีตำนานอันยิ่งใหญ่กลับถูกขับไล่ ถูกรังเกียจ ถูกหักหลัง ถูกสาปส่งให้อยู่กับความพ่ายแพ้ ความเชื่อใจในความศรัทธาที่หายไป....เหลือเพียงเหล่าทายาทที่ยังยืนหยัดอยู่ด้วยความเข้มแข็ง จิตใจที่ตรอมตรม ทนทุกข์ทรมาน ความเสียใจ ได้รับการปลุก ด้วยความหวังว่าสักวันจะสามารถกอบกู้ศักดิ์ศรีที่หายไปคืนมาได้ เพื่อสานต่อประวัติศาสตร์อันยิ่งใหญ่
...สักวัน...
\"ข้าจักส่งสัญลักษณ์นี้ไปทั่งทุกสารทิศ เพื่อคงเผ่าพันธุ์ของบรรพบุรุษของข้า รวมถึงตัวข้าเอง...สัญลักษณ์นี้จะกักตัวตนที่แท้จริงและรอคอย ยามใดที่ผู้ที่ถูกเลือกทั้ง 5 ได้ปรากฏกายขึ้นพร้อมกัน พลังจักตื่นขึ้น และสามารถสาปส่งเผ่า ลีโอเนียว ให้จมอยู่กับความมืดตลอดกาลนาน จงจำคำของข้าไว้ สักวันความจริงจักปรากฎและพวกเจ้าจักต้องมลายหายไปกับความมืดมิดของไฟอเวจี...\"
เสียงที่ประกาศกึกก้องด้วยความแค้นเคืองและเศร้าสร้อยได้จางหายไปพร้อมกับราตรีที่มาเยือน แต่ถึงกระนั้นได้มีลำแสงที่ทอดตัวยาวผ่านพ้นขอบฟ้าประดับสีสันให้กับนภาในยามราตรีเพื่อหาผู้สืบทอดทั้งหลายแห่งซีโอรัส
\"จงจำไว้..หากเจ้ายังเชื่อมั่น หากเจ้ายังมีความพยายาม เจ้าจักเปลี่ยนโชคชะตาได้ จงจำไว้เหล่าผู้สืบทอด.....\"
\"และกาลเวลานั้นจักมาถึง ในสักวัน\"
\"ลีโอเนียว\" ...ชื่อที่ได้รับการเทิดทูน ชื่อที่ได้รับการชื่นชม ชื่อที่ได้รับการตราตรึงไว้ในจิตใจ ราชสีห์อันน่าเกรงขามเป็นสัญลักษณ์ที่ดูดีเพียงเปลือกนอก แต่..ภายในกลับโสมม
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เมื่อประมาณ 1000 ปีก่อน
ณ ดินแดนแห่งหนึ่ง ดินแดนที่อุดมสมบูรณ์และพรั่งพร้อมไปด้วยพืชพันธ์ธัญญาหารต่างๆมากมายหลกหลายชนิด ดินแดนที่ทุกคนต่างขนานนามว่า \"ดินแดนศักดิ์สิทธิ์\" หรือ \"ดินแดนที่ได้รับการชำระล้าง\" แต่....แม้แสงแดดที่ส่องลงมาดูอบอุ่นเพียงไร..กลับหนาวเย็นเยี่ยงน้ำแข็ง ลมที่พัดดูแล้วนุ่มนวล..กลับคมกริบดั่งมีดที่พร้อมจะเชือดเฉือนเนื้อได้ทุกเวลา ชนกลุ่มน้อยซึ่งมีตำนานอันยิ่งใหญ่กลับถูกขับไล่ ถูกรังเกียจ ถูกหักหลัง ถูกสาปส่งให้อยู่กับความพ่ายแพ้ ความเชื่อใจในความศรัทธาที่หายไป....เหลือเพียงเหล่าทายาทที่ยังยืนหยัดอยู่ด้วยความเข้มแข็ง จิตใจที่ตรอมตรม ทนทุกข์ทรมาน ความเสียใจ ได้รับการปลุก ด้วยความหวังว่าสักวันจะสามารถกอบกู้ศักดิ์ศรีที่หายไปคืนมาได้ เพื่อสานต่อประวัติศาสตร์อันยิ่งใหญ่
...สักวัน...
\"ข้าจักส่งสัญลักษณ์นี้ไปทั่งทุกสารทิศ เพื่อคงเผ่าพันธุ์ของบรรพบุรุษของข้า รวมถึงตัวข้าเอง...สัญลักษณ์นี้จะกักตัวตนที่แท้จริงและรอคอย ยามใดที่ผู้ที่ถูกเลือกทั้ง 5 ได้ปรากฏกายขึ้นพร้อมกัน พลังจักตื่นขึ้น และสามารถสาปส่งเผ่า ลีโอเนียว ให้จมอยู่กับความมืดตลอดกาลนาน จงจำคำของข้าไว้ สักวันความจริงจักปรากฎและพวกเจ้าจักต้องมลายหายไปกับความมืดมิดของไฟอเวจี...\"
เสียงที่ประกาศกึกก้องด้วยความแค้นเคืองและเศร้าสร้อยได้จางหายไปพร้อมกับราตรีที่มาเยือน แต่ถึงกระนั้นได้มีลำแสงที่ทอดตัวยาวผ่านพ้นขอบฟ้าประดับสีสันให้กับนภาในยามราตรีเพื่อหาผู้สืบทอดทั้งหลายแห่งซีโอรัส
\"จงจำไว้..หากเจ้ายังเชื่อมั่น หากเจ้ายังมีความพยายาม เจ้าจักเปลี่ยนโชคชะตาได้ จงจำไว้เหล่าผู้สืบทอด.....\"
\"และกาลเวลานั้นจักมาถึง ในสักวัน\"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น