คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : -???-
ยกที่ 1 เหนื่อยทั้งคู่
ตอนเย็นในโรงเรียนโทไดชิ นักเรียนหลายคนต่างพากันเดินกลับบ้านกันอย่างบ้าคลั่ง(ออกแนวเถื่อนๆเนอะ)
บางคนก็กลับกับแฟน บางคนก็กลับกับเพื่อน หรือพี่หรือน้อง แต่ก็คงสบายกว่าใครคนหนึ่งที่หมกมุ่นอยู่กับห้องศิลปะของเค้า
“พี่อาเมะ พอแค่นี้ละกันน่ะ” สาวน้อยคนหนึ่งเอ่ยขึ้นพลางวางพู่กันลงอย่างเหนื่อยล้า
“ทำไมละ จะรีบไปไหน ซายูริ” เพื่อนคนหนึ่งเอ่ยถาม “กลับบ้าน.....นนน” สาวน้อยตอบเพื่อนอย่างไม่สนใจ พร้อมกับเดินไปที่โต๊ะเก็บกระเป๋านักเรียนที่วางเกะกะอยู่ เธอเดินออกจากห้องชมรมศิลปะอย่างไม่สนใจ เธอรีบสาวเท้ากลับบ้าน วันนี้เธอเหนื่อยมาทั้งวัน วันนี้เธอแทบจะไม่ได้เรียน เพราะอีกไม่กี่อาทิตย์ก็เข้ากีฬาสีของโรงเรียน แถมสีทุกสีในปีนี้ก็ดันมาจ้างชมรมศิลปะทำป้ายเชียร์ กันอย่างเยอะ จนทำให้ซายูริสาวน้อยผู้รักวิชาศิลปะดูเหนื่อยเป็นปกติ เธอเดินสะพายเป้คู่ใจเดินลงมาข้างล่าง สายตาหลายคู่จ้องมาทางเธอ
“มองไรเนี่ย” ซายูริพูดกับตัวเองแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร สาวน้อยรีบเดินออกจากโรงเรียนให้ไวที่สุด เพราะเบื่อที่จะเป็นเป้าสายตาของคนอื่น แล้วนั้นก็ไม่รู้ตัวเลยนะ ว่าตัวเองลืมถอดผ้ากันเปื้อน -_-
“รวม!!!!!!~~~~~~ เอาละรวมๆ วันนี้พอแค่นี้แหละน่ะ” เสียงของหนุ่มน้อย ร่างสูง ขาว ผมดกดำ ในชุดนักบาสที่ดูบึกบึนพร้อมกับเสียงกรี๊ดมาจากข้างบน
“กรี๊ด!!!!!!~~~~~~~~~พี่เคตะ น่ารักจังเลยอะ”
“อ๊ากกกกกกกกก น่ารักที่สุดเลยอะ น่ารักกกกกก เคตะ ทางนี้!!” เสียงหลายเสียงเอ่ยแต่ชื่อนายเคตะคนนี้ คนที่เป็นกัปตันทีมบาสของสีแดง เคตะ นักเรียนชั้นมอ6 โรงเรียนที เป็นกัปตันทีมบาสโรงเรียน และของสีแดงด้วย และไม่อีกกี่อาทิตย์ก็จะถึงวันกีฬาสีของโรงเรียน เค้าจึงรวมพลซ้อมหนัก เคตะ เป็นคนตั้งใจจริง มุ่งมั่น จนใครๆก็เคารพสิทธิของเค้าอยู่ตลอดเวลาและเป็นที่รักใคร่ กรี๊ดกร๊าดของสาวๆในโรงเรียนจี
“วันนี้ทุกคนทำได้ดีมากเลยน่ะ พรุ่งนี้ก็มาซ้อมให้พร้อมๆกันเหมือนเดิมน่ะ โอเค เชิญครับ” เคตะว่าด้วยอาการนิ่งและโค้งให้กับสมาชิกทุกคนในทีม ทุกคนยิ้มพร้อมโค้งให้เคตะและแยกย้ายกลับบ้าน เคตะนั่งดื่มน้ำเปล่าของสาวๆที่แอบเอามาวางไว้ให้ เค้านั่งดื่มและยื่นให้เพื่อนๆอีกหลายคน
“ไปกันเหอะ เคตะคุง วันนี้ฉันรีบกลับน่ะ” ริวอิจิเอ่ยกับเคตะ
“หรอๆ งั้นแกก็กลับไปก่อนน่ะ >_< ฉันจะไปรอพี่ไอเนะก่อนอะ” เคตะว่าแล้วหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาเช็ด พอที่จะเรียกเสียงกรี๊ดได้มากทีเดียว
“กรี๊ด)))))))))))))))))))))เคตะเท่จังเลยอะ”
“นั้นดิ ขนาดเช็ดหน้ายังเซ็กซี่เลยอะ อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก”
“นายนี้มันเนื้อหอมเจงๆ ชักอิจฉานายแล้วสิ” เพื่อนคนหนึ่งเดินเข้ามาตบบ่าเคตะเบาๆยิ้มมุมปากนิดและเดินออกไป เคตะยิ้มฝืดๆ
“งั้นก็กลับละนะ แล้วเจอกันน่ะ บาย!” ริวอิจิว่าแล้วโบกมือบายลาเพื่อน เคตะก็ก้มเก็บของของตัวที่เข้าเป้คู่ใจ พร้อมกับมีสาวๆมายืนดูล้อมรอบ เพียงแต่ว่าเค้าไม่สนใจ เค้านิ่งและเป็นตัวของเค้า
มหาวิทยาลัยซากุระอิ
“หวัดดีครับพี่ฮิโรกิ พี่ไอเนะละฮะ” เคตะว่าแล้วมองหาพี่สาวของตน
“ไอเนะจังหรอ เดี๋ยวคงมามั้ง แต่กระเป๋าอยู่นี้นะ เคตะวันนี้อากิระเป็นไงบ้าง เค้าซ้อมดีมั๊ย“ ฮิโรกิกำลังพูดถึงชายคนหนึ่ง
“คะ-ครับ ดีครับ เค้าป๊อบด้วยน่ะฮะ เห็นสาวๆมานั่งดูเค้าก็เยอะอะฮะ” เคตะเอ่ยชมชายดั่งกล่าว แล้วมองหาพี่สาวคนเอง
“งั้นหรอ ใครกันแน่ที่ป๊อบ นายหรืออากิระคุง” ฮิโรกิพูดกึ่งหัวเราะ เคตะยิ้มฝืดๆ
“ยังไงก็ฝากน้องชายชั้นไว้ด้วยน่ะ อ๊ะ!!!~~~ นั้นไงจังมาแล้ว” หญิงสาวคนหนึ่งน่าตาน่ารักเดินเข้ามาหาพวกเค้า2คนที่ยืนคุยกัน หญิงสาวเดินยิ้มมาแต่ไกล เธอสวยมากๆ ผมยาวดัดลอน ผิวขาวน่าหลงไหล ซึ่งหน้าตาผิวพรรณไม่ต่างกับน้องชายของเค้าเลย
“อุ้ย!!! วันนี้เคตะมารับไอเนะจังหรอเนี่ย” เสียงเพื่อนคนหนึ่งเอ่ยขึ้น
“ทำไมยะ น้องฉันมารับฉันไม่ได้ไงยะ ยัยมินะ”ไอเนะว่าแล้วมองหน้าเพื่อนสาวที่กำลังจ้องน้องชายตนเองแบบว่าอยากได้สุดใจขาดดิ้น
“แหมก็คนมันอิจฉาอะ ทั้งพี่ทั้งน้อง น่ารักทั้งคู่เลยอะ เนอะว่ามั๊ยฮิโรกิคุง” มินะสะกิดฮิโรกิคุง จนฮิโรกิคงหน้าแดงไปไหนๆไอเนะยิ้มกับท่าทางของฮิโรกิ แล้วก็บอกลาเพื่อนๆ ก่อนที่จะเดินออกมากับน้องชายของตนเอง ทั้งคู่เดินเคียงข้างกันจนใครๆก็ต่างอิจฉา เป็นพี่น้องที่ป๊อบมาก พี่ก็ป๊อบในมหาลัยซากุระอิ น้องก็ป๊อบในโรงเรียนโทไดชิ
บ้านอายูคิตะ
“กลับมาแล้วคร๊าบบบบบบบบบบบ!!!!!!!~!~~~~~~~~~~~” ซายูริร้องลั่นบ้าน พร้อมกับวิ่งเข้ามาในบ้านอย่างร่าเริง
“......................................................” ไร้เสียงตอบรับจากทุกคนในบ้าน
“เฮ้!!!!!~~~~ มีใครอยู่มั๊ย หนูกับมาแล้วค๊าบบบบบบบบ~~~~~~~~~~” ซายูริตะโกนอีกรอบ
“.......................................................................”
“ง๊ะ >_< อะไรอะ พี่ยูสุเกะไปไหนฟะ!!!!!!!!!!!!!!” ซายูริพูดกับตัวเองพร้อมกับทำหน้าหงิกหน้างอ
จนเมื่อเค้าเดินขึ้นชั้นบน เค้าก็ได้ยินเสียงหนึ่งดังเล็ดลอดออกมาจากห้องของพี่ชายตนเอง เป็นเสียงเล็ก เหมือนเสียง.........
“เสียงผู้หญิง” ซายูริว่าเบาๆ แล้วเดินแอบๆ ไปที่ประตูพร้อมกับแนบหูลงไปที่ประตู ฟังจนได้ความ
“พี่ยูสุเกะ เอาผู้หญิงมาบ้านอีกแล้วหรอ” เธอว่าเบาๆข้างประตู และยืนฟังตรงนั้นจนเพลินเลย เธอได้ยินเสียงของพี่ชายและหญิงสาวที่อยู่ในห้อง เธอทำท่ายิ้มและขนลุกไปพร้อมกัน และเป็นเวลานานมากที่เธอแอบฟังจนกระทั่ง
“เฮ้ย ทำไมเงียบไปอะ” เธอพึมพัม
“แอ๊ด..................” เสียงเปิดประตู
“...........................................”
“...........................................”
“ซายุ!!!!~~~~~~~~~~” ยูสุเกะร้องขึ้น เมื่อเห็นน้องสาวนั่งอยู่หน้าห้อง
“พี่ยูเกะ!!!!!!!!!!!~~~~~~~” เธอว่าอย่างตกใจ เมื่อพี่ชายเดินออกมาจากห้อง
“แกมาทำอะไรตรงนี้” ซายูริยังอึ้งและช๊อคไม่หาย เธอเงียบ
“จะตอบมั๊ยว่ามาทำอะไร” ยูสุเกะมองหน้าน้องแบบอายเพื่อนสาวคนนั้น
“เออ.....หนู.....เออ....อ้อ มาหาเงินอะ มันตกแถวๆนี้ เหรียญ10เยนอะเห็นมั๊ย!!!” เธอรีบแก้ตัวเมื่อนึกออก แล้วทำท่าหาลูบๆคลำพื้นหน้าห้อง ยูสุเกะเอามือปิดหน้าตา อายแทนน้องเหลือเกิน
“ไอ้ซายุ” ยูสุเกะกัดฟันพูดเล็กน้อย แล้วมองเพื่อนสาว
“เราไปข้างล่างดีกว่าน่ะ ซาโตมิ” ยูสุเกะว่ากับเพื่อนสาวแล้วเดินลงไปชั่นล่าง เค้าหันหลังกลับมามองหน้าน้องสาวประมาณว่า เดี๋ยวเจอกันน่ะไอ้น้องเวงงงงงงงง อะไรประมาณนั้น
เรื่องราวจะเปงไงต่อไป ความวุ่นวายก็เพิ่งจะเริ่มต้นแค่นิดหน่อย ยังไงปากด้วยน่ะค๊าบบบบบ
ผมก็แค่น้องใหม่ที่เพิ่งจะหัดเขียนน่ะค๊าบ...................
ความคิดเห็น