ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : CHAPTER 1 : เริ่มต้นสงครามแห่งแผ่นดิน
CHAPTER 1 : เริ่มต้นสงครามแห่งแผ่นดิน
ในอดีตกาลนานนับพันปี โลก ถูกแบ่งเป็นสามอำนาจ มนุษย์ ปีศาจ และเผ่าพันธ์นอกรีต ซึ่งทุกขุมอำนาจอยู่ภายใต้การปกปักรักษาของคริสตัลแห่งชีวิตทั้ง 5 พลังของคริสตัลช่วยสร้างสมดุลให้กับโลก แต่ก็ยังมีสงครามการแย่งชิง เพื่อแสวงหาอำนาจ ที่ไม่มีที่สิ้นสุด กฎหมายจึงถือกำเนิดขึ้นหาใช่สิ่งที่ใครต้องการไม่ หากแต่เป็นสิ่งที่จำเป็นต้องมี ความสงบกลับมาอีกครั้งภายไต้บัญญัติศักดิ์สิทธิ์ของคัมภีย์สันติภาพ ซึ่งบุคคลทั้งสิบเอ็ดได้เรียบเรียงเขียนไว้อย่างชัดเจน “500 ปี สิ้นสงคราม ความเจ็บปวดจงจบสิ้น ความชั่วร้ายแห่งสงครามจะเลือนหาย บัญญัติแห่งข้า ห้ามแม้ผู้ใดฝืน ชะตาถูกลิขิตไว้บนหน้าหนังสือแห่งสันติภาพ”
กาลเวลาล่วงเลยไปราวกับความฝัน...ทุกสรรพสิ่งหวนคืนสู่ดิน กลับจากฝันสู่ความจริง....กลับจากธุลี....สู่การเริ่มต้น 485 ปี ผ่านไปไวเหมือนติดปีก สันติสุขกำลังจะจบลง เมื่อชายหนุ่มชกรรจ์นาม เดวิล ชไนเดอร์พลิกหน้าประวัติศาสตร์ นำพาทุกคนกลับคืนสู่ สงคราม
“อีก 15 ปีข้างหน้า ท้องฟ้าจะเป็นสีแดงฉาน ข้านี้จะยืนอยู่ ณ จุดที่ยิ่งใหญ่เหนือฟ้า ข้าจะนำสงครามกลับมาอีกครั้ง” เสียงวาทะสินของชายหนุ่มดังกังวาลไปทั่ว พร้อมๆทั้งเผ่าพันธ์ที่แข็งแกร่งและชั่วร้ายที่สุด ปีศาจ ได้เคลื่อนไหวอีกครั้ง.......
การประชุม pease จัดขึ้นอย่างร้อนเร่ง เพื่อหาข้อยุติแห่งสงครามในอนาคต แต่เหล่ากษัตริย์กลับอ่อนแอ เพราะเวลาที่ล่วงเลยมาไม่มีใครคิด ไม่มีใครฝัน ว่าสงครามจะกลับมาอีกครั้ง เผ่าพันธ์นอกรีตรู้ถึงข้อบกพร่อมที่สำคัญที่สุดของมนุษย์คือ ความต้องการในอำนาจที่ไม่ได้มีน้อยไปกว่าพวกปีศาจเลย จึงทำให้เผ่าพันธ์ที่ยืนยงขอถอนตัวออกจากการประชุมกลางคัน...
การประชุมจบลงด้วยความล้มเหลว ด้วยเหตุผลแสนอัปยศที่ว่า มีแต่คนต้องการนำทัพ ไม่มีใครเลยที่จะยอมต่อสู้เพื่อคนอื่น กษัตริย์ที่ยอมเป็นเบี้ยล่างกษัตริย์ด้วยกัน หาได้มีเกียรติไม่ คำพูดเพียงไม่กี่คำทำให้การประชุมล้มเหลวไม่เป็นท่า วาจาที่เอื้อนเอ่ยออกมา ราวกับเฉือดเฉือนประชาชนที่เฝ้ารออย่างมีความหวัง...ทุกคน....
คืนหลังวันประชุมเพียงสามคืน ท้องฟ้าเป็นสีแดงฉานพร้อมทั้งดาวหางสีแดงเข้มที่พุ่งตรงขึ้นสู่ท้องฟ้า และคำทำนาย ถึงราชันต์ แห่งการเริ่มต้นทั้งดีและร้าย ประวัติศาสตร์หน้าใหม่กำลังถือกำเหนิดขึ้น โดยที่ไม่มีใครรู้ถึงปลายทางของมัน อนาคต...จะเป็นอย่างไรต่อไป.......
“แน่ใจเหรอคะ” ผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น หล่อนอุ้มเด็กน้อยเด็กน้อยนัยตาสีแดงไว้แนบอก เธอเดินออกมาจากซอกตึกเผยให้เห็นใบหน้าอันอิดโรย ซึ่งนองไปด้วยน้ำตากำลังหันไปพูดกับชายคนหนึ่งที่อยู่ในเงามืด
“อือ..น่าจะเป็นอย่างนั้น คำทำนายออกมาแล้วนี่ แล้วยังสัญลักษณ์นั่นอีก ไม่น่าจะผิด”ชายแก่อีกคนหนึ่งพูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใย ซึ่งใบหน้านั้นดูซูบซีดผิดกับอายุ
“เราคงทำอะไรไม่ได้มากนัก ต้องปิดเรื่องเด็กคนนี้ไม่ให้ใครรู้ เพราะยังไงเธอก็เป็นลูกของฉัน” ชายคนที่อยู่ในเงามืดพูดขึ้นน้ำเสียงดูเย็นชาแต่แววตาของเขากับอ่อนโยนเมื่อมองไปยังลูกของตน
“แล้วเราจะผืนคำทำนายได้เหรอ ซักวัน....ฉันกลัวว่า”ชายแก่พูดขึ้นแต่ครั้งนี้มันดูเศร้ากว่าเดิมมาก
“ไม่ได้ฉันจะไม่ยอมให้ใครรู้ได้เด็ดขาด พาเค้าไปไปในที่ๆปรอดภัยที่สุดภายไต้สายตาของฉันที่จะเอื้อมถึง เจ้าเข้าใจความหมายของข้านะ” ชายคนนั้นพูดอีกครั้ง
“น้อมรับบัญชา” ชายแก่พูดพร้อมรับเด็กคนนั้นมาไว้ในอ้อมกอด และเดินหายไป
...................................................................
ในอดีตกาลนานนับพันปี โลก ถูกแบ่งเป็นสามอำนาจ มนุษย์ ปีศาจ และเผ่าพันธ์นอกรีต ซึ่งทุกขุมอำนาจอยู่ภายใต้การปกปักรักษาของคริสตัลแห่งชีวิตทั้ง 5 พลังของคริสตัลช่วยสร้างสมดุลให้กับโลก แต่ก็ยังมีสงครามการแย่งชิง เพื่อแสวงหาอำนาจ ที่ไม่มีที่สิ้นสุด กฎหมายจึงถือกำเนิดขึ้นหาใช่สิ่งที่ใครต้องการไม่ หากแต่เป็นสิ่งที่จำเป็นต้องมี ความสงบกลับมาอีกครั้งภายไต้บัญญัติศักดิ์สิทธิ์ของคัมภีย์สันติภาพ ซึ่งบุคคลทั้งสิบเอ็ดได้เรียบเรียงเขียนไว้อย่างชัดเจน “500 ปี สิ้นสงคราม ความเจ็บปวดจงจบสิ้น ความชั่วร้ายแห่งสงครามจะเลือนหาย บัญญัติแห่งข้า ห้ามแม้ผู้ใดฝืน ชะตาถูกลิขิตไว้บนหน้าหนังสือแห่งสันติภาพ”
กาลเวลาล่วงเลยไปราวกับความฝัน...ทุกสรรพสิ่งหวนคืนสู่ดิน กลับจากฝันสู่ความจริง....กลับจากธุลี....สู่การเริ่มต้น 485 ปี ผ่านไปไวเหมือนติดปีก สันติสุขกำลังจะจบลง เมื่อชายหนุ่มชกรรจ์นาม เดวิล ชไนเดอร์พลิกหน้าประวัติศาสตร์ นำพาทุกคนกลับคืนสู่ สงคราม
“อีก 15 ปีข้างหน้า ท้องฟ้าจะเป็นสีแดงฉาน ข้านี้จะยืนอยู่ ณ จุดที่ยิ่งใหญ่เหนือฟ้า ข้าจะนำสงครามกลับมาอีกครั้ง” เสียงวาทะสินของชายหนุ่มดังกังวาลไปทั่ว พร้อมๆทั้งเผ่าพันธ์ที่แข็งแกร่งและชั่วร้ายที่สุด ปีศาจ ได้เคลื่อนไหวอีกครั้ง.......
การประชุม pease จัดขึ้นอย่างร้อนเร่ง เพื่อหาข้อยุติแห่งสงครามในอนาคต แต่เหล่ากษัตริย์กลับอ่อนแอ เพราะเวลาที่ล่วงเลยมาไม่มีใครคิด ไม่มีใครฝัน ว่าสงครามจะกลับมาอีกครั้ง เผ่าพันธ์นอกรีตรู้ถึงข้อบกพร่อมที่สำคัญที่สุดของมนุษย์คือ ความต้องการในอำนาจที่ไม่ได้มีน้อยไปกว่าพวกปีศาจเลย จึงทำให้เผ่าพันธ์ที่ยืนยงขอถอนตัวออกจากการประชุมกลางคัน...
การประชุมจบลงด้วยความล้มเหลว ด้วยเหตุผลแสนอัปยศที่ว่า มีแต่คนต้องการนำทัพ ไม่มีใครเลยที่จะยอมต่อสู้เพื่อคนอื่น กษัตริย์ที่ยอมเป็นเบี้ยล่างกษัตริย์ด้วยกัน หาได้มีเกียรติไม่ คำพูดเพียงไม่กี่คำทำให้การประชุมล้มเหลวไม่เป็นท่า วาจาที่เอื้อนเอ่ยออกมา ราวกับเฉือดเฉือนประชาชนที่เฝ้ารออย่างมีความหวัง...ทุกคน....
คืนหลังวันประชุมเพียงสามคืน ท้องฟ้าเป็นสีแดงฉานพร้อมทั้งดาวหางสีแดงเข้มที่พุ่งตรงขึ้นสู่ท้องฟ้า และคำทำนาย ถึงราชันต์ แห่งการเริ่มต้นทั้งดีและร้าย ประวัติศาสตร์หน้าใหม่กำลังถือกำเหนิดขึ้น โดยที่ไม่มีใครรู้ถึงปลายทางของมัน อนาคต...จะเป็นอย่างไรต่อไป.......
“แน่ใจเหรอคะ” ผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น หล่อนอุ้มเด็กน้อยเด็กน้อยนัยตาสีแดงไว้แนบอก เธอเดินออกมาจากซอกตึกเผยให้เห็นใบหน้าอันอิดโรย ซึ่งนองไปด้วยน้ำตากำลังหันไปพูดกับชายคนหนึ่งที่อยู่ในเงามืด
“อือ..น่าจะเป็นอย่างนั้น คำทำนายออกมาแล้วนี่ แล้วยังสัญลักษณ์นั่นอีก ไม่น่าจะผิด”ชายแก่อีกคนหนึ่งพูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใย ซึ่งใบหน้านั้นดูซูบซีดผิดกับอายุ
“เราคงทำอะไรไม่ได้มากนัก ต้องปิดเรื่องเด็กคนนี้ไม่ให้ใครรู้ เพราะยังไงเธอก็เป็นลูกของฉัน” ชายคนที่อยู่ในเงามืดพูดขึ้นน้ำเสียงดูเย็นชาแต่แววตาของเขากับอ่อนโยนเมื่อมองไปยังลูกของตน
“แล้วเราจะผืนคำทำนายได้เหรอ ซักวัน....ฉันกลัวว่า”ชายแก่พูดขึ้นแต่ครั้งนี้มันดูเศร้ากว่าเดิมมาก
“ไม่ได้ฉันจะไม่ยอมให้ใครรู้ได้เด็ดขาด พาเค้าไปไปในที่ๆปรอดภัยที่สุดภายไต้สายตาของฉันที่จะเอื้อมถึง เจ้าเข้าใจความหมายของข้านะ” ชายคนนั้นพูดอีกครั้ง
“น้อมรับบัญชา” ชายแก่พูดพร้อมรับเด็กคนนั้นมาไว้ในอ้อมกอด และเดินหายไป
...................................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น