คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
“ระ...ร้อน”
อนนี้ร่าายหิสาวร้อนรุ่ม เหื่อเม็เล็เาะทั่วใบหน้าเนียนใส เธอบ่นร้อน่อนะพยายามึเสื้อผ้าออให้พ้นัวอย่ารำาเสียเ็มประา นอนนีุ้เรสลไปอที่เอวบา เผยให้เห็นบราเียร์ลูไม้สีำโอบอุ้มออวบอิ่มแสนเย้ายวน
“เฮ้ยะนี เี๋ยว ๆ”
เนร้อใเสียหลเมื่อเห็นออมอยู่ในสภาพึ่เปลือยท่อนบน ร่าหนารีบห้ามัแเสื้อผ้าอร่าบาให้เ้าที่ปปิอโที่โว์หราให้มิิ ่อนะเ้าห้อน้ำเพื่อเปิน้ำเย็นลอ่าอาบน้ำยี่ห้อหรู หวัะบรรเทาอาารอเพื่อนสาวไ้บ้า
“แลไปแ่น้ำในอ่าที่ันเรียมไว้ให้นะ เผื่อะไ้หายร้อน” เนอุ้มออมลอ่าอาบน้ำเบา ๆ ่อนะยืนรอูอาารอเธออยู่สัพั
“เป็นไบ้าะนี ีึ้นแล้วใ่ไหม” เนถามอย่าลุ้นระทึ มอไปยัหิสาวที่อนนีุ้เรสที่เธอใส่เปียไปหม ทำให้แนบลู่ไปับร่าสวยเห็นทรวทรส่วนเว้าส่วนโ้อเธอัเนึ้นไปอี
“มะ...ไม่” ออมอบเสียแหบแห้ แถมูท่าอนนี้ยาะออฤทธิ์หนัึ้นว่าเิมเสียอี
“ยาแรไปไหนวะ พวนรนั่นอย่าใหู้ลับไปเอนะ”
เนสบถอย่าหัวเสีย เมื่อูท่าว่าารแ่น้ำไม่ไ้ผล เนึอุ้มเพื่อนสาวลับมาที่เีย
“แ ่วยันหน่อยนะเน ันทนไม่ไหวแล้ว”
ร่าบาอร้อนรหน้า้วยสายาเว้าวอนน่าสสาร ยานั่นมันแรเหลือเิน อนนี้เธอทรมานไปหมแล้ว
“บะ...บ้าเหรอ เราเป็นเพื่อนันนะ แล้วัน็เป็นุ๊ะินะนีไ้ไ”
เนละล่ำละลั ทั้ย้ออ้า่า ๆ นานา เพื่อปิเสธเธอ
“เหรอ ?”หิสาวับัวเนพลิลที่นอนโยวามรวเร็ว ่อนะนั่ร่อมเอวนัวโเอาไว้
“แอย่าทำอะไรบ้า ๆ นะเว้ย” เนพูพร้อมวาสายามอ้ายมอวา อย่าหวาระแว
หิสาวเหยียนั่ัวรบนร่าแร่ถอุเรสที่เปียออ ทำให้ร่าายอเธออนนี้มีเพียบราเียร์ลูไม้สีำและแพนี้ิ๋วเ้าเ
“ทำไม! ถ้าหาันะทำแบบนี้...เย์อย่านาย็ไม่รู้สึอะไรสินะ”
ออมพูท้าทาย่อนเอื้อมมือไปปละอเสื้อใน้านหลั และโยนมันปิาเนไว้
“อึ!” เนลืนน้ำลายเหนียวลออย่ายาลำบา ่อนะสะบัหน้าเอาสิ่ที่เธอฝาไว้ออาารมอเห็น
ออวบให่เินัวัปีปรา่อหน้าเนอย่าเ็มา เอวอิ่วที่ไร้ไมันส่วนเิน แนเรียวสวยที่ำลัสั่นเนือ ๆ าฤทธิ์ยานั้นทำเอาเนแทบหยุหายใ เาไม่เยเอวามสวยอย่าภาพรหน้ามา่อน เนพยายามรวบรวมสิที่แทบะหมสิ้น เบือนหน้าหนีวามามเหล่านั้นไปทาอื่น
'ฮึ ันไร้ศัิ์ศรีนานี้นายยัไม่สนใันเลย แ่อิออมนนี้ะไม่ยอมแพ้หรอนะ ยั่วแล้ว้อยั่วไปให้สุ ทนไ้ทนไปสิวะ'
“แล้วถ้าันทำแบบนี้ล่ะ”
ฤทธิ์ยาทำให้ร่าบาเริ่มวบุมัวเอไม่ไ้ ทำในสิ่ที่แม้ัวเธอเอ็าไม่ถึ ร่าบาโน้มัว้า ๆ ลไปหาเพื่อนายใหิ นำฝ่ามือเล็ลูบเบา ๆ ที่ใบหน้าหล่อเหลาแล้วลาไล้ลมาถึอว้า แวะสะิยออสีุหลาบเล็น่ารั ลาไล้ลมาเรื่อย ๆ ทัทายลอนหน้าท้อเลสิบเอ็ไร้ส่วนเินวนบัฝารอยรั ่อนะลา่ำลมาอี ลมาอี แ่็โนนัวโห้ามมือปรามเอาไว้เสีย่อน
“ะ...เี๋ยวใเย็น ๆ ะนี” เนรีบเอ่ยห้ามเมื่อมือเล็ุนเลื้อย่ำลมาเรื่อย ๆ นเือบะถึุยุทธศาสร์อเาอยู่รอมร่อ
'หึ ะนีั้นเหรอ ลอเป็นผัวะนีหน่อยเป็นไ!'
ความคิดเห็น