คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : บทที่ 7 120%
บทที่ 7 120%
โธ่! ่วยสนสัหน่อยเถอะพ่อุ
“เอ่อ… เราสั่อาหารแล้วมาุยเรื่อานันีไหมะ” มันารสาวเอ่ยึ้น เนื่อาเธอลัวะเลยเวลานัับน่านนที
“รับ ุเพรสั่ามสบายเลยรับ”
เาบอ แล้วยมือึ้นมาเท้าาพลา้อหน้าเธอ้วยรอยยิ้มประหลาๆเหมือนพวโริ
“ุปร์ะ”
“รับ ?”
“หน้าเพรมีอะไริอยู่หรือเปล่า”
“็ไม่มีนี่รับ”
“ั้นุปร์่วยเลิ้อหน้าเพรไ้ไหมะ
ุมานั่้อแบบนี้เพรทำัวไม่ถู” หิสาวพยายามบอวามรู้สึอัวเอให้เารับรู้
โยหลีเลี่ยารใ้ำว่า ‘อึอั’ แ่นฟัลับแปลวามหมายำพูอเธอเป็นอย่าอื่น
“ผมทำใหุ้เพรเินหรอรับ”
“เอ้อเฮอ… ั้นมั้ะ”
เพรพราวยอมรับว่าเธอแทบเ็บอารม์เือพล่านไว้ไม่ไหว
ถ้าหาว่าเาไม่ไ้เป็นลู้า ป่านนี้เธออาะทุ่มเ้าอี้ทุบเาหัวแบะไปแล้ว
“อโทษนะรับ ที่ทำให้เิน” ปร์พูึ้น แล้วระบายรอยยิ้มว้า นเือบะเห็นฟันรบทุี่
“ไม่เป็นไร่ะ” เพรพราวบอปั แล้วยื่นแฟ้มานที่เธอร่าไว้ร่าวๆส่ให้เา “อันนี้เป็นแบบเฟอร์นิเอร์ภายในห้อนั่เล่นับห้อนอนนะะ เรื่อใ้ไฟฟ้าอยู่ามำแหน่ปลั๊ไฟพอี่ะ
ถ้าุปร์อบ็สามารถสั่เฟอร์นิเอร์มาลามภาพไ้เลย ถ้ามีอะไรอยาแ้ไเพิ่มเิมบอเพรไ้นะะ
ส่วนบประมาร่าวๆเพรเียนบอไว้แล้ว่ะ”
“สวยมาเลยนะรับเนี่ย ุเพรนี่รู้ใผมริๆ”
ร่าบาแอบรอาไปมาเล็น้อยอนที่เาเผลอ เพราะนึถึวันที่เาโทรมาบออนเ็ปที่อยาไ้นานถึห้าั่วโม
เล่นเอาสายโทรศัพท์ที่ออฟฟิศเือบไหม้ ยิ่ิ็ยิ่รู้สึอยาทำานให้มันเสร็ๆไป
สาบานเลยว่าเธอะไม่เอาัวเอไป้อเี่ยวับเาอีทุรี
“ุปร์อยาให้เพรแ้รไหนไหมะ”
“ไม่รับ”
“ถ้าอย่านั้น็ามนี้นะะ เพรมีบริษัทเฟอร์นิเอร์เ้าประำอยู่่ะ
ถ้าุปร์สนใะเ้าไปู้วยัวเอ…” มันารสาวพยายามะแนะนำให้เาลอไปูเฟอร์นิเอร์ามภาพ
ทว่าเาลับพูแทรึ้นมา้วยประโยวนระอัระอวนใยิ่ว่าเิม
“ไม่เป็นไรรับ ผมอบแบบทีุ่เพรร่าไว้
อะไรทีุ่เพรเห็นว่าี ผม็เห็น้วยทั้นั้น”
“ถ้าอย่านั้นเพระัารให้ามนี้นะะ”
“รับ”
“เรามาเริ่มทานอาหารันีว่า่ะ” เพรพราวเอ่ยวนทันทีที่อาหารถูยมือเสิร์ฟที่โ๊ะ
ว่าอาหารมื้อเย็นที่บรรยาาศวนอึอัะบล หิสาว้อลอบถอนหายในับรั้ไม่ถ้วน
นระทั่เสียไลน์าใรบาน่วยีวิเธอไว้
เพรพราวึถือโอาสนี้ล่ำลาเา แล้วเผ่นออมาาร้านอย่ารวเร็ว
ราวับพึ่ไ้รับอิสระานายทาส
#พี่เพรโนรุืบีบนานี้ ุน่านอย่าไปยอมเานะะ
>3<
 |
|
ความคิดเห็น