คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ไซเทอร์/หลิงหลง
เรื่อ สายลม
สายลมพัพาวามหนาวเย็น
วามเย็นที่เย็นสบายในฤูร้อน
วามเย็นที่บาผิวในฤูหนาว
แล้ววามเศร้าล่ะ...สายลมะ่วยพัไป้วยหรือเปล่า
ารพราานที่รั...ทรมานยิ่ว่าปลาาน้ำ...เ็บปวยิ่ว่าโนมีรีหัวใ...ใแหลสลายยิ่ว่าโนระเบิ...ระเบิที่ทำให้ไม่เหลืออะไรเลย
วาอ้าว้าเหม่อลอยไปไล สายลมอ่อนๆพาให้เรือนผมพลิ้วไหว ายหนุ่มนามว่าหลิหลนั่อยู่รนี้ ที่ที่มอเห็นแสะวัน ที่ที่สายลมหอบลิ่นบุปผาิ
ที่ที่...ไม่มีเ่าหวิน
วาสีเมม่ว <เฮ้ยๆ> ปรายามอน้าหน้า เส้นไหมสีรัิาลระแ้มามแรลม
นายืนอยู่ใล้นานี้ยัไม่รู้สึ
มือแร่ลูบผ่านใบหน้าปัเส้นผมให้พ้นา ย่อัวนั่ล้าๆายหนุ่มที่ไม่มีวามสนใมาที่นแม้แ่น้อย วาู่สวยเหม่อลอยไปยัโลที่ไม่มีเา
มือแร่เอื้อมไปลูบเส้นผมอ่อนนุ่ม้าๆ เรียวามสนใเป็นรั้แรให้หลิหล ายหนุ่มสะุ้เล็น้อย นึหุหิที่นใลอยนาให้นไม่รู้ัมาลูบหัวไ้่ายๆ ริมฝีปาู่สวยยับะ่อว่า
“ทรมานสินะ...”
ไม่มีเสียใเล็รอออาปาที่อ้าๆหุบๆเพราะถูี้รใ
“ัน ไม่...”
สายลมพัมาวูบหนึ่
“ปล่อยวามเศร้า ระบายวามเหา ให้สายลมพาไปเถอะ”
“นาย...”
“ถึแม้วามเศร้าะไม่หายไปาใ แ่อย่าน้อย...็ยัมีนรับฟั”
วาู่สวยหรี่ลอย่าเ็บปว มือที่ลูบหัวเลื่อนไปยัไหล่บาที่ำลัสั่นน้อยๆ
หลิหลหลับาเอนศีรษะพิไหล่ว้า สายลมพัมาอีำรบ เป็นไปไ้หรือที่รู้สึว่าลมนั้นเย็นสบาย สิ่หนัอึ้ในอเบาบาล เพียเพราะารปราัวอายแปลหน้านนี้
“นาย...ื่ออะไรเหรอ”
“ไเทอร์”
ความคิดเห็น