คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 00
.
.
.
เวลาที่หลับใหลเียบสบ
เมือทั้เมือมีไฟประับสว่าระยิบระยับอยู่ร้าทา
บรรยาาศรายล้อมไป้วยวามหนาวเย็นที่ไม่รับฤูาล
ทำให้ผู้นที่อบทำิรรมอนลาืนลน้อยล ลมที่พัทำให้ใบไม้ในสวนสาธาระพลิ้วไหวราวับเ้นรำในพระราวั้อห้าม
.
สวยาม
.
.
แ่
.
.
.
เียบเหา
.
.
“อะ...อื้ออ “เสียหวานราอยู่ในลำอ
เมื่อรู้สึว่าร่าายท่อนล่าำลัถูรุราน ท่อนาเรียวที่แสไฟระทบเนียนสวย ถูมือหยาบร้านอใรบานับันึ้น
มัน่อยๆึาเอเาอออย่าเบามือ
สมอสั่ให้ร่าายัืน
แ่ร่าายบอบบาลับทรยศวามิ อยู่เยๆให้นใร้ายรัแนมือร้านอมัน่อยๆึปราาริ้นสุท้ายออมาสำเร็
ั้นในัวิ๋วสีเหลือที่เ้าัวอบใส่มันนัหนาถูยึ้นม มันสูม
ไถมูไปับผ้าที่เยุมวามลับอร่าบารหน้าไว้ ลิ่นหอมที่เย้ายวนยาที่ะห้ามใ
ใบหน้าสวยหวานราวับพระเ้าั้ใรัสรร์ึ้น มวิ้วเล็น้อย้วยวามรำา
“อ่ะ....อาา “
เสียหวานัึ้นอีรา
เมื่อมันฝัหน้าเ้าับเสรอไม้ที่แสนหอมหวานและเย้ายวน อไม้เบ่บานพร้อมเผยเสรให้หลอล่อหมู่แมลบินมาลิ้มลอ
้อหลใหลน้ำหวานั้นสู ้อโลภมา มันวัลิ้นเลียน้ำหวานที่ไหลออมาาอไม้
ูลืน แทรเ้าไปวา้อนน้ำหวานออมาอย่าะละ
“อ๊าาา ... อึ “
้อนเนื้อนุ่มอนใร้ายละเลยี้ใส่อไม้อย่าพลิ้วไหว
วัเลียอย่าอ่อนโยน สะโพมนลอยึ้นยับโยไปาม้อนเนื้อที่เอาแ่ใ ร่าทั้ร่าบิเร้าไปมาอย่าเสียวระสัน
ยามเ้าแมลวัใส่หนัๆ มือเล็ิลับพื้นิน
เนื้อเนียนบถูไปับพื้นห้านึ้นรอยแ
.
ีั
.
เาลุ่มหลไปับมัน ล่อลอย
่าอ่อนโยนเหลือเิน แู่่ๆวามอ่อนโยน็ถูแทนที่้วยวามุัน
มันแทรายเ้าไป ยับเ้าหาราวับ้อารให้อไม้พัยับเยินไปับมือ มันทั้ลึ
รุนแร ไร้วามปราี
“อ๊าาา อ๊ะ อ๊ะ “
.
“อืมม เ็ี “
เสียใรัน
.
.
น้ำเสียที่อ่อนนุ่มนั่น
.
“อ๊าาา ะ..เ็บ “ มันยับเ้าหาถี่ึ้น
แนแร่ล็อาเรียวทั้สอ้าไว้แน่นระแทัึ้นนสะโพบาลอยไม่ิพื้น
มันอเ้ามาลึน..
ไม่ไหว
.
ไม่ไหว..ละ
“อ๊าาาาา !! “
“ อะ..อืม เฮุนรับ ”
มันรีบถออสำัออมาาเสรอไม้ ้าวึ้นไปร่อมร่าบา
มือหนาอมันัรูบีบลึ มัน่ออสำัไปที่ไปหน้าสวย ่อนะ
พรว !
TBC.
.
ความคิดเห็น