NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เขาคือฮีโร่ !! (หยุดอัพ)

    ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่5.5(Nc18+ข้ามได้)|บันทึกของมาริ

    • อัปเดตล่าสุด 27 ต.ค. 66


    ก่อนที่จะไปอ่านกันสรุปแล้วผลโหวตTออกมาเยอะสุดเพราะผมโหวตTด้วยคะแนนเลยออกมาเป็น 

     

    T=101(ไรท์100 เม้นอีก1 ^⁠_⁠^)

    Yes=10

    No=0 

     

    เพราะงั้นสรุปแล้วแบ่งตอนชนะขาด555 (อย่างโกง) 

     

    ใครไม่อยากอ่านหรืออ่านไม่ไหวข้ามได้นะเพราะอ่านตอนหน้าก็รู้เรื่องเหมือนเดิม

     

    _____________________________________________

     

    "มีอะไรในสมุดนั่น" 


     

    เอเลี่ยนคนนั้นทำเพียงแค่หยิบสมุดเล่มหนึ่งออกมาและยื่นให้เรกะ ซึ่งเขาก็รับมาและมองอย่างสงสัย 


     

    "นี่เป็นฉบับคัดลอก" 


     

    เรกะเปิดสมุดและภายในนั้นมีตัวอักษรเขียนไว้ซึ่งเว้นช่วงในแต่ละครั้งที่บันทึก


     

    ****

    บันทึกครั้งที่หนึ่ง ในที่สุดลูกสาวของผมก็มีอายุห้าขวบแล้วเธอน่ารักมากจนผมแทบที่จะทนไม่ไหวแต่ว่ามันยังไม่ถึงเวลา 

    ****

    บันทึกครั้งที่สอง วันนี้ผมตื่นเต้นมากเลยเพราะวันนี้ผมจะได้ถ่ายรูปมาริเป็นครั้งแรก พวกเราลองถ่ายในชุดต่างๆและจบด้วยการที่ไม่ใส่อะไรเลย

    ****

    บันทึกครั้งที่สามวันนี้มาริก็ยังน่ารักเหมือนเดิมพวกเราตกลงกันว่าจะถ่ายรูปทุกวันเสาร์โดยแลกกับที่ผมจะพาเธอออกไปนอกบ้าน

    ****

    บันทึกครั้งสี่...


     

    บันทึกครั้งที่ห้า...


     

    บันทึกครั้งที่หก... 

    .........

    ......

    ...

    .

    **** 

    บันทึกครั้งยี่สิบสอง มาริอายุได้หกขวบแล้วในที่สุดผมก็ทนไม่ไหวและช่วงชิงครั้งแรกของเธอ อา ถ้าจะให้เล่าล่ะก็มันสุดยอดมากเลยล่ะ 


     

    เธอร้องออกมาเสียงดังและไพรเราะมากแล้วก็น้ำตาที่ประดับบนใบหน้าหวาดกลัวและตัวที่สั่นเทานั่น มันสุดๆไปเลยล่ะ อ๋อใช่น้ำตาเธอหวานมาก

    ****

    บันทึกครั้งที่ยี่สิบสาม มาริร้องไห้และอ้อนวอนให้ผมหยุดทำเรื่องแบบนี้ ซึ่งมาริในตอนนี้ดู… น่ากินสุดๆ

    ****

    บันทึกที่ยี่สิบสี่ ผมเริ่มทำกับมาริถี่ขึ้นจนในที่สุดพวกเราก็ทำกันทุกวัน มาริที่เคยมีหน้าตาหวาดกลัวเริ่มไม่มีให้เห็นแล้ว มันเริ่มที่จะน่าเบื่อ 

    **** 

    บันทึกครั้งที่ยี่สิบห้า ผมเริ่มหาอุปกรณ์เสริมมาใช้กับเธอและใช่ใบหน้าที่หวดกลัวและน้ำตาที่แสนหวานมันกลับมาอีกครั้ง 

    ****

    บันทึกที่ยี่สิบหก มาริในตอนนี้สามารถรับได้พร้อมกันทั้งสองรูแล้วใบหน้าที่บิดเบี้ยวและเสียงร้องนั่นมันช่าง สุดยอดด!!


     

    .........

    ......

    ...

    .

    ****

    บันทึกที่สามสิบวันนี้พวกเราไปข้างนอกกันแต่มาริกลับดื้อและคิดจะหนีไปจากผมแต่เธอก็ทำไม่ได้และนั่นทำให้ผมโกธรมาก 


     

    หลังจากที่กลับมาถึงบ้านมาริก้มกราบและขอร้องผมด้วยน้ำตามันจึงทำให้ผมสงบลงบ้างแต่ยังไงก็ต้องลงโทษ


     

    คืนนั้นทั้งคืนมาริไม่มีเวลาได้พักเลยจนถึงเช้า 


     

    ........

    .....

    ...

    .

    ****

    บันทึกที่สี่สิบสาม วันนี้พวกเราออกมาข้างนอกอีกครั้งมาริดูสงบเงียบกว่าครั้งก่อน ทำให้ผมอารมณ์ดีมากเลยเลยให้รางวัลเธอไป 

    ****

    บันทึกที่สี่สิบสี่ มาริเริ่มมีสายตาที่เหม่อลอยไม่ว่าผมจะทำอะไรเธอก็เงียบไม่พูดไม่จา

    **** 

    บันทึกที่สี่สิบห้า วันนี้มีพวกตำรวจมาเดินวนที่หน้าบ้าน

    ****

    บันทึกที่สี่สิบหก พวกตำรวจนั่นมันช่างน่ารำคาญผมจึงฆ่าพวกเขาและเอาศพไปทิ้งในที่ห่างไกล

    .......

    ....

    ..

    ****

    บันทึกที่ห้าสิบหก ผมเริ่มเบื่อมาริแล้วผมจึงขายเธอให้กับพวกที่อยากมีอะไรกับเด็ก 

    ****

    บันทึกที่ห้าสิบเจ็ด มาริที่กำลังโดนรุมช่างดูเปร่งประกายเธอกลับมาหวาดกลัวและตัวสั่นอีกครั้ง 

    ****

    มาริกลับมาร้องขอผมอีกครั้ง ใช่ อีกครั้งมาริในตอนยี้มันช่างเปร่งประกาย!!! 

    .......

    ....

    ..

    ****

    บันทึกที่หกสิบเจ็ด ธุรกิจดำเนินไปอย่างราบรื่นแต่ก็มีพวกตำรวจมากขึ้น 

    **** 


     

    หน้าต่อไปเป็นกระดาษเปล่า...


     

    ###จบตอน### 

     

    บอกแล้วว่าไม่เท่าไหร่555 ก็นะมันเป็นบันทึกทำได้แค่นี้แหละไม่สิมันหนักกว่านี้ได้อยู่แต่เอาแค่นี้แหละดีแล้วเป็นการเปิดประเดิม 

     

    เอาเป็นว่าอ่านเพื่อความบันเทิงเด้อ 555 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×