ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เจอกันอีกครั้ง
"ตอนนี้มันก็ผ่านมานานพอสมควรแล้ว
ทำไม ภาพของเธอไม่จางลงตามไปกับกาลเวลาบ้างน้าาา
จะอีกกี่วัน กี่เดือน หรือจะเป็นปี ที่ฉัน จะลืมเธอได้ซักที"
หลังจากเขียนเสร็จ ฉันก็เก็บไดอารี่ที่ฉันพกติดตัวประจำ แล้วปิดไฟนอน
เช้าวันต่อมา
(วันเปิดเทอมเทอม 2 ของฉัน)
"อีฟมาแต่เช้าเลยนะจ๊ะ" กิ่งทักทายฉันด้วยหน้าตาที่ร่าเริงเหมือนอย่างเคย
"ก็วันนี้เปิดเรียนวันแรกหนิจ๊ะ" ฉันตอบ "อ้าวแล้วแต๋มล่ะ"
"มาแล้วววว" เสียงของแต๋มดังมาแต่ไกล "กิ่งมารับแต๋มกี่โมงอ่า" หน้าตาของแต๋มดูโมโห เพราะปกติแล้วบ้านของเราสามคนไปทางเดียวกัน ฉันนั่งรถมาเรียนเองเพราะเกรงใจพ่อของกิ่ง ส่วนกิ่งจะไปรับแต๋ม
"ก็โทรไปแล้วเธอไม่รับสาย แล้วทางบ้านเธอกำลังทำถนนอยู่ รถติด พ่อออกอีกทางนึง ไม่ว่ากันใช่มะอ่าาา" กิ่งพูด
"ว่าได้ไง แค่นี้ก็เกรงใจจะแย่อยู่แล้ววว" แต๋มพูดแล้วยิ้มเพื่อให้กิ่งสบายใจ "แล้วนั่นอีกถืออะไรมาด้วยอ่ะ" แต๋มถามด้วยความสงสัย
"อ่ะนี่ ของขวัญวันเกิดของเธอจ๊ะ กิ่ง" ฉันพูดพร้อมกับยื่นของขวัญให้กิ่ง
"ขอบใจน้าา" กิ่งยิ้มประมาณว่าดีใจ "ในกล่องนี้เป็นอะไรน้าาา"
"กลับบ้านไปค่อยเปิดนะ" ฉันพูด
"แล้วยังมีอะไรอยู่ในถุงอีกอ่า" แต๋มถาม
"ของขวัญจร้าา" ฉันตอบ
"อย่าบอกนะ ว่าซื้อให้.." แต๋มพูดเหมือนจะรู้ว่าฉันซื้อให้ใคร
"รู้แล้วก็เก็บไว้นะจ๊ะ" ฉันพูด
ฉันมองไปรอบๆ โรงเรียนในวันนี้ก็เหมือนกับทุกวัน มีม้านั่ง มีทางเดิน มีผู้คนมากมาย แต่สิ่งที่หายไป คือเธอ สายลมพัดเอื่อยๆ ถึงแม้ว่าข้างกายฉันจะมีเพื่อนถึงสองคน แต่ฉันก็รู้สึกถึงความเหงา ที่บรรยายไม่ได้อยู่ดี
"เป็นไรรึเปล่าอีฟ" แต๋มถาม
"เปล่าจร้า" ฉันตอบแล้วติ้มให้ทั้งสอง
"อีฟ งั้นเราสองคนไปเรียนก่อนนะ พักกลางวันเจอกันหน้าตึกนะจ๊ะ" กิ่งบอก
"ok จร้า" ฉันตอบพร้อมกับเดินไปเรียน
ฉัน กิ่ง และแต๋ม เราอยู่คนละห้องกัน เราสนิทกันเพราะเทอมที่แล้วเรามีวิชาที่ต้องเรียนรวมด้วยกัน และที่สำคัญ เรากลับบ้านทางเดียวกัน
ระหว่างที่กำลังเดินไปนั้น
"อีฟ อีฟ" ฉันหันไปตามเสียงที่เรียก
"อ้าวว ไมค์ " ไมค์เพื่อนในกลุ่มที่เพิ่งรู้จักตอนมาเรียนที่นี่เช่นเดียวกะกิ่งและแต๋ม ไมค์ชอบคิดว่าตัวเองหน้าตาดี แต่จิงๆแล้ว ไม่เป็นอย่างงั้นเลย
"อีฟ เรียนที่ไหนเนี่ย" ไมค์ถาม
"ไมค์ แกรู้ไรบ้างเนี่ย" ฉันถามกลับด้วยความโมโห
"อ๋อ รู้ " ไมค์ทำหน้าตาพอมีท่าทีว่าจะฉลาดขึ้นมานิดนึง ฉันเลยถามต่อว่า
"รู้ว่าไรหรอ"
"ก็รู้ว่าวันนี้เปิดเทอมไง ไอ้อีฟ" ตอบมา เห้อ ฉันไม่น่าคิดเลยว่ามันจะดูฉลาดขึ้น
"ไมค์ แกไม่น่าเลยนะเว้ย ไม่น่าแสดงความโง่ให้เราเห็นเลยยย" ฉันพูด ด้วยความเวทนา "เข้าห้องเรียนดีกว่า"
"วันแรกก็ไม่มีไรมากนะนักเรียน อ่ะเอธิตา เธอเอาไปแจกเพื่อนๆ นะ"
"ค่ะ" ฉันต้องเซ็ง เมื่อโดนอาจารย์ใช้ เป็นหัวหน้าห้องนี่มันน่าเบื่อจริงๆ เลย
"งั้นเอาไว้แค่นี้ก่อนนะ คราวหน้า เราค่อยมาเรียนจริงๆ จังๆ กัน"
"คร้าาา + คร๊าบบบ" เพื่อนๆทุกคนยังอยู่ครบเหมือนเดิม และห้องเราก็ยังคงเฮฮาอย่างงี้เหมือนเดิม
"อีฟ เป็นไงบ้าง ปิดเทอมไป" กัซ ชายหนุ่มที่สาวๆ เห็นทีไรต้องเหลียวหลังให้ทุกที ในเวลาที่ฉันรู้สึกไม่สบายใจ กัซก็จะคอยเป็นที่ปรึกษาที่ดีเสมอ แต่เค้าไม่ได้อยู่กลุ่มฉันหรอกน้า เค้าเป็นพวกสันโดษอ่า อิสระไปเรื่อย
"ก็เรื่อยๆ อ่า กัซล่ะ ได้ไปเที่ยวกะน้องนิบ้างรึป่าว" กัซเขิลซะหน้าแดงเลยย
"เฮ้ยๆ ทำไรไอ้อีฟ แซวเพื่อนหรออ" ไมค์มาแทรก
"มาขัดจังหวะอ่ะ แก กำลังคุยกะคนหน้าตาดีอยู่เลยย" กัซเขิลหนักกว่าเดิมแล้วเดินออกจากวง "เออ แล้วไปรอกิ่งกะแต๋มป่ะ" ฉันถามไมค์
"ไม่อ่า เดี๋ยวเราไปหาไรกินก่อนละกันนะ" ไมค์พูดไป จับพุงไป เห้อ เพื่อนฉ้านนน
"งั้นเดี๋ยวเจอกัน" ฉันบอก พร้อมกับเดินไปรอกิ่งและแต๋มที่หน้าตึก
'สงสัยจายังไม่เลิก' ฉันคิด แล้วจึงหยิบ ไดอารี่ออกมา หยิบปากกาสีสวยออกมาด้วย
"วันนี้เปิดเทอมวันแรก อยากเจอเธอจัง
ไม่รู้ปิดเทอมไปจะเป็นไงบ้าง เปลี่ยนทรงผมรึยังน้า
ยังหน้ารักเหมือนเดิมรึป่าวว เง้อๆๆๆๆ
ฉันคิดถึงเธออีกแล้วหรือนี่ ไม่นะ ๆ ๆ ไม่ๆๆๆ"
เมื่อมีเสียงคนเดินลงจากตึก ฉันก็เก็บไดอารี่ แล้วมารอกิ่งกับแต๋มที่หน้าลิฟต์
ฉันเดินมาถึงพอดีกับที่ลิฟต์เปิด "ปิ๊ง" สิ่งแรกที่ฉันได้เห็นเมื่อลิฟต์เปิด
'เธอ' คนที่ฉันกำลังคิดถึงอยู่พอดี เธอยังเหมือนเดิม ทั้งหน้าตา ทั้งทรงผม รอยยิ้มของเธอ ยังน่ารักสำหรับฉันเสมอ
ทำไม ภาพของเธอไม่จางลงตามไปกับกาลเวลาบ้างน้าาา
จะอีกกี่วัน กี่เดือน หรือจะเป็นปี ที่ฉัน จะลืมเธอได้ซักที"
หลังจากเขียนเสร็จ ฉันก็เก็บไดอารี่ที่ฉันพกติดตัวประจำ แล้วปิดไฟนอน
เช้าวันต่อมา
(วันเปิดเทอมเทอม 2 ของฉัน)
"อีฟมาแต่เช้าเลยนะจ๊ะ" กิ่งทักทายฉันด้วยหน้าตาที่ร่าเริงเหมือนอย่างเคย
"ก็วันนี้เปิดเรียนวันแรกหนิจ๊ะ" ฉันตอบ "อ้าวแล้วแต๋มล่ะ"
"มาแล้วววว" เสียงของแต๋มดังมาแต่ไกล "กิ่งมารับแต๋มกี่โมงอ่า" หน้าตาของแต๋มดูโมโห เพราะปกติแล้วบ้านของเราสามคนไปทางเดียวกัน ฉันนั่งรถมาเรียนเองเพราะเกรงใจพ่อของกิ่ง ส่วนกิ่งจะไปรับแต๋ม
"ก็โทรไปแล้วเธอไม่รับสาย แล้วทางบ้านเธอกำลังทำถนนอยู่ รถติด พ่อออกอีกทางนึง ไม่ว่ากันใช่มะอ่าาา" กิ่งพูด
"ว่าได้ไง แค่นี้ก็เกรงใจจะแย่อยู่แล้ววว" แต๋มพูดแล้วยิ้มเพื่อให้กิ่งสบายใจ "แล้วนั่นอีกถืออะไรมาด้วยอ่ะ" แต๋มถามด้วยความสงสัย
"อ่ะนี่ ของขวัญวันเกิดของเธอจ๊ะ กิ่ง" ฉันพูดพร้อมกับยื่นของขวัญให้กิ่ง
"ขอบใจน้าา" กิ่งยิ้มประมาณว่าดีใจ "ในกล่องนี้เป็นอะไรน้าาา"
"กลับบ้านไปค่อยเปิดนะ" ฉันพูด
"แล้วยังมีอะไรอยู่ในถุงอีกอ่า" แต๋มถาม
"ของขวัญจร้าา" ฉันตอบ
"อย่าบอกนะ ว่าซื้อให้.." แต๋มพูดเหมือนจะรู้ว่าฉันซื้อให้ใคร
"รู้แล้วก็เก็บไว้นะจ๊ะ" ฉันพูด
ฉันมองไปรอบๆ โรงเรียนในวันนี้ก็เหมือนกับทุกวัน มีม้านั่ง มีทางเดิน มีผู้คนมากมาย แต่สิ่งที่หายไป คือเธอ สายลมพัดเอื่อยๆ ถึงแม้ว่าข้างกายฉันจะมีเพื่อนถึงสองคน แต่ฉันก็รู้สึกถึงความเหงา ที่บรรยายไม่ได้อยู่ดี
"เป็นไรรึเปล่าอีฟ" แต๋มถาม
"เปล่าจร้า" ฉันตอบแล้วติ้มให้ทั้งสอง
"อีฟ งั้นเราสองคนไปเรียนก่อนนะ พักกลางวันเจอกันหน้าตึกนะจ๊ะ" กิ่งบอก
"ok จร้า" ฉันตอบพร้อมกับเดินไปเรียน
ฉัน กิ่ง และแต๋ม เราอยู่คนละห้องกัน เราสนิทกันเพราะเทอมที่แล้วเรามีวิชาที่ต้องเรียนรวมด้วยกัน และที่สำคัญ เรากลับบ้านทางเดียวกัน
ระหว่างที่กำลังเดินไปนั้น
"อีฟ อีฟ" ฉันหันไปตามเสียงที่เรียก
"อ้าวว ไมค์ " ไมค์เพื่อนในกลุ่มที่เพิ่งรู้จักตอนมาเรียนที่นี่เช่นเดียวกะกิ่งและแต๋ม ไมค์ชอบคิดว่าตัวเองหน้าตาดี แต่จิงๆแล้ว ไม่เป็นอย่างงั้นเลย
"อีฟ เรียนที่ไหนเนี่ย" ไมค์ถาม
"ไมค์ แกรู้ไรบ้างเนี่ย" ฉันถามกลับด้วยความโมโห
"อ๋อ รู้ " ไมค์ทำหน้าตาพอมีท่าทีว่าจะฉลาดขึ้นมานิดนึง ฉันเลยถามต่อว่า
"รู้ว่าไรหรอ"
"ก็รู้ว่าวันนี้เปิดเทอมไง ไอ้อีฟ" ตอบมา เห้อ ฉันไม่น่าคิดเลยว่ามันจะดูฉลาดขึ้น
"ไมค์ แกไม่น่าเลยนะเว้ย ไม่น่าแสดงความโง่ให้เราเห็นเลยยย" ฉันพูด ด้วยความเวทนา "เข้าห้องเรียนดีกว่า"
"วันแรกก็ไม่มีไรมากนะนักเรียน อ่ะเอธิตา เธอเอาไปแจกเพื่อนๆ นะ"
"ค่ะ" ฉันต้องเซ็ง เมื่อโดนอาจารย์ใช้ เป็นหัวหน้าห้องนี่มันน่าเบื่อจริงๆ เลย
"งั้นเอาไว้แค่นี้ก่อนนะ คราวหน้า เราค่อยมาเรียนจริงๆ จังๆ กัน"
"คร้าาา + คร๊าบบบ" เพื่อนๆทุกคนยังอยู่ครบเหมือนเดิม และห้องเราก็ยังคงเฮฮาอย่างงี้เหมือนเดิม
"อีฟ เป็นไงบ้าง ปิดเทอมไป" กัซ ชายหนุ่มที่สาวๆ เห็นทีไรต้องเหลียวหลังให้ทุกที ในเวลาที่ฉันรู้สึกไม่สบายใจ กัซก็จะคอยเป็นที่ปรึกษาที่ดีเสมอ แต่เค้าไม่ได้อยู่กลุ่มฉันหรอกน้า เค้าเป็นพวกสันโดษอ่า อิสระไปเรื่อย
"ก็เรื่อยๆ อ่า กัซล่ะ ได้ไปเที่ยวกะน้องนิบ้างรึป่าว" กัซเขิลซะหน้าแดงเลยย
"เฮ้ยๆ ทำไรไอ้อีฟ แซวเพื่อนหรออ" ไมค์มาแทรก
"มาขัดจังหวะอ่ะ แก กำลังคุยกะคนหน้าตาดีอยู่เลยย" กัซเขิลหนักกว่าเดิมแล้วเดินออกจากวง "เออ แล้วไปรอกิ่งกะแต๋มป่ะ" ฉันถามไมค์
"ไม่อ่า เดี๋ยวเราไปหาไรกินก่อนละกันนะ" ไมค์พูดไป จับพุงไป เห้อ เพื่อนฉ้านนน
"งั้นเดี๋ยวเจอกัน" ฉันบอก พร้อมกับเดินไปรอกิ่งและแต๋มที่หน้าตึก
'สงสัยจายังไม่เลิก' ฉันคิด แล้วจึงหยิบ ไดอารี่ออกมา หยิบปากกาสีสวยออกมาด้วย
"วันนี้เปิดเทอมวันแรก อยากเจอเธอจัง
ไม่รู้ปิดเทอมไปจะเป็นไงบ้าง เปลี่ยนทรงผมรึยังน้า
ยังหน้ารักเหมือนเดิมรึป่าวว เง้อๆๆๆๆ
ฉันคิดถึงเธออีกแล้วหรือนี่ ไม่นะ ๆ ๆ ไม่ๆๆๆ"
เมื่อมีเสียงคนเดินลงจากตึก ฉันก็เก็บไดอารี่ แล้วมารอกิ่งกับแต๋มที่หน้าลิฟต์
ฉันเดินมาถึงพอดีกับที่ลิฟต์เปิด "ปิ๊ง" สิ่งแรกที่ฉันได้เห็นเมื่อลิฟต์เปิด
'เธอ' คนที่ฉันกำลังคิดถึงอยู่พอดี เธอยังเหมือนเดิม ทั้งหน้าตา ทั้งทรงผม รอยยิ้มของเธอ ยังน่ารักสำหรับฉันเสมอ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น