ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ไรว้า ซวยอีกและ
“ คือว่า ” แล้วครี๊ดก็หยุดพูดไป
“ แล้วมันอะไรฟะ  มีอะไรก็พูดซะทีเด้ ” คิลว่าพลางกระแทกน้ำลงบนโต๊ะ
“ คือว่าชั้นลืมน่ะ ” ครี๊ดว่าพลางเกาหัว
โครม!  ทุกคนพร้อมใจกันตกเก้าอี้
“ โหย แล้วก็เก๊กอยู่ได้ ” เฟรินว่าหลังจากตะเกียกตะกายขึ้นมาได้
โป๊ก! ลอเรมฟาดพัดกระดาษ(?) ลงบนหัวครี๊ด
“ จำได้ยังฮะ ” ลูคังเป็นคนถาม
“ เออๆ จำได้แล้ว ” ครี๊ดตอบหลังจากเงยหัวขึ้นมา
“ แหมว่ะ  บอกมาซะทีสิ ” เฟรินจ้องเขม็ง
“ ก็คือว่า  โรงเรียนเราได้เป็นเจ้าภาพจัดงานสัมพันธ์ภาพเอเดน เดมอสน่ะ ” ครี๊ดตอบ
“ ก็แค่เนี้ย ” เฟรินบ่น
“ แล้วไงล่ะ ” คิลถามครี๊ดต่อ
“ อืม  ถามโรเอาดิ ” ครี๊ดพูดพลงชี้ไปที่โรที่เพิ่งเดินเข้ามา
“ ห๋า ” โรต๊กกะจาย
“ ว่าไงโร  งานบ้าบอนั่นน่ะ ” คิลถามแบบว่าถ้าไม่ตอบเจอตบ
“ ก็แต่ละป้อมต้องแบ่งงานกันน่ะ ” โรตอบเพราะกลัวโดนตบ
“ แล้วแต่ละป้อมทำไรมั่งล่ะครับ ” ซีบิลถามแบบสุภาพสุดๆ(ฮิๆแฟนเรา)
“ งั้นฟังนะ ปราสาทขุนนางดูแลเรื่องการเงิน  ปราการปราชญ์ดูแลเรื่องพิธีการ  แผ่นดินประชาชนดูแลเรื่องความสะดวก
และความปลอดภัย  ส่วนป้อมอัศวินก็ ” โรหยุดพูดพลางทำท่านึก
“ ป้-อ-ม-อั-ศ-วิ-น-ท-า-ม-อ-า-ร-า-ย ” คิลถามเน้นชัดทุกพยางค์
“ แหม ใจเย็นก่อนโยม  ก็ดูแลเรื่องกิจกรรมในวันงานไง ” โรตอบแล้วก็ปาดเหงื่อ
“ หืม กิจกรรมอะไร แล้วงานนี่มันกี่วันเหรอ ” แองจี้ถามบ้าง
“ ก็ต้องไปถามพวกรุ่นพี่เอาน่ะ ส่วนงานก็มี 2 วันอ่ะ ” โรตอบแล้วก็นั่งลงพลางนวดขา(ยืนจนเหน็บกิน)
“ อ้าว คุยอะไรกันอยู่เหรอ ” โรเวนเดินเข้ามาแล้วถาม
“ ก็เรื่องงานสัมพันธ์ภาพเอเดน เดมอสน่ะฮะ  พี่พอรู้อะไรบ้างฮะ ” เฟรินตอบแล้วถามต่อ
“ อ๋อ กำลังจะมาบอกว่าชั้นจะเรียกประชุมเย็นนี้ที่ห้องประชุมน่ะ ฝากบอกพวกที่เหลือด้วยนะ ” โรเวนตอบแล้วก็ไป(?)
“ ไปเรียนกันเถอะ ” คาโลว่าแล้วก็อุ้มลูคังไป
“ เฮ้อ! ” เฟรินถอนหายใจก่อนแบกลอเรมขึ้นหลังไปเรียน
ณ ห้องเรียนของอ.วิงกี กี่ กี้ กี๊ กี๋
“ อาวล่ะ ก็อย่างที่สอนนะ ปฏิบัติได้ ” หลังจากสอนคาถาแล้วอ.วิงกี้ก็สั่งทดลองโดยการจับคู่
อ้อ  คาถาวันนี้คือคาถาตรึงร่าง จะมีผลต่อระบบประสาทำให้สมองหยุดสั่งการชั่วครู่  อืม ประมาณ 1 นาทีมั้ง
คาถาคือ  ชาเขียวโอ้ลันล้า โอฉะล้าลันโอ้
“ พี่คิลค้าบ ผมอยากลองมั่งอ่ะ ” ลูคังว่าพลางดึงกางเกงคิล
“ ไม่ได้นะ ” คิลว่าพลางดึงกางเกงเข้าที่ (แบบว่าดึงแรงไปหน่อยอ่ะ)
“ เอ้า! ลูคัง ” ลอเรมตะโกนบอกแล้วโยนคทาคิลให้ลูคัง
“ เอาล่ะนะ  จาเขียวโอ้ลันล้า  โอจาล้าลันโอ้ว ” ลูคังร่ายเวทย์ ทำให้เกิดแสงสว่างออกจากหัวคทา
เหล่านักเรียนที่ไหวตัวทันก็แตกฮือ  แต่ก็ยังมีผู้เคราะห์ร้าย
ใครน่ะเหรอ  ไม่ใช่เฟรินหรือคิลหรอก  คาโลก็ไม่ใช่
หึๆ  มันคือ ครี๊ดไงล่ะ!
“ เป็นไรป่าวครี๊ด ” คิลเดินไปพยุงครี๊ดที่ล้มไปขึ้นมา
“ เออ  ไม่เป็นไร ” ครี๊ดยังมึนไม่หายเลยลืมตาไม่ขึ้น
“ เกิดอะไรขึ้นยะ! ” อ.วิงกี้เดินมาแล้วถาม
“ คือว่า ” ยังไม่ทันที่คิลได้ตอบครี๊ดก็เกิดอาการกระตุกนิดนึง
“ ว่าไง คิล ฟีลมัส ” อ.วิงกี้จ้องหน้าคิลแล้วถาม
“ คือว่า ” และยังไม่ทันที่คิลจะพูดจบ(โดนขัดบ่อยจังแฮะ)
“ ว้ายยยยยย ” ครี๊ดโผเข้ากอดคิลจนทุกคนแตกฮืออีกรอบ
“ เฮ้ย! เกิดไรขึ้นเนี่ย ” คิลตะโกนพลางพยายามแกะครี๊ดออก
“ ครี๊ด! ” เสียงดัง 100 เดซิเบลดังมาจากคนที่คุณไม่คิดว่าเค้าจะพูดดังได้
กัส  โทนีย่า
“ มีไรยะ ” ครี๊ดหันมาถามแบบแรดสุดๆ
“ นายเป็นอะไรไปน่ะ ” กัสพยายามมองหน้าครี๊ดแล้วถาม
“ เชอะ พวกหน้าสวยอย่างนายชั้นไม่สนหรอก  ต้องแมนอย่างคิลนี่สิ ” ครี๊ดว่าพลางสะบัดก้.นใส่กัสแล้วกลับไปลูบไล้คิล(?)
“ จะ  ใจร้ายที่สุด! ” กัสร้องแล้วก็วิ่งออกจากห้องไป  (ไปอ่านสัมภาษณ์สดประกอบซะนะ)
“ อะไรกันเนี่ย!!! ” เสียงจากคนที่ถูกลืมว่าเธอกำลังสอนอยู่ดังขึ้น
“ อะไรยะยัยผีเน่าป่าช้าแตก! ” ครี๊ดตะโกนใส่ตอบอย่างเหลืออด
“ อะไรนะนังกะเทยหลงฝูง ” อ.วิงกี้ชี้หน้าแล้วตะโกนบ้าง
“ ต๊าย  แก่แล้วไม่เจียม กลับบ้านบางแคไปไป๊ ” ครี๊ดว่าพลางสะบัดมือไล่แล้วหันมาซบคิลที่อึ้งค้างไปนานแล้ว
“ แก๊ ” อ.วิงกี้ตะโกนเส้นเลือดปูดอย่างเห็นได้แจ่มแจ้ง
“ วีสกาย่า! ” คาโลตะโกนก่อนที่ห้องจะโดนแช่แข็งจนทุกคนได้แต่ยืนสั่น
ก่อนที่จะเกิดศึกป่าช้าแตกกะเทยระเบิดตบ
และก่อนที่คิลจะเสียความบริสุทธิ์
อะไรกันเนี่ย
ปล. โอฉะนั้นหรือก็คือชาเขียวในภาษาญี่ปุ่นไงจ๊ะ
---------------------------------------------------------------------------------------------
ฮะๆๆๆ  แล้วคิลก็ซวยต่อไป  เพราะอะไรน่ะเหรอ
ก็เพราะคนเขียนสะใจไงอ่ะ
ตอนต่อไปจะเป็นตอนที่ว่าด้วยเรื่องงานสัมพันธ์ฯ และอาการของครี๊ด
วะฮะฮะ  อย่างลืมแสดงความคิดเห็นล่ะ 
จ๊ากกกกกกกกกกกก  อย่าฆ่าช้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
ว่าแล้าเราก็โดนแฟนคลับคิลหมายหัวซะงั้น
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น