คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : แพ้ลูกอ้อน
ตอนที่ 1 แพ้ลูกอ้อน
ปีนิวเวิล 101 เป็นศักราชใหม่ที่ทั่วทั้งโลกได้ใช้รวมกันเป็นสากลโดยไม่มีแบ่งแยก คริสศักราชหรือพุทธศักราช อีกต่อไป หลังจากที่มนุษย์ได้เดินทางกลับมายังดาวโลก แล้วเริ่มฟื้นฟูทรัพยากรธรรมชาติต่างๆ อารยะธรรมที่อยู่อาศัย จนเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา รัฐบาลชุดใหม่ได้ก่อตั้งขึ้นโดยประชากรจากประเทศต่างๆที่สืบเนื่องมาจากผู้นำบนยานทั้ง10ลำ โดยมีชื่อหน่วยงานว่า รัฐบาลโลก คอยจัดการปัญหาต่างๆภายในโลก แบ่งแยกทรัพยากร หน่วยงานและ อื่นๆ จนโลกได้กลับมาสมบูรณ์อีกครั้ง และได้ขนานนามปีศักราชใหม่ชื่อว่า นิวเวิล
โดยตอนนี้ก็ผ่านมาจนถึงที่ปีนิวเวิลที่ 101 ซึ่งแต่ละประเทศฟื้นฟูกลับมาอีกครั้ง แต่รัฐบาลของทุกประเทศยังคงทำงานภายหน่วยงานกลางหรือ รัฐบาลโลกอยู่ เวลามีปัญหาอะไร ที่มีผลต่อกับประเทศหลายๆประเทศ จะต้องยื่นเรื่องเข้ารัฐบาลโลกเพื่อทำการตัดสินอีกที ทั้งนี้เพื่อการจัดการปัญหาและผลกระทบที่จะตามมาหลายๆด้าน ให้อยู่ในขอบเขตที่ควบคุมได้ และเป็นระบบระเบียบ ความยุติธรรมแก่ประชาชนทุกคนบนโลก
ณ โรงเรียนมัธยมปลาย แห่งหนึ่งในประเทศไทย
“สอบเสร็จสักที เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปิดเทอมอันแสนสุข ลัลล้าๆ” นักเรียนหญิงชั้น ม.5 ผมยาวประบ่า ผิวขาวเหลือง นัยน์ตาสีดำออกน้ำตาลฉายแววซุกซน สูงประมาน 165 ซม. หุ่นพอดีไม่อ้วนไปไม่ผอมไป โครงหน้าเป็นวงรี มีแก้มสีแดงเลือดฝาดจาง ดูแล้วให้อารมณ์น่ารักสดใส เธอมีชื่อเล่นว่า มะนาว เอ่ยขึ้นพร้อมฮัมเพลงอย่างมีความสุข
“จะอารมณ์ดีอะไรขนาดนั้นหะ ยัยมะนาว แค่ปิดเทอมนะยะ ไม่ใช่ถูกหวยรางวัลที่1” นักเรียนหญิงอีกคนชั้น ม.5 เหมือนกัน ผมยาวถึงกลางหลังสีน้ำตาลสลวย นัยน์ตาสีเทาอ่อนดูลึกลับ น่าค้นหา เธอเป็นลูกครึ่ง ไทย-อังกฤษ แม่ไทย พ่ออังกฤษ สูงประมาน 172 ซม. หุ่นดีเหมือนนางแบบ โครงหน้าเรียวสวยได้รูป สัดส่วนบนใบหน้าเข้ากันหมดทั้ง จมูกโด่งได้รูป ตาโตสวยเป็นประกาย ปากเล็กเป็นกระจับอมชมพูโดยไม่ต้องเติมแต่งเครื่องสำอางแต่อย่างใด เธอชื่อเล่นว่า แคร์ ตอกกลับมะนาวเพื่อนซี้อย่างสนุกสนาน
“โธ่! แคร์ ความสุขเล็กๆน้อยๆของฉัน ขอเหอะน่า ใครจะเป็นนักเรียนดีเด่นเหมือนเธอล่ะ เรียนก็เก่ง กีฬาดี บ้านรวย หน้าตาดี หุ่นนางแบบ โอ้ย! ยิ่งพูดยิ่งหมั้นไส้ นี่แน่ะๆ” มะนาวไม่พูดปล่าว เอามือดึงแก้มทั้งสองข้างของแคร์ไปด้วย ข้อหาหมั้นไส้ ด้านแคร์ก็ไม่ยอมได้เอามือจี้เอวมะนาวกลับอย่างเมามัน ซึ่งพวกเธอเล่นแบบนี้กันประจำจนเป็นที่คุ้นตาของคนรอบข้างในโรงเรียนไปแล้ว เวลาใครเศร้าๆได้เห็นรอยยิ้มของทั้งสองดูแล้วทำให้สดชื่นขึ้นมาทันที
“ฮ่าๆ โอ้ยๆ พอละ หัวเราะจนปวดกรามละ ว่าแต่ปิดเทอมนี้ เธอมีแพลนจะทำอะไรไหม” มะนาวที่เป็นฝ่ายยอมแพ้การจี้เอว เอ่ยขึ้น
“ไม่มีอะ ปิดเทอมนี้ทั้งพ่อและแม่ ต่างยุ่งๆอะ คงไม่ได้ไปไหน นอนอยู่บ้านอ่านหนังสือ เฉยๆมั้ง”
“อ่านหนังสือ? ที่เรียนมา 3-4เดือนเต็ม นี่เธออ่านไม่พอหรือไงยะ สมองเธอเต็มไปด้วยรอยหยักหมดแล้วมั้ง ให้มันพักผ่อนสะบ้างเถอะ ปล่อยให้มันโล่งๆกลวงๆ เบาสบายเหมือนฉันบ้าง” มะนาวพูดพลางแสดงท่าที่ชี้ไปที่หัวของตัวเอง
“โล่งๆ เบาสบาย ฉันเข้าใจนะ แต่กลวงๆ ไม่เอานะ ขอบาย เชิญเธอคนเดียวเถอะ”
“โธ่ๆ จ๊ะ แม่เพอร์เฟคที่สุดใน3โลก งั้นสรุปเธอมาเล่นเกม New world online กับฉันนะ เล่นคนเดียวมันเหงาอ่ะ”
“น่าน ว่าแล้วไม่พ้นเรื่อง แล้วเหงาเหงออะไรกัน ได้ข่าวว่าหนุ่มๆตามจีบเป็นกระพรวนเลยไม่ใช่หรือไงจ๊ะ ที่มาเล่าๆให้ฟังน่ะ หืม”แคร์หยอกกลับพร้อมยิ้มกว้างเมื่อได้เห็นสีหน้าเพื่อนตัวดีที่หุบยิ้ม หงอยลงไปทันที
“แคร์ อ่า พวกนั้นแค่หนุ่มๆในเกม เค้าอยากได้เพื่อนเล่นง่า น่านะ เล่นกับเค้าเตอะ น๊าาาาา” เมื่อใช้คำพูดดีๆไม่ได้ผล มะนาวเลยแสดงท่าทีเด็กขี้อ้อนออกมาทันที ทำท่าเหมือนลูกแมวพร้อมเสียงอ้อนๆ ซึ่งมันได้ผลประจำ เพราะแคร์เป็นคนที่ขี้ใจอ่อน มะนาวรู้จุดอ่อนข้อนี้ดี และรอบนี้ก็ไม่แพ้กันเธอใช้ลูกอ้อนสำเร็จอีกแล้ว
“อะๆ ก็ได้ ปิดเทอมนี้จะเล่นเป็นเพื่อนก็ได้ แค่ปิดเทอมนี้เท่านั้นนะยะ ยัยเด็กขี้อ้อน” แคร์พูดพร้อมเอามือไปบีบจมูกเพื่อนสาวอย่างหมั้นเขี้ยวส่งผลให้ยัยตัวดีส่งเสียง “โอ้ย!” ออกมาเบาๆ ที่เธอยอมตามใจมะนาวเพราะเธอรู้สึกเหมือนได้มีน้องสาวที่น่ารัก ขี้อ้อน เธอมีแต่พี่ชายซึ่งคงไม่อ้อนเธออยู่แล้ว พอมีมะนาวมาอ้อนก็เลยรู้สึกเหมือนได้น้องสาวเพิ่มมาอีกคน เธอไม่เคยรำคาญออกจะชอบสะมากกว่าเพราะเธออยากมีน้องสาวมาก แต่ก็ไม่ประสบผลสำเร็จ เพราะแม่เธอบอกว่า แค่สองคนก็เหนื่อยมากแล้ว
“งั้นกลับบ้านกันเถอะ ถ้าเธอเข้าเล่นเกมแล้ว เพิ่มชื่อเพื่อนในเกมฉันมาด้วยนะ ชื่อ Lemonza อ๊ะ! ลืมๆ นี่เบอร์โทรสั่งเครื่องเล่นเกมนะ จะได้ไม่ต้องไปถึงห้าง โทรตอนนี้เลย กลับไปถึงช่างก็มาติดตั้งให้เสร็จพอดี คืนนี้ก็เล่นได้เลย แล้วเจอกันในเกมนะ บ๊าย บาย จุ๊บๆ” มะนาวร่ายยาวพร้อมกดอะไรนิดหน่อยที่นาฬิกาข้อมือเสร็จก็ลุกวิ่งไปทันที โดยที่ไม่รอคนฟังตอบอะไรเลยสักนิด
“อ๊ะ! เดี๋ยวสิ โธ่! ไปสะแล้ว จะรีบอะไรขนาดนั้น ชื่ออะไรนะ เฮ้อ ช่างเถอะค่อยถามทีหลังแล้วกัน โทรสั่งเครื่องเกมก่อน”
แคร์กดปุ่มที่นาฬิกาข้อมือจากนั้นก็มีภาพโฮโลแกรม เด้งขึ้นมาตรงหน้าเธอ มีตัวเลขที่ส่งมาจากชื่อ [มะนาว : 123456789] “เบอร์โทรสินะ” แคร์พึมพำพร้อมเอานิ้วจิ้มไปที่เบอร์นั้น มีข้อความว่ากำลังติดต่อโปรดรอสักครู่… ปรากฏขึ้น ไม่นานนักก็มีภาพของผู้หญิงผมสั้นปรากฏขึ้นมา คิดว่าน่าจะเป็นพนักงานของห้างที่จำหน่ายเครื่องเกมที่มะนาวให้มา
เมื่อคุยกับพนักงานตกลงเรียบร้อย พร้อมชำระเงินเสร็จแล้วพนักงานคนนั้นก็ขอบคุณแล้วภาพก็หายไปทันที
“เรียบร้อยแล้ว เราก็กลับบ้านมั่งดีกว่า ดูซิจะสนุกอะไรขนาดนั้น ยัยมะนาวถึงติดงอมแงมขนาดนี้” แคร์พูดกับตัวเองเสร็จก็ลุกเรียกรถแท็กซี่กลับบ้านทันที
เทคโนโลยีและระบบต่างๆของโลกดูเหมือนจะพัฒนาไปมาก แต่ก็ยังมีหลายๆสิ่งที่ยังคงเดิมอยู่ อย่างแท็กซี่ แต่ด้วยเทคโนโลยีอันล้ำยุคก็ทำให้รถเดี๋ยวนี้ไม่ต้องใช้น้ำมัน แต่ใช้เป็นพลังงานแสงอาทิตย์แทน โดยชาร์จพลังงานแสงอาทิตย์ 5 ชม. ก็สามารถวิ่งได้ ถึง 15 ชม. เลยทีเดียว
ส่วนเทคโนโลยีด้านการสื่อสารก็อย่างที่เห็นได้ออกแบบมาในรูปแบบนาฬิกาข้อมือ ซึ่งมีหลายรุ่น หลายแบบ ให้ผู้บริโภคได้เลือกสรรกันทีเดียว ทั้งน่ารักคิคุ เท่ห์ ผู้ใหญ่ มีให้ครอบคลุมทุกเพศทุกวัย มันเป็นทั้งที่ดูเวลา และก็ใช้เป็นเครื่องมือติดต่อสื่อสาร ส่งข้อความ อ่านข้อความข่าวสารออนไลน์ทั่วโลก ชำระสินค้าค่าบริการต่างๆ คล้ายๆคอมพิวเตอร์ขนาดย่อม โดยที่มีการประมวลผลเหมือนมีสุดยอดคอมพิวเตอร์อยู่กับตัวเลยทีเดียว แม่จะอยู่คนละซีกโลกก็สามารถติดต่อกันได้อย่างง่ายดาย โดยสมัยนี้จะฉายภาพโฮโลแกรมขึ้นมา ให้สัมผัสได้เลยเหมือนกับที่ แคร์ ติดต่อกับเจ้าหน้าที่ขายเครื่องเกมเมื่อสักครู่
พอกลับมาถึงบ้าน แม่บ้านชื่อว่า ป้ายิ้ม ที่เป็นเหมือนแม่นมของแคร์ ซึ่งเลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่ยังเล็กๆ ก็ได้บอกว่ามีช่างมาติดต่อเครื่องเล่นเกมที่เธอสั่ง พร้อมกับแซวมานิดหน่อยๆว่า
“คุณหนูเป็นเด็กติดเกมแล้วหรอคะ?” พร้อมกับยิ้มร่าเมื่อได้เห็นสีหน้าเหวอๆของแคร์นิดหน่อย แล้วเดินเข้าครัวไปอย่างสบายอารมณ์ ที่ได้แหย่คุณหนูของบ้านที่แสนน่ารักของเธอ
“นี่แค่สั่งเครื่องมาติดตั้งยังไม่ทันเล่นก็เป็นเด็กติดเกมสะละ แล้วถ้าเล่นตอนปิดเทอมทุกวันจะเป็นอะไรล่ะเนี่ย เหอะๆ” แคร์พูดพร้อมส่ายหัวนิดหน่อย แล้วเดินขึ้นห้องของเธอบนชั้น 2 ไป
เมื่อเข้ามาในห้องก็พบกับกล่องสีเหลี่ยมผืนผ้าขนาดโน้ตบุครุ่นสมัยก่อนปีนิวเวิลอยู่เครื่องหนึ่ง วางอยู่บนโต๊ะเขียนหนังสือของเธอ มีสายไฟเสียบเข้าที่ข้างกล่องด้านขวา ตัวเครื่องมีสีดำสนิท บนกล่องข้างหน้ามีข้อความสกรีนเป็นสีขาวว่า New world company ซึ่งน่าจะเป็นชื่อบริษัทที่ผลิตเครื่องเล่นเกมนี้ เธอเดินเข้าไปสำรวจก็พบว่าด้านข้างส่วนบนของกล่องมีข้อความเขียนว่า Open/Close ส่วนข้างกล่องด้านขวามีข้อความเป็นตัวเลขเคลื่อนไหวอยู่ในกรอบสีเหลี่ยมข้างบนขั้วที่สายไฟเสียบคาอยู่ ขึ้นว่า 70% …..
“น่าจะกำลังชาร์จไฟอยู่สินะ งั้นไปอาบน้ำกินข้าวก่อนดีกว่า น่าจะเสร็จพอดีกัน” ว่าแล้ว แคร์ ก็ไปจัดการธุระส่วนตัวของตัวเองจนเรียบร้อย เธอเดินมาดูตัวเลขอีกที ที่ตอนนี้แสดงว่าข้อความว่า Full แคร์ก็ดึงสายไฟออก สายก็หดกลับไปติดกับผนังห้องนอนของเธอทันที
เธอเอื้อมไปสัมผัสที่คำว่า Open/Close ทันใดนั้นตัวหนังสือก็เรืองแสงสีขาวออกมาวูบนึง เธอจึงวางเจ้ากล่องสีดำไว้ข้างเตียงนอนซึ่งมีเนื้อที่เหลือพอให้วางเตียงนอนได้อีกเตียงนึงเลยทีเดียว
ประมาน 2นาที เจ้ากล่องสีดำที่คาดว่าจะเป็นเครื่องเล่นเกมที่ขยายตัวออกอย่างน่าอัศจรรย์ ออกมาเป็นเตียงนอนแคปซูลสีดำสนิทขนาดพอให้คนเข้าไปนอนได้สบาย ข้างในเป็นเบาะนุ่มสีขาว บนฝาแคปซูลมีแผงสี่เหลี่ยมให้แสกนฝ่ามือแสดงความเป็นเจ้าของ ซึ่งถ้าคนอื่นมาแสกนระบบจะไม่เปิดให้ นอกจากจะใส่รหัส4ตัวด้านข้างแผงแสกนที่เจ้าของจะได้เข้าไปตั้งในเกม แล้วเอามาบอกกับคนในครอบครัวหรือคนที่ไว้ใจ เพื่อกันเหตุฉุกเฉินอีกที
ตัวเครื่องจะแสกนรายละเอียดขนาดร่างกายของเจ้าของเครื่องให้ขยายหรือหดให้พอดีกับขนาดร่างกายของเจ้าของด้วย ซึ่งบริษัทได้ออกแบบมาโดยที่คนอ้วนหรือตัวใหญ่มากๆ ไม่ต้องกลัวว่าจะมีปัญหาว่าเครื่องจะเล็กไปจนเข้าไปนอนไม่ได้ เป็นเทคโนโลยีที่ล้ำหน้ามากๆ ถ้าหากคนสมัยก่อนมาเห็นคงได้อ้าปากค้าง ร้องโอ้โห กันแน่นอน
“มันเจ๋งอย่างที่ มะนาวเล่าให้ฟังจริงๆด้วยแหะ ดีนะ รู้มาก่อน ไม่งั้นคงตกใจเหมือนกัน” แคร์ อดชื่นชมเจ้าแคปซูลนี้ไม่ได้ ถึงจะได้ยินมาจากมะนาวแล้วก็เถอะ ไม่รอช้าเธอก็เอามือขวาไปทาบกับแผงแสกนบนฝา จากนั้นก็มีแสงสีขาวๆวิ่งขึ้นวิ่งลงสักพัก พร้อมกับเสียงเหมือนหุ่นยนต์ไร้อามรณ์ หรือเรียกกันว่า AI ดังว่า
“กำลังแสกนรายละเอียดร่างกาย กรุณารอสักครู่” มันดังอยู่อย่างนี้ประมาน5นาที ก็เป็นอันเสร็จพร้อมฝาแคปซูลเปิดออก ซึ่งเป็นสัญญาณบ่งบอกว่า ได้เวลาสนุกแล้วสิ
เกม New world online เป็นเกมโลกจำลองสมจริง ที่ใช้ระบบแสกนคลื่นสมองในการเล่น ในยุคสมัยนี้ระบบคลื่นสมองที่บริษัท New world ได้รับการตรวจสอบจากรัฐบาลโลกแล้วว่า ไม่มีผลกระทบแต่อย่างใด จึงทำให้มีผู้คนจำนวนมากที่อยากจะสัมผัสกับโลกเหนือจิตนาการ แฟนตาซี เวทย์มนต์ เข้าเล่นเกมนี้กันอย่างล้นหลามทั่วโลก โดยที่เกมนี้เป็นเกมคลื่นสมองเกมแรกที่เปิดให้มาบริการมาแล้ว 6เดือน แต่จำนวนคนเข้าเล่นยังมีเพิ่มขึ้นเรื่อยๆประมาน 1แสนคนทั่วโลกต่อเดือนเลยทีเดียว
เมื่อแคร์เข้าไปนอนในแคปซูล ฝาแคปซูลก็ปิดลงช้าๆจนสนิท พร้อมกับปล่อยคลื่นสัญญาณอ่อนๆที่ไม่เป็นอันตรายต่อสมองมนุษย์ ทำให้รู้สึกง่วงนอนแล้วก็มีเสียงเจ้า AI ดังขึ้นมาว่า
“กำลังเชื่อมต่อเกม New world online ในอีก 10 9 8…”
“พอถึงเวลาก็อดตื่นเต้นไม่ได้เหมือนกันแหะ เอาล่ะ ลุย!!” แคร์พูดยิ้มๆก่อนเปลือกตาจะปิดสนิทลงพร้อมกับ เสียง AI ที่นับถึงเลข 0 พอดี
“ขอให้สนุกกับ New world online โลกใหม่ที่เหนือจินตนาการ” (ไม่ทราบว่ามันพูดให้ใครฟัง เพราะคนใช้หลับพร้อมเลข 0 ตลอด -0-)
ความคิดเห็น