ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : [OS] My Future (Vmon)
*ำเือน* มีำหยาบเล็นะ
I'm so sorry,My love
"พี่นัมุน ผมออพี่ทั้วันเเบบนี้ไ้ไหม?" 'ิม เเทฮยอ' ถามเเฟนอัวเอที่อนนี้ทั้สอำลันั่อันบนเีย
"บ้า!! ะให้เป็นะริว่อนถึะปล่อยใ่ไหม?" 'ิม นัมุน' ว่าเเฟนอัวเอ
"ผมอยาอพี่เเบบไม่ปล่อยลอไปอ่ะ" เเทฮยอ็ยัยืนยันำเมื่อี้
"เฮ้อ!! พี่ไม่ไปไหนหรอน่า ปล่อยพี่เเล้วเี๋ยวไปหาอะไรินัน ีไหม?:)" นัมุนถอนหายใออมา่อนที่ะวนเเฟนหนุ่มอัวเอ ออไปหาอะไริน
"พี่หิวเเล้วเหรอ?" เเทฮยอถามเเฟนอัวเอ
"หิวเเล้ว ไปหาไรินันเถอะ:)" นัมุนอบเเฟนอัวเอ
"อืม:)" เเทฮยอานรับ่อนะปล่อยอ้อมอออเเล้วลุไปเปลี่ยนเสื้อผ้า...
I'm so sad
"ไอ่เเทฮยอ มึพอเถอะ มึเลิหลอัวเอไ้เเล้ว" 'อ โฮอ' เพื่อนสนิทอนัมุน เเละเป็นพี่นสนิทอเเทฮยอ
".....ผมรู้" เเทฮยอเอ่ยอบนเป็นพี่
"มึ....เมื่อไรมึะเลิหลอัวเอสัที นี่มัน็ผ่านมา1ปีเเล้วนะ" โฮอมอหน้าน้อนสนิท
"ูบอมึหลายรอบเเล้ว ทำยัไนัมุน็ไม่ 'ลับมา' หรอ" โฮอพูึ้น่อนะเินออมาารนั้น
"ฮึ....อึ....."
"อึ.....ฮือๆ......ผมรู้.....อึ.....ผมรู้......เมื่อไร.....ฮึ....พี่ะลับมาสัที....ฮึ....ฮือๆๆ" เเทฮยอที่ยืนนิ่มาสัพั็ปล่อยให้สายน้ำาหลั่ไหลออมา
ถ้าวันนั้นเราไม่ออไป้านอนั้น.....
ถ้านที่ยืนอยู่รนั้นเป็นผม.......
ถ้านที่ไม่มีีวิอยู่รนั้นเป็นผม.....
ผม็ไม่้อมานั่เสียใเเบบนี้....
เเทฮยออนนี้ที่ำลัยหัวร่าบามานอนหนุนัอัวเอ ัอัวเอที่เ็มไป้วยเลืออร่าบา เลือสีเเสที่บ่บอว่าพึ่เสียมาหมาๆ ร่าบาที่อนนี้ลมหายใไ้หายไปเเล้ว าที่ปิสนิท เลือที่ออทาปาับมู เลืออนที่เเทฮยอรัมา เลือที่เป็นอนรััวเอ..........อนนี้ภาพเ่าๆไ้ย้อนเ้ามาในหัวอเเทฮยอ..........ทั้รอยยิ้มที่ยิ้มนเห็นลัยิ้ม ริมฝีปาสีมพูอนนี้เปลี่ยนเป็นี ร่าายที่เยอบอุ่บอนนี้เย็นเียบ ทุอย่ามันเปลี่ยนไปเเบบับพลันเเบบไม่ทันั้ัว.......
'่าว่วน่ะ!!! วันนี้เวลา18:30น.มีนโนรถบรรทุน่ะ พบศพไลออไปประมา3เมร ศพื่อ 'ิม นัมุน' สาเหุมาานับรถหลับใน่ะ อนนี้ำรว็พยายาม....'
it's my mistake.....
(เเทฮยอ เเทฮยอ...) ร่าอใรไม่รู้อนนี้ำลัส่เสียเรียเเทฮยอ
"พะ พี่นัมุน พี่ลับมาหาผมเเล้วใ่ไหม" เเทฮยอถามอย่าีใ
(พี่็อยู่ับนายลอเเหละ.....พี่ในใอนายมาลอเลย....เพราะะนั้นอย่าร้อไห้เลย:)...) ร่าอนัมุนที่เป็นวิา็ส่ยิ้มที่อบอุ่นมาให้เเทฮยอ...มันเป็นยิ้มที่อบอุ่นไม่เยเปลี่ยน...
"ั้เเ่พี่าไป....ผมเหามาเลยนะ..." เเทฮยอบอนัมุน
(พี่น่ะนะ อยู่ในใอนายมาลอ ่อให้ 'วันนี้' 'วันพรุ่'นี้ หรือใน 'อนา' พี่็ะอยู่ในในายลอไปเเทฮยอ....)
"พี่นัมุน ฮึ...อึ..." เเทฮยอพยายามลั้นน้ำาัวเอไว้
(เ้มเเ็ไว้นะเเทฮยอ พี่ะอยอยู่้านายเวลานายไม่มีใรหรือเวลานายเหาเอ เพราะะนั้นเลิร้อไห้นะ เเล้วยิ้มสิ พี่อบยิ้มอนายที่สุเลยนะ...)
"รับ ผมะเ้มเเ็ ไม่ว่า 'วันนี้' 'พรุ่นี้' หรือ 'อนา' ผม็ะมีพี่อยู่ในใผมเสมอ ผมะิถึเเละรัพี่นเียวลอไป:)..."
(หมเวลาอพี่เเล้วละ พี่ไป่อนนะ เเทฮยอ:).....ไว้ถ้าาิหน้ามีริ พี่อให้พวเราลับมาเอันอีรั้...) ร่าอนัมุนที่อนนี้ไ้สลายหายไป่อหน้าเเทฮยอ
"รับ.......ถ้าาิหน้ามีริ ผม็ะอให้พวเราลับมาเอันอีรั้.....ฮึ....อึ....ฮือๆ" น้ำาที่ลั้นอนนี้ไ้หลั่ไหลออมาเป็นสาย.......
I trust my future that you and me come back to meet again.....
- END -
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น