ไม่มีวันยอมแพ้ Never giveup

วันสุดท้าย ที่ผมได้เห็นเธอ ผ่านห้องผ่าตัด เธอนั้นยังคงยิ้มเสมอ  ตลอดเวลาเธอคอย พร่ำบอกผม ว่า อย่ายอมแพ้ ผมทำงานหามรุ่ง หามค่ำ เพื่อหาเงินมารักษา เธอ แต่สุดท้าย ความพยายามของผม ก็ไม่สามารถ ยื้อเธอไว้ได้   วันหนึ่ง มีคนพาเด็ก ผู้หญิงคนนึงมา พร้อมกับบอกผมว่า  "ของฝากจากภรรยาคุณคะ"  เท่านั้นละ ผมสตั้นไปเลย เธอ ส่งเด็ก คนนั้นมาให้ผม   คำแรกที่เธอ เรียกผม คือ "ป๋า"  อืม หลังจากนั้น ก็เกิดเรื่องอีกมากมาย เลย มาฟังเรื่องเล่าอันน่าเบื่อ ของผมกันเถอะ!!!