คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ : เงาในกระจก
ท่ามกลางเสียงหัวเราะ และ ความรื่นเริงในงานเทศกาลต้อนรับฤดูใบไม้ผลิ ชาวเมืองทุกคนต่างมีความสุขท่ามกลางคนที่รัก พี่น้อง ครอบครัว และ มิตรสหาย แต่...ชายคนหนึ่งไม่คิดเช่นนั้น
....ทำไมนะ? ทำไม? ทำไมต้องหักหลังกันด้วย....ข้าไม่เข้าใจเจ้าเลย....ซีริอัส...เซเวีย….
ห้วงคำนึงของชายหนุ่มยังคงเต็มไปด้วยคำถามที่เจ้าตัวเฝ้าเพียรถามตนมาหลายต่อหลายครั้ง นันย์ตาสีน้ำตาลเข้มฉายแววเจ็บปวด และ ทรมาณ
อดีตที่ฉายซ้ำหลายต่อหลายครั้งในห้วงความทรงจำเน้นลึกให้รู้ซึ้งถึงคำว่าว่า ‘หักหลัง’…..ชายหนุ่มโคลงหัวเล็กน้อยก่อนจะหลับตาไล่อดีตที่ตนต้องการลืมออกไป เรียวปากได้รูปขยับรอยยิ้มหยันตนเพียงชั่วครู่ ก่อนที่รอยยิ้มนั้นจะแปรเปลี่ยนเป็นเย็นชา อำมหิต และ โหดเหี้ยม
ชายหนุ่มลุกขึ้นยืน ก่อนจะเดินไปตามตรอกแห่งหนึ่ง....เมื่อเดินมาจนสุดตรอกที่พบแต่ทางตัน ร่างสูงหาใส่ใจกำแพงที่ขวางกั้นไม่ เขาเดินทะลุกำแพงไปโดยไม่บาดเจ็บแม้แต่น้อย ก่อนจะหยุดยืนอยู่กลางลานหญ้ากว้าง
เขาหยิบมีดสั้นขึ้นมาก่อนจะกรีดลงที่มือของตนช้าๆ...หยาดโลหิตสีแดงสดไหลรินจากแขนของชายหนุ่มลงสู่ลานกว้างที่มีผงถ่านสีดำโรยไว้เป็นสัญลักษณ์วงเวทย์ กลางวงเวทย์นั้นมีรูปอยู่รูปหนึ่ง คือ กางเขนกลับหัว
ริมฝีปากสวยคลี่ยิ้มบางๆก่อนจะเริ่มบริกรรมคาถา....
“ กาลเวลา ความตาย และ วิญญาณ ด้วยสัญลักษณ์แห่งความมืดมิด.....
ข้าแต่โครนอส แห่งกาลเวลา...เทพฮาเดสเจ้าแห่งนรก ...
โปรดดลบันดาลปรารถนาแห่งข้าจงเป็นจริง
กาลเวลาจงควบคุมความมืด...วิญญาณจงสิงสถิต...ด้วยฤทธิ์แห่งซีโอรัสก่อเกิดผู้อยู่ใต้อาณัติข้าทั้ง
ชายหนุ่มหยิบมีดสั้นขึ้นมาอีกครั้งก่อนจะบรรจงกรีดลงบนตาข้างขาวของตนเป็นรูปกางเขนหัวกลับ....แต่แทนที่เลือดจะไหลกลับกลายเป็น รอยสักรูปกางเขนหัวสีแดงสดเท่านั้น
ทันทีที่ชายหนุ่มลืมตาขึ้น....นัยน์ตาที่ควรจะเป็นสีน้ำตาลเข้มดั่งเดิมกลับเป็นสีแดงเข้มดั่งหยาดโลหิตและที่แก้วตานั้นก็ปรากฏรูปกางเขนหัวกลับที่สามารถเห็นได้ชัดเจน.....วงเวทย์เรืองแสงอย่างทรงฤทธิ์ก่อนที่ลำแสงนั้นจะทอดตัวผ่านฟากฟ้ายามค่าคืนไปยังอีกผืนฟ้าหนึ่ง.....
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
ฟึ่บ!!! ร่างสูงบนเตียงสะดุ้งตื่นเพราะความฝัน.... ฝันที่เหมือนจริงจนเจ้าตัวนึกว่าเป็นความจริง
เฮ้อ !! ช่างเถอะ...ไปอาบน้ำดีกว่า... ร่างสูงโคลงหัวอย่างปลงๆก่อนจะลุกขึ้นเดินตรงไปทางห้องน้ำเมื่อสังเกตถึงแสงแดดที่ลอดผ่านหน้าต่างมา....แต่เมื่อเดินผ่านกระจก เพียงแค่มองผ่านๆเด็กหนุ่มก็มองเห็นถึงความแตกต่างของตนเอง........ดวงตาที่เคยเป็นสีน้ำเงินสว่างไสวกลับเป็นสีแดงเข้มดังเลือด!!! แต่ที่แย่กว่านั้น
....รอยสัก....รอยสักบ้าเนี่ยมาจากไหนว่ะ??.... คำถามที่ตัวเขาเองก็ตอบไม่ได้....เด็กหนุ่มกรีดนิ้วไปตามรอยสักสีแดงสดที่กลับหัวอยู่บนตาขวาของเขาอย่างเหม่อลอย เขาลองสังเกตรอยสักที่ปรากฏเด่นหราก่อนจะพบร่องรอยตัวหนังสืออยู่บนรอยสักนั่น....
ก่อนที่จะรู้ตัวเขาก็เห็นเงาอีกเงาหนึ่งทอดตัวลงบนพื้นราบของกระจก...ชายหนุ่มตกใจจนล้มลง จะไม่ให้ตกใจได้ยังไงล่ะ? ก็เงานั่นมันตัวเขานะ !! ที่สำคัญเขานั่งอยู่แต่ไอ้เงานั่นกลับยืนยิ้มเผล่อย่างไม่สนใจ ก่อนที่ริมฝีปากด้รูปที่เหมือนกับเขาจะขยับเบาๆเป็นเชิงเหยียด
....อิมมานูเอล....พระเจ้าสถิตกับเรา......
ความคิดเห็น