The Holy สงครามแห่งแผ่นดิน

ลำดับตอนที่ #9 : CHAPTER 9 : นิโคไลท์

CHAPTER 9 : นิโคไลท์



“โอยยย แกรู้มั้ยว่าเรียนกับรุ่นพี่นิโคไลท์น่ะ โหดสุดยอด”ดันเต้ที่อยู่ในห้องนอนพูดกับเพี่อนทั้งสองของมัน



“ฮะๆๆๆๆ ถ้าไม่โหดจริงฉันจะให้นายไปเรียนทำไม”มิทอสพูด พร้อมเอนกายลงนอนบนเตียง



เป็นเวลา 2 เดือนแล้วที่ดันเต้ต้องไปเรียนกับรุ่นพี่นิโคไลท์ทุกๆวันหลังจากเลิกเรียน แต่ก็ทำให้เค้าสามารถได้รับคำชมปนถากถางของมิสเตอร์กอลิล่าได้



ส่วนอองรีเค้าใช้เวลาในการศึกษาคาถาเอง แต่ก็ยืมสถานที่ของรุ่นพี่นิโคไลท์เช่นกัน อาจจะเป็นเพราะมิทอสไม่เห็นว่าใครจะมีความสามารถพอจะสอนอองรีได้ ก็เลยให้มันเรียนด้วยตัวเอง แต่ก็ทำให้ทั้งสามเวลาคลาดเคลื่อนกันได้ตลอด



“ดันเต้แกจะไม่ถามฉันเหรอ ว่าเพราะอะไรฉันถึงให้แกเรียนกับรุ่นพี่”มิทอสเปิดบนสนทนาขึ้นอีกครั้ง



“เอาเป็นว่า ถึงฉันจะอยากรู้ก็เถอะ แต่ฉันรู้ดีว่านายคงมีเหตุผลที่ยังบอกตอนนี้ไม่ได้”ดันเต้พูดออกมา แต่ก็ถึงกับทำให้คนฟังซึ้งในความเชื่อใจของเพื่อนได้



“เอาล่ะพวกนายไปกันได้แล้ว ไปซ้อมสิ ไปๆๆ”มิทอสพูดขึ้นอีกครั้ง และทำท่าไล่เพื่อนทั้งสองของมันออกไป



ตอนนี้ในห้องเหลือมันแค่เพียงคนเดียว มิทอสก้มลงมองไม้กางเขนที่อยู่บนข้อมือมันซึ่งมันดูเด่นชัดขึ้นมากจากวันแรก



“โอ๊ย” มิทอสครางออกมาอย่างเจ็บปวด เพราะมือที่มีกางเขนของมันเริ่มปวด มิทอสดิ้นทุรนทุรายอยู่ในห้อง เลือดอุ้นๆไหลออกมาจากกางเขนดำ มิทอสพยายามเอาผ้าพันตรงส่วนนั้นเอาไว้แต่มันไม่ดีขึ้นเลย เป็นเวลา สองเดือนแล้วที่เค้าต้องทนเจ็บปวดอย่างนี้ และความเจ็บปวดดูจะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ



เค้านอนดิ้นครวนครางอยู่บนพื้นมือทั้งสองปัดไปรอบๆแต่ก็พยายามไม่ให้มีอะไรแตกหักหรือเสียหาย ผ้าปูที่นอนถูกขยำจนยับยู่ยี่................ เมื่อแผลทุเลาลงเค้าก็ยันตัวเองลุกขึ้นเช็ดเลือดที่อยู่บนข้อมือ และเหงื่อที่อยู่ตามร่างกาย



มิทอสรีบเดินออกไปทันทีไปยังสถานที่ ที่มันไปทุกๆวัน ห้องสมุด ช่วงสองเดือนที่ผ่านมามันมาห้องสมุดแทบทุกๆวัน จะมีวันที่มันไม่มาคือวันที่มันกลายเป็นคาริน เพื่อสำรวจเส้นทาง และสิ่งที่ควรระวัง มิทอสพยายามเลือกนั่งที่ที่ไม่ค่อยมีคน เพราะมันกลัวว่าเพื่อนๆทาวเวอร์มาส์ของมันจะบังเอิญมาเห็นเข้าพอดี เขาหยิบสมุดและปากกาขึ้นมา และเสกคาถาเล็กน้อย ทำให้ปากกาด้ามนั้นขยับ และเขียนตามที่มันบอก มิทอสปล่อยให้ปากกาทำงานของตังเองไป ส่วนมันไปหาหนังสือเล่มอื่นที่พอจะเป็นประโยชน์ได้อีก



ทุกวันของพวกเค้าวนเวียนอยู่อย่างนี้ จะมีแค่ช่วงพักกลางวันเท่านั้นที่พวกเค้าได้มีโอกาศพูดคุยกันกับเพื่อนๆมาส์ทาวเวอร์ ซึ่งเรื่องต่างๆที่ยกมาคุยก็คือเรื่องการยกเลิกการแข่งขัน cc ไปเนื่องจากพายุหิมะเข้าอย่างหนัก และเรื่องการสอบที่ใกล้จะมาถึงนี่ด้วย



วันแรกของการสอบเป็นไปอย่างทุลักทุเล เพราะมิทอสทำแทบไม่ได้ทำให้เค้าสอบผ่านอย่างเส้นยาแดงผ่าแปด แต่มีสิ่งหนึ่งที่เพื่อนๆมาส์ทาวเวอร์ของพวกเค้าต้องตกใจ เพราะมิทอสทำคะแนนสอบวิชาประวัติศาสตร์ได้ดีที่สุดในชั้นปี มิทอสอ้างว่าเป็นเพราะปู่ของเค้าชอบเล่าเรื่องๆ ต่างๆเกี่ยวกับสถานที่พวกนี้ให้เค้าฟัง และที่เหลือก็ใช้การคาดคะเนเอา



อองรีเป็นไปตามที่คาดเอาไว้ เค้าทำคะแนนวิชาคาถาของมาดามโดโรธี ได้ดีมากที่สุดในชั้นปี ส่วนดันเต้เค้าสามารถผ่านการสอบสุดแสนจะหินของมิสเตอร์กอลิล่าได้อย่างไม่ยากนัก เพราะว่าสิ่งที่มิสเตอร์กอลิล่าเอามาสอบเขาคือเหล่าซอมบี้ที่ดันเต้เคยต่อสู้มาแล้วในตอนที่นิโคไลท์สอน แต่ก็ถึงกับทำให้มิสเตอร์กอลิล่าไม่พอใจเอามากๆ



เมื่อการสอนจบลงทุกคนจึงแยกย้ายกันไป บางคนก็กลับบ้าน บางคนก็อยู่หอต่อ แต่พวกตึกมาส์ส่วนใหญ่จะกลับบ้านกัน เพราะต้องการนำวิชาที่ได้ไปลองใช้



“มิทอสแกจะไปไหนวะ”ดันเต้หันมาถามมิทอส แต่ตัวมันเองก็เก็บกระเป๋าอยู่เหมือนกัน



“กลับไปหาปู่เหรอ”ดันเต้ถาม



“ไม่ เราจะไปเยี่ยมบ้านแกกัน”มิทอสพูดแต่ก็ถึงกับทำให้คนฟังทั้งสองผงะออกทันที



“แก จะ ไป ทำ ไม”ดันเต้พูดทุกตัวอักษรอย่างชัดเจน



เมื่อเก็บของเสร็จมิทอสจึงเริ่มเล่าทุกอย่างให้กับอองรี และดันเต้ฟัง ดันเต้เมื่อฟังหน้าเค้าก็ซีดเผือดเป็นไก่ต้ม ส่วนอองรีเค้าทั้งโกรธและตกใจ แต่ก็เข้าใจถึงเหตุผลของมิทอสดี



พวกเค้าไม่รอช้ารีบวิ่งลงมาจากตึกตรงไปยังคอกม้าทันที แต่ในคอกม้ารุ่นพี่นิโคไลท์ยืนคอยพวกเค้าอยู่ก่อนแล้ว



“พวกนายจะไปดินแดนของพวกนอกรีตใช่มั้ย”รุ่นพิโคไลท์เปิดบทสนทนา



“ใช่ครับ”มิทอสตอบ



“แต่ฉันคงให้นายไปไม่ได้หรอก”นิโคไลท์พูดด้วยใบหน้าเหี้ยมเกรียม



ดันเต้เริ่มดึงดาบออกมาจากมือซ้าย อองรีก็เริ่มดึงไม้เท้า rd ออกมา มิทอสก็ชักดาบออกมาเช่นกัน แต่พวกเค้าก็ยังไม่แน่ใจว่า ถ้าพวกเค้าทั้งสามคนรุมเข้าโจมตีพร้อมกัน จะสามารถล้มพี่เค้าได้