วรรณคดีสีชมพู

เพรชราช : ข้ามีเรื่องจะบอกเจ้า...ข้าเป็นผู้หญิง

มัลลิกานารี : ข้ารู้ว่าเจ้าเป็นหญิงแต่ทำไงได้ข้ารักเจ้าแล้วนี่น่า

มัลลิกานารีพูดพรางกอดเพราชราช

เพรชราชมองนางพรางยิ้มกรุ่มกริ่ม

มัลลิกานารี : เจ้าก็รักข้าใช่ไหม

เพรชราช : เปล่าซ่ะหน่อย!

มัลลิกานารี : มาถึงปานนี้แล้วยังจะปากแข็งอีก ข้ารู้น่าาาไม่งั้นเจ้าคงไม่หึงข้ากับเจ้าชายชัยยนต์หรอก

เพรชราชอึ้งไปสักพักก่อนจะมองหน้ามัลลิกานารี แล้ว...