ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1:ยัยตัวแสบ!!!
*^____^* หวัดดีค้า ฉันชื่อปิง อยู่ม.1แล้วอ่านะ ให้ตายเถอะ!!!นี่ฉันต้องไปเรียนเทควันโดงี่เง่านี่ด้วยเหรอเนี่ย ฉันแค่ไปต่อยเจ้านายของแม่เท่านั้นเอง ไม่ใช่เรื่องใหญ่สักหน่อย ขอโทษไปแล้วด้วยนิ แถมอีตานั่นนะอยู่ยังกะโจร ฮึ่ย!!!!เป็นใครก็โกรธอ่ะดิ แล้วยังเรื่องนายโค้กนั่นอีก!!!>0<
วันที่23ต.ค.:
\"ตื่นได้แล้วววววววววว ยัยหมูตอน \" แม่ตะโกนเรียกเสียงซะดังเชียว กลัวฉันจะไปเป็นเจ้าหญิงนิทรารึไงเนี่ย!(แต่ได้เป็นก็ดีนา มีเจ้าชายมาจุ๊บด้วย หุหุ^o^)
\"หนูตื่นแล้วแม่ เนี่ยเหรอสรรพนามที่แม่เรียกลูกอ่ะ-_-\"ฉันตะโกนตอบ เหอเหอ
\"ไม่ต้องเลยยัยตัวดี เร็วๆเข้า ฉันต้องไปพบเจ้านายใหญ่ ส่วนแกก็รีบไปอาบน้ำได้แล้ว\"แม่เข้ามาในห้องแล้วสะบัดผ้าห่มฉันออก
ฉันเนี่ยเป็นคนปลุกยากหรือเรียกง่าๆว่าขี้เซาเนี่ยแหละ เราอยู่กัน2คนแม่ลูกเพราะพ่อฉันตายตั้งแต่ฉัน5ขวบ ฉันจำความเกี่ยวกับพ่อได้นิดหน่อยเท่านั้น โอ๊ะโอ๊ะไม่ต้องมาสงสารฉันหรอกน่า เพราะงี้ฉันจึงชอบเตะต่อยไปทั่วแหละ555+
วันเนี้ย แม่ฉันต้องไปพบเจ้านาย(สงสัยจะได้เลื่อนขั้นมั้ง)ส่วนฉันต้องไปโรงเรียนเปิดเทอมวันแรกซะด้วย^_^ โรงเรียนนี้เพิ่งเปิดไม่นานแต่เห็นว่าดังมากกกกกกกเลย เฮ้ย นี่สายมากแล้ว ไปดีกว่าo_o
ฉันขึ้นรถเมล์สายที่ไปโรงเรียน ยืนเบียดกันตายชัก แล้วก็ถึงโรงเรียน วู๊วววววววว... หรูตั้งแต่หน้าประตูเลยแฮะOoO
\"โอ้ย!!\"
\"ซี้ด!!\"
\"ขอโทษค่ะ\"ยัยเด็กหน้าอ่อนเสียงแปร๋นที่ไหนม่ารุเดินมาชนฉัน=_=แล้วก็รีบเดินไป ชิ..
ฉันเดินเข้าไปในตัวตึกแล้วก็ขึ้นบันไดจนถึงชั้น2 เนี่ยขนาดเป็นเด็กใหม่ฉันยังปริ้นต์แผนที่โรงเรียนนี้มาดูเลย รอบคอบดีเนอะ^_^ โอ๊ะ ตายจริง!!ทุกคนในห้องนั่งกันหมดแล้ว ขาดก็แต่ที่ว่างหลังสุดอ่ะ ตายๆ
\"มาสายตั้งแต่วันแรกเลยนะเธอเนี่ย-_- ฉันกำลังบอกถึงกฎระเบียบของที่นี่อยู่ บลา บลา บลา...\"โหย อาจารย์คนนี้พูดจบทั้งห้องก็หันมามองฉัน รีบไปนั่งดีกว่า ฉันรีบเดินไปนั่งที่โต๊ะว่างที่เหลืออยู่เดียวนั่นแหละ
เฮ้ย!!! ข้างๆฉันเป็นเด็กหน้าอ่อนเสียงแปร๋นนั่นเหรอเนี่ย ขณะที่อาจารย์พรรญณีกำลังพูดรึพล่ามอยู่ จู่ๆก็มีกระดาษตกลงมาบนโต๊ะฉัน
\"อุ๊บส์!\" ในนั้นเขียนว่า
**ไอปิง แกจำฉันไม่ได้เหรอ ฉันอยู่โต๊ะหน้าถัดจากแถวแกนั่นแหละ**
ครายฟะ??? รู้จักฉันซะด้วย พอฉันหันไปดู ก็เจอยัยฝนนั่งยิ้มแป้นอยู่ ห๊าาาาาาาา!!! ยัยฝนเพื่อนร่วมก๊วนสมัยป.5นี่หว่า หุหุหุดีจังเจอเพื่อนคนนึงแล้ว
พักเที่ยง :
หลังจากฉันชกหน้าเด็กผู้ชายชั้นเดียวกันที่มาแซงคิวซื้อข้าวไปแล้ว(บอกแล้วว่าฉันมันแสบ^^) ว่าไปแล้วอ่านะ หมอนั่นก็หน้าตาดีอยู่หรอก เสียดายมารยาททุเรศชิป>_< ฉันกะฝนก็มาคุยกันไปพลางกินลูกชิ้นปิ้งได้วย
\"มาไงวะแก เห็นแกจะไปอเมริกานี่\"ฝนถาม จริงอยู่ ที่จริงฉันเกือบไปอเมริกากับป้าแล้วแหละ แต่พอดีมีข่าวพายุไรเนี่ย อดเลยช้านนนนนTT_TTอยากไปอ่ะ
\"เมริกาบ้าไรอ่ะแก พายุมาทีนึงพัดความหวังฉันไปหมด คุณท่านแม่กลัวฉันจะหายไปกะพายุน่ะดิ\"
\"555+ถ้าแกหายไปจริง โลกเราคงสงบสุขมากเลยล่ะ\"ยัยฝนเยาะandเย้ย
\"หน็อยนังนี่\"ฉันวิ่งไล่ยัยฝนไปรอบโรงอาหาร จนถูกป้าขายข้าวด่าเลย
ก็เป็นอย่างงี้แหละฉัน ตอนประถมฉันกะพวกยัยฝนสร้างวีรกรรมไว้เยอะ ดีที่คะแนนสอบช่วยไว้ อิอิ-_ -ฉันแสบใช่ย่อยเลยล่ะ ครายเป็นศัตรูกะฉันมีแต่ซวยกะซวยๆๆๆ เหอเหอ(เพื่อนมันโฆษณาไว้งี้อ่า#_#)แต่ไม่รู้ว่าโรงเรียนมัธยมเนี่ยจะเป็นยังไง
\"ไปนั่งเม้าท์ที่ใต้ต้นไม้เหอะ\"ฉันบอกฝนมัน
ฉันกะฝนคุยกันอยู่นานจนกระทั่งออดดังนั่นแหละจึงลากสังขารเข้าห้องเรียน โรงเรียนนี้ไม่ต้องเข้าแถวไม่เหมือนกับตอนประถม บายโคด^_^
หลังเลิกเรียน :
ฉันกะฝนเดินกลับบ้านด้วยกัน พลางคุยกันเกี่ยวกับโรงเรียนนี้แล้วนินทาเขาไปเท่า^_^และแล้วการสนทนาก็วกมาถึงเรื่องของหน่มๆ-_-!
\"เนี่ยปิง โรงเรียนนนี้น่ะ ดังโคดเลยยย โดยเฉพาะเรื่องหนุ่มๆอ่ะ ทั้งพี่โค้ก พี่ต้น พี่อาร์ทอู้ยยยยยยยแก เขาลือกันว่หล่อโคด แฟนคลับก็เยอะ เก่ง รวย ดี เท่ห์ หล่อ โดยเฉพาะพี่โค้ก นักเทควันโดโรงเรียนเราอ่ะ*0*\" ยัยฝนทำหน้าตาปลื้มสุดๆ
เฮ้อ ฉันเห็นยัยฝนเป็นอย่างนี้ตั้งแต่ประถมแล้ว เจอใครไม่ได้ทักว่าหล่ออออออออออออออออไปหมด ไม่ใช่ฉันเป็นทอมนะ- - แต่รำคาญเฟ้ย ว่าไปแล้ว หน้าตาอย่างฝนนี่ก็น่ารักดี เมื่อพักเที่ยง ฉันเห็นเด็กผู้ชายหลายคนมองมาทางมันใหญ่เลยอ่ะ-_-เฮ้อ เซ็ง
\"โอ้ย ฝน แกเลิกพูดเรื่องนี้เหอะ ฉันเห็นแกเจอคนไหนก็ทักว่าหล่อออออไปหมด ถามจริง แกจามีแฟนกะเค้าบ้างมั้ยเนี่ยห๊ะ???\"
\"ไอปิง แกไม่รุอะไร พี่โค้กเนี่ยหล่อ เก่งจริงนะเฟ้ย\"
\"เออ เออ เก่งก็เก่งวะ\"-_-รำคาญ เจอคนหล่อหน่อยไม่ได้นะพื่อนฉัน ไอพวกที่ฉันเห็นมาก็หล่ออยู่หรอก เเต่ปากโคดหมาเลยยย!!! และด้วยความที่ฉันไม่ค่อยเจอผู้ชาย ก็ไม่มีพ่อนี่ เลยไม่ชอบไปยุ่งเท่าไหร่
\"ถึงบ้านฉันแล้วล่ะ บ๊าย บายจ้ะปิง\"
บ้านฝนเหรอเนี่ย โคดน่ารักเลยอ่ะ เหมือนบ้านไสตล์วิคตอเรียเลย อิจฉาฝนมันจัง
\"เออ บาย บ้านแกเหรอ น่ารักว่ะ\"ฉันกล่าวแล้วเดินต่อไป
\"กลับมาแล้ววววววค่า\"ฉันตะโกนเข้าไปในบ้าน ปกติแม่น่าจะกลับมาแล้วเพราะรถก็อยู่นี่ ฉันเดินจนถึงห้องนั่งเล่นก็เห็นนนน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เฮ้ย ครายฟะอยู่ในห้องนั่งเล่น ท่าทางเป็นลุงแก่ๆ ใส่เสื้อเชิ้ตสีดำ กางเกงดำเหมือนโจรเลยอ่ะ ท่าจะไม่ดีแล้ว
ลุงคนนั้นหันมาแล้วแสยะยิ้ม
เฮ้ย โจร โจรชัวร์!!!!
ฉันโกรธมากกกกแบบไม่รู้ตัว ><
บ้านข้าใครอย่าแตะเฟ้ยยยยยยยยยยยยย!!!
และแล้ว กว่าจะรู้ตัว หมัดขวาฉันก็ลอยไปกระทบบนหน้าโจรทันที
ปั๊ก!!!
\"O.,O\"(สีหน้าลุงคนนั้น)
\">o<\"(สีหน้าฉัน) เตรียมจะซัดหมัดซ้ายอีกข้าง
\"คุณวรรณภพคะ!!!\"เสียงแม่ลอยมาจากในครัว หยุดความคิดของฉันที่จะปล่อยหมัดอีกข้างทันที
\"O.O\"สีหน้าฉันและลุงนั่น!!!
ห๊ะ! เฮ้ย! ตาย! เวง! ซวยแล้วฉัน!!!!!!!!!!!!!!! ลางสังหรณ์ของฉันเริ่มปรากฎ@_@ ไอ้ลุงนี่มันโจรรึเจ้านายแม่กันฟะ (ท่าทางข้อที่2น่าจะถูกแน่ๆเลยปิงเอ๋ย)
\"ตายจริง!!!คุณวรรณภพ หน้าไปโดนอะไรมาคะเนี่ย เลือดเต็มเชียว อ้าว! ยัยปิง ยืนทำอะไรอยู่ ไปหายามาซิจ๊ะ\"แม่เดินออกมาจากในครัวแล้วพบกับสภาพหน้าเปื้อนเลือดของลุงนั่นหรือคุณวรรณภพอันเป็นผลจากหมัดขวาของฉันเอง
ตายละวา! เจ้านายแม่จริงๆด้วย ซวยแล้วงานนี้
\"สะ สะหวัดดี คะ ค่ะ\"ฉันพยายามทำสียงหวานที่สุดเท่าที่จะทำได้ ในใจคิดว่า ซวยแล้วกรู๊TT_TT
หน้าของลุงนั่นยังอยู่ในสภาพตกใจมากกว่าโมโหซะอีก
\"ยังกะไปโดนใครต่อยมาแน่ะค่ะ แต่ก็ไม่น่าจะใช่ เพราะแถวนี้ไม่มีนักเลงที่ไหนเลย\"แม่กล่าวน้ำเยงแปลกใจ
โห ฉันเป็นนักเลงหรือเนี่ย แม่ ลูกแม่เป็นนักเลงค่ะ@_@
\"นี่ ลูกคุณ ทะ ที่ชื่อปิงเหรอครับ@_@\"ลุงเอ้ยคุณวรรณภพถามแม่
\"ใช่ค่ะ ปิงเป็นเด็กเรียบร้อย มีสัมมาคารวะมาก แกไม่ค่อยพูดน่ะค่ะ^_^\"แม่พูดพรรณาคุณสมบัติฉันอย่างเสร็จสรรพ
ตายลูกเดียวงานนี้ TT___TT เดินขึ้นห้องดีกว่าเรา ฉันคิดแล้วย่องเบาที่สุดไปยังห้องนอน
\"ค่ะ...ครับ ไม่ค่อยพูดแต่หมัดหนักมากเลย\"
#$%^%^&&**%$$^&*&*&&####ไอลุงบ้าเอ๊ย พูดออกมาทำไมอ่ะT_T
\"ห๊ะ!!!O.O อะไรนะคะ นี่หมายความว่า นี่เป็นฝีมือของยัยปิงเหรอคะ\"
อะจ๊ากกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!#_#
\"ขะ ขะ ขอโทษนะคะ พอดี หนูคิดว่าเป็นโจรอ่ะค่ะ\"ฉันขอโทษ
สายตาโหดเหี้ยมของแม่ตวัดมาทางฉันเป็นสัญญาณบอกให้รู้ว่า ฉันเจอดีแน่!!!
\"ดิฉันขอประธานโทษด้วยนะคะ เดี่ยวดิฉันจะทำแผลให้ ยัยปิงขึ้นห้องนอนของลูกได้แล้ว ไป!!!! ><”แม่ตะโกนไล่ฉันเสียงเขียว
ดีแล้วล่ะ ขืนฉันอยู่ต่อไป ฉันคงโดนด่ามากกว่านี้อีกแน่ เฮ้อวันนี้น่าจะโดนเทศน์หนัก and ยาวแน่ๆ ตายล่ะฉัน เจ้านายใหญ่ของแม่ด้วย ลุงนั่นจะเอาตำรวจมาจับฉันมั้ยนะTT___TT ขึ้นห้องดีกว่า อาจจะโดนแค่กักบริเวณ,อดค่าขนม ฮือ...ฮือ พุธโธ ธัมโม สังโฆ (แม่นะเฟ้ย!! ไม่ใช่ผี)
15 นาทีหลังจากเกิดเรื่อง:
แอ๊ด...แอ๊ดดดด
แม่เปิดประตูเข้ามาขณะที่ฉันกำลังนอนเกลือกกลิ้งอยู่บนเตียง(ก็พยายามหาขอแก้ตัวจากผลงานที่ทำไปอ่ะดิ)
“ว่าไง ยัยปิง ผลงานของแกน่ะ ดีนะที่คุณวรรณภพเขาไม่ด่าว่าอะไรเพราะเห็นแก่ฉันอยู่ ไม่งั้นล่ะแกเอ๊ย นี่เขาจะว่าฉันเลี้ยงลูกยังไงนะ บลา บลา บลา.....”แม่เริ่มเทศน์ยาวไม่รู้จบอีกแล้ว-_-
“โธ่ แม่ก็ หนูบอกไปแล้วว่าไม่ได้ตั้งใจ ก็ลุงคนนั้น เอ้อ คุณวรรณภพน่ะค่ะอยู่ในบ้านของเรา ใครเห็นเข้าก็คิดว่าเป็นโจรทั้งนั้นแหละค่ะ-O-”นี่คือคำแก้ตัวของฉัน
“โจรอะไรของเธอ ห๊ะ เธอต้องคิดก่อนทำสิ ไม่ใช่ไปต่อยเขาแบบนั้น ถามเขาก่อนไม่เป็นรึไง
ถ้าเป็นตำรวจแกไม่คิดคุกไปแล้วเหรอ บลา บลา บลา....”
เอาอีกแล้วเทศน์ไม่รู้จบ แหม ฉันก็เสียใจที่ทำไปนะ แหะ แหะ-^-
“บลา บลา บลา...สงสัย ฉันต้องส่งแกไปเรียนเทควันโดดีกว่า แทนการเตะต่อยเขาไปทั่วแบบนี้”แม่พูดขึ้นหลังจากเทศน์จบ
“ห๊า.......................!!ไม่อาวววววอ่ะแม่”ฉันร้องเสียงหลง
ไม่อาววววววววววอ่ะ จริงอยู่ ฉันชอบเตะต่อยเขาไปทั่ว แต่ไปเรียนเทควันโดเนี่ยนะ ไม่อาวววอ่ะ อยู่ในกฎเกณฑ์อีกแล้วววว ต้องเตะแบบนี้ ต้องทำแบบนู้น เซ็งตายเลย-_-! (ก็แกมันพวกแหกกฎนี่ ยัยปิง)
“ไม่รู้ล่ะ เสาร์นี้ แกต้องไปเรียนเทควันโดพร้อมกับถูกหักเงินค่าขนมอาทิตย์ต่อไปด้วย ชอบเตะต่อยดีนักนะ”พูดจบแม่ก็เดินออกจากห้องไป
“แม่ม่ม่ม่ม่ม่ม่ม่ม่ม่ม่ หนูไม่อยากไปนี่ค้า”ฉันพูดไม่ทันจบแม่ก็เดินออกไปซะแล้ว
โอย--______________-- เซ็งเลยฉัน ยังกะฉันมีการบ้านไม่พอยังงั้นแหละ นี่ขนาดพึ่งจะเปิดเทอมนะ เจ๊พันยังสั่งการบ้านให้เยอะโคดดดดดดเลย-_-
เฮ้อ.... เซ็งตายชัก อ้อ รู้แล้ว โทรหายัยฝนดีกว่า^___^*
กด0# 3#####3(555+ สงวนลิขสิทธิ์ค่ะ เดี๋ยวมีคนโทรไปจีบยัยฝนเค้า)
ตู๊ดดด......ตู๊ดดดดดดดดด
“ฮาโหล ฝนพูดค้า\"ยัยฝนรับโทรศัพท์ซะเสียงใสเชียว ชิ..
\"ฝนเหรอ ฉันเอง ปิงนะจ๊ะฉันมีเรื่องจะเล่าให้แกฟังอ่ะ\" พูดจบ ฉันก็เล่าผลงานอันดีเด่น (กะผีน่ะสิ) ที่ทำลงไป ยัยฝนเป็นผู้ฟังที่ดีมากให้ความสนใจเรื่องที่ฉันเล่าเป็นอย่างดีและสงสารที่ฉันต้องไปเรียนเทควันโดห่วยๆนั่นด้วย เราคุยกันเกือบครึ่งชั่วโมงจนแม่เรียกให้ฉันไปกินข้าว
\"ลงมากินข้าวได้แล้ว จะคุยกันไปถึงไหน เจอหน้ากันเช้าเย็น ยังคุยไม่พออีกเหรอ\"
\"คร๊า.................. จะลงไปแล้ว\"
\"เฮ้ย งั้นไปล่ะแก บาย\"ฝนพูด
\"เออ บายว่ะ\"
3 ทุ่ม :
ฉันนั่งเขียนไดอารี่อยู่นี่แหละ ถึงมันจะเป็นผู้ฟังที่ไม่ดีเท่าไอฝน แต่ฉันก็บายใจขึ้นเยอะเลยอ่ะ
24ต.ค.48 ตอนพักเที่ยง:
\"ไอฝน แกดูดิ๊คาบต่อไปเรียนไรอ่ะ\"ฉันถามฝนขณะที่เรานั่งกินข้าวกันอยู่
\"เรียนพละว่ะ เย้ แกเห็นชุดพละยัง โคดน่ารักเลย กางเกงขาสั้นสีเทากะเสื้อแขนยาวสีขาวแถบฟ้า\"ฝนทำท่ากระดี๊กระด๊าใหญ่
จริงของมัน ชุดพละน่ารักจริงๆ ก็อย่างว่าอ่ะนะ ค่าชุดออกจะแพง ถ้าชุดออกมาไม่ดี แม่ฉันคงฟ้องร้องแหง ข้อหาอะไรซักอย่าง แม่ฉันนี่โคดร้ายเลยล่ะ(ว่าแต่แม่ ทีตัวเองล่ะ ชกหน้าเจ้านายใหญ่แม่นะเฟ้ย-__-)
\"ไปเหอะ ปิง ฉันจะไปเปลี่ยนชุดอ่ะ\"
\"เดี๋ยวก่อนเดะ ฉันยังกินข้าวไม่เสร็จเลย ชุดมันไม่หนีแกไปไหนหรอกน่า-_-\"
\"ขอโทษนะ กินเสร็จแล้วยัง ฉันขอนั่งด้วยได้มั้ย\"จู่ๆก็มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งมาขอนั่งโต๊ะที่ฉันกับฝนนั่งอยู่
\"ดะ... \"ยัยฝนตั้งท่าจะให้ แต่ฉันขัดขึ้นมาก่อนว่า
ไม่ได้!! ตาบอดรึไง พวกฉันยังกินไม่เสร็จที ถ้านายมีปัญญาก็ไปหาอื่นสิสิ><\"
\"เออ เออ ก็ได้ ผู้หญิงอะไรวะ ปากร้ายชะมัด\"
หลังจากนายนั่นเดินจากไป ยัยฝนก็หันมาด่าฉัน
\"อะไรวะแก มันแค่มาขอนั่งเองนะเฟ้ย><\"
\"ม่ารุล่ะ ฉันนั่งก่อนมันนิ^_^\"
\"โอ้ยยยยย!!!ฉันจะบ้าตายกะแก มิน่าล่ะ แกถึงชกหน้าเจ้านายแม่แกซะเละงี้555+\"
\"ไม่ต้องมาพูดเลย>o< ฉันยังโมโหไม่หาย เทควันโดบ้า ห่วยแตก เทควันโดห่วยๆ เชอะ ไม่มีทางท่ฉันจะไปเรียนกีฬาห่วยๆงี้หรอก\"ฉันตะโกนซะดัง จนนน...
\"นี่น้อง ถ้าน้องยังไม่ทันได้เรียน จะมาวิจารณ์เสียหายแบบนี้ไม่ได้นะคนอาไร้ ไม่ทันได้ลงมือทำก็เลิกซะแล้ว น่าเกลียดจริงๆ=_=\"จู่ๆก็มีรู่นพี่ผู้ชายคนหนึ่งเดินมาพูดข้างๆฉัน
เฮ้ย! ฉันพูดของฉันอยู่ดีๆ นายนั่นมาสอดไรด้วยนะ ยุ่งไม่เข้าเรื่องจริงๆ
\"แล้วมันเกี่ยวอะไรกะนายด้วยล่ะ อย่ามายุ่งได้มั้ยวะ รำคาญ....\"
\"เอ่อ พี่คะ ขอโทษนะคะ+_+!!\"ฝนรีบพูดเเล้วลากแขนฉันออกไปจากโรงอาหาร
\"เฮ้ย ปิง แกชักจะปากร้ายเกินไล้วนะ นั่นรุ่นพี่นะเฟ้ย!!!แสบจริงๆเลยแก แต่ก็แปลกว่ะ พี่คนนั้นมายุ่งกะเราทำไมนะ\"
\"เห็นไหมล่ะ แกยังเห็นด้วยกะฉันเลย สอดม่าเข้าเรื่อง รู้งี้ฉันด่าเละกว่านี้อีก แกไม่น่าลากฉันออกมาเลย\"
ฝนถอนหายใจแล้วพูดว่า
\"แกนี่มันโคดแสบเลยง่ะ ยิ่งกว่าแม่ค้าขายปลาร้าซะอีก หึหึ-__-\"
\"หน็อย!!! นังนี่ ว่าฉันเป็นแม่ค้าเรอะ!!!!!\"ฉันวิ่งไล่ฝนมันจนเหนื่อย
ช่ายยยยยย..ก็บอกแล้วไงว่าฉันมันยัยตัวแสบ!!!555+
**************************************************************************************
จบกันไปแล้ว 1 ตอนสำหรับ\"ยัยแสบมหาภัย กะ หนุ่มน่าใสนัเทควันโด\"นะคะ ปิงของเรา แสบสมชื่อมั้ยคะ เดี๋ยวจะมาอัพตอนที่ 2ให้
แต่ช่วงเปิดเทอมคงมาอัพได้เฉพาะ เสาร์อาทิตย์เท่านั้น ยังเรียนอยุเรย555+
มาช่วยคอมเม้นกันหน่อยนะคะ*^_________________________________________^*
วันที่23ต.ค.:
\"ตื่นได้แล้วววววววววว ยัยหมูตอน \" แม่ตะโกนเรียกเสียงซะดังเชียว กลัวฉันจะไปเป็นเจ้าหญิงนิทรารึไงเนี่ย!(แต่ได้เป็นก็ดีนา มีเจ้าชายมาจุ๊บด้วย หุหุ^o^)
\"หนูตื่นแล้วแม่ เนี่ยเหรอสรรพนามที่แม่เรียกลูกอ่ะ-_-\"ฉันตะโกนตอบ เหอเหอ
\"ไม่ต้องเลยยัยตัวดี เร็วๆเข้า ฉันต้องไปพบเจ้านายใหญ่ ส่วนแกก็รีบไปอาบน้ำได้แล้ว\"แม่เข้ามาในห้องแล้วสะบัดผ้าห่มฉันออก
ฉันเนี่ยเป็นคนปลุกยากหรือเรียกง่าๆว่าขี้เซาเนี่ยแหละ เราอยู่กัน2คนแม่ลูกเพราะพ่อฉันตายตั้งแต่ฉัน5ขวบ ฉันจำความเกี่ยวกับพ่อได้นิดหน่อยเท่านั้น โอ๊ะโอ๊ะไม่ต้องมาสงสารฉันหรอกน่า เพราะงี้ฉันจึงชอบเตะต่อยไปทั่วแหละ555+
วันเนี้ย แม่ฉันต้องไปพบเจ้านาย(สงสัยจะได้เลื่อนขั้นมั้ง)ส่วนฉันต้องไปโรงเรียนเปิดเทอมวันแรกซะด้วย^_^ โรงเรียนนี้เพิ่งเปิดไม่นานแต่เห็นว่าดังมากกกกกกกเลย เฮ้ย นี่สายมากแล้ว ไปดีกว่าo_o
ฉันขึ้นรถเมล์สายที่ไปโรงเรียน ยืนเบียดกันตายชัก แล้วก็ถึงโรงเรียน วู๊วววววววว... หรูตั้งแต่หน้าประตูเลยแฮะOoO
\"โอ้ย!!\"
\"ซี้ด!!\"
\"ขอโทษค่ะ\"ยัยเด็กหน้าอ่อนเสียงแปร๋นที่ไหนม่ารุเดินมาชนฉัน=_=แล้วก็รีบเดินไป ชิ..
ฉันเดินเข้าไปในตัวตึกแล้วก็ขึ้นบันไดจนถึงชั้น2 เนี่ยขนาดเป็นเด็กใหม่ฉันยังปริ้นต์แผนที่โรงเรียนนี้มาดูเลย รอบคอบดีเนอะ^_^ โอ๊ะ ตายจริง!!ทุกคนในห้องนั่งกันหมดแล้ว ขาดก็แต่ที่ว่างหลังสุดอ่ะ ตายๆ
\"มาสายตั้งแต่วันแรกเลยนะเธอเนี่ย-_- ฉันกำลังบอกถึงกฎระเบียบของที่นี่อยู่ บลา บลา บลา...\"โหย อาจารย์คนนี้พูดจบทั้งห้องก็หันมามองฉัน รีบไปนั่งดีกว่า ฉันรีบเดินไปนั่งที่โต๊ะว่างที่เหลืออยู่เดียวนั่นแหละ
เฮ้ย!!! ข้างๆฉันเป็นเด็กหน้าอ่อนเสียงแปร๋นนั่นเหรอเนี่ย ขณะที่อาจารย์พรรญณีกำลังพูดรึพล่ามอยู่ จู่ๆก็มีกระดาษตกลงมาบนโต๊ะฉัน
\"อุ๊บส์!\" ในนั้นเขียนว่า
**ไอปิง แกจำฉันไม่ได้เหรอ ฉันอยู่โต๊ะหน้าถัดจากแถวแกนั่นแหละ**
ครายฟะ??? รู้จักฉันซะด้วย พอฉันหันไปดู ก็เจอยัยฝนนั่งยิ้มแป้นอยู่ ห๊าาาาาาาา!!! ยัยฝนเพื่อนร่วมก๊วนสมัยป.5นี่หว่า หุหุหุดีจังเจอเพื่อนคนนึงแล้ว
พักเที่ยง :
หลังจากฉันชกหน้าเด็กผู้ชายชั้นเดียวกันที่มาแซงคิวซื้อข้าวไปแล้ว(บอกแล้วว่าฉันมันแสบ^^) ว่าไปแล้วอ่านะ หมอนั่นก็หน้าตาดีอยู่หรอก เสียดายมารยาททุเรศชิป>_< ฉันกะฝนก็มาคุยกันไปพลางกินลูกชิ้นปิ้งได้วย
\"มาไงวะแก เห็นแกจะไปอเมริกานี่\"ฝนถาม จริงอยู่ ที่จริงฉันเกือบไปอเมริกากับป้าแล้วแหละ แต่พอดีมีข่าวพายุไรเนี่ย อดเลยช้านนนนนTT_TTอยากไปอ่ะ
\"เมริกาบ้าไรอ่ะแก พายุมาทีนึงพัดความหวังฉันไปหมด คุณท่านแม่กลัวฉันจะหายไปกะพายุน่ะดิ\"
\"555+ถ้าแกหายไปจริง โลกเราคงสงบสุขมากเลยล่ะ\"ยัยฝนเยาะandเย้ย
\"หน็อยนังนี่\"ฉันวิ่งไล่ยัยฝนไปรอบโรงอาหาร จนถูกป้าขายข้าวด่าเลย
ก็เป็นอย่างงี้แหละฉัน ตอนประถมฉันกะพวกยัยฝนสร้างวีรกรรมไว้เยอะ ดีที่คะแนนสอบช่วยไว้ อิอิ-_ -ฉันแสบใช่ย่อยเลยล่ะ ครายเป็นศัตรูกะฉันมีแต่ซวยกะซวยๆๆๆ เหอเหอ(เพื่อนมันโฆษณาไว้งี้อ่า#_#)แต่ไม่รู้ว่าโรงเรียนมัธยมเนี่ยจะเป็นยังไง
\"ไปนั่งเม้าท์ที่ใต้ต้นไม้เหอะ\"ฉันบอกฝนมัน
ฉันกะฝนคุยกันอยู่นานจนกระทั่งออดดังนั่นแหละจึงลากสังขารเข้าห้องเรียน โรงเรียนนี้ไม่ต้องเข้าแถวไม่เหมือนกับตอนประถม บายโคด^_^
หลังเลิกเรียน :
ฉันกะฝนเดินกลับบ้านด้วยกัน พลางคุยกันเกี่ยวกับโรงเรียนนี้แล้วนินทาเขาไปเท่า^_^และแล้วการสนทนาก็วกมาถึงเรื่องของหน่มๆ-_-!
\"เนี่ยปิง โรงเรียนนนี้น่ะ ดังโคดเลยยย โดยเฉพาะเรื่องหนุ่มๆอ่ะ ทั้งพี่โค้ก พี่ต้น พี่อาร์ทอู้ยยยยยยยแก เขาลือกันว่หล่อโคด แฟนคลับก็เยอะ เก่ง รวย ดี เท่ห์ หล่อ โดยเฉพาะพี่โค้ก นักเทควันโดโรงเรียนเราอ่ะ*0*\" ยัยฝนทำหน้าตาปลื้มสุดๆ
เฮ้อ ฉันเห็นยัยฝนเป็นอย่างนี้ตั้งแต่ประถมแล้ว เจอใครไม่ได้ทักว่าหล่ออออออออออออออออไปหมด ไม่ใช่ฉันเป็นทอมนะ- - แต่รำคาญเฟ้ย ว่าไปแล้ว หน้าตาอย่างฝนนี่ก็น่ารักดี เมื่อพักเที่ยง ฉันเห็นเด็กผู้ชายหลายคนมองมาทางมันใหญ่เลยอ่ะ-_-เฮ้อ เซ็ง
\"โอ้ย ฝน แกเลิกพูดเรื่องนี้เหอะ ฉันเห็นแกเจอคนไหนก็ทักว่าหล่อออออไปหมด ถามจริง แกจามีแฟนกะเค้าบ้างมั้ยเนี่ยห๊ะ???\"
\"ไอปิง แกไม่รุอะไร พี่โค้กเนี่ยหล่อ เก่งจริงนะเฟ้ย\"
\"เออ เออ เก่งก็เก่งวะ\"-_-รำคาญ เจอคนหล่อหน่อยไม่ได้นะพื่อนฉัน ไอพวกที่ฉันเห็นมาก็หล่ออยู่หรอก เเต่ปากโคดหมาเลยยย!!! และด้วยความที่ฉันไม่ค่อยเจอผู้ชาย ก็ไม่มีพ่อนี่ เลยไม่ชอบไปยุ่งเท่าไหร่
\"ถึงบ้านฉันแล้วล่ะ บ๊าย บายจ้ะปิง\"
บ้านฝนเหรอเนี่ย โคดน่ารักเลยอ่ะ เหมือนบ้านไสตล์วิคตอเรียเลย อิจฉาฝนมันจัง
\"เออ บาย บ้านแกเหรอ น่ารักว่ะ\"ฉันกล่าวแล้วเดินต่อไป
\"กลับมาแล้ววววววค่า\"ฉันตะโกนเข้าไปในบ้าน ปกติแม่น่าจะกลับมาแล้วเพราะรถก็อยู่นี่ ฉันเดินจนถึงห้องนั่งเล่นก็เห็นนนน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เฮ้ย ครายฟะอยู่ในห้องนั่งเล่น ท่าทางเป็นลุงแก่ๆ ใส่เสื้อเชิ้ตสีดำ กางเกงดำเหมือนโจรเลยอ่ะ ท่าจะไม่ดีแล้ว
ลุงคนนั้นหันมาแล้วแสยะยิ้ม
เฮ้ย โจร โจรชัวร์!!!!
ฉันโกรธมากกกกแบบไม่รู้ตัว ><
บ้านข้าใครอย่าแตะเฟ้ยยยยยยยยยยยยย!!!
และแล้ว กว่าจะรู้ตัว หมัดขวาฉันก็ลอยไปกระทบบนหน้าโจรทันที
ปั๊ก!!!
\"O.,O\"(สีหน้าลุงคนนั้น)
\">o<\"(สีหน้าฉัน) เตรียมจะซัดหมัดซ้ายอีกข้าง
\"คุณวรรณภพคะ!!!\"เสียงแม่ลอยมาจากในครัว หยุดความคิดของฉันที่จะปล่อยหมัดอีกข้างทันที
\"O.O\"สีหน้าฉันและลุงนั่น!!!
ห๊ะ! เฮ้ย! ตาย! เวง! ซวยแล้วฉัน!!!!!!!!!!!!!!! ลางสังหรณ์ของฉันเริ่มปรากฎ@_@ ไอ้ลุงนี่มันโจรรึเจ้านายแม่กันฟะ (ท่าทางข้อที่2น่าจะถูกแน่ๆเลยปิงเอ๋ย)
\"ตายจริง!!!คุณวรรณภพ หน้าไปโดนอะไรมาคะเนี่ย เลือดเต็มเชียว อ้าว! ยัยปิง ยืนทำอะไรอยู่ ไปหายามาซิจ๊ะ\"แม่เดินออกมาจากในครัวแล้วพบกับสภาพหน้าเปื้อนเลือดของลุงนั่นหรือคุณวรรณภพอันเป็นผลจากหมัดขวาของฉันเอง
ตายละวา! เจ้านายแม่จริงๆด้วย ซวยแล้วงานนี้
\"สะ สะหวัดดี คะ ค่ะ\"ฉันพยายามทำสียงหวานที่สุดเท่าที่จะทำได้ ในใจคิดว่า ซวยแล้วกรู๊TT_TT
หน้าของลุงนั่นยังอยู่ในสภาพตกใจมากกว่าโมโหซะอีก
\"ยังกะไปโดนใครต่อยมาแน่ะค่ะ แต่ก็ไม่น่าจะใช่ เพราะแถวนี้ไม่มีนักเลงที่ไหนเลย\"แม่กล่าวน้ำเยงแปลกใจ
โห ฉันเป็นนักเลงหรือเนี่ย แม่ ลูกแม่เป็นนักเลงค่ะ@_@
\"นี่ ลูกคุณ ทะ ที่ชื่อปิงเหรอครับ@_@\"ลุงเอ้ยคุณวรรณภพถามแม่
\"ใช่ค่ะ ปิงเป็นเด็กเรียบร้อย มีสัมมาคารวะมาก แกไม่ค่อยพูดน่ะค่ะ^_^\"แม่พูดพรรณาคุณสมบัติฉันอย่างเสร็จสรรพ
ตายลูกเดียวงานนี้ TT___TT เดินขึ้นห้องดีกว่าเรา ฉันคิดแล้วย่องเบาที่สุดไปยังห้องนอน
\"ค่ะ...ครับ ไม่ค่อยพูดแต่หมัดหนักมากเลย\"
#$%^%^&&**%$$^&*&*&&####ไอลุงบ้าเอ๊ย พูดออกมาทำไมอ่ะT_T
\"ห๊ะ!!!O.O อะไรนะคะ นี่หมายความว่า นี่เป็นฝีมือของยัยปิงเหรอคะ\"
อะจ๊ากกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!#_#
\"ขะ ขะ ขอโทษนะคะ พอดี หนูคิดว่าเป็นโจรอ่ะค่ะ\"ฉันขอโทษ
สายตาโหดเหี้ยมของแม่ตวัดมาทางฉันเป็นสัญญาณบอกให้รู้ว่า ฉันเจอดีแน่!!!
\"ดิฉันขอประธานโทษด้วยนะคะ เดี่ยวดิฉันจะทำแผลให้ ยัยปิงขึ้นห้องนอนของลูกได้แล้ว ไป!!!! ><”แม่ตะโกนไล่ฉันเสียงเขียว
ดีแล้วล่ะ ขืนฉันอยู่ต่อไป ฉันคงโดนด่ามากกว่านี้อีกแน่ เฮ้อวันนี้น่าจะโดนเทศน์หนัก and ยาวแน่ๆ ตายล่ะฉัน เจ้านายใหญ่ของแม่ด้วย ลุงนั่นจะเอาตำรวจมาจับฉันมั้ยนะTT___TT ขึ้นห้องดีกว่า อาจจะโดนแค่กักบริเวณ,อดค่าขนม ฮือ...ฮือ พุธโธ ธัมโม สังโฆ (แม่นะเฟ้ย!! ไม่ใช่ผี)
15 นาทีหลังจากเกิดเรื่อง:
แอ๊ด...แอ๊ดดดด
แม่เปิดประตูเข้ามาขณะที่ฉันกำลังนอนเกลือกกลิ้งอยู่บนเตียง(ก็พยายามหาขอแก้ตัวจากผลงานที่ทำไปอ่ะดิ)
“ว่าไง ยัยปิง ผลงานของแกน่ะ ดีนะที่คุณวรรณภพเขาไม่ด่าว่าอะไรเพราะเห็นแก่ฉันอยู่ ไม่งั้นล่ะแกเอ๊ย นี่เขาจะว่าฉันเลี้ยงลูกยังไงนะ บลา บลา บลา.....”แม่เริ่มเทศน์ยาวไม่รู้จบอีกแล้ว-_-
“โธ่ แม่ก็ หนูบอกไปแล้วว่าไม่ได้ตั้งใจ ก็ลุงคนนั้น เอ้อ คุณวรรณภพน่ะค่ะอยู่ในบ้านของเรา ใครเห็นเข้าก็คิดว่าเป็นโจรทั้งนั้นแหละค่ะ-O-”นี่คือคำแก้ตัวของฉัน
“โจรอะไรของเธอ ห๊ะ เธอต้องคิดก่อนทำสิ ไม่ใช่ไปต่อยเขาแบบนั้น ถามเขาก่อนไม่เป็นรึไง
ถ้าเป็นตำรวจแกไม่คิดคุกไปแล้วเหรอ บลา บลา บลา....”
เอาอีกแล้วเทศน์ไม่รู้จบ แหม ฉันก็เสียใจที่ทำไปนะ แหะ แหะ-^-
“บลา บลา บลา...สงสัย ฉันต้องส่งแกไปเรียนเทควันโดดีกว่า แทนการเตะต่อยเขาไปทั่วแบบนี้”แม่พูดขึ้นหลังจากเทศน์จบ
“ห๊า.......................!!ไม่อาวววววอ่ะแม่”ฉันร้องเสียงหลง
ไม่อาววววววววววอ่ะ จริงอยู่ ฉันชอบเตะต่อยเขาไปทั่ว แต่ไปเรียนเทควันโดเนี่ยนะ ไม่อาวววอ่ะ อยู่ในกฎเกณฑ์อีกแล้วววว ต้องเตะแบบนี้ ต้องทำแบบนู้น เซ็งตายเลย-_-! (ก็แกมันพวกแหกกฎนี่ ยัยปิง)
“ไม่รู้ล่ะ เสาร์นี้ แกต้องไปเรียนเทควันโดพร้อมกับถูกหักเงินค่าขนมอาทิตย์ต่อไปด้วย ชอบเตะต่อยดีนักนะ”พูดจบแม่ก็เดินออกจากห้องไป
“แม่ม่ม่ม่ม่ม่ม่ม่ม่ม่ม่ หนูไม่อยากไปนี่ค้า”ฉันพูดไม่ทันจบแม่ก็เดินออกไปซะแล้ว
โอย--______________-- เซ็งเลยฉัน ยังกะฉันมีการบ้านไม่พอยังงั้นแหละ นี่ขนาดพึ่งจะเปิดเทอมนะ เจ๊พันยังสั่งการบ้านให้เยอะโคดดดดดดเลย-_-
เฮ้อ.... เซ็งตายชัก อ้อ รู้แล้ว โทรหายัยฝนดีกว่า^___^*
กด0# 3#####3(555+ สงวนลิขสิทธิ์ค่ะ เดี๋ยวมีคนโทรไปจีบยัยฝนเค้า)
ตู๊ดดด......ตู๊ดดดดดดดดด
“ฮาโหล ฝนพูดค้า\"ยัยฝนรับโทรศัพท์ซะเสียงใสเชียว ชิ..
\"ฝนเหรอ ฉันเอง ปิงนะจ๊ะฉันมีเรื่องจะเล่าให้แกฟังอ่ะ\" พูดจบ ฉันก็เล่าผลงานอันดีเด่น (กะผีน่ะสิ) ที่ทำลงไป ยัยฝนเป็นผู้ฟังที่ดีมากให้ความสนใจเรื่องที่ฉันเล่าเป็นอย่างดีและสงสารที่ฉันต้องไปเรียนเทควันโดห่วยๆนั่นด้วย เราคุยกันเกือบครึ่งชั่วโมงจนแม่เรียกให้ฉันไปกินข้าว
\"ลงมากินข้าวได้แล้ว จะคุยกันไปถึงไหน เจอหน้ากันเช้าเย็น ยังคุยไม่พออีกเหรอ\"
\"คร๊า.................. จะลงไปแล้ว\"
\"เฮ้ย งั้นไปล่ะแก บาย\"ฝนพูด
\"เออ บายว่ะ\"
3 ทุ่ม :
ฉันนั่งเขียนไดอารี่อยู่นี่แหละ ถึงมันจะเป็นผู้ฟังที่ไม่ดีเท่าไอฝน แต่ฉันก็บายใจขึ้นเยอะเลยอ่ะ
24ต.ค.48 ตอนพักเที่ยง:
\"ไอฝน แกดูดิ๊คาบต่อไปเรียนไรอ่ะ\"ฉันถามฝนขณะที่เรานั่งกินข้าวกันอยู่
\"เรียนพละว่ะ เย้ แกเห็นชุดพละยัง โคดน่ารักเลย กางเกงขาสั้นสีเทากะเสื้อแขนยาวสีขาวแถบฟ้า\"ฝนทำท่ากระดี๊กระด๊าใหญ่
จริงของมัน ชุดพละน่ารักจริงๆ ก็อย่างว่าอ่ะนะ ค่าชุดออกจะแพง ถ้าชุดออกมาไม่ดี แม่ฉันคงฟ้องร้องแหง ข้อหาอะไรซักอย่าง แม่ฉันนี่โคดร้ายเลยล่ะ(ว่าแต่แม่ ทีตัวเองล่ะ ชกหน้าเจ้านายใหญ่แม่นะเฟ้ย-__-)
\"ไปเหอะ ปิง ฉันจะไปเปลี่ยนชุดอ่ะ\"
\"เดี๋ยวก่อนเดะ ฉันยังกินข้าวไม่เสร็จเลย ชุดมันไม่หนีแกไปไหนหรอกน่า-_-\"
\"ขอโทษนะ กินเสร็จแล้วยัง ฉันขอนั่งด้วยได้มั้ย\"จู่ๆก็มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งมาขอนั่งโต๊ะที่ฉันกับฝนนั่งอยู่
\"ดะ... \"ยัยฝนตั้งท่าจะให้ แต่ฉันขัดขึ้นมาก่อนว่า
ไม่ได้!! ตาบอดรึไง พวกฉันยังกินไม่เสร็จที ถ้านายมีปัญญาก็ไปหาอื่นสิสิ><\"
\"เออ เออ ก็ได้ ผู้หญิงอะไรวะ ปากร้ายชะมัด\"
หลังจากนายนั่นเดินจากไป ยัยฝนก็หันมาด่าฉัน
\"อะไรวะแก มันแค่มาขอนั่งเองนะเฟ้ย><\"
\"ม่ารุล่ะ ฉันนั่งก่อนมันนิ^_^\"
\"โอ้ยยยยย!!!ฉันจะบ้าตายกะแก มิน่าล่ะ แกถึงชกหน้าเจ้านายแม่แกซะเละงี้555+\"
\"ไม่ต้องมาพูดเลย>o< ฉันยังโมโหไม่หาย เทควันโดบ้า ห่วยแตก เทควันโดห่วยๆ เชอะ ไม่มีทางท่ฉันจะไปเรียนกีฬาห่วยๆงี้หรอก\"ฉันตะโกนซะดัง จนนน...
\"นี่น้อง ถ้าน้องยังไม่ทันได้เรียน จะมาวิจารณ์เสียหายแบบนี้ไม่ได้นะคนอาไร้ ไม่ทันได้ลงมือทำก็เลิกซะแล้ว น่าเกลียดจริงๆ=_=\"จู่ๆก็มีรู่นพี่ผู้ชายคนหนึ่งเดินมาพูดข้างๆฉัน
เฮ้ย! ฉันพูดของฉันอยู่ดีๆ นายนั่นมาสอดไรด้วยนะ ยุ่งไม่เข้าเรื่องจริงๆ
\"แล้วมันเกี่ยวอะไรกะนายด้วยล่ะ อย่ามายุ่งได้มั้ยวะ รำคาญ....\"
\"เอ่อ พี่คะ ขอโทษนะคะ+_+!!\"ฝนรีบพูดเเล้วลากแขนฉันออกไปจากโรงอาหาร
\"เฮ้ย ปิง แกชักจะปากร้ายเกินไล้วนะ นั่นรุ่นพี่นะเฟ้ย!!!แสบจริงๆเลยแก แต่ก็แปลกว่ะ พี่คนนั้นมายุ่งกะเราทำไมนะ\"
\"เห็นไหมล่ะ แกยังเห็นด้วยกะฉันเลย สอดม่าเข้าเรื่อง รู้งี้ฉันด่าเละกว่านี้อีก แกไม่น่าลากฉันออกมาเลย\"
ฝนถอนหายใจแล้วพูดว่า
\"แกนี่มันโคดแสบเลยง่ะ ยิ่งกว่าแม่ค้าขายปลาร้าซะอีก หึหึ-__-\"
\"หน็อย!!! นังนี่ ว่าฉันเป็นแม่ค้าเรอะ!!!!!\"ฉันวิ่งไล่ฝนมันจนเหนื่อย
ช่ายยยยยย..ก็บอกแล้วไงว่าฉันมันยัยตัวแสบ!!!555+
**************************************************************************************
จบกันไปแล้ว 1 ตอนสำหรับ\"ยัยแสบมหาภัย กะ หนุ่มน่าใสนัเทควันโด\"นะคะ ปิงของเรา แสบสมชื่อมั้ยคะ เดี๋ยวจะมาอัพตอนที่ 2ให้
แต่ช่วงเปิดเทอมคงมาอัพได้เฉพาะ เสาร์อาทิตย์เท่านั้น ยังเรียนอยุเรย555+
มาช่วยคอมเม้นกันหน่อยนะคะ*^_________________________________________^*
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น