คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : การเผชิญหน้าครั้งแรกเริ่ม
“ กรี๊ด... กรี๊ด ... ” เสียงเด็กผู้หญิงวัยรุ่นพากันมายืนออกันอยู่ที่หน้าลานคอนเสิร์ตการแสดง
ของเหอฟู่หลุนนักร้องคนดังอยู่ในขณะนี้ การแสดงเกิดขึ้นที่สเตเดียมไป่จิง บางคนก็ถือป้าย
ที่มีคำว่า I Love U เหอฟู่หลุน บางคนก็พากันโฮ่ร้อง ส่งเสียงตะโกน ชื่อนักร้องดังคนนี้ไม่
ขาดสาย จนกระทั่งได้มี การปรากฏตัวของนักร้องรายนี้เกิดขึ้น เขามาในลุคเจ้าชายใส่เสี้อโค้ท
สีขาว ปากของเขาคาบดอกกุหลาบขาว และเล่นกีต้าร์ ยังไม่ทันที่จะเริ่มเล่นเพลงเขาก็ทำให้เสียงที่
ดังอยู่แล้วนั้นนะดังกึกก้องไปทั่วสเตเดียมยิ่งขึ้นหลายร้อยเท่า เขาได้เริ่มร้องเพลงจนจบ
# คอนโดแห่งหนึ่ง (ฟู่หลุนอาศัยอยู่ชั่วคราว)
“ เฮ้อ!!...เหนื่อยชะมัดเลยฮะพี่ Eric”
“ นี่นาย...อย่าลืมสินายเป็นถึง Superstar New Singer ทางด้านดนตรีเลยนะ งานมันก็ต้องหนักสิ”
(Eric : ผู้จัดการส่วนตัว)
“ อะ...ครับ ๆ ผมทราบดีครับพี่แต่ผมอยากจะพักนี่ครับไม่มีเวลาส่วนตัวบ้างเลย ”
“ ทำไงได้นายมันนักร้องดังนี่นา...เอ่อ!!เดี๋ยวฉันดูตารางให้นายก่อนนะว่านายจะปลีกตัวไปไหน ต่อไหนได้ไหม ”
“ ก็ดีเลยฮะ...ผมจะต้องกลับไปบ้านวันนี้ด้วยนะสิเพราะสัญญากับแม่ผมไว้ โผล่ไปพบหน้าพ่อบ้างไม่งั้นพ่อผมเอาตายแน่”
“อืม...ดูท่านายอยากที่จะกลับไปทะเลาะกับพ่อนายที่เป็นถึงนักธุรกิจชื่อดังฉันไม่รู้นะว่าคนอย่างนายเป็นถึงลูกชายนักธุรกิจพันล้านอย่าง เหอหลี่คัง รวยล้นฟ้าซะขนาดนั้น นายยังจะมาเป็นนักร้องอยู่อีกทำไมกัน สู้นอนอยู่บ้านนับเงินนายก็สุขสบายอยู่แล้ว”
“ ไอ้เรื่องนี้ผมมีเหตุผลของผมบางอย่างที่อยากจะสื่อเนื้อเพลงเพลงหนึ่งให้เพื่อนที่จากผมไปได้รับฟังมันครับ ก็เพลงพิชิตฝนดาวตกที่อยู่ในSingleแรกของผมนั่นแหล่ะ เพื่อที่จะได้จดจำวันที่ดี ๆ สิ่งที่ผมทำมันลงไปในอดีตและอีกอย่างเพื่อที่จะได้เป็นนักแต่งเพลงที่มีชื่อเสียงที่ก้องโลก มันเป็นความหวังและความตั้งใจจริงของผมตั้งแต่ต้นนะครับ”
“ อืม...เอาเป็นว่านายตั้งใจจนสำเร็จไปก้าวหนึ่งแล้วนะฟู่หลุนต่อไปก็พยายามกันอีกนะ...ฉันไปนะนอนพักซะเดี๋ยวพรุ่งนี้นายต้องไปอีกหลายที่นะพ่อดารา นักร้องขวัญใจสาว ๆ และยังต้องไปมหาวิทยาลัยอีก”
“ ครับ พี่ Eric สั่งผมอย่างกะเป็นพ่อผมอีกคนซะงั้นแหละ...เฮ้อ!!”
“งั้นฉันไปจริง ๆ ล่ะจะเข้าบริษัทซะหน่อย”
“ ครับ” หลังจากที่ผู้จัดการส่วนตัวกลับออกไปแล้ว เหอฟู่หลุนผู้ซึ่งมีเส้นผมสีฟ้าไฮไลท์นิด ๆ
ตาสีน้ำตาลเข้ม ใบหน้าเรียวยาวยิ่งดูงามดุจเทพบุตร ตอนนี้กำลังทำสีหน้าครุ่นคิดถึงในวันเก่า ๆ
ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่สามารถลบเลือนออกจากใจเขาได้เลย
++อดีตของเหอฟู่หลุน++
‘ผมยังจำได้ดีเป็นอดีตที่น่าเศร้าสำหรับผมในช่วงวันหยุดฤดูร้อนผมทำให้น้องชายต้องย้ายออกจากบ้านเพราะเรื่องนี้ ส่วนพ่อของเราทั้งสองก็บังคับเราตั้งแต่เด็กให้เจริญรอยตามเขามันอาจจะป็นส่วนหนึ่งที่หมิงฟงคงไม่อยากอยู่บ้านด้วย ปัจจุบันผม กับหมิงฟงเข้าหน้ากันไม่ติดเพราะเรื่องอะไรนะเหรอ...เรื่องหยูยี่ถิง(แฟนเก่าของหมิงฟง)’ เรื่องวันนั้นมีอยู่ว่าพวกเราเป็นกลุ่มนักเรียนที่สนิทกันที่สุดทาง ร.ร ได้จัดไปทัศนศึกษาต่างถิ่นไปน้ำตกเปียงยาง เพื่อเข้าค่ายรวบรวมข้อมูลเก็บเกี่ยวประสบการณ์มาเขียนเป็นเพลงเพื่อที่จะนำไปประกวดแข่งขันยังที่ต่าง ๆ เพื่อหาสุดยอดนักแต่งเพลงเนื้อร้องและทำนองการร้องเพลง ที่จะมีขึ้นในวิทยาลัยซีชวน ตอนนั้นผมอายุมากกว่าพวกเขา ผมจึงได้เป็นหัวหน้า
พวกเขา วันนั้นเป็นวันที่ฝนตกพร่ำ ๆ ผมนั่งแต่งเพลงในเต้นท์ได้ครึ่งท่อนแล้วอยากที่จะขอความคิดเห็นของใครบางคน ผมนึกขึ้นได้ว่ายี่ถิงออกความคิดได้เก่ง ผมจึงนำกระดาษโน๊ตเพลงที่ผมเขียน
หยิบไปให้ยี่ถิงดูแต่ยังไม่ทันที่ยี่ถิงจะหยิบก็มีสายลมวูบหนึ่งพัดพากระดาษนั้นตกลงไปแถว ๆ บริเวณน้ำตกนั่น ผมซึ่งพยายามจะหยิบมันขึ้นมายี่ถิงอยู่ใกล้กว่าก็กลัวว่ากระดาษจะเปียกน้ำ เธอจึงโดดน้ำลงไปหยิบมันขึ้นมา แต่น้ำมันเชี่ยวมาก ผมตะโกนบอกเธอให้ขึ้นมาเพราะดูเธอจะสู้กับกระแสน้ำไม่ไหว
เธอเอื้อมจนกระทั่งหมดแรงกระแสน้ำเชี่ยวพัดพาเธอไปต่อหน้าต่อตาผมที่ซึ่งพยายามช่วยเธอจนถึงที่สุดและมันก็สร้างความเสียใจให้กับหมิงฟงมาก หมิงฟงเอาแต่โทษตัวเองและผมมาตลอด พอเธอ
ตายแล้ว หมิงฟงก็เข้ามาชกหน้าผม เขาโกรธแค้นสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้น ผมพูดตอบโต้เขาไปว่ามันเป็นเพียงแค่อุบัติเหตุ ตั้งแต่นั้นหมิงฟงก็เปลี่ยนเป็นคนละคน เป็นคนอยากเอาชนะ เงียบขรึมทันที และได้
ย้ายไปอยู่ที่อื่น จนมาเดี๋ยวนี้พ่อยังโกรธผมที่ไม่ตามใจเขาโดยต้องไปบริหารธุรกิจช่วยเขา บังคับผม
ให้อยู่ในกรอบ แต่มีเหรอผมจะยอมทำตาม ผมได้มาเป็นนักร้อง และทำความฝันที่หยูยี่ถิงตั้งความหวัง
ไว้เป็นที่สำเร็จและเป็นจริงขึ้นมาแม้จะมีเพียงผมคนเดียวก็ตาม
ฟู่หลุนคิดได้แค่นั้นก็คิดออกไปเดินเล่น โดยใส่แว่น และสวมหมวก เพื่ออำพรางพวกแฟนคลับ
ทั้งหลาย
++ ณ ลานศูนย์การค้าเล็กๆ แห่งหนึ่ง++
“ เฮ้อ!! เมื่อไรคนที่ฟังเพลงของเราจะฟังเพลงที่เราแต่งด้วยหัวใจ ไม่ได้ดูที่หน้าตาของเราเพียง
อย่างเดียวแต่อยากที่จะให้ดูที่ความสามารถในการแต่งเพลงของเราบ้าง” ฟู่หลุนเดินเล่นได้สักพักอยู่ ๆ
ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งชนเข้าเต็ม ๆ แรง
“ พลั่กกก ”
“O_0”
“O_0”
“ อุ๊บส์?!” ทั้งสองพากันอุทานได้แค่นี้ ก็พากันล้มลงไปโดยที่ฟู่หลุนลงไปนอนข้างล่าง ส่วนหลินไช่
ดวงตากลมโต รูปหน้าเรียวเหมือนไข่ มีผมยาวสลวยไฮไลท์สีแดงสดที่ถูกมัดไว้ แต่งตัวกางเกงยีนส์ที่
ทะมัดทะแมง กระเป๋าเป้ที่พาดบ่า ซึ่งกำลังล้มลงมาจูบที่ปากของฟู่หลุน
‘โอ๊ย...ยัยบ้าเสี่ยวหลินไช่เอ๊ย...ยัยเสี่ยวหลินไช่แกจะทำไงต่อดีเนี่ยะอยู่ ๆ ก็มาแจก Firstkissให้กับคนที่ไม่รู้จักยัยบ้าเอ๊ย จะเอาไงดีจะลุกแล้วรีบหนีหรือจะอยู่ในท่านี้ คิดสิคิด’
‘งง?!!แฮะเอาไงดีจะลุกขึ้นขอโทษเธอหรือจะไม่ลุกดีเนี่ยะเพราะอยู่ ๆ เธอก็มาจูบเองนะเปิ่นจริง ๆเลย’
( ก่อนที่จะคิดกันเลยเถิดนะค่ะ Jung Hwa ว่าคุณ ๆ อย่าเพิ่งคิดลึกซิรู้นะคิดอะไรอยู่?? ว้าย!!เป็นเราหน่อย
ไม่ได้อิจฉายัยหลินไช่ง่ะว่าไหมค่ะท่านผู้อ่าน)
“ อุ๊ย...ขอโทษนะค่ะฉันรีบไปหน่อย ขอตัวนะค่ะ”
ความคิดเห็น