คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #27 : การ์ดใบสั่งยาทางการแพทย์
"ิ๊!"
เมื่อรูบัรธนาารบนเรื่อพีโอเอส็เิเสียที่ไพเราะึ้น
เมื่อเสียนี้ัึ้น ทั้หยี่ เิ้ินเป่า และหม่า็ไ้สิ
รถ…
Mercedes-Benz BIG G มูล่าว่า 2,000,000 หยวน เพิ่ะถูื้อ?
ั้แ่เินเ้าร้านมานถึั้นอน่ายเิน เวลาพึ่ผ่านไปประมาสามนาที?
ันิว่าารื้อเสื้อผ้าราา 100 หยวน้วยัวเอ ยั้อิแล้วิอีเลยแ่หลินฟานัสินใื้อ BIG G ในราา 2,000,000 หยาน ไ้อย่า่ายาย?
สายาอพวเาทั้สามหันไปมอที่หลินฟาน แววาอพวเาเ็มไป้วยวามรู้สึื่นม
และอุทานในใพร้อมันว่า เทพบุรหลินฟาน!
หยี่ถอนหายใยาว ใบหน้าอเาเ็มไป้วยวามลัเล
หลินฟานถามอย่าสสัย "หนี่ มีอะไรผิปิับนายรึป่าว?"
“ันแ่อยาะบอว่า ันสามาถไปอป้ายทะเบียนให้ับนายไ้” หยี่ล่าว
ประโยนี้ เาไม่ไ้พูล้อเล้น
เาเป็นพวอบรถยน์มาโยลอ
ใน่วปิเทอมฤูร้อน เา็เยไปทำานที่ร้าน 4S ้วยเหมือนัน
ไม่ยาสำหรับเาที่ะไปอรับป้ายทะเบียนหรืออะไรทำนอนั้น
หลินฟานยิ้มและพูว่า "ะให้นายไปทำเรื่อเล็น้อยอย่านี้ไ้ยัไ นายวระเอาเวลาไปทำเรื่อที่มันสำัว่านี้นะ"
เรื่อเล็น้อย?
หาารไปอป้ายทะเบียนแผ่นเียว แล้วะไ้เิน 20,000 หยวน มันเรียว่าเรื่อเล็น้อยแล้วละ็
หยี่็อยาะทำเรื่อเล็น้อยเ่นนี้ไปลอีวิ!
านั้นหลินฟาน ึ้นรถพิเศษามำแนะนำอพนัานาย
ในไม่นานพวเา็มาถึเผิไหลเียเอ
ศาลาเผิไหล เป็นร้านอาหารทะเลที่มีื่อเสียในเียเป่ย มีลัษะอร้านทั้หมถูัวาล้ายับปลาหมึยัษ์
อาาศภายในร้านอบอวลไป้วยลิ่นหอมออาหารทะเล
หม่าี้ไปรปูที่อยู่ไม่ไลและพูว่า “ปูอะไระัวให่อย่านี้!”
“รอัน่อนเถอะ” เิ้ินเป่าลืนน้ำลายเสียั
“เอาล่ะ พวเราะินปูุบเล็นมปััน 4 ัว แล้ว่อ้วยุ้มัรออสเรเลียอี 4 ัว ุ้ย่าอสพริอี 4 ัว หอยนารมัวให่อี 4 ัว... สำหรับเรื่ออรสาินั้นมัน้ออร่อยอย่าแน่นอน” หลินฟานล่าว
แม้ว่าหลินฟานและเพื่อนร่วมห้ออเาะพึ่อยู่้วยันไ้เพียสอถึสามวัน
แ่ท้ายที่สุ ารพบัน็ือโะา
นอานี้ หลินฟานยัรู้สึว่าพวเาเป็นนี
เลยอยาวนไปินอาหารอร่อยๆ
แน่นอนว่านี่ไม่ไ้มามายอะไรสำหรับหลินฟาน
พนัานเสิร์ฟ้าๆ เียนออเอร์แ่ละรายารลในระาษ
หลินฟานและเพื่อนๆ ถูัให้นั่อยู่ในห้ออันว้าวา
ารทำอาหารอศาลาเผิไหลนั้นรวเร็วมา ในเวลาเพียแ่สิบนาที อาหารทะเลแสนอร่อยทั้หม็ถูนำมาเสิร์ฟเป็นที่เรียบร้อย
เิ้ินเป่า,หยี่และหม่าลืนน้ำลายะมอูอาหาร
หลินฟาน ยิ้มและพูว่า "พวเราเริ่มินันเถอะ"
ทั้สามนยิ้มและพูว่า "ถ้าอย่านั้นพวเราทุน ลุยไ้"
ะพู เิ้ินเป่า็หยิบหอยนารมนาให่ยัเ้าไปในปาอเาอย่ารวเร็วและอุทานออมา “มันอร่อยโรๆเลย!”
หยี่หยิบ ุ้ย่าอสพริ มาแล้วเปิโทรศัพท์อเาพร้อมพูว่า "เพื่อน ๆ ใน เวยป๋อ อันสวัสีนะ! ันอยาให้พวุูนี่ มันือุ้ย่าอสพริที่แสนะน่าินนั่นเอ ! ถ้าอบอย่าลืมไล์ัน้วยนะ !"
หลัา พูบ เา็ยั ุ้ย่าอสพริ เ้าปาอเาโยทันที
หม่าหยิบปูเล็นมปัแล้วัินอย่าเอร็อร่อย
...
มหาวิทยาลัยเียเป่ย ห้อ 502 หอพัหิ
มีสาวามฝาแฝสอนนอนอยู่บนเีย ำลัมอหน้าันะถือโทรศัพท์ และเปิโทรศัพท์เพื่อส่้อวาม
ห(สีแ) : แม่ อยู่รึเปล่า?
หลาน(สีน้ำเิน) :แม่ อยู่รึเปล่า?
สาวสวยหยาน: ันบอพวเธอไปี่รั้แล้ว? ว่าให้เรียันว่าพี่สาว!
หับหลานล่าวออไปว่า: เราทั้สอมีนที่อบแล้วนะ
สาวสวยหยานอุทานว่า : อะไรนะ? พวเธอมีผู้ายที่อบันแล้ว? ูบันหรือยั อย่าบอนะว่าพวเธอนอนับเาไปแล้ว แล้วเา็ทิ้พวเธอไปแล้ว?
หับหลานล่าวว่า : ถ้าพี่พูแบบนี้อีรั้ ันะไม่บออะไรให้ฟัแล้ว
สาวสวยหยาน: โอเ...็ไ้ พวเธอรีบบอันมาเลย ว่าใรันที่ทำให้น้อสาวที่แสนน่ารัอันทั้สอนหลุมรั
ไม่ำเป็น้อให้ฝาแฝอธิบายมา หยาน็รู้อยู่แล้วว่าพวเาำลัอบนๆ เียวันอยู่แน่ๆ
เพราะั้แ่ยัเ็านอิเรอพวเธอ็เหมือนันไปหมทุอย่า
หับหลาน ล่าวว่า: เราไม่รู้ว่าเาเป็นใร?
สาวสวยหยาน: อะไรนะ? แล้วทำไมพวเธอถึไ้หลุมรัเาไ้หล่ะ
ห(สีแ): เาัวสู หล่อ และเป็นเหมือนับฮีโร่เลย!
หลาน(น้ำเิน): นอานี้ เายัเล่นบาสเ่และยั่วยพวเราไว้้วย
สาวสวยหยาน: เล่นบาส? ัวสู? แถมยัหล่อ? น่าสนใริๆ แล้วเธอสารภาพรัับเารึยั?
ห(สีแ): ันไม่รู้ว่าเาอบันหรือเปล่า
หลาน(สีน้ำเิน): แ่เรามีวีแทอเาอยู่
สาวสวยหยาน ล่าวว่า: ถ้าอย่านั้น็่ายแล้ว! ส่วีแทอเามาให้ันหน่อย
แ่หลัาผ่านไปเป็นเวลานาน ไม่มีใรอบลับเธอมาเลย
สาวสวยหยาน : เฮ้ พวเธอยัอยู่ไหมเนี่ย? แล้ววีแทอเาล่ะ?
สาวามฝาแฝไม่แม้แ่ะสนใ้อวามอ "สาวสวยหยาน” เลย พวเธอเอาแ่้อไปที่ล่อ้อวามอหลินฟาน
หลัาผ่านไปสัพั พวเธอ็พิมพ์้อวามลไปอย่ารวเร็ว
ห(สีแ): สวัสี หลับแล้วเหรอ? อบุที่หยุลูบาสและ่วยันเอาไว้นะ...
หลาน(สีน้ำเิน): สวัสี หลับแล้วเหรอ? อบุที่หยุลูบาสและ่วยันเอาไว้นะ...
ทั้สอเียน้อวามอย่ารวเร็ว และนิ้วเรียวๆอเา็ยับเ้ามาใล้ปุ่มส่ึ้นเรื่อยๆ แ่พวเธอลับไม่สามารถส่ไ้
เหมือนับมีผนัที่มอไม่เห็นระหว่านิ้วับหน้าอ วาั้นเอาไว้
...
หอพัหิ ห้อ 606
ที่ริมหน้า่า หิสาวที่สวมุยาวสีาวที่สวยราวับนาฟ้า ำลัอ่านหนัสือเศรษศาสร์อย่าเอาริเอาั
หลัาผ่านไปสัพั เธอ็วาหนัสือลแล้วหยิบโทรศัพท์ึ้นมาเปิู
เมื่อเร็วๆนี้ นในลุ่มมหาวิทยาลัย ไ้ส่รูปภาพอรถลัมโบร์ินีับผู้ายนนึมาให้เธอ
นี่มัน...
ใบหน้าอ่เียินสาวสวยในุระโปรสีาว ็ยิ้มมุมปาเล็น้อยและพูเบาๆว่า “ ALF666 ื่อหลิน ฟานสินะ ไม่นึเลยว่าะไ้เอนายเร็วนานี้”
หลัาพูบ มุมปาที่เหมือนใบวิลโลว์อ่เียิน็ยึ้นเล็น้อย เธอมอูท้อฟ้าที่เ็มไป้วยวาวที่สว่าไสวผ่านหน้า่า้วยวาสีำสใสอเธอ
...
หลินฟานไม่รู้เี่ยวับเรื่อพวนี้เลย
หลัาที่ใ้เินมาว่า 20,000 หยวน ในศาลาเผิไหล ทั้หม็นั่รถลับมานอนที่ห้อ
หยี่, เิ้ินเปา และ หม่า ทั้สามนอนลูบท้ออยู่บนเียและส่เสียร่ำรว พวเาไม่อยายับัวเลย
พวเาินมาเินไปริๆ
หลินฟาน มอไปที่ารแสออที่เ็บปวและท่าทาลอพวเพื่อนๆ แ่เา็ไม่สามารถหัวเราะหรือร้อไห้ไ้ั่วะหนึ่
านั้น เาหยิบโทรศัพท์ออมาเพื่อูอแบนหน้าอ และพึมพำในใ "222 อแ มาูิว่าะไ้อะไรบ้า"
"ิ๊! ยินี้วย ุไ้รับเิน 3 หยวน"
"ิ๊! ยินี้วย ุไ้รับเิน 1,000 หยวน"
"ิ๊! ยินี้วย ุไ้รับาร์ใบสั่ยาทาารแพทย์"
“ิ๊! ยินี้วย ุไ้รับเิน 30,000 หยวน”
“ิ๊! อแสวามยินี ุไ้รับทัษะารเล่นเปียโน”
...
222 อแ ไ้รับเินทั้หม 550,000 หยวน
หลินฟาน ไม่ไ้สนใเรื่อเินเลย
เาให้วามสนใไปที่าร์ใบสั่ยาทาารแพทย์ และทัษะารเล่นเปียโน
【ทัษะารเล่นเปียโน : เล่นเปียโนไ้อย่าไพเราะ เพิ่มเสน่ห์เพาะัว! 】
【าร์ใบสั่ยาทาารแพทย์ รวบรวมโสมอายุร้อยปีและผลไม้วิาร้อยปี เพื่อเอาไปื้อยารัษาไ้ ยารัษาสามารถรัษาบาแผลอมนุษย์ไ้ทั้หม 】
เมื่อหลินฟานอ่านประโยนี้ วาอเาถึับเป็นประายทันที
าร์ใบสั่ยาทาารแพทย์ ่วยใหุ้สามารถสั่ยารัษาที่สามารถรัษาบาแผลอมนุษย์ไ้ทั้หม!
็ริที่ารผ่าัอหลินเถาประสบวามสำเร็อย่ามา
แ่อย่าไร็าม ร่าายอเายัมีอาารบาเ็บหลเหลือหลเหลือ
แ่หาเามียารัษาัวนี้ เา็ะสามารถรัษาร่าายอหลินเถาไ้อย่าสมบูร์!
เารับมัน!
้อไ้รับมัน!
อ่านอนล่วหน้าไ้ที่ เพ Facebook : Landnovel นะะ
ความคิดเห็น