Even the world is crumbling / ต่อให้โลกย่อยยับ

ลำดับตอนที่ #46 : เศษซากของความจริง 2

เพียงอึดใจหนึ่งผมก็พาตัวเองเข้ามายืนอยู่หน้าซากบ้านที่เคยหรู ลักษณะของโครงบ้านที่ยังเหลืออยู่พอจะบอกได้ว่าคนที่เคยอาศัยต้องอยู่ที่นี้ต้องใช้ชีวิตอยู่อย่างสุขสบายจนน่าอิจฉา เพียงแต่ตอนนี้มันกลายเป็นบ้านที่โดนเผาจนวอด จากชาวบ้านที่โกรธแค้น

คือถ้าไม่เกลียดกันจริงๆคงไม่ทำอะไรขนาดนี้

ทุกอย่างแทบจะเป็นเพียงเถ้าถ่าน มีเพียงในส่วนที่เป็นโครงสร้างหลักเท่านั้นที่ยังเหลือให้เห็น จากซากที่พบ คนที่ทำเรื่องนี้ลงไปคงไม่ทราบว่าไอ้ฝรั่งคนนี้มีความสำคัญขนาดไหน  ของมีค่าที่อยู่ในบ้านเท่าที่เห็นส่วนใหญ่โดนเผาไปพร้อมๆกับบ้านหลังนี้ ซึ่งมีโอกาสมากว่าผมจะไม่พบกับอะไรที่อยากรู้ได้เลย

 พอกลับมาคิดทบทวน ผมออกจะ งงๆ กับ คำพูดและการแสดงออกของครูที่เป็นหัวหน้าชุมชนพอควร แกแสดงออกชัดเจนว่าเกลียดฝรั่งคนนั้นแถมยังบอกว่าฝรั่งคนนั้นคือต้นเหตุที่เมืองนี้ถูกถล่มจนราบ แต่ในขณะเดียวกันชาวบ้านก็บอกว่าเป็นแกนั่นแหละที่ร่วมกันกับฝรั่ง เอายาไปฉีดให้ชาวบ้านจนกลายเป็นพวกชีวิตที่สอง

ทุกอย่างคลุมเครือขัดแย้งและซับซ้อนจนยุ่งเหยิงไปหมด ที่พอจะน่าเชื่ออยู่บ้าง ก็คงเป็นคำพูดของชาวบ้านที่บอกว่าพวกชีวิตที่สองคือครอบครัว ส่วนครูกับฝรั่ง มีความเกี่ยวโยงกันมากกว่าที่คิด และคำพูดของแกไม่น่าเชื่อถือสำหรับผมอีกต่อไป

 คำตอบอื่นๆอาจยังอยู่ในซากผุๆของตัวบ้าน  ถ้าไม่โดนไฟเผาไปซะหมดละนะ

เนื่องจากบ้านหลังนี้มีขนาดค่อนข้างใหญ่และมีพื้นที่เยอะ ดังนั้นเป็นไปไม่ได้เลยที่จะใช้เวลาระดมค้นหาไปทั่วทั้งบ้านแบบสะเปะสะปะ ซึ่งจริงๆผมก็อยากทำ แต่ว่าสิ่งที่ผมอยาก มันยุ่งยากเกินกว่าที่คนคนเดียวจะทำได้สำเร็จ ก็เลยจำเป็นต้องตัดใจจำกัดพื้นที่การค้นหาให้แคบลง

คุณรู้ไม๊ว่าเราสามารถรู้จักคนๆหนึ่งได้จากสิ่งที่อยู่รอบตัวเขา ใส่เสื้อผ้าแบบไหนสีอะไร ที่อยู่เป็นยังไง ชอบอะไรเกลียดอะไร ทุกอย่างเหล่านี้เราสามารถรู้จักคนๆหนึ่งได้โดยไม่ต้องเคยรู้จักหรือพบหน้ากันมาก่อน ผมใช้สิ่งนี้เป็นพื้นความคิดในการค้นหาสิ่งที่อาจจะยังอยู่ในซากบ้านหลังนี้

ตัวบ้านเป็นรั้วสูง ที่บอกกับผมว่า ต้องการความเป็นส่วนตัวและไม่ยินดีต้อนรับแขก ห้องครัวและห้องน้ำขนาดเล็ก อาจหมายความว่าเขาไม่ค่อยใช้เวลาผ่อนคลายตัวเองไปกับการอาบน้ำหรือการกินซักเท่าไหร่  แต่ห้องนอนของเขามีขนาดใหญ่ มีเตียงนอนขนาดใหญ่ สิ่งของที่ยังเหลืออยู่ภายในห้องคือเสื้อผ้าที่ไหม้ไฟไม่หมด ผมลองรื้อๆดูในกองเสื้อผ้าพวกนั้น ก็พบเข้ากับเสื้อผ้าของผู้หญิง หลายขนาด

พอจะเดาได้ว่ากิจกรรมยามว่างของไอ้ฝรั่งนี่ส่วนใหญ่จะอยู่บนเตียง......

แต่คิดว่าของมีค่าภายในห้องนั้นคงถูกชาวบ้านหยิบเอาไปบ้างแล้ว

เมื่อเดินต่อไปเรื่อยๆ ผมพบเข้ากับห้องขนาดไม่ใหญ่นัก อยู่ในตำแหน่งที่ลึกที่สุดของตัวบ้าน ที่นั่นเต็มไปด้วยขี้เถ้าจากเศษหนังสือและกระดาษจำนวนมาก และที่นี่คือที่ที่ผมจะเริ่มต้นค้นหา ท่าทางไอ้เจ้าของบ้านหลังนี้ชีวิตมันมีสองเรื่องเท่านั้นที่สำคัญสำหรับมัน อย่างแรกคืองานที่ทำและอย่างที่สองคือเรื่องสนุกสำหรับทำยามว่าง

จากที่เห็นในห้องนอน .....ผมว่ามันเป็นไอ้เฒ่าหื่นกามอย่างไม่ต้องสงสัย

ถ้าอย่างนั้นเบาะแสของผมก็มีเพิ่มขึ้นมาอีกอย่าง ............ใครเป็นผู้หญิงที่อยู่กับฝรั่งคนนั้น

ผมพบกับกุญแจพวงหนึ่ง ตั้งอยู่ในตำแหน่งที่เห็นได้ชัดบนโต๊ะทำงานที่เกือบจะกลายเป็นถ่านทั้งหมด เห็นได้ชัดว่ากุญแจพวงนี้เคยเป็นสิ่งที่ถูกใช้งานบ่อยจนเกือบเป็นของติดตัว มันตั้งอยู่ในที่เห็นชัดและน่าจะถูกหยิบจับอยู่เป็นประจำ ผมเลือกจะเก็บมันเอาไว้กับตัว เพราะถ้ากุญแจพวงนี้เป็นอย่างที่ผมคิดมันคือสิ่งที่อาจเป็นของสำคัญ แต่ถ้าไม่ ผมก็แค่โยนมันทิ้งทีหลัง

สำหรับในตอนนี้ ได้เวลารื้อค้น