คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 1 เลขาคนใหม่ 100%
บทที่ 1
เลานใหม่ 100%
“ไม่ทราบว่า…” ร่าบาำลัะเอ่ยถามสูราแฟที่เาอบ
“ผมอภายในห้านาที” เาบอ
แล้ว้มูนาฬิา้อมือัวเอ
“่ะ”ปริศนารีบเินออมาาห้อทำานอเ้านายอย่ารวเร็ว
ร่าบาเินรไปที่เรื่อาแฟแบบสำเร็รูป
่อนะาแฟออมาใส่แ้ว ลิ่นหอมรุ่นอาแฟวนให้หิสาวระบายยิ้มออมาเล็น้อย
เพราะารอยู่ร่วมห้อับเ้านายบ้าามมันทำให้เธออึอั
“มีแน์วิ้วยหรอ ?” มือเล็เอื้อมไปหยิบแน์วิมาใส่าน
“เี๋ยว…”
“ะ ?” หิสาวหันไปมอผู้มาใหม่
“เลาใหม่ใ่ไหม ?” หิสาววัยไล่เลี่ยับเธอ
แ่บุลิูล่อแล้วถามึ้น้วยรอยยิ้มเป็นมิร
“่ะ”
“ันเป็นผู้่วยเลา่ะ ันะบอุว่า…บอสไม่ทานแน์วิ แ่ทานอันนี้่ะ” หิสาวยื่นานาลาเปาไส้หมูแให้เธอ
ปริศนารับมาถือไว้ ่อนะเอ่ยอบุอีฝ่าย
“อบุ่ะ”
“ไม่เป็นไร่ะ ิันื่อโเฟีย ุล่ะะ ?” เมื่อเห็นว่าเพื่อนร่วมานมีท่าทีเป็นมิร เธอึ่อยเบาใ
“ปริศนา่ะ”
“วามริเราน่าะอายุไล่ๆัน”
“อ่อ ันื่อปุ้น่ะ” นัวเล็ยิ้มอบ
แล้วเอ่ยื่อเล่นออไป
“เินห้านาทีแล้วนะุ ผมถือเป็นวามผิรั้ที่หนึ่”
เสียเ้มัััหวะ ทำเอารอยยิ้มอหิสาวเื่อนล
“เธอแ่…” โเฟียพูัึ้น
เมื่อเห็นว่าเ้านายทำเินไป
“โเฟียามผมเ้ามาในห้อที” เาบอ
แล้วเินนำไป่อน
“ไว้่อยุยันนะปุ้น”
“๊ะ”
ปริศนามอามทัู้่ไป
นระทั่ประูห้อทำานปิล ภาพหน้าออมพิวเอร์อเา็ผุึ้นมาในหัวเธอ าม้วยภาพที่เาวิ่ออมาาห้อน้ำนั่น
ทำให้เธอปล่อยแ้วาแฟหลุมือ
เร้ !!!
“โอ๊ย!” นอามันะแแล้ว
เศษแ้วยัระเ็นมาเสียบร้อเท้าอเธออี
“เป็นอะไรหรือะ ?” โเฟียเินออมาถามนแร
“ไม่เป็นไร่ะ” ปริศนารีบปิเสธ แล้วึเศษแ้วออา้อเท้าัวเอ
“ไม่เป็นไรไ้ไ เลือไหลเยอะนานั้น
แถมาแฟยัร้อนอี่าหา ิ๊!” ร่าสูที่เินออมาาห้อูไม่พอใสุๆ
ับารระทำอเลานใหม่
“อโทษ่ะ”
“อโทษแล้วะหายหรือไ ไปทำแผลเี๋ยวนี้” เาพูบ็เ้ามา้อนัวเธอึ้นทันที
“ะทำอะไร ?” ปริศนาร้อถามเสียห้วน
“ะพาไปทำแผล”
“เี๋ยวันไปหาล่อยา่อนนะะ” โเฟียบอ
แล้วรีบวิ่ออไป
เมื่อเหลือันแ่สอน
ร่าสู็รีบอุ้มเธอ้าวเ้าไปในห้อทำานทันที ่อนะวานัวเล็ไว้ที่โฟาอย่าทะนุถนอม
เา้มละถอรอเท้าให้เธอ ทว่าร่าบาลับยับหนี
“ันถอเอไ้่ะ”
“ัำสั่ผมนับเป็นสาม” เาพู้วยสีหน้าหุหิ
แล้ว้อมอหิสาวรหน้า้วยสายาุๆ
“อะไรนะะ ? ทำไมถึเป็นรั้ที่สาม”
“เพราะุทำแ้วาแฟแ ผมไ้บอหรือยั…ถ้าุทำผิรบสิบรั้ นั่นหมายวามว่าุ้อลไปอยู่แผนอื่น”
“อะไรนะ !?” ปริศนาถามเสียัอย่าลืมัว
“เป็นเลาไม่วรหูึนะ” เาำหนิหน้าาย
แล้วถอรอเท้าให้เธอ
“่ะ !”
“เ็บมาหรือเปล่า ?”
“ะ ? มะ ไม่่ะ” ปริศนามอเ้านายที่อารม์ึ้นๆลๆนเธอามไม่ทัน
นเาเยหน้าึ้นมามออบเธอ
“มอหน้าผมแบบนี้ มีอะไรหรือเปล่า”
“ปะ เปล่า่ะ” เธอรีบปิเสธ
“ไม่น่าเื่อ
แม่ผมรับเลาิอ่าเ้ามาทำานไ้ยัไเนี่ย” เาบ่นเบาๆ
แ่เธอไ้ยินัเ็มสอหู นเผลอำมือแน่นเพื่อ่มอารม์...
#ฝาผลานเรื่อนี้อ Lalyblue ้วยนะะ ^^
 |
|
ความคิดเห็น