ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รวมฟิกสั้นบารามอส โดย Lazulite

    ลำดับตอนที่ #11 : ไอ้ครี๊ด! แกตาย!!!

    • อัปเดตล่าสุด 10 ก.พ. 50


    เย้ๆ   ในที่สุดก็ได้พบกันอีกซะที  หลังจากไปเข้าค่ายธรรมะที่พุทธมณฑลมา

    รู้สึกเหมือนโดนดูดพลังชีวิตไป  ตอนนี้ชาร์ตแบตเต็มแล้ว!!!

    และก็..สอบติดสายอังกฤษ-ญี่ปุ่นแล้วเฟ้ย  ฮ่าๆ (ที่ศิลปากร นครปฐม)

    เอาล่ะ  เชิญอ่านฟิคสั่นบั่นทอนจิตได้เล้ย!


    หมายเหตุ.... อาจส่อแววอันตราย  ใครรับไม่ได้อย่าอ่าน

    วันนี้ก็เป็นวันธรรมดาเหมือนทุกวัน(ก็เออดิ)

    เวลาเย็น  นักเรียนป้อมอัศวินต่างพากันไปรับประทานอาหาร

    " นี่คิล  ไอ้นั่นน่ะมันอะไรเหรอ " เฟรินสะกิดคิลเมื่อเห็นคิลวางซองกระดาษห่อเล็กๆ
    บนโต๊ะ

    " ไม่รู้สิ  ไอ้ครี๊ดมันเก็บได้ตอนมันไปเที่ยวผับ(มีด้วยเรอะ)เมื่อคืน  มันเลยให้มา " คิล

    ตอบพลางกินข้าวต่อ

    " เหรอ ยาบ้าอ๊ะป่าว " เฟรินยิ่งทวีความอยากรู้อยากเห็น

    " ไม่รู้ดิ " คิลก็มองอย่างสงสัย

    และแล้ว ความสงสัยก็ชนะความดี  คิลเทผงแปลกๆสีแดงในซองใส่แก้วน้ำจนเป็นน้ำ
    แดง

    " เดี๋ยววางเอาไว้  แล้วลองให้คนโชคร้ายมันมาหยิบไปดื่มก็รู้เองแหละ " ว่าแล้วแผน
    อันชั่วร้ายก็บังเกิด

    เฟรินและคิล(รวมคาโลที่ไม่สนใจใคร) ก็นั่งกินข้าวอย่างเงียบๆ  จนกระทั่ง

    " ไงเฟรี่  แหม..คอแห้งจัง " ซาตานอารมณ์ดีซี้นักบวชอารมณ์บ่จอยเดินมาทัก

    แล้วก็อย่างที่ทุกท่านคาดไว้  ซาตานผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่กระดกน้ำสีแดงรวดเดียวหมด
    แก้ว

    " อืม...รสชาติแปลกๆ " ลูคัสบ่นนิดหน่อยแล้วก็วางแก้วลง

    ทันใดนั่น  ลูคัสก็เกิดอาการแปลกๆ  หน้าเริ่มแดง

    " ชะ..ชั้นขอตัวกลับห้องก่อนนะ "  ว่าแล้วลูคัสก็รีบเดินกลับห้อง

    " เฮ้ยคิล!  รึว่ามันจะเป็นยาบ้าจริงๆ " เฟรินกระซิบคิล

    " ไม่รู้เว้ย! " คิลกระซิบกลับ

    " ยาอะไรนะ " เสียงอันเย็นยะเยือกจากนักบวชที่ยังยืนอยู่

    " เอ่อ...คือ... "  ว่าแล้วเจ้าตัวยุ่งทั้งสองก็เล่าเรื่องยาสีแดงให้ลอเรนซ์ฟัง

    " อะไรนะ!!! " ลอเรนซ์ตะโกนก่อนจะรีบวิ่งไปดูเพื่อนรักที่ห้อง

    ณ ห้องของคู่หูลูคัสลอเรนซ์

    " เป็นอะไรรึเปล่าลูคัส " ลอเรนซ์ถามทันทีที่เข้ามาในห้อง

    ภายในห้อง  ไม่ได้เปิดไฟ  แต่ลอเรนซ์ก็พอเห็นรางๆว่าลูคัสนอนคลุมโปงอยู่

    " ลูคัส " ลอเรนซ์ค่อยเดินมาดูอาการเพื่อน

    " อย่าเข้ามานะ " เสียงที่ลูคัสพูดดูแปลกๆ  เหมือนคนเป็นไข้

    " นายเป็นอะไร  บอกชั้นสิ " ลอเรนซ์ไม่ฟัง แต่เดินไปเปิดผ้าห่มของลูคัส

    และแล้วเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น

    เหมือนว่าการเห็นหน้าลอเรนซ์จะเป็นการกระตุ้น

    " เฮ้ย! " เมื่อลูคัสหันมาเห็นลอเรนซ์ก็ดึงแขนลอเรนซ์เข้ามา

    จนลอรี่ของเราล้มลงบนเตียง และลูคัสก็นั่งคร่อม (เฮ้ย?)

    " นาย....ทำอะไรน่ะ " ลอเรนซ์ถามอย่างกล้าๆกลัวๆ  สถานการณ์ณ์ล่อแหลมมาก

    " ไม่รู้  ชั้น..ไม่รู้ " ลูคัสทำท่าเหมือนพยายามต่อต้านอะไรบางอย่าง

    " ลูคัส " ลอเรนซ์พยายามเรียกสติเพื่อน

    " อย่าเรียกชื่อชั้น! " ลูคัสพยายามห้ามตัวเอง

    " นายเป็นอะไรน่ะลูคะ.. อุ๊บ! " ยังไม่ทันพูดจบ  ลูคัสก็ก้มมาจูบลอเรนซ์ (เฮ้ย! O_O 
    นี่มันอะไรเนี่ย)

    " ชะ..ชั้นขอโทษ.. " เมื่อถอนปากออก  ดูเหมือนลูคัสจะเริ่มได้สติ  แต่ลอเรนซ์....อึ้ง
    ค้างไปแล้วครับท่าน

    " ลอรี่..รีบไป  หนีไป.. " ลูคัสมีอาการผิดอีกครั้ง  ลอเรนซ์ที่เริ่มได้สติก็เริ่มโมโห

    " นายทำอะไรของนาย! " ลอเรนซ์ถามโดยไม่รู้เลยว่า..ความซวยมาเยือนซะแล้ว

    " ลอรี่.. " ว่าแล้วลูคัสก็เริ่มไซร้ซอกคอลอเรนซ์  (ว๊าก!! คนแต่งเริ่มหื่นออกแล้ว)

    " หยุดนะลูคัส " ลอเรนซ์พยายามดันตัวลูคัสออกไป  ไอ้ซาตานบ้านี่แรงเยอะชะมัด

    และแล้วก็...

    " โครม!!!! " ร่างของลูคัสกระเด็นลงจากเตียงด้วยลูกถีบพรีสคิกของลอเรนซ์

    " ไอ้ครี๊ด!  แกตาย!!! " ว่าแล้วลอเรนซ์ก็วิ่งออกจากห้องไปที่ห้องของครี๊ด (ฮ่าๆ มัน
    ตายแน่)

    " ไอ้ครี๊ด!!! " ลอเรนซ์ตะโกนลั่นห้องด้วยสภาพหัวกระเซิง เสื้อยับ และการดุมเสื้อ
    เม็ดบนสุดหลุดลุ่ย

    โดยประชากรในห้องประกอบด้วยครี๊ด  โร เจค  คิล และเฟริน(ไอ้สองตัวหลังมันแอบ
    มาเล่นไพ่)

    " เป็นอะไรฮะรุ่นพี่  สภาพเหมือนโดนข่มขืนเลยอ่ะ " ครี๊ดถามอย่างไม่รู้ชะตาชีวิต

    " นายเอายาอะไรมา " ลอเรนซ์ถามด้วยหน้าตาอันบ่งบอกอารมย์ว่า ถ้ามรึงไม่อยาก
    ตาย บอกมา

    " อ๋อ  สงสัยยานั่นคงจะเป็นยาปลุกอารมย์ " ครี๊ดตอบอย่างงงๆ

    " อะไรนะ!!!  แล้วแกเอาให้ไอ้บ้าสองตัวนี้ได้ไง " ลอเรนซ์ที่เริ่มโวยวายแหลกชี้ไปที่
    คิลกะเฟริน

    " อ้าว  แล้วนี่ผมผิดเหรอฮะ " ครี๊ดก็งงสิครับท่าน

    " เออดิ  เอาของแบบนั้นไปให้ไอ้บ้าพวกนี่ มันก็เอาไปให้ลูคัสดื่ม "  ลอเรนซ์บ้าแล้ว
    ครับท่าน


    " อ้าว! พี่ลูคัสเค้าเอาไปดื่มเองนะครับ " คิลแย้งทันที

    " เออ  จะโทษพวกแกไปก็ไม่สำนึก เพราะฉะนั้น  ไอ้ครี๊ด! แกตาย!!! "

    ว่าแล้วพายุมีดบินก็ออกมาโชว์ลวดลาย จนผู้คนในห้องวิ่งหนีเอาชีวิตรอดแทบไม่
    ทัน

    " ว๊าก!!!! " ครี๊ดวิ่งออกมาจากห้อง

    พลั่ก!  แล้วครี๊ดก็ชนกับใครบางคน

    " ใครฟะ " ครี๊ดตะโกนโดยลืมมองคนข้างหน้า

    " หึๆ  แกนี่เอง " ลูคัสที่เดินมาทันได้ยินเรื่องทั้งหมดแสยะยิ้ม

    " อ๊าก!!!! " แล้วครี๊ดก็หนีไม่พ้นซาตานผู้นี้

    ครี๊ดจะเป็นอย่างไร  เชิญจินตนาการได้ตามใจคุณ

    (ว่าแล้วคนแต่งก็จรลีสลายโต๋ไป  โฮะๆๆๆ)

    ----------------
    มา Edit อีกรอบ 55+

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×