ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่4 The First Kiss!!!!65%
วันอาทิตย์ บ่าย2 45 นาที:
เฮ้อ มาถึงซะทีไอ้โรงเรียนเทควันโดเนี่ย เพิ่งรู้นะว่าไอการนั่งรถเมล์มาที่นี่น่ะ โคดเหนื่อยเลย แล้วกว่าฉันจะเข้ามาได้เนี่ย ต้องออกลายมารยาสาระแนตอแหลซะเหนื่อยกว่านายศินเซ่อนั่นจะยอมให้ฉันเข้ามาก่อนได้เนี่ย
ขณะนี้ หน่วยปฏิบัติการแหกหน้านายโค้กซึ่งมีฉันอยู่คนเดียว-_-!ได้เข้ามาในห้องสอนเทควันโดที่นายโค้กงี่เง่าต้องเข้ามาสอนก่อนแล้ว
(เพื่อให้ฉากสมจริงมากขึ้น โปรดเปิดเพลงที่สร้างบรรยากาศชวนกึ๊ก กึ๋ยค่ะ^^)
ฉันเริ่มราดน้ำมันที่ฉันจิ๊กมาจากครัวเต็มพื้นหน้าห้อง และก็เอาแป้งฝุ่นใส่ถังไปแขวนหลังประตู นั่นถ้าใครเปิดประตูมาเนี่ยจะโดนแป้งเต็มๆเลย และผลงานชิ้นสุดท้าย ฉันขึงเชือกเอาไว้ ถ้าใครสะดุดเอาล่ะก็ได้โดนซอสมะเขือเทศสดๆโบ๊ะหน้าโดยไม่ต้องใช้บลัชออนเลยล่ะ เป็นไงผลงานของฉัน สุดยอด!!!^O^
โอ๊ะ!! นั่นเสียงเปิดประตูนี่หว่า
แอ๊ดดด.....โครม
แป้งฝุ่นที่ฉันทำไว้หกลงบนหัวใครบางคนทีเดินเข้ามา แบบมองไม่เห็นหน้าเลยนะ สงสัยจะใส่เยอะไปหน่อย แล้วใครคนนั้นก็ลื่นไถลจากพื้นที่ฉันราดน้ำมันเอาไว้
เฮ้ย ไหงมันมาทางนี้วะ!!!!
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก....อุ๊บส์ ฉันร้องเพราะใครที่ว่าลื่นมาทางฉันแล้ว...!
“อ้ายยยยยยยยยยย.....”เสียงเด็กบ้าที่ไหนไม่รู้ร้องดังขึ้นเรื่อยๆ เฮ้ย นั่นเด็กผู้หญิงเกือบทั้งห้องที่เรียนเทควันโดด้วยนี่หว่า เหยออ แล้วนี่ใครล่ะเนี่ย??
ห๊า.....นี่นายโค้กนิ คือ.. เมื่อนายโค้กลื่นมาเนี่ยนะ ฉันดันอยู่แถวนั้นพอดี นายนั่นก็เลยชนกะฉัน พาฉันลื่นไปชนเชือกด้วย แล้วซอสมะเขือเทศก็โผล่มาจากไหนไม่รู้ ฉันเลยหลบซอสมหาภัยนั่น ดีที่หลบได้ แต่ปากฉันเนี่ย ดันไปประกบกับปากของนายโค้กพอดี
มะ ไม่จริง ปะ ปะ เป็นไปไม่ได้ impossible
หน้านายโค้กนี่ตลกสุดยอดเลย ทั้งตา ปาก จมูก แก้ม เต็มไปด้วยซอสมะเขือเทศ แล้วยังมีแป้งตกอยู่ตามผมและหน้าด้วย ยังกะหิมะ
ฉันคงหัวเราะไปแล้วล่ะถ้าปากฉันไม่ได้ประกบแบบMouth to Mouth กะนายโค้กอยู่เนี่ย
“ธะ เธอ ทะ ทำอะไรของเธอ นะ น่ะ”นายโค้กพูดละล่ำละลักเพราะปากยังเต็มไปด้วยซอสมะเขือเทศ หลังจากที่ผลักออกมาจากปากฉันได้
“นายนั่นแหละกล้าดียังไงน่ะ ถึงมา....”
“จูบ”เสียงดังมาจากทั่วทั้งห้อง เอ๊ะ นี่คนทั้งห้องกำลังมองมาทางฉันกะนายโค้กอยู่เหรอเนี่ย
มองมาทำไมยะ ไม่เคยเห็นคนเหรอ?>O<(เออน่ะดิ เค้าไม่เคยเห็นคนบ้าอย่างแกต่างหาก)
(หน็อยนังนี่ ว่าฉันบ้าเหรอ--ปิง )
(แล้วคนที่เป็นแบบแกเค้าไม่เรียกว่าบ้าแล้วให้เรียกว่าอะไร--ผู้เขียน)
(เออๆบ้าก็บ้า กลับเข้าเรื่องต่อเหอะ--ปิง)
(กลัวถูกไม่ให้เล่นเป็นนางเอกละเซ้ะ--ผู้เขียน)
(-_-!รู้ทันได้ไงหว่า-_-!)
O.K. กลับเข้าเรื่องต่อล่ะกันนะ อย่าไปยุ่งกะนักเขียนเค้าเลย หมู่นี้พี่แกไม่ค่อยบายอ่ะ
โอย...ไม่ ทุกคนเหมือนกำลังมองตัวประหลาดอยู่งั้นแหละ ระหว่างที่ทั้งห้องมัวตกตะลึง ตึ้ง ตึ้งอยู่นั้น ประตูก็เปิดผลัวะเข้ามา พี่ศินนั่นเอง!!ท่าทางดูประหลาดใจอยู่นา
“นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย!! โค้ก ทำไมนายกะน้องปิงถึงหน้าเป็นแบบนั้น!! แล้วทำไมปากเลอะอะไรนั่นน่ะ แล้วนี่ทุกคนยังไม่เริ่มเรียนกันอีกเหรอเนี่ย!! แล้วเมื่อกี้เสียงอะไรโครมคราม!! แล้วนี่ม้ำมันอะไร เชือกอีกเนี่ย???????????????”
(เพื่อความสมจริง โปรดเปิดเพลงWhy not ของฮิลลารี่ ดัฟฟ ด้วย^^)
ช้าๆก็ได้พี่ เดี๋ยวจะตายซะก่อนที่ฉันจะตอบนะ เหอๆ
“ก็ผมเข้ามาเนี่ย แป้งบ้านี่ก็ตกใส่หัวผม พื้นดันมีน้ำมันลื่นๆอยู่ก็เลยเซถลาเข้าไปชนกะยัยนี่ แล้วซอสแดง
ๆดันโผล่มา แล้ว...”นายโค้กหยุดเหมือนกับไม่กล้าพูด
“แล้วเขาก็จูบฉัน”ฉันต่อให้ซะเลย
“ห๊า.......O.O”พี่ศินร้อง
แหม พี่แกทำหน้าตลกจัง ฉันเลยหลุดหัวเราะออกไป555+
“อไรนะ โค้ก นะ นายเนี่ยนะO^O”
“กรี๊ดดดดดด...”เด็กทั้งห้องกรี๊ดกันอีกละ
กรี๊ดอยู่ได้นะยัยพวกบ้า กรี๊ดหาพระแสงอะไรของพวกแกเนี่ย
นายโค้กก้มหัวลงเหมือนยอมรับ นั่นทำให้พี่ศินเริ่มคุมอารมณ์ได้ ก่อนที่จะตบะแตกไป พี่แกเลยสั่งให้ฉันกะนายโค้กไปล้างหน้าซะ แล้วให้ไปเปลี่ยนเสื้อที่ห้องน้ำ ก่อนไปยังมิวายหันมาแซวอีกว่า
“อย่าไปจูบกันอีกละ อายๆกันมั่งนะเนี่ย^^”พี่ศินพูดยิ้มๆ พาเด็กทั้งโห่กันลั่น
หน้าชกเข้าให้ซะจริงเลย ไอ้พี่บ้าเนี่ย
ระหว่างทางไปห้องน้ำ:
“นี่ เธอคิดจะทำอะไรของเธอเนี่ย ห๊ะ”นายโค้กขู่ฟ่อทันทีที่เราเดินออกมาจากห้อง(เฮ้ย คนน่ะเฟ้ย ไม่ใช่งู)
“ก็ฉันจะแกล้งให้นายขายหน้า กลับกลายเป็น...><นะ นายนั่นแหละ บ้าที่สุดเลย ตาบ้าเอ้ย ฉันอยากตายซะจริง ที่นั่นมีเด็กผู้หญิงโรงเรียนเราตั้งครึ่งห้อง โอ้ย ฉันจะบ้า”
“ห๊ะ?? นี่แผนเธอเหรอเนี่ย ฮ่ะๆ^^ เธอแกล้งฉันแต่กลับโดนไปด้วยเหรอ555+”หน็อย ยังจะหัวเราะอีก ไอ้บ้า
“เออ-_-!”
“เป็นไงล่ะ รสจูบจากฉัน อร่อยมั้ยล่ะ 555+ สมแล้ว แกล้งฉันก็โดนงี้แหละ 555+”
ฉันทุบนายโค้กเข้าให้ แล้วนายนั่นเลยวิ่งไล่ฉันมา เราวิ่งไล่กันไปทั้งที่เสื้อผ้ายังเลอะอยู่นี่แหละ จนฉันเกือบลืมไปแน่ะ ว่านายนั่นยังเป็นศัตรูกะฉันอยู่
หลังจากที่เราทั้งคู่เปลี่ยนเสื้อผ้ากันเสร็จแล้วก็เดินออกมาไม่พูดกันต่ออีก เพราะฉันพึ่งนึกขั้นได้ว่าฉันเพิ่งได้จูบกับนายโค้กคนนี้ คนที่เป็นไอดอลของโรงเรียนเรานะ เรื่องใหญ่เชียว พรุ่งนี้ข่าวคงแพร่ไปเกือบทุกชั้นแล้วล่ะมั้ง ว่าปิง เด็กม.1ได้สะเออะไปจูบกับรุ่นพี่เขาแบบนั้น ฉันคงตายแน่ๆ แล้วนี่ ฉันเสียจูบแรกให้กับนายโค้กเหรอเนี่ย แย่ซะยิ่งกว่าข่าวที่แล้วอีก แงๆ The First Kiss ของฉันดันไปเสียให้กับนายนี่น่ะเหรอT_T ซวยแล้ววววววว
กลับไปต้องไปบ้วนปากด้วยน้ำยาฆ่าเชื้อโรคซะหน่อยแล้ว อี๋ย์ๆๆๆๆ
ฉันหันไปทางนายโค้ก นายนั่นยังคงมีสีหน้ากวนบาทาเหมือนปกติ แต่แววตาดูครุ่นคิดอะไรบางอย่าง ท่าทางไม่น่าไว้ใจแฮะ (ตัวเองไปแกล้งเขา ยังจะว่าเขาอีก)
เฮ้อ มาถึงซะทีไอ้โรงเรียนเทควันโดเนี่ย เพิ่งรู้นะว่าไอการนั่งรถเมล์มาที่นี่น่ะ โคดเหนื่อยเลย แล้วกว่าฉันจะเข้ามาได้เนี่ย ต้องออกลายมารยาสาระแนตอแหลซะเหนื่อยกว่านายศินเซ่อนั่นจะยอมให้ฉันเข้ามาก่อนได้เนี่ย
ขณะนี้ หน่วยปฏิบัติการแหกหน้านายโค้กซึ่งมีฉันอยู่คนเดียว-_-!ได้เข้ามาในห้องสอนเทควันโดที่นายโค้กงี่เง่าต้องเข้ามาสอนก่อนแล้ว
(เพื่อให้ฉากสมจริงมากขึ้น โปรดเปิดเพลงที่สร้างบรรยากาศชวนกึ๊ก กึ๋ยค่ะ^^)
ฉันเริ่มราดน้ำมันที่ฉันจิ๊กมาจากครัวเต็มพื้นหน้าห้อง และก็เอาแป้งฝุ่นใส่ถังไปแขวนหลังประตู นั่นถ้าใครเปิดประตูมาเนี่ยจะโดนแป้งเต็มๆเลย และผลงานชิ้นสุดท้าย ฉันขึงเชือกเอาไว้ ถ้าใครสะดุดเอาล่ะก็ได้โดนซอสมะเขือเทศสดๆโบ๊ะหน้าโดยไม่ต้องใช้บลัชออนเลยล่ะ เป็นไงผลงานของฉัน สุดยอด!!!^O^
โอ๊ะ!! นั่นเสียงเปิดประตูนี่หว่า
แอ๊ดดด.....โครม
แป้งฝุ่นที่ฉันทำไว้หกลงบนหัวใครบางคนทีเดินเข้ามา แบบมองไม่เห็นหน้าเลยนะ สงสัยจะใส่เยอะไปหน่อย แล้วใครคนนั้นก็ลื่นไถลจากพื้นที่ฉันราดน้ำมันเอาไว้
เฮ้ย ไหงมันมาทางนี้วะ!!!!
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก....อุ๊บส์ ฉันร้องเพราะใครที่ว่าลื่นมาทางฉันแล้ว...!
“อ้ายยยยยยยยยยย.....”เสียงเด็กบ้าที่ไหนไม่รู้ร้องดังขึ้นเรื่อยๆ เฮ้ย นั่นเด็กผู้หญิงเกือบทั้งห้องที่เรียนเทควันโดด้วยนี่หว่า เหยออ แล้วนี่ใครล่ะเนี่ย??
ห๊า.....นี่นายโค้กนิ คือ.. เมื่อนายโค้กลื่นมาเนี่ยนะ ฉันดันอยู่แถวนั้นพอดี นายนั่นก็เลยชนกะฉัน พาฉันลื่นไปชนเชือกด้วย แล้วซอสมะเขือเทศก็โผล่มาจากไหนไม่รู้ ฉันเลยหลบซอสมหาภัยนั่น ดีที่หลบได้ แต่ปากฉันเนี่ย ดันไปประกบกับปากของนายโค้กพอดี
มะ ไม่จริง ปะ ปะ เป็นไปไม่ได้ impossible
หน้านายโค้กนี่ตลกสุดยอดเลย ทั้งตา ปาก จมูก แก้ม เต็มไปด้วยซอสมะเขือเทศ แล้วยังมีแป้งตกอยู่ตามผมและหน้าด้วย ยังกะหิมะ
ฉันคงหัวเราะไปแล้วล่ะถ้าปากฉันไม่ได้ประกบแบบMouth to Mouth กะนายโค้กอยู่เนี่ย
“ธะ เธอ ทะ ทำอะไรของเธอ นะ น่ะ”นายโค้กพูดละล่ำละลักเพราะปากยังเต็มไปด้วยซอสมะเขือเทศ หลังจากที่ผลักออกมาจากปากฉันได้
“นายนั่นแหละกล้าดียังไงน่ะ ถึงมา....”
“จูบ”เสียงดังมาจากทั่วทั้งห้อง เอ๊ะ นี่คนทั้งห้องกำลังมองมาทางฉันกะนายโค้กอยู่เหรอเนี่ย
มองมาทำไมยะ ไม่เคยเห็นคนเหรอ?>O<(เออน่ะดิ เค้าไม่เคยเห็นคนบ้าอย่างแกต่างหาก)
(หน็อยนังนี่ ว่าฉันบ้าเหรอ--ปิง )
(แล้วคนที่เป็นแบบแกเค้าไม่เรียกว่าบ้าแล้วให้เรียกว่าอะไร--ผู้เขียน)
(เออๆบ้าก็บ้า กลับเข้าเรื่องต่อเหอะ--ปิง)
(กลัวถูกไม่ให้เล่นเป็นนางเอกละเซ้ะ--ผู้เขียน)
(-_-!รู้ทันได้ไงหว่า-_-!)
O.K. กลับเข้าเรื่องต่อล่ะกันนะ อย่าไปยุ่งกะนักเขียนเค้าเลย หมู่นี้พี่แกไม่ค่อยบายอ่ะ
โอย...ไม่ ทุกคนเหมือนกำลังมองตัวประหลาดอยู่งั้นแหละ ระหว่างที่ทั้งห้องมัวตกตะลึง ตึ้ง ตึ้งอยู่นั้น ประตูก็เปิดผลัวะเข้ามา พี่ศินนั่นเอง!!ท่าทางดูประหลาดใจอยู่นา
“นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย!! โค้ก ทำไมนายกะน้องปิงถึงหน้าเป็นแบบนั้น!! แล้วทำไมปากเลอะอะไรนั่นน่ะ แล้วนี่ทุกคนยังไม่เริ่มเรียนกันอีกเหรอเนี่ย!! แล้วเมื่อกี้เสียงอะไรโครมคราม!! แล้วนี่ม้ำมันอะไร เชือกอีกเนี่ย???????????????”
(เพื่อความสมจริง โปรดเปิดเพลงWhy not ของฮิลลารี่ ดัฟฟ ด้วย^^)
ช้าๆก็ได้พี่ เดี๋ยวจะตายซะก่อนที่ฉันจะตอบนะ เหอๆ
“ก็ผมเข้ามาเนี่ย แป้งบ้านี่ก็ตกใส่หัวผม พื้นดันมีน้ำมันลื่นๆอยู่ก็เลยเซถลาเข้าไปชนกะยัยนี่ แล้วซอสแดง
ๆดันโผล่มา แล้ว...”นายโค้กหยุดเหมือนกับไม่กล้าพูด
“แล้วเขาก็จูบฉัน”ฉันต่อให้ซะเลย
“ห๊า.......O.O”พี่ศินร้อง
แหม พี่แกทำหน้าตลกจัง ฉันเลยหลุดหัวเราะออกไป555+
“อไรนะ โค้ก นะ นายเนี่ยนะO^O”
“กรี๊ดดดดดด...”เด็กทั้งห้องกรี๊ดกันอีกละ
กรี๊ดอยู่ได้นะยัยพวกบ้า กรี๊ดหาพระแสงอะไรของพวกแกเนี่ย
นายโค้กก้มหัวลงเหมือนยอมรับ นั่นทำให้พี่ศินเริ่มคุมอารมณ์ได้ ก่อนที่จะตบะแตกไป พี่แกเลยสั่งให้ฉันกะนายโค้กไปล้างหน้าซะ แล้วให้ไปเปลี่ยนเสื้อที่ห้องน้ำ ก่อนไปยังมิวายหันมาแซวอีกว่า
“อย่าไปจูบกันอีกละ อายๆกันมั่งนะเนี่ย^^”พี่ศินพูดยิ้มๆ พาเด็กทั้งโห่กันลั่น
หน้าชกเข้าให้ซะจริงเลย ไอ้พี่บ้าเนี่ย
ระหว่างทางไปห้องน้ำ:
“นี่ เธอคิดจะทำอะไรของเธอเนี่ย ห๊ะ”นายโค้กขู่ฟ่อทันทีที่เราเดินออกมาจากห้อง(เฮ้ย คนน่ะเฟ้ย ไม่ใช่งู)
“ก็ฉันจะแกล้งให้นายขายหน้า กลับกลายเป็น...><นะ นายนั่นแหละ บ้าที่สุดเลย ตาบ้าเอ้ย ฉันอยากตายซะจริง ที่นั่นมีเด็กผู้หญิงโรงเรียนเราตั้งครึ่งห้อง โอ้ย ฉันจะบ้า”
“ห๊ะ?? นี่แผนเธอเหรอเนี่ย ฮ่ะๆ^^ เธอแกล้งฉันแต่กลับโดนไปด้วยเหรอ555+”หน็อย ยังจะหัวเราะอีก ไอ้บ้า
“เออ-_-!”
“เป็นไงล่ะ รสจูบจากฉัน อร่อยมั้ยล่ะ 555+ สมแล้ว แกล้งฉันก็โดนงี้แหละ 555+”
ฉันทุบนายโค้กเข้าให้ แล้วนายนั่นเลยวิ่งไล่ฉันมา เราวิ่งไล่กันไปทั้งที่เสื้อผ้ายังเลอะอยู่นี่แหละ จนฉันเกือบลืมไปแน่ะ ว่านายนั่นยังเป็นศัตรูกะฉันอยู่
หลังจากที่เราทั้งคู่เปลี่ยนเสื้อผ้ากันเสร็จแล้วก็เดินออกมาไม่พูดกันต่ออีก เพราะฉันพึ่งนึกขั้นได้ว่าฉันเพิ่งได้จูบกับนายโค้กคนนี้ คนที่เป็นไอดอลของโรงเรียนเรานะ เรื่องใหญ่เชียว พรุ่งนี้ข่าวคงแพร่ไปเกือบทุกชั้นแล้วล่ะมั้ง ว่าปิง เด็กม.1ได้สะเออะไปจูบกับรุ่นพี่เขาแบบนั้น ฉันคงตายแน่ๆ แล้วนี่ ฉันเสียจูบแรกให้กับนายโค้กเหรอเนี่ย แย่ซะยิ่งกว่าข่าวที่แล้วอีก แงๆ The First Kiss ของฉันดันไปเสียให้กับนายนี่น่ะเหรอT_T ซวยแล้ววววววว
กลับไปต้องไปบ้วนปากด้วยน้ำยาฆ่าเชื้อโรคซะหน่อยแล้ว อี๋ย์ๆๆๆๆ
ฉันหันไปทางนายโค้ก นายนั่นยังคงมีสีหน้ากวนบาทาเหมือนปกติ แต่แววตาดูครุ่นคิดอะไรบางอย่าง ท่าทางไม่น่าไว้ใจแฮะ (ตัวเองไปแกล้งเขา ยังจะว่าเขาอีก)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น