New World Online

ลำดับตอนที่ #4 : โลกอันน่าตื่นตาตื่นใจ

ตอนที่ 3 โลกอันน่าตื่นตาตื่นใจ

           แคร์ กระพริบตาหนึ่งที ก็มีแสงสว่างจ้า พร้อมเสียงดังเซงแซ่ ทำให้ต้องหยีตามองแล้วปรับสภาพการมองเห็นสักครู่ เมื่อสายตามองเห็นได้ชัดแล้ว นัยน์ตาสีเทาคู่งามก็เบิกกว้างขึ้นกับทิวทัศน์รอบข้าง ที่ตอนนี้ได้ประจักษ์อยู่ตรงหน้าเธอ

มันคือเมืองขนาดใหญ่ สไตล์ยุโรปโบราณ ตรงข้างหน้าเธอมีน้ำพุขนาดใหญ่ เส้นสายน้ำสีขาวพุ่งขึ้นออกมาอย่างสวยงาม มีคนสวมชุดหลายแบบหลายสไตล์ บ้างก็แบบเธอ บ้างก็ใส่ชุดเกราะแบบอัศวินยุคเก่า ใส่ชุดคลุมรุ่มร่ามถือคทาแบบเธอ ชุดหนังรัดรูป ที่เธอเคยอ่านเจอในหนังสือ ชุดนักเรียน? ชุดตัวตลก ชุดสูท ชุดเซ็กซี่ มันมีหลากหลายจนเธอได้แต่ยืนอึ้งกับภาพเบื้องหน้า

‘วิเศษจริงๆ มันสุดยอดมากๆ นี่สินะโลกที่หลายๆคนใฝ่ฝัน ไม่เสียดายเลยแหะที่เข้ามาเล่น ออกไปต้องไปขอบคุณมะนาวสะหน่อยละ ว่าแต่ชื่อมะนาวชื่อไรอะไรหว่า ช่างเถอะ ลองเล่นดูก่อนค่อยติดต่อทีหลังแล้วกัน อืมมม… โซลออส บอกว่า ให้ไปอาคารเริ่มต้นก่อนสินะ มันอยู่ทางไหนหว่า’ แคร์ หันสายหันขวา พลางทำหน้า งงๆ เพราะเธอกำลังพยายามหาอาคารเริ่มต้นที่ว่าอยู่ ไม่นานเธอก็เจอป้ายบอกทาง ปักอยู่ด้านหน้าของน้ำพุเขียนว่า อาคารเริ่มต้น

‘ทางซ้ายสินะ ไปเลยแล้วกัน’ ตรงลานเกิดของนักผจญภัยมือใหม่ จะมีน้ำพุเป็นจุดศูนย์กลาง แล้วทีทางแยกออกเป็นสี่ทางรอบๆน้ำพุ เมื่อคิดได้ดังนั้น แคร์ ก็ออกเดินทันที โดยไม่ได้รู้เลยว่า มีสายตาของคนรอบข้าง ไม่ว่าจะเป็น ผู้หญิง ผู้ชาย หรือเพศที่3 มองเธอกันหลายคนทีเดียว เช่น ผู้ชายใส่ชุดอัศวินที่คุยๆกับเพื่อนอยู่ก็หยุดมองเธอด้วยสายตาหวานหยดเยิ้ม จนเพื่อนอีกคนต้องสะกิดให้เลิกมองแล้วเช็นน้ำลายตัวเองได้แล้ว
“สวยโครตๆเลยว่ะ โอ้ววว เจ้าหญิงของข้า”

“เธอๆดู ผู้หญิงคนนั้นสิ สวยมากเลยอะ หุ่นก็ดี อิจฉาจัง” ผู้หญิงสวมชุดคลุมที่คาดว่าน่าจะเล่นเป็นนักเวทย์ สะกิดบอกเพื่อนอีกคนที่ใส่ชุดหนังเซ็กซี่โชว์เนินอกขาวอวบอิ่มให้หันไปดู

“เหอะ! สวยตรงไหน ฉันสวยกว่าตั้งเยอะ” เธอสบถพร้อมมองด้วยแววตาริษยาแว่บนึง และสะบัดหน้าไปอีกทาง

ผู้ชายใส่ชุดสูทสีดำสนิทคนนึงถึงกับอุทานออกมาว่า “นี่แหล่ะ!! แม่ของลูกข้า”

มีอีกหลายคนที่มองด้วยความรู้สึกหลากหลายแตกต่างกันไป แต่ส่วนมากจะมองด้วยความชื่นชมเสียส่วนใหญ่ โดยเฉพาะพวกผู้ชายทั้งหลาย โดยไม่ทันที่จะมีคนเสนอตัวเข้าไปคุยด้วย เธอคนนั้นก็เดินเลี้ยวซ้ายออกไปจากลานน้ำพุสะแล้ว

ผู้เล่น แคร์ลิสเซ่ บรรลุเงื่อนไข ได้รับ passive skill เสน่ห์ดึงดูดค่ะ สามารถตรวจสอบได้ทีหน้าต่างตัวละครค่ะ

“อ๊ะ! ตกใจหมด เสียงระบบในหัวแบบนี้ยังไม่ค่อยชินแหะ ว่าแต่ได้สกิลอะไรมาตอนไหนละเนี่ย ไหนดูซิ” แคร์ หยุดเดินแล้วเรียกหน้าต่างตัวละครขึ้นมาดูทันที

[Passive skill: เสน่ห์ดึงดูด : มีผลทำให้รับความเสียหายทั้งกายภาพและเวทย์มนต์จากเพศตรงข้ามลดลง15% สำหรับสัตว์อสูร มีสิทธิ์ไม่เลือกโจมตีผู้เล่นก่อนท่านอื่น สำหรับ NPC เพศชาย มีโอกาสสำเร็จในการเจรจาต่อรองเพิ่มขึ้น 10%]

“อ่านดูแล้วก็น่าจะมีประโยชน์แหะ สกิลไรแปลกดี รีบไปอาคารเริ่มต้นดีกว่าจะได้เริ่มเล่นอย่างเป็นเรื่องเป็นราวสักที” แคร์ ปิดหน้าต่างตัวละครไปพร้อมกับเดินทางต่อ ประมาณ 100 เมตร ก็เจอกับ อาคารรูปตึกสีเหลี่ยมๆทำจากอิฐสีข้าว สูงประมาณสองชั้น มีป้ายขนาดสีเหลี่ยมพื้นผ้าติดอยู่ด้านหน้า เขียนว่า [อาคารเริ่มต้น]

‘ที่นี่สินะ มีคนใส่ชุดแบบเราเข้าออกเยอะแยะเลยแหะ อย่างว่าแหล่ะนะ คนเล่นใหม่มีเข้ามาทุกวัน เราก็รีบเข้าไปดีกว่า ไม่รู้มีอะไร โซลออส ถึงแนะนำให้มาก่อน’

เมื่อมองดูคนที่เดินเข้าออกกันเยอะแยะแล้ว แคร์ ก็ตัดสินใจเดินเข้าไปทันที พอเข้ามาข้างในเธอก็พบว่าทางด้านขวามีคนยืนรออยู่ประมาน3แถว แถวละประมาณ 20คน ที่รอเข้าห้องที่เขียนเป็นตัวเลข 1 2 3 แต่ละคิวรอไม่เกิน5นาที ตรงกลางห้องมีพนักงานที่คาดว่าเป็นคนจริงๆไม่ใช่ NPC อยู่2คน ชายหนึ่ง หญิงหนึ่ง คอยให้บริการผู้เล่นอยู่  ทางด้านซ้ายมีตู้คล้ายๆตู้กดน้ำอัตโนมัติกับม้านั่ง มีคนที่ใส่ชุดอื่น ที่ไม่ใช่ชุดเริ่มต้นนั่งรออยู่ประปราย

แคร์ เดินเข้าไปติดต่อกับพนักงานต้อนรับกลางห้อง ทั้งสองมองเธอแบบอึ้งๆเล็กน้อย จนเธอต้องเรียกซ้ำ พอเธอบอกว่า โซลออส แนะนำให้เธอมา พนักงานก็ร้อง อ้อ! มันเป็นไปตามที่ระบบ เซตค่าไว้ ให้มารับของใช้เริ่มต้น พร้อมทั้งบอกให้เธอไปต่อแถวที่1 ที่ตอนนี้เหลือประมาน 13 คนแล้ว ระหว่างยืนรอคนต่างรอบๆก็หันมามองเธอเป็นระยะๆ เธอก็ยิ้มให้บ้างแล้วแต่ โอกาสอันเหมาะสม ผู้ชายที่ได้รับยิ้มตอบ แทบจะน้ำตาไหล ตัวลอยได้อยู่แล้ว ถ้าบินได้มันคงบินไปแล้วล่ะ เชื่อเถอะ

โดยปกติเธอเป็นคนอัธยาศัยดีอยู่แล้ว ใครดีมาก็ดีตอบ แต่ส่วนมากไม่ค่อยมีคนกล้าเข้ามาคุยกับเธอหรอก เพราะส่วนใหญ่จะคิดว่าสูงเกินเอื้อมกันทั้งนั้น ซึ่งโดยจุดนี้แต่ละคนคิดไปเอง เพราะ แคร์ เป็นคนที่ อัธยาศัยดีสุดๆ คุยง่ายเป็นกันเอง ถ้าใครได้รู้จักพูดคุยจะต้องหลงรักผู้หญิงคนนี้อย่างแน่นอน

เวลาผ่านไปประมาน 15นาที..

ก็มาถึงคิวของ แคร์ เธอเดินเข้าไปในห้องหมาย 1 ข้างมีเป็นห้องสี่เหลี่ยม ขนาดไม่ใหญ่มาก มีโต๊ะทำงานยาวทำจากไม้อยู่กลางห้อง มีเก้าอี้ทำจากไม้สองตัว สำหรับคนที่มาใช้บริการ กับพนักงานที่นั่งอยู่อีกฝั่ง ซึ่งเป็นผู้ชายใส่แว่น ผมตัดสั้นสีน้ำตาล ดูไม่แก่ ไม่หนุ่มเกินไป คาดว่าอายุน่าจะราวๆ 30 ต้นๆ

“สวัสดีครับ เชิญนั่งครับ” พนักงานชายพูด พลางผายมือไปยังเก้าอี้ เป็นสัญญาณบ่งบอกให้ แคร์ นั่งลง “สวัสดีค่ะ” เธอก็ทักทายกลับตามมารยาท พร้อมนั่งลงตามคำเชิญ

“ขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมชื่อ สตีฟ เป็นพนักงานให้บริการผู้เล่นเริ่มต้นครับ”

“ค่ะ แคร์ลิสเซ่ ค่ะ เรียกว่าแคร์เฉยๆก็ได้”

“ครับคุณแคร์ ยินดีที่ได้รู้จักครับ และก็ขอบคุณที่เข้ามาเล่นเกมนี้ครับ” สตีฟยิ้มขอบคุณให้อย่างจริงใจ

“ยินดีเช่นกันค่ะ” แคร์ ก็ยิ้มตอบเช่นกัน ซึ่ง สตีฟคิดว่า มันเป็นรอยยิ้มที่สวยที่สุด เท่าที่เขาเคยเจอมาแล้ว รองลงมาจากภรรยาเขาอะนะ

“ได้ฟังข้อมูลพื้นฐานจากโซลออส มาหรือยังครับ”

“ค่ะ ฟังแล้วค่ะ”

“โอ้วว ดีมากครับ จะได้ไม่เสียเวลานาน คุณเป็นคนส่วนน้อยนะเนี่ยก็ฟังการบรรยายบาวเหยียดนั่น น่าดีใจจริงๆ ฮ่าๆ”

“หรอคะ ไม่ใช่ว่าทุกคนจะฟังมันหรอคะ ดูแล้วน่าจะสำคัญไม่น้อย” แคร์ เอียงคอพลางทำหน้าสงสัย

“ที่คุณคิดน่ะ ถูกแล้วครับ แต่คนส่วนใหญ่ไม่ค่อยเห็นความสำคัญของมัน บางคนฟังได้กลางคันก็ ขอตัวเข้าเกมแล้ว และก็มาลำบากทีหลัง” แคร์ พยักหน้ารับในคำพูดนี้ เพราะถ้าเล่นแบบไม่รู้อะไรเลย คงจะปวดหัวน่าดู

“เรามาเริ่มกันเลยนะครับ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา จุดประสงค์ที่มาที่นี่เพื่อตอบปัญหาข้อสงสัยที่บางที AI อย่าง โซลออส จะตอบได้ไม่เคลียร์พอ แล้วก็แจกอุปกรณ์เริ่มต้นให้ครับ” สตีฟ พูดเสร็จ ก็วาดมือซ้ายผ่านบนโต๊ะไปทางด้านขวารอบนึง ก็ปรากฏไอเทมขึ้นมา 4 อย่าง คือ

1.กระเป๋าหนังเก่าๆที่มีเชือกเย็บตรงปากกระเป๋า ใช้รูดเอาเวลาปิดเปิดสีน้ำตาลหนึ่งใบ

2.น้ำยาใส่ขวดแก้วทรงกลมขนาดใหญ่กว่าลูกเทนนิส สีแดง กับ สีฟ้า อย่างละ 5 ขวด และ สีเขียว 3 ขวด

3.กล่องสีเหลี่ยมจัตุรัสสีขาวใส ขนาดเท่าลูกบิกศ์ 4x4 หนึ่งกล่อง

4.เงินจำนวน 50 เวิล

แคร์ มองไอเทมตรงหน้าอย่างสนใจ โดยเฉพาะกล่องสีขาวนั้น มันดูน่าดึงดูดคนสะเหลือเกิน ไม่นานนัก สตีฟ ก็เริ่มอธิบายต่อ

“ผมอธิบายเลยต่อเลยนะครับ” แคร์ พยักหน้ารับ “อย่างแรกกระเป๋าหนังใบนี้ใช้บรรจุของได้ 20ช่อง ถ้าของประเภทเดียวกัน เช่น พวกลูกธนู หรือยาต่างๆ เสีย 1 ช่อง บรรจุได้ 100 ชิ้น…” แคร์ กำลังเอ่ยปากถามก็ต้องเงียบลง เพราะ สตีฟ ได้พูดตอบข้อสงสัยของเธอเรียบร้อยแล้ว

“ถ้าอยากได้กระเป๋าที่ดีกว่านี้สามารถซื้อได้ตามร้านหรือจากผู้เล่นด้วยกันเอง หรือจะหาวัตถุดิบมาสร้างเองก็ได้ครับ ต่อเลยนะครับ” แคร์ จึงพยักหน้ารับ หงึกๆ “น้ำยาที่เห็น มีน้ำยาสีแดงเพิ่มพลังชีวิต สีฟ้าเพิ่มมานา และสีเขียวใช้ลดค่าความเหนื่อยล้าครับ รายละเอียดว่าเพิ่มเท่าไหร่รบกวนตรวจสอบเองทีหลังนะครับ” ที่ สตีฟ ให้ตรวจสอบเองเพราะมันเป็นเรื่องง่ายๆที่ทุกคนทำได้อยู่แล้ว จึงไม่อยากไม่เสียเวลาอธิบายมัน และแคร์ ก็เข้าใจตรงเรื่องนี้เช่นกัน

“เงินจำนวน 50 เวิล ก็ตามนั้น ครับ ไม่มีความหมายอะไรพิเศษ ส่วนกล่องสีขาวนี่ เป็นของรางวัลพิเศษ ที่มีแต่ผู้เล่นที่ฟังรายละเอียดพื้นฐานที่ โซลออส เล่าให้ฟังจนครบ ถึงจะได้รับครับ มันเป็นกล่องสุ่มไอเทมและสกิล จำกัดขั้นสูงสุดถึง special ครับ ไม่การันตีว่าจะได้ไอเทมขั้นspecial นะครับ บางคนสุ่มได้ก้อนหินก็มี”
สตีฟ ยิ้มที่มุมปากนิดๆ ในขณะที่แคร์ขมวดคิ้วนิดนึงไม่ถึง 3วินาที พร้อมทั้งเก็บของใส่กระเป๋าหนังใบเก่าที่ได้มาสดๆร้อนๆ โดยที่พอเอาไอเทมแตะโดนกระเป๋าแล้วไอเทมก็จะย่อขนาดหายเป็นแสงเข้ากระเป๋าไปทันที

‘ก้อนหิน เหอะๆ แล้วฉันจะสุ่มได้อะไรล่ะเนี่ย อย่าเป็นก้อนหินก็พอ ขอร้องเถอะ!’

“มีอะไรสงสัยถามได้เลยนะครับ” แคร์ เงียบใช้ความคิดอยู่แปปนึง ก็นึกว่าขึ้นได้ว่าจะถามเรื่องอาวุธ

“อาวุธที่เลือกตอนแรก ถ้าเราไม่อยากใช้มันมีสิทธิ์ไปใช้แบบอื่นบ้างไหมคะ เช่น ตอนแรกอยากเล่นนักเวทย์เลยเลือกคทามา แต่ตอนหลังอยากจะเปลี่ยนไปเล่นอาชีพนักธนู อะไรแบบนี้ สามารถทำได้ไหมคะ”

“สามารถทำได้ครับ จริงๆทุกอาชีพจะใช้อาวุธอะไรก็ได้ สามารถเปลี่ยนได้ตลอด เพียงแต่ว่าประสิทธิภาพก็จะลดลงเท่านั้นเองครับ อย่างเช่น ถ้าเปลี่ยนอาชีพเป็นนักเวทย์แล้ว ถ้าใช้คทาจะมีค่าพลังของอาวุธที่เพิ่มพลังโจมตีทางด้านเวทย์มนต์มากกว่าอาวุธชิ้นอื่น ก็จะโจมตีด้วยเวทย์มนต์แรงกว่า ในขณะที่ใช้อาวุธชิ้นอื่นก็จะบวกค่าพลังทางด้านอื่น หรือใส่แล้วอาจจะมีผลให้ค่าพลังโจมตีทางเวทย์ลดลงครับ”

“อ่อ อย่างนี้นี่เอง เข้าใจแล้วค่ะ เป็นความหลากหลายในการพลิกแพลงสินะคะ” สตีฟ ยิ้มรับ

“ก็ประมาณนั้นแหล่ะครับ จริงๆแล้วที่ให้เลือกตอนแรก เหมือนให้เลือก Passive skill มากกว่าครับ เพราะมันจะติดตัวไปตลอดต่อให้ไม่ใช้อาวุธชิ้นนั้นแล้วก็ไม่หายไปไหนครับ โดยที่ถ้าสมมุติเลือกดาบคู่มา แล้วมาเปลี่ยนใช้คทาตอนหลังก็จะไม่ได้รับ Passive skill นั้นครับ เราจะให้เฉพาะตอนที่เลือกกับโซลออส เท่านั้นครับ”

“อืม คนส่วนใหญ่ก็จะเลือกที่ตัวเองอยากจะเปลี่ยนอาชีพมาสินะ” แคร์ พึมพำๆกับตัวเอง ทางด้านสตีฟ ได้แต่ยิ้มกับความน่ารัก และเข้าใจอะไรง่ายของเธออย่างเดียว

“มีอะไรสอบถามเพิ่มเติมไหมครับ”

“คิดว่าไม่มีแล้วค่ะ ถ้ามีจะกลับมารบกวนใหม่นะคะ”

“ครับ ยินดีเสมอครับ งั้นก่อนไปผจญภัยเดี๋ยวรบกวนคุณแคร์ แสกนฝ่ามือตรงนี้ แล้วตั้งรหัสรักษาความปลอดภัย 4 ตัว เพื่อใช้ในการเปิดเครื่องเล่นฉุกเฉินด้วยครับ” สตีฟ วาดมืออีกครั้ง กรอปสีเหลี่ยมๆพื้นสีดำก็ปรากฏขึ้น

“ถ้าไม่มีรหัสนี้ นอกจากเจ้าของเครื่องจะไม่มีใครเปิดได้ใช่ไหมคะ” แคร์ เอ่ยถามพร้อมกับเอามือไปวางที่กรอบแสกน แล้วก็มีตัวเลขขึ้นมาให้เธอสัมผัส พอตั้งเรียบร้อยแล้วเธอก็เอามือออก

“ใช่ครับ เอาไว้บอกเฉพาะคนที่ไว้ใจได้เช่นคนในครอบครัวนะครับ เรียบร้อยแล้วครับ ขอบคุณมากครับ ขอให้สนุกในการผจญภัยนะครับ”

“ค่ะ ขอบคุณเช่นกันค่ะ ที่เสียเวลาอธิบาย หวังว่าคงได้พบกันอีกนะคะ”

“ด้วยความยินดีครับ หวังว่าได้คงได้พบกันอีก”

เมื่อเสร็จธุระหมดแล้ว แคร์ ก็เดินออกจากห้องไป ขณะนี้ แถวแต่ละแถวได้ลดลงบ้างแล้ว แต่ก็ยังมีคนเข้ามาใหม่เรื่อยๆ ก่อนออกจากอาคารเริ่มต้นไป เธอไม่ลืมที่จะยิ้มเป็นการขอบคุณกับพนักงานต้อนรับตอนแรก ทำให้พนักงานทั้งสองรู้สึกปลื้มมากเลยทีเดียว ที่ยังมีคนเห็นค่าของพนักงานด้วย

“เอาล่ะ ได้เวลาสนุกแล้วสินะ ก่อนออกไปลุยกับสัตว์อสูร ขอเช็คข้อมูลต่างๆของตัวเองสักหน่อยดีกว่า” แคร์ เรียกหน้าต่างตัวละครของตัวเองขึ้นมา พร้อมสำรวจข้อมูลทุกอย่าง อย่างละเอียด

		ชื่อ : แคร์ลิสเซ่   LV1  EXP 0/10       เผ่าพันธุ์ : มนุษย์ อาชีพหลัก : คลาส1 นักผจญภัยฝึกหัด      อาชีพรอง : - HP 100 MP 100   ค่าความเหนื่อยล้า 100 พลังโจมตีกายภาพ 5 เวทย์มนต์ 10+(11) ป้องกัน 6 ความเร็ว 8 แม่นยำ 6 โชค 10
	อาวุธ : คทาพื้นฐาน                       เครื่องป้องกัน : ชุดเริ่มต้น ประกอบไปด้วย เสื้อ กางเกงเพิ่มพลังโจมตีเวทย์มนต์ 10                เข้มขัด ความคงทน 100/100                              ความคงทน 100/100 ชุดแฟ่ชั่น: - เงินจำนวน 50 เวิล Active skill:                        Passive skill: บอลเวทย์ (ไร้ธาตุ)                       เพิ่มพลังโจมตีเวทย์มนต์ (Magic power)   พลังโจมตีเวทย์มนต์ 5                                         10%                          เสียมานาในการเรียกใช้                            เสน่ห์ดึงดูด : มีผลทำให้รับความเสียหายทั้งกายภาพ                                                                       และเวทย์มนต์จากเพศตรงข้ามลดลง15% สำหรับ                                                                        สัตว์อสูร มีสิทธิ์ไม่เลือกโจมตีผู้เล่นก่อนท่านอื่น                                                                              NPCเพศชาย มีโอกาสสำเร็จในการเจรจาต่อรอง                                                                        เพิ่มขึ้น10%

“อืม สงสัยค่าพลังต่างๆ คงจะสุ่มมามั้ง ส่วนที่มี+ ต่อท้าย คงมาจากคทากับสกิลติดตัวสินะ สกิลเรียกใช้มีบอลเวทย์ โอเค พร้อมละ นั่นคงเป็นประตูทางออกของเมือง เอาล่ะ let’s go!.....” แคร์ ตั้งท่ามุ่งมั่น ชูกำปั้นไปทางออกสุดทางของประตูทิศตะวันตกของเดิน พร้อมวิ่งออกไปด้วยอารมณ์ฮึกเหิม ตื่นเต้น จนเธอลืมสำรวจไปอย่างหนึ่งว่านั่นน่ะ

มันเป็นประตูทางออกนอกเมืองจริง แต่มันสำหรับพวกที่เปลี่ยนอาชีพขั้น2 เรียบร้อย เหมาะสำหรับ ระดับ15-30 แล้วตอนนี้เธอเดินออกนอกเมืองไปสะละ โดยที่ไม่ได้สนใจรอบข้างเลย ว่าไม่มีใครใส่ชุดเริ่มต้นเหมือนเธอสักคนเดียวอยู่แถวนั้นเลย

บางคนก็ยุ่งๆจนไม่ได้สนใจเธอ ส่วนบางคนจะเข้ามาห้ามก็ไม่อยากโดนว่า ว่ายุ่งเรื่องส่วนตัว บางทีเธออาจจะมีผู้เล่นระดับสูงรออยู่นอกเมืองก็ได้ บางคนก็ส่ายหัวพร้อมคิดในใจ

‘ขอให้ตายโดยสวัสดิภาพนะ โธ่! สวยๆอย่างนี้ไม่น่าคิดสั้นเลย’

Ps.ผมลองใช้แอพมือถืออ่านดู ปรากฏว่าตรงตารางมั่วหมด ปล่อยมันไปก่อนนะครับ ค่อยปรับทีหลัง