เขาคือฮีโร่ !! (หยุดอัพ)

ลำดับตอนที่ #14 : ตอนที่12|สิ่งมีชีวิตที่ชื่อเรดคิง

หลังจากการต่อสู้กับเรดคิงเรกะก็เริ่มทำงานของตัวเองซึ่งนั่นคือการกำจัดสัตว์ประหลาด และเป้าหมายแรกของวันก็มาถึง 

"ราก้อน" 

เหมือนกับได้ยินเรกะเรียกชื่อราก้อนร้องคำรามออกมาอย่างแสบหูและวิ่งเข้าใส่เรกะทันที แต่เมื่อมันเข้ามาในระยะแขนของเรกะ 

มันก็โดนซัดเข้าไปที่หน้าหนึ่งหมัดก่อนที่เรกะจะหมุนตัวและเตะมันลอยออกไป และ 

"..." 

ถึงแม้แรกะจะไม่หันกลับไปแต่เขาก็รู้สึกได้ว่าสัตว์ประหลาดกำลังใช้ตึกที่เล็กกว่าตัวมันเล็กน้อยบังไว้มันทำให้เรกะคิ้วกระตุกอย่างช่วยไม่ได้ 

ส่วนคนที่ดูอยู่ก็มองเห็นได้อย่างชัดเจนเพราะการถ่ายทอดความทรงจำเป็นแบบมุมมองบุคคลที่สาม ซึ่งสิ่งที่ทุกคนเห็นนั้น 

"เรดคิง??" 

[น่ารักกกก] 

[น่ารักตรงไหนนั่นน่ะน่ากลัวจะตาย] 

[ฮ่าๆๆ ดูการแอบนั่นสิน้ารักจะตาย] 

[จริง] 

[มันน่ารักตรงไหนฟ้ะ] 

ชาวเน็ตต่างก็แยกออกเป็นสามฝ่าย ฝ่ายน่ารัก ฝ่ายน่ากลัว และฝ่ายเป็นกลาง ถึงแม้พวกเขาจะเถียงกันอย่างเมามันแต่ก็ไร้ผลกระทบต่อในจอ 

ตู้ม!!

เรกะที่กำลังโฟกัสเรดคิงอยู่ก็โดนลำแสงสีขาวพุ่งชนเข้าที่กลางอกเรกะลอยกระเด็นออกไปเหมือนกับลูกบอลที่ถูกเตะ 

และทันทีที่เรกะกระแทกลงพื้นเขาก็พยุงตัวเองขึ้นมาเล็กน้อยก่อนที่สบัดศีรษะไล่ความมึนงงและมองไปยังเรดคิง 

แต่เจ้าตัวกลับหายไปแล้ว เรกะที่กำลังมองหาจู่ๆเขาก็เอียงตัวเล็กน้อย ลำแสงสีขาวได้พุ่งผ่านตัวเรกะไปและทันทีที่มันกระทบกับตึกมันก็ระเบิดขึ้น 

เรกะหันไปทางสิ่งที่ยิงสำแสงมาซึ่งแน่นอนว่าเป็นราก้อนเรกะวิ่งเข้าโจมตีอีกครั้งพร้อมกับหลบลำแสงอีกเส้นมี่พุ่งเข้ามา 

ซึ่งเท้าของเรกะเริ่มมีไฟลุกท้วมและพื้นที่เรกะเหยียบมีไฟลุกขึ้นเป็นรอยเท้าตามมางที่เขาวิ่งผ่านและเมื่อเข้าใกล้ระดับนึง 

ก็มีลำแสงสีขาวพุ่งมาอีกครั้ง คราวนี้เรกะกระโดดขึ้นไปบนฟ้าและหมุนตัวหนึ่งรอบก่อนที่จะใช้เท้าทั้งสองที่มีไฟลุก 

กระแทกเข้าไปที่ลำตัวของราก้อนและหมุนตัวกลางอากาศทิ้งระยะห่างออกมา 

ตู้ม!!! 

ราก้อนตัวระเบิดทันทีที่เรกะลงถึงพื้น เขามองยังตรงที่ราก้อนเคยอยู่ก่อนจะเดินไปต่อ ในจอเรกะเจสัตว์ประหลาดอีกตัว 

ซึ่งเขาก็สามารถจัดการกับมันได้อย่างง่ายดายและเรกะก็ยังเดินต่อไปแต่ทว่า 

[สัตว์ประหลาดยังคงเหลือ51ตัว] 

เรกะหลับตาปริบๆเพราะเขากำจัดไปแค่สองตัวเองไม่ใช่หรอทำให้เรกะเริ่มคิดหนัก 

คนที่ดูอยู่ก็ไม่ต่างกันพวกเขาต่างก็สังเกตุเห็นเช่นเดียวกัน 

[เกิดอะไรขึ้น] 

[หรือว่าพวกมันจะหนีไป] 

[น่าจะ บางทีหัวหน้าพวกมันอาจจะสังเกตุเห็นเรกะและสั่งให้สัตว์ประหลาดถอยไปตั้งหลักก็ได้] 

[แบบนั้นมันจะไม่แย่เอาหรอ] 

[แย่สิถึงแม้เรกะจะเก่งแต่ถ้าเจอสัตว์ประหลาดจำนวนมากล่ะก็] 

[แต่ไม่ต้องห่วงเพราะเขาผ่านมาได้แล้วนี่] 

[นั่นก็จริงแต่...] 

[มันอดกังวลไม่ได้สินะ] 

กลับมาในจอเรกะออกเดินไปอย่างไร้จุดหมายเพราะเขาไม่รู้ว่ามีสัตว์ประหลาดอยู่ตรงไหนบ้างใช้ดวงล้วนๆในการเจอแต่ล่ะตัว 

และสองตัวแรกที่เขาเจอเร็วนั้นนับว่าเขาโชคดีระดับหนึ่ง หลังจากเดินสักพักเรกะก็เจอสัตว์ประหลาดในที่สุด 

และก็เป็นอีกครั้งที่เขากำจัดมันได้อย่างง่ายดายแล้วก็ 

[ยังคงเหลือยู่49ตัว]  

เรกะมองดูข้อความตรงหน้าและเลือกที่จะเดินต่อ

[เฮ้ยๆ แบบนี้มัน] 

[แต่มันช้าไปรึเปล่า] 

[นั่นสิ] 

[มันอาจจะค่อยๆถอยก็ได้นะเพราะถ้าถอยกันหมดรวดเดียวเรกะอาจจะออกไปเปิดสงครามเลยก็ได้] 

[เดี๋ยวนะถ้าเป็นงั้นก็แสดงว่าพวกมันกำลังกลัวเรกะ] 

[อา ถ้าเรกะเลือกที่จะบุกไปตอนนี้ก็มีโอกาสชนะสินะ] 

[ใช่เลย แต่เขาก็ทำแบบนั้นไม่ได้] 

[เพราะต้องคอยดูว่าตัวที่เหลือจะเข้ามายังโลกชั้นในสินะ] 

[สุดยอดเลยราชาของสัตว์ประหลาดเนี่ยฉลาดมากเลยสินะ] 

[ก็นะควบคุมสัตว์ประหลาดที่อันตรายขนานั้นต้องเก่งและฉลาดอยู่แล้ว] 

[เรกะสู้ๆ] 

ในจอเรกะยังคงเดินหน้าทำกำจัดสัตว์ประหลาดต่อไปและเหมือนกับเขาเห็นอะไรบางอย่างที่... 

"..." 

คนที่ดูอยู่ต่างก็พูดไม่ออกเพราะสิ่งที่เขาเห็นคือเรดคิงกำลังใช้หมัดที่มีไฟสีแดงน่ากลัวนั่นต่อยไปที่สัตว์ประหลาดและระเบิดหายไป 

[ยังคงเหลือ48ตัว] 

ทั้งเรกะในจอและคนที่ดูอยู่อดที่จะกุมขมับไม่ได้สรุปแล้วที่พวกเขาต่างก็คิดกันไปต่างๆนาๆนั้นมันก็แค่เจ้าเรดคิงที่สังหารสัตว์ประหลาด 

[ฮ่าๆๆๆ เจ้านั่นเองงั้นหรอต้นเหตุ] 

[นั่นสิไอ้เราก็คิดซะเยอะ] 

[บอกแล้วว่าเจ้าตัวนี้น่ารัก] 

[... เลิกบอกว่ามันน่ารักสักที!!!] 

ในจอเรดคิงมองมายังเรกะพร้อมกับหลับตาปริบๆมันมองไปยังตรงที่สัตว์ประหลาดระเบิดสลับกับเรกะเหมือนกับเด็กที่แอบทำบางอย่างผิดแล้วผู้ปกครองเข้ามาเจอ 

[... น่ารักจริง] 

[ฮ่าๆๆ ใช่มั้ยล่ะ] 

เรดคิงมองไปยังด้านหลังเรกะอย่างร้อนรนทำให้เรกะหันกลับไปมองอย่างช่วยไม่ได้แต่ว่ามันกลับว่างเปล่า 

พอเขาหันกลับมาเรดคิงก็หายไปแล้ว เรกะมองไปยังพื้นมี่ตรงหน้าพร้อมกับอมยิ้มออกมาอย่างช่วยไม่ได้ 

"ให้ตายสิทำนิสัยเป็นเด็กไปได้" 

เรกะส่ายหน้าเล็กน้อย

"นายก็เด็กไม่ใช่เรอะ!!" 

คนที่ดูต่างก็พูดออกมาอย่างพร้อมเพรียง

###จบตอน### 

ถึงจะเป็นตอนสั้นๆแต่... ไม่รู้จะพูดไรเอาเป็นว่าอ่านให้สนุกนะครับ