ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ~ลิขิตแห่งทิศทั้ง 4~ .: ตอน ความมืดมิด การสูญเสีย สิ่งที่ทำได้ :.
~ เรื่องราวทางทิศอุดร ~
.......เกลียด ฉันเกลียด เกลียดเหลือเกิน....สายลม....ยามใดที่สายลมพัดผ่าน.....เลซาเรีย.......ฉันขอโทษ........
เสียงร่ำร้องจากภายในใจของเด็กชายคนหนึ่ง ผู้มีผมสีดำขลับ นัยน์ตาสีอเมธิสต์คมสวย แม้ภายในดวงตาจะส่อแววแข็งกร้าวเพียงไรก็มิอาจซ่อนความโศกเศร้าและภาระอันหนักหน่วงไว้ได้..ความผิด..ความเกลียดชัง..หนี้แค้นที่ต้องชำระ..
ท่ามกลายสายฝนที่โปรยปรายลงมาอย่างมิขาดสาย เด็กหญิงผมสีเงิน นัยน์ตาสีไพลิน เดินเข้ามาใกล้ยิ่งขึ้น เธอคือ เซเรส นั่นเอง
\"นั่นนายทำอะไรน่ะ???\" เซเรสเอ่ยถามขึ้น เมื่อเห็นเด็กชายผมสีดำขลับ ยืนตากฝนอย่างไร้ชีวิตจิตใจ ตามเนื้อตัวของและเสื้อผ้าของเขา เต็มไปด้วยคราบเลือด บางส่วนก็ได้รับการชำระจากสายฝน เลือด เลือดเหล่านั้นเป็นของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่นอนตายแน่นิ่งอยู่บริเวณที่เด็กชายยืนอยู่
เด็กชายที่ยังคงยืนอยู่อย่างไร้จิตวิญญาณดูเหมือนจะรับรู้ถึงการมาของเซเรส
ฟึ่บบบ!!??ยังไม่ทันที่เด็กชายจะหันมาก็ได้ขว้างมีดสั้นเข้าใส่เซเรส แต่ด้วยกำแพงวารีที่ภูตธาราสร้างขึ้นอย่างทันใด ทำให้มีดสั้นพวกนั้นตกลงสู่พื้น
ฟึ่บบบ!!??!! ยังไม่ทันที่เด็กชายจะระวังตัว หยดน้ำรอบๆตัวก็แปรเปลี่ยนเป็นเข็นนับหมื่อนๆเล่มก็พร้อมจะปลิดชีพของเขาเสียแล้ว
\"ฆ่าฉันสิ\" คำพูดแรกที่ไม่ใช่คำทักทาย หากแต่เป็นการกล่าวที่เซเรสต้องสงสัย
\"ฉันอยากตาย ไม่มีความจำเป็นอะไรที่ต้องอยู่บนโลกนี้อีกต่อไปแล้ว\" เด็กสาวรู้สึกแปลกใจไม่น้อย ที่มีคนมีความรู้สึกเดียวกับเธอ แต่สีหน้าและแววตาของของเธอยังคงเรียบเฉย..เรียบจนไร้ความรู้สึก
// ไม่ธรรมดา....// ความคิดหนึ่งแล่นขึ้นสู่สมองของเด็กชายทันที
\"....ไร้สาระ...คิดว่าคนอย่างนายจะมีค่าพอที่จะทำให้มือฉันเปื้อนเลือดเหรอ??\" เซเรสกล่าวออกมาอย่างไร้อารมณ์ไม่ได้ทำให้สีหน้าของเด็กชายเปลี่ยนไปเลย
\".....เหรอ...แต่คิดว่าไม่น่าจะใช่นะภูตธารา...ไม่สิ ต้องเรียกว่าผู้ถูกภูตธาราสิงสู่ถึงจะถูก จริงไหม??\"
ประโยคที่เด็กชายกล่าวออกมานั้นทำให้แววตาของเซเรสเปลี่ยนไป
\"รู้ด้วยเรอะ..สมกับเป็น1ในเผ่า \'ปักษาเงิน\' \" มุมปากของเด็กสาวได้ขยับรอยยิ้มน้อยๆก่อนที่จะมองอย่างชื่นชมในตัวของเด็กชาย
\"เธอก็รู้รึ...ไม่น่าแปลกใจเลย\" เด็กชายพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะที่ดูเหมือนเสแสร้ง
\"ว่าแต่เมื่อไหร่การต่อสู้นี้จะจบล่ะ\" เซเรสกล่าวต่ออย่างไม่สนใจคำชมของเด็กชายซักเท่าไร
\"เสียใจ....ฉันขอยอมแพ้....จะฆ่าจะแกงก็เชิญ ตามสบาย\" \"นายพูดเองนะ ห้ามกลับคำเด็ดขาด\" เด็กหญิงกล่าวขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์
\"เมื่อฉันพูดแล้วย่อมไม่มีวันกลับคำ\" เมื่อเด็กหญิงได้ยินเช่นนั้นก็รีบกล่าว
\"ได้นายจะต้องออกเดินทางเป็นเพื่อนฉันตลอดไป\"
(ยังไม่จบ)
---------------------------
สวัสดีค่ะ
ขอชี้แจงว่าตัวละครยังเป็นเช่นเดิมเพียงแต่จะปรับเปลี่ยนโคลงเรื่องเล็กน้อยค่ะ
ขอบคุณที่ติดตามค่ะ
-QuartZ-
.......เกลียด ฉันเกลียด เกลียดเหลือเกิน....สายลม....ยามใดที่สายลมพัดผ่าน.....เลซาเรีย.......ฉันขอโทษ........
เสียงร่ำร้องจากภายในใจของเด็กชายคนหนึ่ง ผู้มีผมสีดำขลับ นัยน์ตาสีอเมธิสต์คมสวย แม้ภายในดวงตาจะส่อแววแข็งกร้าวเพียงไรก็มิอาจซ่อนความโศกเศร้าและภาระอันหนักหน่วงไว้ได้..ความผิด..ความเกลียดชัง..หนี้แค้นที่ต้องชำระ..
ท่ามกลายสายฝนที่โปรยปรายลงมาอย่างมิขาดสาย เด็กหญิงผมสีเงิน นัยน์ตาสีไพลิน เดินเข้ามาใกล้ยิ่งขึ้น เธอคือ เซเรส นั่นเอง
\"นั่นนายทำอะไรน่ะ???\" เซเรสเอ่ยถามขึ้น เมื่อเห็นเด็กชายผมสีดำขลับ ยืนตากฝนอย่างไร้ชีวิตจิตใจ ตามเนื้อตัวของและเสื้อผ้าของเขา เต็มไปด้วยคราบเลือด บางส่วนก็ได้รับการชำระจากสายฝน เลือด เลือดเหล่านั้นเป็นของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่นอนตายแน่นิ่งอยู่บริเวณที่เด็กชายยืนอยู่
เด็กชายที่ยังคงยืนอยู่อย่างไร้จิตวิญญาณดูเหมือนจะรับรู้ถึงการมาของเซเรส
ฟึ่บบบ!!??ยังไม่ทันที่เด็กชายจะหันมาก็ได้ขว้างมีดสั้นเข้าใส่เซเรส แต่ด้วยกำแพงวารีที่ภูตธาราสร้างขึ้นอย่างทันใด ทำให้มีดสั้นพวกนั้นตกลงสู่พื้น
ฟึ่บบบ!!??!! ยังไม่ทันที่เด็กชายจะระวังตัว หยดน้ำรอบๆตัวก็แปรเปลี่ยนเป็นเข็นนับหมื่อนๆเล่มก็พร้อมจะปลิดชีพของเขาเสียแล้ว
\"ฆ่าฉันสิ\" คำพูดแรกที่ไม่ใช่คำทักทาย หากแต่เป็นการกล่าวที่เซเรสต้องสงสัย
\"ฉันอยากตาย ไม่มีความจำเป็นอะไรที่ต้องอยู่บนโลกนี้อีกต่อไปแล้ว\" เด็กสาวรู้สึกแปลกใจไม่น้อย ที่มีคนมีความรู้สึกเดียวกับเธอ แต่สีหน้าและแววตาของของเธอยังคงเรียบเฉย..เรียบจนไร้ความรู้สึก
// ไม่ธรรมดา....// ความคิดหนึ่งแล่นขึ้นสู่สมองของเด็กชายทันที
\"....ไร้สาระ...คิดว่าคนอย่างนายจะมีค่าพอที่จะทำให้มือฉันเปื้อนเลือดเหรอ??\" เซเรสกล่าวออกมาอย่างไร้อารมณ์ไม่ได้ทำให้สีหน้าของเด็กชายเปลี่ยนไปเลย
\".....เหรอ...แต่คิดว่าไม่น่าจะใช่นะภูตธารา...ไม่สิ ต้องเรียกว่าผู้ถูกภูตธาราสิงสู่ถึงจะถูก จริงไหม??\"
ประโยคที่เด็กชายกล่าวออกมานั้นทำให้แววตาของเซเรสเปลี่ยนไป
\"รู้ด้วยเรอะ..สมกับเป็น1ในเผ่า \'ปักษาเงิน\' \" มุมปากของเด็กสาวได้ขยับรอยยิ้มน้อยๆก่อนที่จะมองอย่างชื่นชมในตัวของเด็กชาย
\"เธอก็รู้รึ...ไม่น่าแปลกใจเลย\" เด็กชายพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะที่ดูเหมือนเสแสร้ง
\"ว่าแต่เมื่อไหร่การต่อสู้นี้จะจบล่ะ\" เซเรสกล่าวต่ออย่างไม่สนใจคำชมของเด็กชายซักเท่าไร
\"เสียใจ....ฉันขอยอมแพ้....จะฆ่าจะแกงก็เชิญ ตามสบาย\" \"นายพูดเองนะ ห้ามกลับคำเด็ดขาด\" เด็กหญิงกล่าวขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์
\"เมื่อฉันพูดแล้วย่อมไม่มีวันกลับคำ\" เมื่อเด็กหญิงได้ยินเช่นนั้นก็รีบกล่าว
\"ได้นายจะต้องออกเดินทางเป็นเพื่อนฉันตลอดไป\"
(ยังไม่จบ)
---------------------------
สวัสดีค่ะ
ขอชี้แจงว่าตัวละครยังเป็นเช่นเดิมเพียงแต่จะปรับเปลี่ยนโคลงเรื่องเล็กน้อยค่ะ
ขอบคุณที่ติดตามค่ะ
-QuartZ-
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น